Zo is dat Frenk!

Maar deze stek zal ik zeker in gedachten houden, er zijn nog veel stekken die ik voor een eerste keer wil bezoeken c.q. wil uitproberen.
Volgens de weerapp. zou het op 'koningsdag' tot een uur of 3 redelijk droog blijven in Amsterdam e.o...jaja...
Ik wilde sowieso gaan vissen op koningsdag, en vroeg opstaan om de drukte op straat wat te ontlopen. Nauwelijks de poort op de fiets uitgereden of ik voelde al een spettertje regen, 'nee toch!, nu al?' dacht ik. Het was nat op straat en koud, maar ik was warm en goed aangekleed dus de kou kon ik redelijk aan. Er heerste een zondagochtend stemming onderweg naar de stekjes, weinig verkeer, weinig mensen op straat, maar het was behoorlijk bewolkt en er stond zo nu en dan een pittige noordenwind.
Het park daarentegen gonsde van het voorjaarsgezang van diverse zangertjes in riet en bosrand, het bracht een glimlach op mijn gezicht, ik kwam relaxt aan bij het meertje.
Het 'witte'rondje in het midden is de maan:

De stek:



Zowel links, in het midden en geheel rechts op deze stek met mate gevoerd met een voermix wat ik nog over had van de vorige pensessie, daarna een verse voermix gemaakt van maïs, jonge kapucijners en flavour/boost.
'Johnny's Rod' lag ruim over half 7 in met traditioneel een grote witte broodpluim.
De weerapp. gaf 4 graden aan, de wind was nog matig uit het noordwesten en de bewolking was nog ver, maar kwam er rap aan.
Er ontstond recht voor mij een regenboog, regen dus in aantocht en dat heb ik geweten, mijn gezicht was het enige wat niet bedekt was en door de regen en de wind voelde het gewoon stijf door de kou.
Het wachten was op de zon die achter mij over de dijk al aan het gloren was en mij zou kunnen verwarmen:

De IJsvogeltjes vlogen weer laag en zeer vlakbij over, twee kleine plevieren kwamen aangevlogen en gingen aan de overkant zitten. Rietzangers zongen volop, hoorde ook een Rietgors en vele Grasmussen. Gedurende de buïen was het stil, daarna werd er weer vrolijk op los gezongen door de diverse zangertjes.
Er kwam weer een bui in aantocht:

De zon kwam over de dijk mij wat verwarmen, met als gevolg een schaduw en hengel:

Maar qua visbeleving was het nul komma nul. Geen stootje gezien ondanks afwisselen van aas van brood naar maïs( dan één dan twee korreltjes), en de wind nam toe, en het koude gevoel daardoor ook. Ook geen activiteiten gezien van karpers helaas.
Ik ging verkassen naar mijn oude vertrouwde hoekstek aan de overkant:

Nou, dat scheelde echt een hoop qua temperatuur, ik zat daar lekker in het zonnetje bij te komen. De stok lag daar rond 08:30 uit met een grote witte broodpluim op de haak.
Maar het begon daar te stromen, dan van links naar rechts en dan weer andersom, op zich nog niet zo erg, maar er was daar pas gemaaid want er lag veel drijfvuil( oude rietstengels etc.) in het water wat gewoon lastig is om de pen op een plek te houden, de lijn werd ook vaak meegevoerd door het drijfvuil waardoor je vaak moest ophalen en/of vast kwam te zitten.
Na 3 kwartier ben ik maar weer gaan verkassen, naar de recht toe recht aan slootjes:


En de duiker:

Vier compacte voerplekjes gemaakt die ik regelmatig om en om ben gaan bevissen, de stok lag precies om 09:45 uur uit en had ik beaasd met een grote witte broodpluim.
De pen lag nauwelijks 2 minuten in of deze ging prachtig onder in het licht golvende water. Ik was beduusd want zó snel had ik geen aanbeet verwacht na ruim 3 uur van vruchteloos pennen. Ik sloeg aan, voelde stevig contact maar de haak schoot vrij snel los...een mooie vette welling ontstond ruim een meter van de plek waar de pen onder was gegaan, als enig bewijs dat de wittebroodpluim door een karper smakelijk was bevonden.
Potverdorie! Dit vond ik echt jammer, want ik had het gevoel dat het vandaag zo'n dag zou worden met erg weinig tot geen kansen om karper aan de haak te kunnen slaan. De wind nam wat toe, zo nu en dan kwam er een buitje, maar de zon verwarmde daarna net genoeg om het uit te kunnen houden.
De stekjes werden weer om en om bevist met maïs en broodpluim, het duurde bijna 3 uur voordat er weer enig teken van leven was te bespeuren, ik sloeg aan op een snelle aanbeet, maar helemaal niets op een mooie welling na van een vluchtende vis.
Ik besloot weer te verkassen, naar de hoek van de Ringdijk:

Het werd overigens steeds drukker op de laan met veel fietsverkeer van 'oranjefeestgangers'. Zo, kreeg daar ook een pittige hagelbui te verwerken, nou, hadden we dat ook weer gehad.
Ik heb daar twee voerplekjes gemaakt, de plek rechts van mij had mijn speciale aandacht vanwege veel takken en riet.
De stok lag rond 13:00 uur uit en een karper had zich rechts van mij verraden; het riet bewoog daar enkele keren. Ik heb daar kleine stukjes brood gevoerd, en na ongeveer een kwartiertje legde ik tegen het riet de haak in met een grote wittebroodpluim erop.
Direct werd de pluim gegrepen, de pen kwam uit het water , ging nog net niet platliggen en verdween daarna direct tussen het riet. Ik sloeg aan, hangen!



Knolletje van pak hem beet 40-45 cm, die ik in het net onthaakte en zodoende weer snel van zijn/haar vrijheid kon genieten.

Het begon weer eens te regenen, maar ik kreeg vrij snel na de vorige vangst een aanbeet op maïs , een leuke dril ontstond in de regen, de slip ratelde lichtjes.
Maar wat schetste mijn verbazing, het was een karpertje van ik denk 30 hooguit 35 cm lang( of klein, het is maar hoe je het bekijkt...) die behoorlijk aan de hengel zat te trekken, het visje raakte eindelijk moe, en ik vond het niet nodig om het te landen met het schepnet, ik wilde de vis in het water onthaken. Doch de haak zat wat moeilijk waardoor ik het visje met één hand uit het water tilde om het in het natte gras te onthaken, wat binnen een seconde gepiept was:

Hierna geen 'leven' meer gezien bij de pen, omstreeks 15:00 uur ingepakt en naar huis gegaan, waar een zeer welkome kop koffie mij stond op te wachten:

En een broodje shoarma mij helemaal gelukkig maakte:
