Klaas vd Herik schreef:s
Besteed deze aandacht eens aan je vader, moeder, kinderen vrouw of what ever.
Klaas weet je wat het is.... mijn vader, moeder, zusje, vrouwtje....ook als ik een tijdje niks laat horen.....ze weten dat ik van ze hou, iets dat ik de karpers om overduidelijke redenen stukken moeilijker wijs kan maken, daar wringt het schoentje....
Vandaar dat ik jou Willem, dan ook de hand kan schudden. Ik ken jou alleen van forums en je artikelen maar het is frappant hoe mijn getergde geweten mij net zo zwaar op de maag ligt zo nu en dan. Voel me bijna schuldig dat ik jouw geweten nu weer extra bezwaard lijk te hebben....alsof ik ook maar een haar beter zou zijn?!?! "Vis blijft in 1 netje", oh nee dan is het goed joh......
Wat je zegt over dat observeren klopt gewoon als een bus. Als struinvisser pur sang weet ik als geen ander hoe hard het schuldgevoel kan toeslaan als je zo'n fantastische vredige en adembenemende situatie van een groep azende karpers met bruut geweld en een zekere mate van dierenleed hebt weten te doorbreken voor....ja voor wat eigenlijk? positief gezien uit passie, negatief gezien uit Ijdelheid. Ik denk dat ik een punt heb als ik zeg dat menig loodvisser die niet dit soort brute verstoringen vlak voor mijn voeten veroorzaakt, hier dan ook minder snel last van zal hebben.
Mijn eigen dieptepunt was misschien wel in de zomer van 2009 toen ik een groep azende vissen waaronder 2 heele grote voor mijn voeten had en eerst een uur lang filmde. Toen ik toesloeg verspeelde ik de veertiger, de allergrootste toen de lijn het ergens op de laatste meter al tijdens de eerste sprint het begaf. Eerlijk is eerlijk, het was niet mijn eerste verspeelde struinvis dat jaar op dat water en het viel me zwaar, echt zo zo zwaar dat ik een uur tussen de bladeren lag met een krop in de keel en een klomp in mijn maag. Er zijn ergere vormen van lijnbreuk maar ik kon het niet ontkennen: wie de fuck was ik om zo veel vissenleed te veroorzaken? Niks kon mij daar eigenlijk het recht op geven. Bizar genoeg bleef de nummer 2 van de crew gewoon door azen, als een gek zelfs, maar ik kon het niet meer opbrengen..... ik ben letterlijk afgedropen......
Later heb ik dit doemscenario weten te relativeren maar het heeft me meer dan ooit bewust gemaakt van wat je mijn zonden zou kunnen noemen. Ook in mijn geval acht ik over tig jaar (dat dan weer wel) een hengelloze toekomst niet onwaarschijnlijk. Die polaroid bril, camera en video houden we erin uiteraard
![;-)](./images/smilies/icon_wink.gif)
Tot zover een insight kijkje in mijn geweten.....ugh!!!