Waarom zouden die karpers de boel om blijven wroeten op de plekken waar het zout ligt? Omdat er geen vast voedsel bij ligt, denk ik. Zou er wel vast voedsel liggen, dan ging het er volgens mij lang zo ruig niet aan toe, maar werd er kalm en beheerst en bovenal gericht geaasd op de duidelijk waarneembare en tastbare deeltjes vast voedsel. Ook al zou in dat vaste voedsel een knappe plens van hetzelfde zout zitten.
Mieter maar eens wat RH Shellfish sense appeal in een bak met karpers zonder dat er iets vasts te vinden valt. De karpers worden dan heel onrustig en blijven maar met het grind gooien.
Ze zijn onbevredigd en driftig, wat dan weer niets zegt over de absolute meerwaarde van de stof op zich, maar enkel dat het ze aanzet tot zoeken naar de bron die niet vindbaar is. En tja, dan lijkt het heel wat.
Groet,
Willem
