Avondje Targetvissen met de pen.
Met me reet in een plas water die ik niet zag liggen, hervat ik de avond met een koude reet.
Het is niet ideaal zittend op zo een muur van beton maar ach je moet wat zo een avond na een wild nachtje vissen met karpergrootmeester Peter A. en meester fotograaf Bas B. .
Peter A. Met een beste uit een wild nachie
Na wat van dat zoete kleverige spul te hebben gestrooid achter een klein aflopend richeltje, begeef ik me naar mijn andere stekkie.
Die brugpijler houdt lekker de stroom een beetje tegen zodat ik hier rustig mijn pennetje kan laten staan.
Twee van mijn grootste loodjes ( AAAAAAAA ), mijn super snoekbaarspen van 60cm en mijn haakmaat 1/0 maken het geheel wat comfortabeler hier langs de waterkant.
Geen riet, geen romantiek ( op die geile reiger en ijsvogel na die de hele buurt bij elkaar aan het krijsen waren ), Overhangende takken?? Ach wel nee helemaal niks nakkes nares.
Klaar om mijn pennetje met 10 maïs korreltjes te laten zakken maak ik me eerst wat boos, want al na 1 minuut heb ik zo een klote bijvangst van een “korper”.
Na vlug het slijmerige beest te hebben onthaakt op het kleine zachte onthakingsmatje gooi ik hem maar vlug terug.
Binnenmonds vervloek ik het beestje dat ie mijn handen vies had gemaakt.
Ach ze kunnen er ook niks aan doen Ruud. Volgende keer maar wat meer maïs korrels op je haak.
De reden waarvoor ik hier werkelijk ben zijn niet de korpers maar de supervoorns. Voorns met afmetingen waar geen enkele zoet watervis tegen op kan.
Hé wat belletjes op mijn andere stek! Rennend over de kade kan ik 60,5 meter verderop rustig mijn 60cm lange dobber te water laten. Vrijwel meteen stopt het bellen plakkaat als mijn bescheiden pen op zijn kop staat. Het lijkt wel een whirlpool bad hierzo rond mijn dobbertje.
Ja zo makkelijk zijn ze niet te vangen die monsters.
Plop,plop,plop,plop. Wat doet mijn dobber nou gek? Hij gaat de hele tijd op en neer. Misschien heb ik wel beet? Ja hoor!! Er is er 1 aan het sabbellen.
Kom op Ruud, houd je gedachten erbij! Deze is voor jouw. Ik voel het, ik voel het.
Met een draaiende beweging vliegt mijn pen naar links om na 5 meter weer de andere kant op te zwaaien. Nu slaan!
Met een droge natte haal zet ik de haak. Voor de zekerheid geef ik maar een extra ros na ( “You never know” ).
Meter na meter en yard na yard pakt de vis lijn van mijn molen en reel.
Wat zijn ze toch lekker sterk zeg! Genieten geblazen ha haaaaaaaa.
Na ongeveer 25 minuten weet ik dat het niet lang meer kan duren voor mijn Bruce&Walker Breetveld.
Kijk die Breetveld eens lekkâh buigâh
Gewillig laat het arme beestje zich mijn schepnet(je) intrekken.
Eindelijk!!!!!!!! Na al die jaren een ware emotionele vreugdedans.
Fijn gevoel als het eindelijk lukt dat vissen op zo een target!
Woehoeeeeeee.
WHOEEEEEEHOEEEEEEEEEEEEEEE
Na de vis te hebben teruggezet denk ik terug aan de nacht ervoor met Peter A.
Die door meester fotograaf Bass B. op de foto werd gezet na de vangst van een pracht van een spiegel.
Mazzelpik ook eigenlijk die Peter.
Een bamboehengel in combinatie met vliegertouw is toch geen combinatie..
Ach, hij vangt ze, het zal wel goed zijn….
Ze zeggen wel eens dat ie een vangertje is..
Morgen maar wat voer erin gooien wie weet kom ik ook eens aan de beurt voor zo een spiegelkorper.
Ciao
[/img]