Nu legt men een voerstek aan en gaat daar vissen. Men vangt een karper en deze word moe van de dril en wordt teruggezet. Om weer op krachten te komen heeft hij eten nodig en stiekem in zijn achterhoofd weet hij dat er op jou plek waar je hem gevangen hebt altijd voedsel te vinden is maar ook weet hij dat er iets niet goed is.. maar zonder eten kan hij het wel schudden en hij gaat dus weer terug naar je plek.
Nu vragen jullie je af wat ik met dit verhaal wil bereiken. Dat zal ik jullie zeggen: ik twijfel nou eigenlijk een beetje of er een vorm van dressuur bestaat bij de gemiddelde karper omdat ze allemaal moeten overleven en ze daar voedsel voor nodig hebben ( dat te vinden is op jou stek )
Wie is het met deze theorie eens?
P.S. ik praat nu over een niet al te ervaren karper en een water waar niet veel voedsel te vinden is en jij de enige bent die er vist: bestaat dit water? : ja zeker ik vis er op
