Wanneer je m'n posts betreffende btw's goed gelezen zou hebben, dan geef ik ook aan dat wanneer ik nog slechter ter been zou worden (of iemand invalide is) en ik avontuurloos door het leven zou willen gaan of de zekerheid van grote vis wil hebben (lijkt me hetzelfde), dat ik dan misschien ook van een betaalwater gebruik zou maken

De laatste keer dat ik tijdens de zomervakantie (eigenlijk sowieso wegens div. omstandigheden)
echt lekker vrij ochtendjes gevist heb, bijv. in de vorm van meerdere stekken voorvoeren, veel km's maken richting openbaar water en afromen, dateert al weer van 2007 in midden Frankrijk. Dus wanneer de jaarlijkse gezin-. combi visvakantie, waar niet alleen ik naar toe leef, wegens het weer voor de zoveelste keer achtereen wederom in duigen dondert en je de vrouw en koters niet wil dwingen om aan het water weg te regenen, dan moeten er helaas compromissen gemaakt worden.
Zwaar klote is in mijn optiek dan zeker een understatement wanneer er uiteindelijk een last minute huisje op een park geboekt moet worden, maar een egoistische klootzak ben ik als visser waarschijnlijk al vaak genoeg geweest.
Dit jaar zijn we als gezin helaas op dezelfde wijze een midweekje op CP de Peel terecht gekomen ('n mooier non CP park viel wat mij betreft geheel onvrijwillig af wegens geen speeltuin/zwembad voor de kinderen), en na er met de pen op CP toch een vis gevangen te hebben, geheel een gave bek, maar met een S bocht in de rug, was ik op dit kniebadje zoals verwacht, meteen klaar. Zelfs de vismethode (penvissen) kon hier geen glimlach op m'n gezicht toveren. Gelukkig had ik me voorbereid en heb nog een ontspannen middag met klein succes op een ander water in die regio twee lijnen nat gemaakt.
De druk was eindelijk van de ketel en de rust in m'n kop liet me badderen met vrouw en kids. Er was namelijk gevoelsmatig weer eens echt gevist

!
Dat ik een gedreven visser ben (al vissend of niet), die tijdens elke vakantie, ook die ene vliegvakantie, een stok en wat tuig mee neemt om welk vistype dan ook een pak op hun donder te geven, dat mag de buitenwereld me best kwalijk nemen. Niet dat dat boeit, want zelfinzicht in de behoefte naar een zon, ski, cultuur, zuip, kite, surf of 'all of the above and more' vakantie, daar wordt vaak aan voorbij gegaan wegens gebrek aan zelfreflectie. In mijn optiek siert de dwang om per definitie te vissen mijn vissershart, omdat het nu eenmaal niet iets is wat ik zomaar doe zoals menig midzomer camougast.
Buiten dat; Wanneer er op de aan mij bekende Centerparcs nu juist ergens
niet voor betaald moet worden.., dan is het wel een hengeltje uitgooien!
Vangse Dave...
