Veel leesplezier...
Begin van het jaar mochten we weer…het water was stijgende en daarmee tevens ook de hoop op een succesvolle sessie op de uiterwaarden.
De temperaturen was zoals het gehele voorjaar van 2006 erg laag, de weersvooruitzichten de dag tevoren waren redelijk.
Eenmaal aangekomen, bleek het gewoon stervenskoud te zijn!
De plu had ik bewust thuisgelaten, daarentegen veel extra voer meegenomen zoals pellets en mais en 6 hele broden.
De uiterwaarden zag er met dat grauwe weer er somber en verlaten uit.
M’n dikke neoprene waadpak aangetrokken en op verkenning gegaan in het water.
Het gras was uiteraard nog heel kort en dat heeft zo zijn gevolgen….
Het water bleek nu erg troebel te zijn, hoog gras werkt schijnbaar ook als een soort filter.
Er bleek geen enkele teken van leven zichtbaar te zijn in het troebele water..tevens begon ik in no-time te verekken van de kou ondanks mijn dikke neoprene waadpak.
Ik besluit om verder te vissen vanaf de kant met twee hengels.
Zonder enige beschutting houd ik dit slechts korte tijd vol en houd ik het snel voor gezien, helaas zonder vangstresultaat.
Ik besluit om de resterende tijd van de dag goed te besteden door op zoek te gaan naar nieuwe visgronden hier in de buurt.
Op slechts een kwartiertje rijden van hier, vind ik bij een pont een stukje van de rivier waar het minder hard stroomt…ik besluit hier enige tijd te vissen en met de auto in mijn rug als beschutting tegen de snijdende wind is het zelfs heerlijk vissen zo.
Even tijd om te relaxen en weer op temperatuur komen
Eventjes op temperatuur komen…
Op het eind van de dag vind ik een veelbelovende grote stuk ondergelopen uiterwaarden en driftig maak ik aantekeningen in mijn topografische atlas en maak wat foto’s van de omgeving. In ieder geval een plek om te onthouden en terug te keren bij een volgende gelegenheid!
Een plek om te onthouden en terug te keren!
We schrijven 3 juni 2006…en tot mijn verbazing lees ik op teletekst dat de waterstanden flink gestegen zijn de afgelopen week (vorige week was er immers nog sneeuw gevallen in Duitsland!....een nieuwe kans dus!
Na het avondeten vertrek ik rechtstreeks naar de IJssel, de stek welke ik op het oog hebt is reeds bezet door meerdere vissers. Ook zit er een groepje van 4 “woest” uitziende kerels uit (Oost?) Duitsland…ik voel er weinig voor om er tussen te gaan zitten en besluit een andere stek op te gaan zoeken.
Wederom op zoek en met enige haast ga ik weer op pad, over twee uurtjes is het immers alweer donker.
Toeren toeren en gluren naar mogelijkheden…pionieren heet dus volgens mij?
Hier ook maar even afslaan en een kijkje nemen….ik rijd er bijna aan voorbij, maar mijn oog viel op een zijpad waar in in de verte wat blauws zag.
Ik verlaat de auto en neem een kijkje…mijn mond valt open
Wat een schitterende plek!
Her en der zie ik wat vissen wegschieten met af en toe een flinke boeggolf
Gezien het feit dat het bijna donker word, besluit ik hier de nacht door te brengen.
De auto parkeer ik enigszins verscholen tussen de bomen, snel uitladen…
Mijn stek bevindt zich op een smalle ruwe pad met aan weerszijden viswater.
Smalle pad met aan beide kanten viswater.
Eerst strooi ik een flinke hoeveelheid broodkorsten op het water en hierna maak ik de hengels gereed en zet ik de plu op voor de nacht.
De broodkorsten worden niet opgemerkt, toch is er duidelijk vis aanwezig MMmmmmm
Gezien het feit dat het al donker begint te worden, beaas ik twee hengels met mais en pellets en deze gaan op de rodpot en ik bevis het meertje waar ik de meeste actie van vissen zie. De rubberboot laat ik nog even op de kant om de eventuele aanwezige vissen niet te verstoren.
Dat het hier ondiep is had ik reeds snel door…edoch de bodem is te zacht om in te lopen met de waadpak. Ik besluit om er maar het beste van te maken en in de vroege ochtend vol gas er tegen aan te gaan.
Gedurende de nacht diverse malen een aanbeet gekregen en twee brasems weten te landen.
De volgende ochtend bemerkte ik de aanwezigheid van vissen tussen de vegetatie op zo’n 40 meter uit de kant op het “andere “ meer. Ook hier heb ik brood in het water gegooid, echter geen reactie hierop gekregen.
Na een ½ uurtje drijft het brood nog totdat de meeuwen het brood hebben opgemerkt.
Ik strooi flink wat mais en pellets
Eerst ga ik het andere water op met de boot op verkenningtocht
De zon staat al flink zijn best te doen en de hoop op mooie avonturen groeit gestaag met het klimmen van de zon aan de horizon
In de verte zie ik “iets” groots en “hartstikke doods” drijven….een monster van een karper?...eenmaal ietsje dichterbij denk in gezien de vorm aan een meerval!..hoe kan dat nou?
Nog wat dichterbij blijkt het om een dode zwaan te gaan.
Gevalletje vogelpest soms?..de zwaan ziet er niet echt volwassen en volgroeid uit.
Gevalletje vogelpest?
Wat nu?, echt fris ruikt het beest niet meer, ik besluit om het beest in ieder geval uit het water te halen en op de kant te leggen.
Even terug naar de kant en met een stuk touw een knoop om zijn strot gelegd en de zwaan op sleeptouw genomen en op de kant achter gelaten.
Vrijwel gelijktijdig komt er een boer aan die zijn paarden aan het verzorgen is op de aangrenzende weide. Ik vertel hem van de zwaan en hij zal een telefoontje plegen en zien wat ermee te doen is…mooi ben ik er vanaf.
Of er nog vis zit op deze wateren vraag ik aan de boer, moet hij lachen, soms zwemt er wel eens wat….
Nieuwsgierig bekijkt hij mijn paraplu en ziet mijn stretcher staan…heb je hier soms geslapen vannacht? Deze vraag beantwoord ik bevestigend
Je ziet hem denken…rare jongen die visserman
Maar goed…heb andere dringende zaken te doen
Snel weer terug het water op!
Al wat ik zie zijn wegvluchtende brasems en gras , onkruid , wat tot zo’n 20 cm hoog vanaf de bodem rechtop staat…niet echt makkelijk om hier wat te vangen met de systeemvisserij.
Ik besluit de boel te gaan verkennen voor een eventuele toekomstige keer en notities te maken. Een stukje verderop is het met 2-3 meter flink dieper , de toppen van een boom steken nog maar net boven water uit!..echt bizar is dit
Helaas kan ik deze stek nergens vanaf het land bevissen of ik moet echt hele gekke dingen gaan doen met grote kans op verspelen…niet echt “mijn ding” Een eventuele volgende keer een perfecte stek om te bevissen vanuit mijn aluminium boot met een penhengel en de steekstokken gaan dan zeker ook mee!
Nu het andere meer verkennen…
Dit gedeelte is op het oog vele malen mooier dan het andere meer.
Voor even waan ik me weer in de Donau delta in Roemenie…
Voor even waan ik me weer in de Donau delta in Roemenie…
Wat is het schitterend hier!...ik zit echt te genieten, en ja dat is zeker mogelijk zonder noemenswaardige vangsten.
In de hoek vlakbij waar m’n tent staat, ligt een enorme stapel van hout…een beeeetje te groot voor een beverhol lijkt mij?
Beverburcht?
Eenmaal op de kant zit ik in dubio wat ik zal doen…blijf ik hier nog even vissen, ondanks dat ik geen karpers heb kunnen waarnemen of ga ik verder?
Wederom krijg ik bezoek…
Een man op een fiets komt aangelopen en we maken een kort praatje…
Hij blijkt ook een karpervisser te zijn, en staat hier om de hoek op een camping voor een korte pinkstervakantie. Gisteren had hij een aantal karpers gespot die aan het paaien was, hij had slechts 1 hengel bij zich en had niks kunnen vangen. Op de vraag waar dan, volgde een beschrijving van de plek waarvan ik reeds vermoedde dat dit de plek moest zijn welke ik begin dit jaar reeds verkend had!.
Geen twijfels meer…that’s the place to be !!.
Ik pak de boel enigszins gehaast weer in en rond 11.30 uur vertrek ik wederom naar een nieuwe visplek.
That’s the place to be!
Eenmaal ter plekke aangekomen ben ik enigszins teleurgesteld…het water staat bij lange na zo hoog niet als begin dit jaar. Langdurig tuur ik over de vlaktes en wederom maak ik wat foto’s. Ik besluit om dan maar vroeg naar huis te keren..nog 1 x tuur ik nog even over het water….en vanuit het niets zie ik ineens een flinke rug van een schubkarper door het wateroppervlakte zoeven, en nog eentje!!!
Krijg nou wat!.... direct trek ik mijn waadpak aan en neem mijn fototoestel mee om ter plaatse polshoogte te gaan nemen. De auto parkeer ik onderaan de dijk.
Ik blijk van bovenaf de situatie totaal verkeerd te hebben ingeschat!!
Het water komt zowat tot mijn middel en is her en der zo’n 1 tot 1 ½ meter diep…het gras en onkruid is hier simpelweg nog nooit gemaaid geweest en groeit tot aan de oppervlakte.
Tevens is het water dit keer glashelder wat mij een goede kans bied om een redelijke foto te schieten met een camera met helaas (nog) zonder polarisatie filter…volgende keer maar gewoon Bas Breedtveld eens meenemen!
Hoe dan ook van bovenaf gezien gaf het terrein mij een totaal vertekend beeld, het water staat net zo hoog als afgelopen voorjaar! Wat van bovenaf gezien slechts lijkt op een flinke regenplas blijkt gewoon anderhalve meter diep te zijn. Al snel spot ik een karper op slechts 1 meter van mij vandaan, met rustige bewegingen haal ik mijn fototoestel vanonder mijn neoprene waadpak vandaan en schiet wat foto’s
Rustig blijft de karper liggen en ik vraag mij af of hij mij gezien heeft…
Rustig blijft de karper liggen…
Ik verander de instellingen van de fotocamera en pardoes schiet deze karper ervandoor!
Enigszins verbaasd laat de karper mij achter, ik vraag me ook af hoe de karpers te midden van deze onderwaterwereld hun weg terug weten te vinden naar het ‘open’ water.
Tijd om te gaan vissen…
Ik neem slechts 1 penhengel mee, 1 zak brood, onthaaktang ,fototoestel , landingsnet en ga ik op jacht en stap wederom het water in…
Her en der strooi ik wat brood, vissend met mais heeft niet zo gek veel zin gezien de hoogte van het gras.
Ineens zie ik die grote brede rug weer op dezelfde wijze als daarnet door het water zoeven…de broodkorsten worden volkomen genegeerd!
Deze machtige schubkarper zwemt op slechts 50 cm van mij vandaan, als ik mijn hand uitsteekt kan ik hem zo aanraken!.
Ik moet hier echt rekening houden met de stand van de zon om geen schaduwen over het water te werpen..dit is niet echt gemakkelijk met een zinkende schepnet en een lange penhengel in de hand.
Voorzichtig monteer ik een zinkende vlok en deze laat ik vlak voor zijn bek zachtjes neerdwarrelen…de vis schiet er helaas als een speer vandoor!
Ik begin te vermoeden dat er wellicht gedurende het paaispel van de dag tevoren enkele karpers reeds gevangen zijn en het spelletje door beginnen te krijgen.
Toch begin ik lol te krijgen in dat zware aqua joggen en ik besluit te aqua joggen richting het aangrenzende open water. Onderweg kom ik diverse plekken tegen waar paaiende brasems hun “ding” doen. Af en toe ondanks mijn voorzichtigheid een enorme boeggolf van een wegvluchtende karper…dit schiet niet op zo!
Helemaal achteraan vlakbij de dijkweg , zo’n driehonder meter verderop bij het open water zie ik wat meer activiteit en in een hoekje zie ik wederom hetzelfde als wat ik bij de dijk zag…een brede karperrug dat door de wateroppervlakte zoeft
Ongelofelijk..dit moet haast wel diezelfde karper zijn van daarnet!
Nog voorzichtiger dan daarnet nader ik de schub van achteren…hij staat met z’n kop op de bodem en die machtige staart steekt ruim boven het water uit…hij zit te azen op brasemkuit…
Enigszins zenuwachtig monteer ik een verse en kleine zinkende broodvlok, ruim voorbij de karper laat ik deze afzinken en tergend langzaam laat ik deze dichterbij zweven tot vlak voor zijn bek..
Ik bemerk enige argwaan bij de karper…ik zie de broodkorst in z’n bek verdwijnen en sla aan!..hangen!
Eindelijk…ik heb er eentje!...een korte en beheerste dril volgt en ik zie dat de haak goed vastzit. Na een poosje geeft de karper het op en glijd ze netjes mijn landingsnet in.
Ik voel me uiterst tevreden met mijn eerste uiterwaarden karper en schat hem zeker op 20 -24 pond
Wat nu…de onthaakmat en statief liggen in de auto en gezien de afstand welke ik reeds heb afgelegd besluit ik de karper in het net te fotograferen.
Dit gaat uiterst onhandig met 1 camera in de hand en het schepnet in de andere hand.
Het lukt werkelijk van geen kanten op deze manier…ach dan maar geen goede foto
Het kan me eigenlijk ook niks schelen…deze karper mag zonder verdere “ plichtplegingen” zo weer terug het water in, de herinnering aan deze vangst zal ik voortaan met liefde koesteren…
De herinnering aan deze vangst zal ik voortaan met liefde koesteren…
Het is alweer later dan gepland en wederom is het weer tijd om weer veel te vroeg huiswaarts te keren, ik kan geen genoeg krijgen van deze vorm van visserij.
Jammer dat ik er enkel telkens zo’n kolere eind voor moet rijden met de auto.
Maar dit keer is de terugweg een stuk aangenamer dan anders…hoe zal dat komen?
Eenmaal thuis kijken we naar de finale van het WK jeugdvoetbal.
De uitslag van deze finale is de letterlijke kers op de pudding van deze dag
Wat een dag…!
Hans Brinkel
5 juni 2006
p.s. Voor wie nog vrij is de komende week…het water is nog steeds stijgende, sla je slag zou ik zeggen
Oh ja…Gelieve dit keer niet op spel en grammaticafouten letten, het e.e.a. is in 1 keer geschreven en niet door vrouwlief nagekeken
