Zo, dan zal ik me ook nog maar even mengen in de 'achtergrond
photoshop discussie'
De foto was inderdaad mét achtergrond véél mooier, vond ik zelf ook! De
beslissing om bij deze vis de achtergrond weg te halen is min of meer
vorig jaar al gemaakt.
Ook toen hadden we een erg mooi water met veel dikke vis gevonden.
Onder goed vertrouwen hebben we toen een aantal foto's van vissen aan
andere karpervissers laten zien. Uiteindelijk had (naar zeggen) "niemand
iets doorgeluld"... Wat wel een feit is, is dat ons water afgelopen jaar
redelijk kapotgevist is. Kampvuur hier, chipszakken daar, afgedankte
bbq's in de bossen, auto's op het terrein. Een van de omwonende van het
water vond het welletjes, belde de politie, einde verhaal...
Naast al die rommel en politie was ook nog eens iedere visser zijn eigen
voercampagne begonnen. Op een dag gingen ik en mn vismaat weer
eens snorkelen (wat we vaker deden daar), onze favoriete stek lag
bedekt onder een grote gele deken van harde mais. Té harde mais bleek
achteraf. Twee jongens hadden zo'n 25 kg te kort geweekte, niet
gekookte mais over het plateau gestort... resultaat, (voor zover wij
tijdens het snorkelen gevonden hadden) twee dode karpers... De mais
heeft daar nog minstens 3 weken gelegen, daarna was het geen
snorkelweer meer.
Voordat al dit gebeurde hebben ik en mn maat toch nog een aantal
karpers weten te vangen. Waaronder vissen van 20, 28, 29 (zelfde), 30
en 32 pond. (Ook het karpertje waarmee ik in 2004 de
spiegelkarperwedstrijd van het blad "Karper" won kwam van dit water.)
Voordat we uiteindelijk tot vissen over gingen hebben we rustig de tijd
gehad het water goed te observeren, niemand viste er ooit, tijd zat dus!
In die tijd hebben we een goed beeld gekregen van het bestand (een
groep kleine karpertjes en zo'n 15 vissen boven de 20 pond, waarvan
zéker de helft rond de 30 pond leek te zitten, ook zwomen er 4
uitschieters. De vissen die wij een goede 20 pond gaven bleken op de
kant 28 en 30 pond te wegen! Laat staan wat die uitschieters op de schaal
zouden brengen...).
We lieten vissen gewoon door azen, zonder ze lastig te vallen met onze
hengels. Erg mooi gezicht was dat! Glashelder water, dikke vissen en
boompje klimmen, wat wil je nog meer! Nog een mooie gebeurtenis die
zomer. We waren onze, inmiddels standaard geworden, voercampagne
aan het houden. Oftewel, zwembroek aan, 4 blikjes zoete mais in een
tasje, en tot je middel in het water over een plateau waden. Karpers
hadden ons voer inmiddels wel vort gevonden en werden blijkbaar
nieuwsgierig waar al dat lekkers toch telkens weer vandaan kwam. Pssjt!
hoor ik Ben van afstand roepen, ik kijk om en zie dat een aantal karpers
ons ritueel op de voet ligt te volgen. Eén van de vissen heeft zelfs het lef
om een volledige cirkel om ons heen te zwemmen, de afstand tussen ons
en de vis was op dat moment zo'n 7 meter. Daar sta je dan met je blikje
mais in je hand... Bang om te bewegen... super mooi! We besloten om
toch maar gewoon door te voeren. De vissen keken het nog even aan en
vertrokken daarna weer naar het diepe. Eenmaal terug op de kant zagen
we de vissen zich tegoed doen aan de door ons gedekte tafel.
Dit hebben we zo een maand volgehouden, toen kwamen we een
bekende tegen, ook een karpervisser dus... "mooi watertje he", "ja
zeker, mooi watertje", "zit er ook wa?", "oh dat weten we niet"... Je kent
het wel, koetjes en karpertjes praat...
De volgende nacht nog zaten we aan het water, 28 en 30 pond was het
resultaat, wetende dat het hier om de kleinere exemplaren ging...
En nu kom ik toch nog even terug tot de kern van het verhaal. Blij als wij
waren lieten we de foto's aan een aantal collega karpervissers zien, het
water werd herkend, de rest heb ik hierboven beschreven. Dus vandaar
die ietwat 'schrale' achtergrond, bij deze excuses daarvoor...
Grs seb!