![Afbeelding](http://static2.volkskrant.nl/static/photo/2011/17/8/2/20110816121452/media_xl_915152.jpg)
Een club uit Rotterdam is op zoek naar een verlosser. Kampioen worden hoeft voorlopig niet, maar wel een beetje fatsoenlijk voetbal graag.
Beste Hoop,
Of u nu een tulband draagt, driedelig grijs of een spijkerbroek met T-shirt, wij wenden ons tot u, als vermogend liefhebber van voetbal. Om kort te gaan: heeft u nog ergens honderd miljoen liggen? Euro, dollars, maakt niet uit. Verlos ons.
Jarenlang moesten wij niet denken aan overname, want wij zijn alleen van onszelf. Maar het is een onbeschrijflijke puinzooi. In Rotterdam hebben we daarvoor andere woorden, maar die zouden u misschien afschrikken. Het belangrijkste is dat we klaar zijn met gerommel in de marge, kwaadsprekerij en gekonkel.
Wij kampen al jaren met een alles en iedereen verlammende miljoenenschuld. Ja, we hebben onze zogenoemde Vrienden. Die roepen af en toe dat ze weer een paar miljoen van de schuld hebben afgelost. Alsof wij voor de eeuwigheid zijn geboren.
Opnieuw kunnen we geen spelers aantrekken, omdat we armoedzaaiers zijn. Onze betere spelers vertrekken. Ze weigeren hun contract te verlengen, waardoor we ze moeten verkopen.
Onze trainer is onlangs huilend de tent uitgelopen, nadat hij was weggestemd door een stel jongelingen dat niet eens droog is achter de oren. Bizarre avond was dat, op trainingskamp in Ermelo. Ze wilden over iets anders praten, maar toen kwam het op de trainer en hebben ze hem maar weggestemd. Net zo makkelijk. Het liep niet zo lekker met elkaar. Ja, daaraan zult u misschien nog even moeten wennen, aan de democratische principes bij ons.
De directeur bezuinigt zelfs op wijsheid en is qua voetbal wereldvreemd. De technisch directeur heeft glibberigheid een zomerse betekenis gegeven, toen hij de trainer liet vertrekken. Nu wil hij diens opvolger zonder inspraak vastleggen. Weet u: wij zijn leidingloos. Als u op ons aanbod ingaat, mag u ze allemaal wegsturen. Wat u wilt.
Onze supporters zijn opstandig. Het liefst willen ze officieel zeggenschap. Het is ongelooflijk met welk een vanzelfsprekendheid ze aansturen op het vertrek van leidinggevenden, en het is begrijpelijk ook. Moet u zich voorstellen: elk jaar een seizoenkaart kopen, elk jaar staren naar gebroken illusies.
Voor honderd miljoen bent u overal van af. Of beter: dan zijn wij overal van af. U krijgt dan geen club met internationale uitstraling waarmee u even de blits kunt maken in de woestijn of in uw Chinese groeistad. Hoewel: onze club is bereid de beste speler uit uw contreien af en toe op te stellen. Zoveel minder dan die van ons zal hij niet zijn.
Wij hebben een mooi, klassiek stadion dat bijna elke wedstrijd vol zit. U heeft het misschien weleens gezien op oude beelden uit de Europa Cup. De fans zijn opruiend af en toe, maar ze kunnen ook spinnen van tevredenheid. U hoeft voorlopig echt geen kampioen te worden.
Weet u: wij eisen gewoon onze rechten op, het recht op een beetje fatsoenlijk voetbal. We zijn het zat. Dus kom op, meneer Tulband, meneer Chinees. Verlos ons.
Groet,
De Wanhoop