Haha Dennis
, zou dát het geheim zijn om een echte 'Karper voor de deur' te kunnen vangen? wie weet...
Oké, gisteravond het vervolg van het verslag geplaatst, ik moest opnieuw gaan inloggen(?), met het gevolg dat het hele vervolgverslag weg was!
We proberen het gewoon opnieuw vandaag, we gaan verder.
Net zoals vorig jaar op deze stek plaatste ik de pen vlak bij het bruisende pakket. Met spanning wachtte ik de ontwikkelingen af. Dit totaal gefocust op de pen zijn ervaar ik als misschien wel het spannendste moment van het penvissen op karper: wat en vooral wanneer gaat er iets gebeuren?
Maar er gebeurde op wat minieme verplaatsingkjes van de pen vanwege de bellenontwikkeling nagenoeg niets...de karper pakte het aas niet, liet het geheel links liggen, en verdween...
Tja, een lichte teleurstelling maakte zich van mij meester, doch ik gooide nog wat voermix bij in de hoop dat de vis terug zou keren of dat er een andere karper de voerplek zou bezoeken.
Om de plek wat rust te gunnen besloot ik aan de andere kant van de duiker te gaan vissen. Kreeg daar vrij snel een prachtige aanbeet die ik goed getimed kon pareren, het was een brasem, niets meer en niets minder. Weer wat bijgevoerd en terug naar de hoopvolle stek, waar diverse, gezien de vele bellenveldjes, vissen aan het azen waren.
Maar het waren allemaal azende brasems, ik heb geen grote opvallende bellenplakkaten gezien die duidde op de aanwezigheid van karper. Ik heb er gevangen, mooie weglopers, doch allemaal van brasems:
Stuk voor stuk mooie gezonde vissen en ook grote, sommige boden wat strijd gezien de kromme Johnny's Rod, maar helaas waren de karpers op dat moment niet aanwezig op de stek.
Plotseling verschenen er 2 karpers die opvallend aan het wateroppervlak aan het azen waren, een exemplaar had een markante kop met lichte vlekken, soms kwam er eentje dicht in de buurt van de hengel, maar ondanks wat licht voeren in hun buurt om ze op de voerstek te krijgen, bleven deze twee vissen aan het oppervlak:
Ik taaide na ongeveer 7 uur vissen op deze stekken af, ik wilde het weekje karperen met de pen graag afsluiten met een karpervangst, dus ingepakt en op het fietsje richting de Watergraafsmeerstekjes.
Daar aangekomen zag ik dat de stekken bezet waren door twee vissers, dit had ik al een beetje verwacht gezien het tijdstip en het feit dat het zondag was, maar er zijn meerdere stekken daar in de buurt.
Ik besloot bij de winderige gebouwenstek te gaan zitten, het vervelende daar is dat de kant schuin afloopt, mijn onthaak c.q. zitmatje moest ik regelmatig wat omhoog schuiven. Ook verbleef daar een groep grauwe ganzen met hun jongen die een hoop ganzenuitwerpselen prachtig verspreid over de groene stroken hadden geproduceerd. Maar ja, beter ganzenshit dan dogshit...met dogshit heb ik in het verleden al genoeg smerige ervaringen meegemaakt. (btw, ik heb niks tegen honden, vind het leuke dieren, maar die shit is een ander verhaal...
)
Er is daar gevoerd met de voermix, en de hengel is omstreeks 13:30 uitgelegd met op de hair de maïs/kapucijnercombi. Ik verwachtte om heel eerlijk te zijn niet veel, ik zag ook geen karperactiviteiten, maar op springende vis na zouden die toch niet goed zichtbaar zijn geweest vanwege de golven en de wind die op dat moment stevig aanwezig waren.
Maar!...na twee minuten dook de pen razendsnel onder met het gevolg dat ik ook razendsnel aansloeg en hangen!
De karper spurtte direct naar links en bonkte lekker op de hengel...en schoot toen los!
Verdikkeme, ik was blij verrast dat er zo snel 'leven' op de stek was in de vorm van een aanbeet, natuurlijk vond ik het erg jammer, maar ach ik was losschieters nou eenmaal gewend de laatste tijd.
Wat ik minder fraai vond was dat de hair helemaal kapot gemaakt was door het karpergeweld, het viel mij overigens op dat de brasems die ik in de Bijlmerweide op de hair had gevangen, keurig voorin de bek waren gehaakt en dat de hair met aas en al compleet waren gebleven, maar dit was weer het andere uiterste, tja...
Ik besloot geen nieuwe hair te monteren, maar een forse witte broodpluim op de haak te zetten. En ja hoor, vrij snel werd de broodpluim gepakt door een karper, ik sloeg aan en de vis had nog geen flauw benul dat het gehaakt was. Ik zag en voelde dat het een grote vis was, blijdschap maakte zich van mij meester en de vis bleef opvallend rustig. De golfjes, door de wind aangewakkerd, sloegen glinsterend en spetterend tegen de vis en ik zag een indrukwekkende schubbenpartij aan de linker en rechterzijkant, een mooie schub dus. Ik zette wat meer druk op de hengel om hem/haar meer richting de kant te krijgen, blijkbaar was dit het sein voor de karper om wat kracht te tonen en niet meer met zich te laten sollen. Twee harde, stevige rukken waren het gevolg die de slip even deed ratelen en de hengel deed buigen... en de vis schoot los...'Potverdorie!' Ik baalde hier goed van, en besloot direct de haak te vervangen door een nieuwe scherpe Kordahaak zonder hair. Ik gooide onderwijl nog wat voermix op de stek en legde de met maïs en kapucijner beaasde haak in.
Als of de karper met open bek stond te wachten op het gebodene werd het aas direct gegrepen.
De pen dook dus direct bij het inleggen weg! Ik was verrast en sloeg aan, hangen! En wat kreeg ik hierna een leuke sport! De vis nam een krachtige run naar links, Johnny's Rod boog prachtig in de wind en de slip ratelde plezierig, ik zette wat kracht en de vis kwam nu gestaag naar boven, de uiterste vechtbocht was op de hengel bereikt. De karper bleek zwaar want ik kreeg hem/haar niet te zien nu deze rustig bleef. Ik pakte het net en zette wat meer kracht bij en kreeg de vis even te zien, wat een mooi groot en gaaf exemplaar met een giga oranje/rode staart was dit! De vis was blijkbaar wat op krachten gekomen en nam een geweldige run naar rechts tegen de wind in. De hengel boog, de slip werkte op volle toeren en ik hield de vis niet meer! De karper denderde gewoon door, het kostte de vis weinig moeite...en toen een slappe lijn...'nee he! nee he! NEE HE!!!' schudde ik daar behoorlijk frustie aan de kant en ik dacht bij het binnendraaien van de wapperende lijn direct aan lijnbreuk, maar alles zat er nog aan, de vier loodjes waren wel door het geweld helemaal naar de haak toe verschoven, maar gelukkig geen lijnbreuk.
Ik baalde, wat baalde ik daar op dat moment aan de kant, en ik had er even allemaal geen zin meer in, één vis verspelen oké, daarna een tweede vis verspelen is onfortuinlijk, maar direct daarna een derde vis gedurende en prachtige dril met strijd en alles erop en eraan verspelen is BALEN MET HOOFDLETTERS!!!
Zo, dat lucht op en moest ik even kwijt...
Verspeelde vissen spreken meer tot de verbeelding dan gevangen exemplaren, een karper die je hebt gezien en die het uiterste van visser en hengel hebben gevergd spreekt m.i nóg meer tot de verbeelding...tja.
Ik bleef nog even hangen op deze verrassende stek, in de hoop dat er mogelijk nog een karper zo gek was om op het aas te knallen, blijkbaar waren ze even los of zo...ja los waren ze zeker, gelost op Johnny's Rod!
Ik ving nog een brasem op een witte broodpluim en voor de rest bleef de wind hard en had ik het wel gezien toen de bewolking toenam en het guurder werd op de stek. De vissers op de andere stek vertrokken, dus ik ging het daar maar proberen:
Na een uur met als enig resultaat een brasem op een dubbele maïskorrel taaide ik af.
Het was wel genoeg geweest zo.
Het balen van de verspeelde vissen sudderde nog wat na, maar ach, Johnny's Rod heeft een paar keer schitterend gebogen en was een prettige medestrijder, de kracht van een vluchtende karper is weer ervaren en de aanbeten op een winderige plek waren verrassend.
Oke, geen karpervangsten, maar wel karperervaringen opgedaan.
Toch heb ik lekker gevist en thuis een heerlijk amsterdamsbiertje gedronken als afsluiter van deze week.
. 
