Bij aankomst dacht ik een karperstaart gezien te hebben tegen een lelie aan en een meerkoet die verbaasd vanaf een half metertje toe keek,maar hoe zeker ik ervan was op het moment suprême,zo onzeker werd ik erover tijdens het op de hurken zitten en te staren naar het water oppervlak.
Na 10 minuten vond ik het wel best,open het emmertje met bollen en voer vanaf de opening van het kanaal langs de lelierand tot een meter of 20 het kilootje aan bollen op,vrijdag pak ik hier een nachtje na een week voeren en dan zou er toch wel wat uit mogen komen,helaas baal ik wel van het onstabiele weer en hoop niet dat de vis hierop reageert in negatieve zin,ik loop mijn weg terug door de bosjes als ik ineens het bekende klapgeluid op het water hoor.
Snel draai ik me om en zie een bellen plakkaat en nog wat Deining midden in de lelies waar ik voer,nu is dat geen vangst garantie,maar lekker voelt het wel !!
De stek waar het gebeuren gaat hoop ik !
