Wat een vissen weer allemaal zeg. Geweldig.
Ook die goudkarper....mooi hoor.
Wij, Arie en ik, hebben afgelopen weekend een sessie gedaan in de polder. We hadden ontzettend goede verwachtingen door onze voorbereidingen en zijn dan vrijdag eind van de middag eerst met de auto en toen verder per veerboot naar onze stek gegaan.
De veerboot.
Daar aangekomen hebben we eerst onze tenten e.d. op en klaar gezet en daarna met vol overgave de hengels geprepareerd en de montages naar plaats des onheils gebracht. Niet al te veel bijgevoerd en daarna zijn we zelf letterlijk aan het vreten geslagen. Een week of 2 geleden had ik van alles en nog wat aan eten meegenomen vanuit Duitsland en had het één en ander meegenomen. Dit was allemaal zo lekker, dat wat ik normaal in een week eet, wij in twee dagen hebben opgegeten. Arie had zelf ook nog van alles meegenomen. Ik vroeg nog aan Arie, "waar laat je het", maar nu weet ik waarom hij van die grote laarzen heeft.
Die nacht bracht ons 2 vissen op. Het hadden er vier kunnen zijn maar ik had tot 2 keer toe een vastloper. Ongelooflijk, wat had ik er de pest over in.
Wat kon het zijn. Het was niet eens in de buurt van de stek. We hebben wel een vermoeden nadat er in de ochtend een stuk is bovengekomen. De volgende keer nemen we een ankertje mee om te slepen. De gok om weer een vis te verliezen willen we uitsluiten en dat niet alleen voor ons, maar zeker voor de vis.
In de ochtend hebben we ons verwend met een kop koffie en lekkere gebakken eieren. Achter mijn tent vonden we bollen van iets of iemand anders die waarschijnlijk met ons mee wilde denken dat, mochten ze gaan knallen, dan komen ze in ieder geval geen bollen te kort.
We filosofeerden wat na over wat er mis gegaan was. Ook de resultaten waren beduidend minder dan verwacht. Niet dat we naast onze schoenen willen lopen (of laarzen) maar deze stek had normaal gesproken rond deze tijd meer vis op moeten leveren. Afijn, Niks is minder waar en zijn uiteraard ontzettend blij met de vissen die we gevangen hebben.
Overdag hebben we nog rondgevaren naar stekken zoeken. Ook kwam Jos nog even buurten. Arie had hem ergens onderweg opgepikt.
Later op de dag kwam ook Johan nog even langs.
Op de hele dag dat we gevist hebben, mocht er geen stootje op de hengels komen. We snapten er helemaal niks van. Zijn we dan toch te vroeg??
Net voor het donker hadden we alles ververst en gingen weer op de vreet tour. Volgende week zit ik weer in Duitsland voor mijn werk en neem ik zeker weer allemaal van die maaltijden mee. Echt super.
Na het uitbuiken met een kop koffie en een peuk had Arie het idee om een kampvuur te gaan maken. Mensen, maak geen ruzie met hem want het is de grootste pyromaan die ik ken. In een mum van tijd stond het halve bos in lichterlaaien. Ik bleef rennen met emmertjes water.......Ik sla door....Dat is niet waar, maar wel leuk om te vertellen. Wel dat het kampvuur in no-time een mooi vuur was geworden. Lekker warm, en uiteraard sterke verhalen.
We taaien af en kruipen lekker de zak in.
In de nacht kregen we nog eens drie aanbeten en wisten deze drie vissen ook te landen.
Vroeg in de ochtend na de laatste vis kon Arie niet meer slapen en besloot om de ochtend te aanschouwen tot het licht werd. Zelf werd ik rond een uur of acht wakker en had dus helaas aardig door kunnen slapen. Nog steeds hadden we beiden zoiets van, hoe kan dit.
Even goed hebben we een ontzettend leuk en gezellig weekend gehad, en hebben 5 mooie exemplaren weer op de mat mogen leggen. Ondanks de hoge verwachtingen is ook deze sessie weer geslaagd. Het blijft vissen en zo zie je maar dat het ook anders kan gaan, ondanks het totaalplaatje zover je die kan voorbereiden klopt.
We gaan gewoon weer door naar de volgende sessie.
En die Bollen achter de tent.....die hebben we toch maar laten liggen.
Het gaat niet om het formaat, maar om het plezier dat je er aan beleeft.
( maar een grote is altijd meegenomen )