Karperen voor de deur.
Zondag 17 november 2019.
Het was alweer twee weken geleden dat ik gepend had en uiteindelijk ook wat gevangen had.
De afgelopen twee weken was het koud en nat weer, maar dit weekend viel er geen regen, was het wel koud, en kon er even gepend worden, ik had er zin in.
Thuis een voermix gemaakt van mais, hennep, rijst(leftover) en flavour:
Goed ingepakt omstreeks kwart voor 8 op de fiets richting stek, het was zoals verwacht lekker fris onderweg.
Besloot dus te gaan pennen op mijn favopolderstekje:
Een klein handje voermix werd vlak bij de duiker gegooid, de duiker was geheel uitzicht, dus de waterstand was wat verhoogd.
'Johnny's Rod' lag omstreeks 08:00 uur uit, met op de haak één maiskorreltje, de temperatuur op dat moment was 3 graden(gevoelstemp.1 graad), kwam de geheel te verwaarlozen wind uit het zuid-zuidoosten, en bedroeg de luchtdruk 1.011 mb, het was nagenoeg onbewolkt.
Oké, het water was mooi strak en glad zodat elke beweging, hoe miniem ook, goed zichtbaar zou zijn op de pen...elk stootje, elke beroering, beweging zou gezien worden, jaja.
Maar er werd echt helemaal niets maar dan ook echt niets gezien qua beweging op de pen, zelfs geen kreeftengetreiter, helemaal niks dus. Ook heb ik geen duidelijke visactiviteiten waargenomen zoals een welling, een deining of een vis die even het wateroppervlak aantikt, helemaal niets van dit alles is er waargenomen.
Tja een onvervalste blank dus, ik heb daar 4 uur gezeten van 8 tot 12, en een paar keer spaarzaam gevoerd op 3 plekjes in de buurt van de duiker, het mocht niet baten.
Heb ik me dan toch vermaakt zo in de kou zittende op de onthaakmat? Jawel, ik ben lekker buiten geweest, heb veel vogels gespot en het winterzonnetje verwarmde mij enigszins, dus het was niet voor niets…
Vogels gedurende de pensessie: Grote Zilverreiger, Grote bonte specht, Kolganzen, Witte Kwikstaart, Veldleeuwerik, Putter, Vink, Roodborst, Winterkoning.
Het was alweer twee weken geleden dat ik gepend had en uiteindelijk ook wat gevangen had.
De afgelopen twee weken was het koud en nat weer, maar dit weekend viel er geen regen, was het wel koud, en kon er even gepend worden, ik had er zin in.
Thuis een voermix gemaakt van mais, hennep, rijst(leftover) en flavour:
Goed ingepakt omstreeks kwart voor 8 op de fiets richting stek, het was zoals verwacht lekker fris onderweg.
Besloot dus te gaan pennen op mijn favopolderstekje:
Een klein handje voermix werd vlak bij de duiker gegooid, de duiker was geheel uitzicht, dus de waterstand was wat verhoogd.
'Johnny's Rod' lag omstreeks 08:00 uur uit, met op de haak één maiskorreltje, de temperatuur op dat moment was 3 graden(gevoelstemp.1 graad), kwam de geheel te verwaarlozen wind uit het zuid-zuidoosten, en bedroeg de luchtdruk 1.011 mb, het was nagenoeg onbewolkt.
Oké, het water was mooi strak en glad zodat elke beweging, hoe miniem ook, goed zichtbaar zou zijn op de pen...elk stootje, elke beroering, beweging zou gezien worden, jaja.
Maar er werd echt helemaal niets maar dan ook echt niets gezien qua beweging op de pen, zelfs geen kreeftengetreiter, helemaal niks dus. Ook heb ik geen duidelijke visactiviteiten waargenomen zoals een welling, een deining of een vis die even het wateroppervlak aantikt, helemaal niets van dit alles is er waargenomen.
Tja een onvervalste blank dus, ik heb daar 4 uur gezeten van 8 tot 12, en een paar keer spaarzaam gevoerd op 3 plekjes in de buurt van de duiker, het mocht niet baten.
Heb ik me dan toch vermaakt zo in de kou zittende op de onthaakmat? Jawel, ik ben lekker buiten geweest, heb veel vogels gespot en het winterzonnetje verwarmde mij enigszins, dus het was niet voor niets…
Vogels gedurende de pensessie: Grote Zilverreiger, Grote bonte specht, Kolganzen, Witte Kwikstaart, Veldleeuwerik, Putter, Vink, Roodborst, Winterkoning.
Zaterdag 30 november 2019.
Op de laatste dag van november kon ik weer even gaan pennen, had er absoluut zin in want de afgelopen week was het qua werk druk en wat chaotisch(bestanden die niet te raadplegen zijn, of computerstoringen die uren en uren duren…), dus was er zeker weer eens aan toe, bovendien leek het wel of ik een lange tijd niet gepend had, en was mijn behoefte om een ondergaande pen te zien daardoor groot.
Ik had de weerberichten gecheckt en het zou in ieder geval droog blijven, de laatste dagen was het bar en boos qua regen, maar deze dag zou het droog blijven…
Bakkie koffie naar binnen gewerkt en een blikje mais in de rugtas gedaan, en warm aangekleed op de fiets gestapt richting mijn favopolderstekje.
Het was koud en vochtig onderweg,het had blijkbaar in de nacht nog geregend, grappig was het om de 'dampende' straat in het schemerdonker te zien en boven de weilanden hing wat mist wat een mooi uitzicht opleverde.
Begon ruim over 08:00 uur en maakte twee voerplekjes, eentje rechts van mij en eentje vlak voor de duiker die een klein beetje zichtbaar was, het wateroppervlak was prachtig vlak waardoor elke oppervlaktebeweging van vis duidelijk zichtbaar zou worden.
De temperatuur was 3 graden(gevoelstemp.1 graad), kwam de wind uit het zuiden, nauwelijks voelbaar, wk0-1, bedroeg de luchtdruk 1.023 mb en was het licht bewolkt.
Binnen 10 minuten kon ik een nauwelijks zichtbaar tikje op de pen zien, wat kon dit zijn? Een vis die zachtjes tegen de lijn aanzwom? Een kreeftje die het mais wat beroerde? Ik hield het nauwlettend in de gaten, maar er kwam geen vervolg.
Twee Grote Zilverreigers kwamen aangevlogen en landen beiden op het weiland, in de verte hoorde ik af en toe Smienten en vloog naar het gegak te horen een groepje Kolganzen over mij heen.
Ik volgde minuten lang het 'heers en regeer' moment van een Havik die de groep Zwarte kraaien en Eksters angstig aan de grond en de boomrand hield, prachtig om te zien hoe opeens een Sperwer brutaal de veel grotere Havik probeerde te verjagen.
Het zonnetje scheen en ik voelde mij behaaglijk zittend op de onthaakmat, twee honden (Fientje en Baukie) kwamen al snuffelend op mij af en werden door de baasje aangesproken om bij mij weg te gaan.
Gebeurde er nog wat op het water? Heel weinig, eenmaal zag ik duidelijk een deining van een vis aan de kant ontstaan, op de pen heb ik niets meer waargenomen wat enige aanwezigheid van vis verraadde.
Donkere wolken kwam opzetten, en ik kreeg een bang vermoeden dat daar regen uit zou kunnen komen, ik had geen regenbroek meegenomen(stom, stom) en ik had geen zin in een natpak.
Ik besloot om iets voor 10:00 uur in te pakken en weg te wezen want het begon na eerst wat fijne druppeltjes toch stilaan te regenen.
Zag op de terugweg nog twee Ooievaars in het weiland zitten, gedurende de pensessie hielden Roodborstjes, Winterkoning, Witte Kwikstaart, Koolmees,Vink en Putters mij gezelschap.
Oké, geen vis gescoord, maar wel lekker even buiten gezeten...
Misschien dat de maand december mij nog een vis zal opleveren...
Pffffff, al 3x geprobeerd om de foto's te plaatsen en het lukt niet...
Op de laatste dag van november kon ik weer even gaan pennen, had er absoluut zin in want de afgelopen week was het qua werk druk en wat chaotisch(bestanden die niet te raadplegen zijn, of computerstoringen die uren en uren duren…), dus was er zeker weer eens aan toe, bovendien leek het wel of ik een lange tijd niet gepend had, en was mijn behoefte om een ondergaande pen te zien daardoor groot.
Ik had de weerberichten gecheckt en het zou in ieder geval droog blijven, de laatste dagen was het bar en boos qua regen, maar deze dag zou het droog blijven…
Bakkie koffie naar binnen gewerkt en een blikje mais in de rugtas gedaan, en warm aangekleed op de fiets gestapt richting mijn favopolderstekje.
Het was koud en vochtig onderweg,het had blijkbaar in de nacht nog geregend, grappig was het om de 'dampende' straat in het schemerdonker te zien en boven de weilanden hing wat mist wat een mooi uitzicht opleverde.
Begon ruim over 08:00 uur en maakte twee voerplekjes, eentje rechts van mij en eentje vlak voor de duiker die een klein beetje zichtbaar was, het wateroppervlak was prachtig vlak waardoor elke oppervlaktebeweging van vis duidelijk zichtbaar zou worden.
De temperatuur was 3 graden(gevoelstemp.1 graad), kwam de wind uit het zuiden, nauwelijks voelbaar, wk0-1, bedroeg de luchtdruk 1.023 mb en was het licht bewolkt.
Binnen 10 minuten kon ik een nauwelijks zichtbaar tikje op de pen zien, wat kon dit zijn? Een vis die zachtjes tegen de lijn aanzwom? Een kreeftje die het mais wat beroerde? Ik hield het nauwlettend in de gaten, maar er kwam geen vervolg.
Twee Grote Zilverreigers kwamen aangevlogen en landen beiden op het weiland, in de verte hoorde ik af en toe Smienten en vloog naar het gegak te horen een groepje Kolganzen over mij heen.
Ik volgde minuten lang het 'heers en regeer' moment van een Havik die de groep Zwarte kraaien en Eksters angstig aan de grond en de boomrand hield, prachtig om te zien hoe opeens een Sperwer brutaal de veel grotere Havik probeerde te verjagen.
Het zonnetje scheen en ik voelde mij behaaglijk zittend op de onthaakmat, twee honden (Fientje en Baukie) kwamen al snuffelend op mij af en werden door de baasje aangesproken om bij mij weg te gaan.
Gebeurde er nog wat op het water? Heel weinig, eenmaal zag ik duidelijk een deining van een vis aan de kant ontstaan, op de pen heb ik niets meer waargenomen wat enige aanwezigheid van vis verraadde.
Donkere wolken kwam opzetten, en ik kreeg een bang vermoeden dat daar regen uit zou kunnen komen, ik had geen regenbroek meegenomen(stom, stom) en ik had geen zin in een natpak.
Ik besloot om iets voor 10:00 uur in te pakken en weg te wezen want het begon na eerst wat fijne druppeltjes toch stilaan te regenen.
Zag op de terugweg nog twee Ooievaars in het weiland zitten, gedurende de pensessie hielden Roodborstjes, Winterkoning, Witte Kwikstaart, Koolmees,Vink en Putters mij gezelschap.
Oké, geen vis gescoord, maar wel lekker even buiten gezeten...
Misschien dat de maand december mij nog een vis zal opleveren...
Pffffff, al 3x geprobeerd om de foto's te plaatsen en het lukt niet...
Het jaar 2019 is al weer bijna om, en wat is er allemaal gebeurd, veranderd en meegemaakt dit 'penvis-hengelsport' jaar…
Ik heb mijn 'mooi Mokum' verruild voor het 'Voorburgse', wie had dat nou kunnen denken want ik had altijd tegen familie, vrienden en kennissen gezegd dat ik mijn Mokum nooit zou verlaten, ben te veel gehecht aan Amsterdam, ben er geboren en getogen en zou het voor geen plek op aarde willen verruilen, jaja...de liefde is dan toch vele malen sterker dan het bepalen waar je wilt wonen, althans bij mij dan.
Het afgelopen jaar dus Amsterdam verruild voor Voorburg en dus niet meer gevist in Mokum en omgeving, de laatste keer dat ik gevist had in Amsterdam was in augustus 2018, jeetje, voor het eerst sinds jaren niet gevist in Amsterdam, en mis ik mijn mokumse stekken? Volmondig ja! Ik mis die stekken zeker, ken al die watertjes waar ik jaren gevist heb zo goed, qua omgeving en qua karpers mis ik de Amsterdamse wateren zeker. Maar het is even niet anders en wie weet dat ik er in de toekomst weer eens een hengeltje uitgooi, je weet het maar nooit.
Oke, daartegenover staat dat ik nieuwe stekken heb gevonden en heb bevist in Voorburg en (vooral)omgeving.
Een doelstelling was ook om nieuwe stekken te gaan zoeken/te bevissen, dat is deels gelukt, ik heb nieuwe stekken bezocht te Ypenburg, tussen Leidschendam en Voorschoten en in de buurt van Zoetermeer, en heb op deze nieuwe stekken ook gevangen en vooral genoten.
Ik wil wederom in het nieuwe jaar stekken ontdekken en deze ook bevissen.
Dan hebben we natuurlijk het 'Karperen voor de deur' gebeuren, zo geweldig als het vorig seizoen ging, zo teleurstellend eigenlijk verliep het dit jaar..hoe dit komt? Ik denk een samenloop van factoren, de karpers waren er absoluut, had ze al diverse keren gespot, zelfs vanaf mijn thuiswerkplek en dan kriebelt het enkel maar nog meer en meer om aan de slag te gaan om ze te vangen...jaja.
Maar het lukte niet, de aangelegde voerplekjes werden ontdekt door watervogels en ik sloeg ook enkele malen mis, mogelijk waren dit karperaanbeten…
Volgend jaar ga ik het gewoon weer proberen...Toch wel makkelijk een plek voor je deur, maar je moet er wel wat voor doen natuurlijk.
Het kreeftengedoe-gedonder-getreiter, kende dit jaar ook zijn pieken, maar de afgelopen maanden heb ik er toch opmerkelijk weinig aan de haak geslagen, gelukkig. In het voorjaar en ook wel wat in de zomermaanden, had ik geregeld last van deze schaarmansen, wie weet is het zich nu wat aan het stabiliseren vanwege de natuurlijke vijanden zoals vogels, vissen en ook de soortgenoten zelf(heb begrepen dat grote rivierkreeften de kleintjes oppeuzelen), zodat we er steeds minder last van zullen hebben, we zullen het allemaal zien en meemaken.
Overall gezien heb ik dit jaar redelijk tot goed gevangen, natuurlijk heb ik de nodige vissen verspeeld die 'tot de verbeelding' spraken, maar ook gemazzeld en enkele memorabele vissen/vangsten meegemaakt.
Slechts 1 spiegel(tje) gevangen dit jaar, ja, dat was vorig seizoen toch wel heel anders met als topper de kanaalspiegel in de Vliet...het is niet anders.
Giebels heb ik dit jaar ook niet veel gevangen, vorig jaar tientallen...tja, het is niet anders.
Zeelten heb ik het afgelopen seizoen 'gelukkig' met regelmaat gevangen, blijf het altijd een zeer welkome 'bijvangst' vinden, maar met de benaming 'bijvangst' doe ik de Zeelten echt te kort, het zijn prachtige vissen met soms een enorm uithoudingsvermogen...
Een hobby in een hobby is het 'verzamelen' van prachtige pennen/dobbers van pennen/dobberbouwers geworden, die ik geregeld via facebook tegenkom, ja, daar zitten kunstwerkjes tussen waar ik persoonlijk niet mee durf te gaan vissen...te mooi om in het 'water te belanden' is mijn mening in deze...
Doelstellingen voor het komende jaar…
Ik ga sowieso minder werken, dus meer vrije tijd, dus meer 'pennen'?…
Tja, ik heb nog zoveel andere hobby's die ik aandacht wil geven, maar het 'pennen', karperen, het vertoeven aan de waterkant, het opsnuiven van de natuur om je heen, de beleving, de sensatie en alles wat het hengelsportgebeuren zo mooi en aantrekkelijk maakt is een belangrijk onderdeel geworden in mijn leven wat ik echt nodig heb…
Dus zal ik hoop ik meer aan de waterkant te vinden zijn…dat is een leuke doelstelling.
Ik wens alle Carpboarders fijne feestdagen toe, en dat het komende jaar 2020 jullie veel vangstgenot, hengelplezier, ontspanning en vooral genieten van de natuur zal opleveren.
Ik heb mijn 'mooi Mokum' verruild voor het 'Voorburgse', wie had dat nou kunnen denken want ik had altijd tegen familie, vrienden en kennissen gezegd dat ik mijn Mokum nooit zou verlaten, ben te veel gehecht aan Amsterdam, ben er geboren en getogen en zou het voor geen plek op aarde willen verruilen, jaja...de liefde is dan toch vele malen sterker dan het bepalen waar je wilt wonen, althans bij mij dan.
Het afgelopen jaar dus Amsterdam verruild voor Voorburg en dus niet meer gevist in Mokum en omgeving, de laatste keer dat ik gevist had in Amsterdam was in augustus 2018, jeetje, voor het eerst sinds jaren niet gevist in Amsterdam, en mis ik mijn mokumse stekken? Volmondig ja! Ik mis die stekken zeker, ken al die watertjes waar ik jaren gevist heb zo goed, qua omgeving en qua karpers mis ik de Amsterdamse wateren zeker. Maar het is even niet anders en wie weet dat ik er in de toekomst weer eens een hengeltje uitgooi, je weet het maar nooit.
Oke, daartegenover staat dat ik nieuwe stekken heb gevonden en heb bevist in Voorburg en (vooral)omgeving.
Een doelstelling was ook om nieuwe stekken te gaan zoeken/te bevissen, dat is deels gelukt, ik heb nieuwe stekken bezocht te Ypenburg, tussen Leidschendam en Voorschoten en in de buurt van Zoetermeer, en heb op deze nieuwe stekken ook gevangen en vooral genoten.
Ik wil wederom in het nieuwe jaar stekken ontdekken en deze ook bevissen.
Dan hebben we natuurlijk het 'Karperen voor de deur' gebeuren, zo geweldig als het vorig seizoen ging, zo teleurstellend eigenlijk verliep het dit jaar..hoe dit komt? Ik denk een samenloop van factoren, de karpers waren er absoluut, had ze al diverse keren gespot, zelfs vanaf mijn thuiswerkplek en dan kriebelt het enkel maar nog meer en meer om aan de slag te gaan om ze te vangen...jaja.
Maar het lukte niet, de aangelegde voerplekjes werden ontdekt door watervogels en ik sloeg ook enkele malen mis, mogelijk waren dit karperaanbeten…
Volgend jaar ga ik het gewoon weer proberen...Toch wel makkelijk een plek voor je deur, maar je moet er wel wat voor doen natuurlijk.
Het kreeftengedoe-gedonder-getreiter, kende dit jaar ook zijn pieken, maar de afgelopen maanden heb ik er toch opmerkelijk weinig aan de haak geslagen, gelukkig. In het voorjaar en ook wel wat in de zomermaanden, had ik geregeld last van deze schaarmansen, wie weet is het zich nu wat aan het stabiliseren vanwege de natuurlijke vijanden zoals vogels, vissen en ook de soortgenoten zelf(heb begrepen dat grote rivierkreeften de kleintjes oppeuzelen), zodat we er steeds minder last van zullen hebben, we zullen het allemaal zien en meemaken.
Overall gezien heb ik dit jaar redelijk tot goed gevangen, natuurlijk heb ik de nodige vissen verspeeld die 'tot de verbeelding' spraken, maar ook gemazzeld en enkele memorabele vissen/vangsten meegemaakt.
Slechts 1 spiegel(tje) gevangen dit jaar, ja, dat was vorig seizoen toch wel heel anders met als topper de kanaalspiegel in de Vliet...het is niet anders.
Giebels heb ik dit jaar ook niet veel gevangen, vorig jaar tientallen...tja, het is niet anders.
Zeelten heb ik het afgelopen seizoen 'gelukkig' met regelmaat gevangen, blijf het altijd een zeer welkome 'bijvangst' vinden, maar met de benaming 'bijvangst' doe ik de Zeelten echt te kort, het zijn prachtige vissen met soms een enorm uithoudingsvermogen...
Een hobby in een hobby is het 'verzamelen' van prachtige pennen/dobbers van pennen/dobberbouwers geworden, die ik geregeld via facebook tegenkom, ja, daar zitten kunstwerkjes tussen waar ik persoonlijk niet mee durf te gaan vissen...te mooi om in het 'water te belanden' is mijn mening in deze...
Doelstellingen voor het komende jaar…
Ik ga sowieso minder werken, dus meer vrije tijd, dus meer 'pennen'?…
Tja, ik heb nog zoveel andere hobby's die ik aandacht wil geven, maar het 'pennen', karperen, het vertoeven aan de waterkant, het opsnuiven van de natuur om je heen, de beleving, de sensatie en alles wat het hengelsportgebeuren zo mooi en aantrekkelijk maakt is een belangrijk onderdeel geworden in mijn leven wat ik echt nodig heb…
Dus zal ik hoop ik meer aan de waterkant te vinden zijn…dat is een leuke doelstelling.
Ik wens alle Carpboarders fijne feestdagen toe, en dat het komende jaar 2020 jullie veel vangstgenot, hengelplezier, ontspanning en vooral genieten van de natuur zal opleveren.
Zaterdag 21 december 2019.
De afgelopen dagen was het vrij mild qua temperaturen voor de tijd van het jaar, er was wel veel wind en regen, maar dan nog waren er genoeg droge perioden om eventueel te gaan pennen.
Ik wilde absoluut nog een karper scoren in de feestmaand, bovendien was ik er ook aan toe om te ontspannen aan de waterkant, was van de week geholpen aan een ontstoken kies dus wilde ik graag een ondergaande pen zien…
De weerapp. gaf voor deze ochtend een droge periode aan tot een uurtje of 1, besloot met slechts een blik mais aan de slag te gaan op mijn favostekje:
Het was 7 graden(gevoelstemperatuur 4 graden), kwam de sosm pittige wind uit het zuid-zuidoosten wk3, later 4 tot 5, was de luchtdruk 988 mb, en was het zwaar bewolkt, gewoon regenachtig weer dus.
Ik maakte 3 voerplekjes, maar concentreerde mij voornamelijk bij de ijzerenduiker die geheel uitzicht was(hoge waterstand dus).
'Johnny's Rod' lag omstreeks 08:30 uur uit met op de haak twee maiskorreltjes.
Het water had vanwege de wind een behoorlijke kabbel, de pen danste vrolijk met het spel van water en wind mee.
Na een half uurtje begon het lichtjes te spetteren wat soms overging in een buitje, omstreeks 10:30 uur ging de pen heel langzaam even onder, en kreeg ik nog wat kleine tikjes te zien, geheel gefocust bleef ik hierdoor enkele minuten wachten op de dingen die mogelijk zouden gebeuren, maar helaas, er gebeurde geheel niets meer.
Ongeveer een uurtje later een leuke lijnzwemmer, de pen werd bewogen en wederom maakte ik mij op om toe te slaan bij een duidelijke aanbeet...maar helaas ook nu weer geen vervolg van wat dan ook.
Dan omstreeks 12:00 uur, de pen dobberde/waggelde/deinde lekker met de golfjes mee toen deze iets uit het water kwam en heel rustig pakweg 30 centimeter naar links werd verschoven, dit werd volgens mij duidelijk veroorzaakt door een vis die interesse had in het mais en het in de bek nam, en er even mee weg zwom, de pen zou nu elk moment naar beneden weg gaan schieten...ik wachtte en wachtte...maar er gebeurde wederom helemaal niets…
Tja…
Zag ik verder nog visactiviteit gedurende de pensessie? Ja, ongeveer drie meter van de voerplek zag ik een mooie Snoek even boven komen die vervolgens in het roerige water een mooie kolk maakte, dat was het enige wat ik aan visactiviteit had gezien.
Na vier uurtjes van pennen had ik het wel gezien, begon vanwege de wind toch wat te verkleumen en wilde naar huis om lekker lang onder de warme douche te gaan staan om bij te komen.
Next time dan maar weer...
De afgelopen dagen was het vrij mild qua temperaturen voor de tijd van het jaar, er was wel veel wind en regen, maar dan nog waren er genoeg droge perioden om eventueel te gaan pennen.
Ik wilde absoluut nog een karper scoren in de feestmaand, bovendien was ik er ook aan toe om te ontspannen aan de waterkant, was van de week geholpen aan een ontstoken kies dus wilde ik graag een ondergaande pen zien…
De weerapp. gaf voor deze ochtend een droge periode aan tot een uurtje of 1, besloot met slechts een blik mais aan de slag te gaan op mijn favostekje:
Het was 7 graden(gevoelstemperatuur 4 graden), kwam de sosm pittige wind uit het zuid-zuidoosten wk3, later 4 tot 5, was de luchtdruk 988 mb, en was het zwaar bewolkt, gewoon regenachtig weer dus.
Ik maakte 3 voerplekjes, maar concentreerde mij voornamelijk bij de ijzerenduiker die geheel uitzicht was(hoge waterstand dus).
'Johnny's Rod' lag omstreeks 08:30 uur uit met op de haak twee maiskorreltjes.
Het water had vanwege de wind een behoorlijke kabbel, de pen danste vrolijk met het spel van water en wind mee.
Na een half uurtje begon het lichtjes te spetteren wat soms overging in een buitje, omstreeks 10:30 uur ging de pen heel langzaam even onder, en kreeg ik nog wat kleine tikjes te zien, geheel gefocust bleef ik hierdoor enkele minuten wachten op de dingen die mogelijk zouden gebeuren, maar helaas, er gebeurde geheel niets meer.
Ongeveer een uurtje later een leuke lijnzwemmer, de pen werd bewogen en wederom maakte ik mij op om toe te slaan bij een duidelijke aanbeet...maar helaas ook nu weer geen vervolg van wat dan ook.
Dan omstreeks 12:00 uur, de pen dobberde/waggelde/deinde lekker met de golfjes mee toen deze iets uit het water kwam en heel rustig pakweg 30 centimeter naar links werd verschoven, dit werd volgens mij duidelijk veroorzaakt door een vis die interesse had in het mais en het in de bek nam, en er even mee weg zwom, de pen zou nu elk moment naar beneden weg gaan schieten...ik wachtte en wachtte...maar er gebeurde wederom helemaal niets…
Tja…
Zag ik verder nog visactiviteit gedurende de pensessie? Ja, ongeveer drie meter van de voerplek zag ik een mooie Snoek even boven komen die vervolgens in het roerige water een mooie kolk maakte, dat was het enige wat ik aan visactiviteit had gezien.
Na vier uurtjes van pennen had ik het wel gezien, begon vanwege de wind toch wat te verkleumen en wilde naar huis om lekker lang onder de warme douche te gaan staan om bij te komen.
Next time dan maar weer...
Zaterdag 4 januari 2020.
Ik lag vanochtend nog zo lekker in bed, mijn bedoeling was om de eerste pensessie van het nieuwe jaar te gaan uitvoeren, wikken en wegen was het onder het warme dekbed wat maar steeds comfortabeler en comfortabeler werd...zal ik wel zal ik niet... De weerapp. steeds geraadpleegd wat betreft de temperatuur en vooral de kans op neerslag, maar de wind vond ik nu de spelbreker, het zou fors gaan waaien, met verkleuming in het vooruitzicht ...dus besloot ik maar nog comfortabeler dan comfortabel onder het heerlijk warme dekbed te blijven liggen en er alleen maar even uittegaan voor een bakkie koffie…
Tja...ik kreeg wel een soort van 'schuld' gevoel, gemiste 'kans' en 'gezapigheid' over mij heen waarom ik toch niet ben gaan 'pennen', neem ik het dagje ouder worden als excuus om niet te gaan pennen? Was het hunkeren naar de waterkant dan minder geworden? Tja…
Ik liet mijn gedachten over het 'pennen' de vrije loop en klom in de 'pen'…
Wat 'pennen' voor mij betekend.
Naar buiten gaan...
De weerselementen ondergaan, water, wind en zon bepalen een strijd die je zult winnen, verliezen of overwinnen, maar is het wel een strijd?
De natuur 'beleven' in al haar facetten is een ongekende belevenis waar al je zintuigen bovenmatig getest en geprikkeld worden, en een reeks van emoties loskomen die je nergens anders zult ervaren, dan daar aan de waterkant…
Het loeren, begluren, bewonderen desnoods van het prachtig bewerkte en gelakte stukje hout wat meedeint op de golfjes, hoe 'zinloos' lijkt het voor velen,wordt vol spanning en met hoge verwachtingen met verhoogde hartslag gadegeslagen, wanneer een miniem tikje een registratie van alles wat er onderwater wordt beleefd doorgeeft…
Spanning en sensatie, ook frustratie, het 'leven' lijkt daarop gericht.
'Het' moment...zál ik wel, zál ik niet, zal ik wachten, zal ik nog héél even wachten, meegevoerd worden in het spel van besluiten, afwachten en de gretigheid bedwingen...voor de penvisser zo herkenbaar, en verslavend.
Het haast verlossende, gelukzalige moment van 'contact', het 'YES!'gevoel, de ingehouden glimlach, de macht en kracht en de onvoorspelbaarheid van het spel, want het gevecht kan alle kanten opgaan…
Sometimes you win, and sometimes you lose…,lose...lose?...loser!..een losser!, neen!
Wég lach, wég hoop, wég even alles!
Frustratie in het kwadraat op een dergelijk moment, even heeft alles geen zin, even is alles donker in het leven, even een gigantisch baal moment...eventjes mag dat allemaal.
De boeggolf, kapotte lijn, afgebroken haak, schub op de haak zijn de resten van de verloren strijd…
Sometimes you win…
'YES!!!' Glimlach van oor tot oor wanneer de krachtpatser naar adem snakkend uitgeteld en bedwongen op de mat ligt, en is gezwicht…
De strijd is gestreden, een heerlijk gevoel, een mengeling van trots, voldaanheid, geluk en plezier mengen zich en is gewoon fantastisch om te ervaren…hadden we dit euforische gevoel maar vaker, konden we dit 'allemaal' maar vaker voor welke aangelegenheid, hoedanigheid dan ook ervaren...tja.
Ik geniet…
Ik geniet als 'penner' van de dingen die het penvissen zo bijzonder maken, de stilte…, het ruisende riet, groepen overtrekkende ganzen, een veldmuis of ander knaagdier wat zijn /haar aanwezigheid stilletjes kenbaar maakt,, kwetterende vogels, weidse groene vergezichten, een verwarmende zon…
Ik geniet…
Dát betekend penvissen voor mij...
Ik lag vanochtend nog zo lekker in bed, mijn bedoeling was om de eerste pensessie van het nieuwe jaar te gaan uitvoeren, wikken en wegen was het onder het warme dekbed wat maar steeds comfortabeler en comfortabeler werd...zal ik wel zal ik niet... De weerapp. steeds geraadpleegd wat betreft de temperatuur en vooral de kans op neerslag, maar de wind vond ik nu de spelbreker, het zou fors gaan waaien, met verkleuming in het vooruitzicht ...dus besloot ik maar nog comfortabeler dan comfortabel onder het heerlijk warme dekbed te blijven liggen en er alleen maar even uittegaan voor een bakkie koffie…
Tja...ik kreeg wel een soort van 'schuld' gevoel, gemiste 'kans' en 'gezapigheid' over mij heen waarom ik toch niet ben gaan 'pennen', neem ik het dagje ouder worden als excuus om niet te gaan pennen? Was het hunkeren naar de waterkant dan minder geworden? Tja…
Ik liet mijn gedachten over het 'pennen' de vrije loop en klom in de 'pen'…
Wat 'pennen' voor mij betekend.
Naar buiten gaan...
De weerselementen ondergaan, water, wind en zon bepalen een strijd die je zult winnen, verliezen of overwinnen, maar is het wel een strijd?
De natuur 'beleven' in al haar facetten is een ongekende belevenis waar al je zintuigen bovenmatig getest en geprikkeld worden, en een reeks van emoties loskomen die je nergens anders zult ervaren, dan daar aan de waterkant…
Het loeren, begluren, bewonderen desnoods van het prachtig bewerkte en gelakte stukje hout wat meedeint op de golfjes, hoe 'zinloos' lijkt het voor velen,wordt vol spanning en met hoge verwachtingen met verhoogde hartslag gadegeslagen, wanneer een miniem tikje een registratie van alles wat er onderwater wordt beleefd doorgeeft…
Spanning en sensatie, ook frustratie, het 'leven' lijkt daarop gericht.
'Het' moment...zál ik wel, zál ik niet, zal ik wachten, zal ik nog héél even wachten, meegevoerd worden in het spel van besluiten, afwachten en de gretigheid bedwingen...voor de penvisser zo herkenbaar, en verslavend.
Het haast verlossende, gelukzalige moment van 'contact', het 'YES!'gevoel, de ingehouden glimlach, de macht en kracht en de onvoorspelbaarheid van het spel, want het gevecht kan alle kanten opgaan…
Sometimes you win, and sometimes you lose…,lose...lose?...loser!..een losser!, neen!
Wég lach, wég hoop, wég even alles!
Frustratie in het kwadraat op een dergelijk moment, even heeft alles geen zin, even is alles donker in het leven, even een gigantisch baal moment...eventjes mag dat allemaal.
De boeggolf, kapotte lijn, afgebroken haak, schub op de haak zijn de resten van de verloren strijd…
Sometimes you win…
'YES!!!' Glimlach van oor tot oor wanneer de krachtpatser naar adem snakkend uitgeteld en bedwongen op de mat ligt, en is gezwicht…
De strijd is gestreden, een heerlijk gevoel, een mengeling van trots, voldaanheid, geluk en plezier mengen zich en is gewoon fantastisch om te ervaren…hadden we dit euforische gevoel maar vaker, konden we dit 'allemaal' maar vaker voor welke aangelegenheid, hoedanigheid dan ook ervaren...tja.
Ik geniet…
Ik geniet als 'penner' van de dingen die het penvissen zo bijzonder maken, de stilte…, het ruisende riet, groepen overtrekkende ganzen, een veldmuis of ander knaagdier wat zijn /haar aanwezigheid stilletjes kenbaar maakt,, kwetterende vogels, weidse groene vergezichten, een verwarmende zon…
Ik geniet…
Dát betekend penvissen voor mij...
Dank je wel Jop!
Vrijdag 10 januari 2020.
Ik wilde deze vrijdag de eerste pensessie van het jaar gaan houden, daar was ik gewoon aan toe want sowieso was het voor mij te lang geleden dat ik een vis had gevangen en alle 'fijne' dingen van het pennen wilde meemaken. Ik hoef op de vrijdagen niet meer te werken, ben dit jaar van vijf naar vier dagen werken in de week gegaan en dan komt het mooi uit om op deze dag de eerste keer te gaan vissen. Vroeger maakte ik er overigens een traditie van om zelfs op nieuwjaarsdag de eerste vis(sen) van het jaar proberen te vangen, dat lukte meestal wel, maar dat kwam voornamelijk omdat ik dan met de vliegenlat en/of spinhengel erop uit trok en dan vaak genoeg de nodige vissen ving.
Maar goed, ik had thuis een mixje gemaakt van een restje hennep, mais en flavour, ik nam ook twee verse witteboterhammen mee.
Waar nu mijn eerste penvissessie uit te voeren? Favopolderstekje of elders? Ik besloot naar het Forepark te gaan:
Twee plekjes aan beide kanten van de duiker gemaakt en deze begon ik omstreeks 09:45 uur met op de haak twee maiskorreltjes af te vissen.
De temperatuur was 7 graden(gevoelstemp. 4), kwam de wind uit het noordwesten wk2 tot 3, bedroeg de luchtdruk 1.015 mb en was het half tot zwaarbewolkt.
Omstreeks 10:00 uur een forse tik op de pen, gefocust bleef ik de verrichtingen van de pen volgen, maar er gebeurde niets meer, ben overgestapt op een forse wittebroodpluim op de haak, daar kreeg ik een mooie wegloper te zien die tegen de stroming in ging, tja het stroomde nogal bij de duiker, maar helaas niet doorzette.
Af en toe regende het eventjes, er verscheen achter mij een mooie regenboog:
Nou dat was het dus daar bij de duiker in het Forepark, twee maal leven en that's it. Ben gestopt om 11:45 uur en besloot maar naar mijn favopolderstekje te gaan, wilde een ondergaande pen zien…
Begon hier omstreeks 12:00 uur en ben om 15:30 gestopt. Regelmatig regenbuitjes en met soms een aanwakkerende wind voelde het niet echt behagelijk, had me toch warm aangekleed maar begon stilletjes aan te verkleumen, soms scheen het zonnetje even en dan warmde ik eventjes op.
Maar kreeg ik nog leven te zien, zag ik nog leven elders op het water?
Zowel op broodpluim als mais kreeg ik alles bijelkaar tweemaal tikjes te zien, eventjes zat er een kreeftje te rommelen met de broodpluim en op mais bewoog de pen ook even, mogelijk als gevolg van een lijnzwemmertje. Eenmaal zag ik duidelijk een mooie welling ontstaan door een staart van een vis, denk van een Snoek, en verderop zag ik tot tweemaal toe een klein visje springen.
Maar dan na ruim 5 uur van loeren naar het pennetje, dook deze in een snelle beweging onder en sloeg ik aan...YES! Heel even dacht ik aan een karpertje maar de weerstand was snel gebroken en het bleek een dikke Blankvoorn te zijn:
Gelukkig geen blank, eerste vis van het jaar gescoord, en mogen er nog vele volgen!
Vrijdag 10 januari 2020.
Ik wilde deze vrijdag de eerste pensessie van het jaar gaan houden, daar was ik gewoon aan toe want sowieso was het voor mij te lang geleden dat ik een vis had gevangen en alle 'fijne' dingen van het pennen wilde meemaken. Ik hoef op de vrijdagen niet meer te werken, ben dit jaar van vijf naar vier dagen werken in de week gegaan en dan komt het mooi uit om op deze dag de eerste keer te gaan vissen. Vroeger maakte ik er overigens een traditie van om zelfs op nieuwjaarsdag de eerste vis(sen) van het jaar proberen te vangen, dat lukte meestal wel, maar dat kwam voornamelijk omdat ik dan met de vliegenlat en/of spinhengel erop uit trok en dan vaak genoeg de nodige vissen ving.
Maar goed, ik had thuis een mixje gemaakt van een restje hennep, mais en flavour, ik nam ook twee verse witteboterhammen mee.
Waar nu mijn eerste penvissessie uit te voeren? Favopolderstekje of elders? Ik besloot naar het Forepark te gaan:
Twee plekjes aan beide kanten van de duiker gemaakt en deze begon ik omstreeks 09:45 uur met op de haak twee maiskorreltjes af te vissen.
De temperatuur was 7 graden(gevoelstemp. 4), kwam de wind uit het noordwesten wk2 tot 3, bedroeg de luchtdruk 1.015 mb en was het half tot zwaarbewolkt.
Omstreeks 10:00 uur een forse tik op de pen, gefocust bleef ik de verrichtingen van de pen volgen, maar er gebeurde niets meer, ben overgestapt op een forse wittebroodpluim op de haak, daar kreeg ik een mooie wegloper te zien die tegen de stroming in ging, tja het stroomde nogal bij de duiker, maar helaas niet doorzette.
Af en toe regende het eventjes, er verscheen achter mij een mooie regenboog:
Nou dat was het dus daar bij de duiker in het Forepark, twee maal leven en that's it. Ben gestopt om 11:45 uur en besloot maar naar mijn favopolderstekje te gaan, wilde een ondergaande pen zien…
Begon hier omstreeks 12:00 uur en ben om 15:30 gestopt. Regelmatig regenbuitjes en met soms een aanwakkerende wind voelde het niet echt behagelijk, had me toch warm aangekleed maar begon stilletjes aan te verkleumen, soms scheen het zonnetje even en dan warmde ik eventjes op.
Maar kreeg ik nog leven te zien, zag ik nog leven elders op het water?
Zowel op broodpluim als mais kreeg ik alles bijelkaar tweemaal tikjes te zien, eventjes zat er een kreeftje te rommelen met de broodpluim en op mais bewoog de pen ook even, mogelijk als gevolg van een lijnzwemmertje. Eenmaal zag ik duidelijk een mooie welling ontstaan door een staart van een vis, denk van een Snoek, en verderop zag ik tot tweemaal toe een klein visje springen.
Maar dan na ruim 5 uur van loeren naar het pennetje, dook deze in een snelle beweging onder en sloeg ik aan...YES! Heel even dacht ik aan een karpertje maar de weerstand was snel gebroken en het bleek een dikke Blankvoorn te zijn:
Gelukkig geen blank, eerste vis van het jaar gescoord, en mogen er nog vele volgen!
Maandag 13 januari 2020.
Deze ochtend kon ik eventjes gaan pennen, ik had nog wat voermix over van afgelopen zaterdag wat ingezet zou worden.
Ben naar mijn favopolderplekje gegaan en heb daar twee voerplekjes bij de duiker gemaakt:
'Johnny's Rod ' lag om 09:00 uur uit met twee maiskorreltjes op de haak, de temperatuur was 6 graden(gevoelstemp. 2 graden, frisjes dus!) kwam de wind uit het zuiden wk2-3 en bedroeg de luchtdruk 1.017 mb. Het was half bewolkt.
Gedurende de anderhalf uur dat ik daar gezeten heb geen stootje op de pen mogen waarnemen, ook totaal geen visactiviteiten gezien.
Ben verkast naar een stekje enkele honderden meters verderop, tja misschien dat daar wat meer te beleven viel:
Hier een uurtje gepend en vanwege de gure zuidenwind begon ik heel stilletjes wat te verkleumen, ook hier niets op de pen waargenomen wat op 'leven' leek, ook hier geen visactiviteiten waargenomen.
Een straffe 'blank' dit keer…
Wel genoten van de vele vogels zoals Grote Zilverreiger, Ooievaar, Buizerd, Kievit en groepjes naar het noorden trekkende Kolganzen.
Tja, foto's plaatsen is weer een crime hier, sorry...next time misschien...
Deze ochtend kon ik eventjes gaan pennen, ik had nog wat voermix over van afgelopen zaterdag wat ingezet zou worden.
Ben naar mijn favopolderplekje gegaan en heb daar twee voerplekjes bij de duiker gemaakt:
'Johnny's Rod ' lag om 09:00 uur uit met twee maiskorreltjes op de haak, de temperatuur was 6 graden(gevoelstemp. 2 graden, frisjes dus!) kwam de wind uit het zuiden wk2-3 en bedroeg de luchtdruk 1.017 mb. Het was half bewolkt.
Gedurende de anderhalf uur dat ik daar gezeten heb geen stootje op de pen mogen waarnemen, ook totaal geen visactiviteiten gezien.
Ben verkast naar een stekje enkele honderden meters verderop, tja misschien dat daar wat meer te beleven viel:
Hier een uurtje gepend en vanwege de gure zuidenwind begon ik heel stilletjes wat te verkleumen, ook hier niets op de pen waargenomen wat op 'leven' leek, ook hier geen visactiviteiten waargenomen.
Een straffe 'blank' dit keer…
Wel genoten van de vele vogels zoals Grote Zilverreiger, Ooievaar, Buizerd, Kievit en groepjes naar het noorden trekkende Kolganzen.
Tja, foto's plaatsen is weer een crime hier, sorry...next time misschien...
- Bijlagen
-
- jan64.JPG
- (169.24 KiB) 417 keer gedownload
Precies hier een maand niet geweest gezien mijn laatste verslagje, ben ziek geweest en heb verder geen tijd gehad, de laatste week was het ook erg onstuimig en nat weer dus kwam er sowieso niets van vissen terecht.
Heb nog een laatste verslagje te plaatsen van de laatste dag in januari:
Vrijdag 31 januari 2020.
Op mijn favoplekje in de polder een laatste poging van de maand januari gewaagd om een vis/karper te vangen.
Het was 9 graden, kwam de wind uit het zuidwesten, wk 3 tot 4, bedroeg de luchtdruk 1.007 mb en was het zwaar bewolkt.
Gepend van 08:45 uur tot 10:15 uur, gebruikte aassoorten: mais, maden en brooddeeg:
Geen enkele aanbeet gekregen, een blank op de laatste visdag van januari.
Heb nog een laatste verslagje te plaatsen van de laatste dag in januari:
Vrijdag 31 januari 2020.
Op mijn favoplekje in de polder een laatste poging van de maand januari gewaagd om een vis/karper te vangen.
Het was 9 graden, kwam de wind uit het zuidwesten, wk 3 tot 4, bedroeg de luchtdruk 1.007 mb en was het zwaar bewolkt.
Gepend van 08:45 uur tot 10:15 uur, gebruikte aassoorten: mais, maden en brooddeeg:
Geen enkele aanbeet gekregen, een blank op de laatste visdag van januari.
-
Mark van Damme
- Berichten: 16
- Lid geworden op: 24-05-2019 11:43
Hoi Glenn,
Fijn dat je weer beter bent.
Ik maakte me al ongerust, ik kijk altijd uit naar je verslagen en fotos
Nu maar weer hopen op beter weer, ga ik ook weer met mijn zoontje op pad.
Mvg.
Mark
Fijn dat je weer beter bent.
Ik maakte me al ongerust, ik kijk altijd uit naar je verslagen en fotos
Nu maar weer hopen op beter weer, ga ik ook weer met mijn zoontje op pad.
Mvg.
Mark
Hoi Mark, dank je wel voor je fijne reactie, tja door o.a. het weer kwam het er maar niet van, ik verlang echt naar het voorjaar!
Zaterdag 22 februari 2020.
Het was eigenlijk de gehele week wat bar en boos weer, met zo nu en dan wel wat opklaringen(mooie blauwe luchten) maar dat was allemaal van korte duur. Veel harde wind en regen, de ene storm was nog niet voorbij of de volgende kwam in aantocht(met de mooie namen: Ciara, Dennis en Ellen). Maar het was qua temperaturen opvallend mild voor de tijd van het jaar, februari is toch over het algemeen de maand met de laagste temperaturen, er werd van de week zelfs de hoogste temperatuur ooit in februari gemeten( ergens in het oosten van het land werd het boven de 18 graden!).
Ik wilde deze zaterdagochtend heel graag gaan pennen, ik wist dat het wat onstuimig weer zou gaan worden maar ach, het pennetje wilde ik zien 'dansen op de golven', jaja…
Oké, was al vroeg op en besloot niet op de fiets te gaan maar een buurt stekje vlakbij huis te bezoeken, de stek vlakbij het spoor:
Wát een wind stond er zeg, moest soms mijn rugzak en hengelfoedraal in de gaten houden, maar goed, maakte twee voerplekjes van mais vlakbij de duiker waar het stukken dieper is dan elders op deze plek.
'Johnny's Rod' lag omstreeks 07:45 uit met op de haak een enkele maiskorrel side hooked geplaatst.
De temperatuur was 8 graden(gevoelstemp. 3 graden wat absoluut te merken was), kwam de stormachtige wind uit het zuidwesten, wk 6, en bedroeg de luchtdruk 1.015 mb, het was zwaarbewolkt en het begon lichtjes te regenen, bah, dat was niet voorspeld!
Ik heb daar bijna twee uur naar het hotsende en botsende pennetje gekeken, zo nu en dan kwam er wat stroming uit de duiker vandaan waarbij het pennetje van links naar rechts bewoog, en dat met de wind en golfjes erbij zorgde het niet bepaald voor een 'subtiele'penvisserij.
Geen aanbeetjes of iets dergelijks kunnen constateren gedurende de twee uurtjes , de wind en regen maakte het de eerste 3 kwartier ook niet bepaald aangenaam vertoeven, een onvervalste 'blank' werd het derhalve.
Zag wel eenmaal een jagende snoek als enige visactiviteit, verder in totaal 8 ooievaars gezien( 1 groepje van 4, en twee van 2), passeerde tot tweemaal toe een IJsvogeltje razendsnel de stek, zong er een Zanglijster langs het spoor, en waren Groenling, Heggemus en Putter ook aanwezig.
Zaterdag 22 februari 2020.
Het was eigenlijk de gehele week wat bar en boos weer, met zo nu en dan wel wat opklaringen(mooie blauwe luchten) maar dat was allemaal van korte duur. Veel harde wind en regen, de ene storm was nog niet voorbij of de volgende kwam in aantocht(met de mooie namen: Ciara, Dennis en Ellen). Maar het was qua temperaturen opvallend mild voor de tijd van het jaar, februari is toch over het algemeen de maand met de laagste temperaturen, er werd van de week zelfs de hoogste temperatuur ooit in februari gemeten( ergens in het oosten van het land werd het boven de 18 graden!).
Ik wilde deze zaterdagochtend heel graag gaan pennen, ik wist dat het wat onstuimig weer zou gaan worden maar ach, het pennetje wilde ik zien 'dansen op de golven', jaja…
Oké, was al vroeg op en besloot niet op de fiets te gaan maar een buurt stekje vlakbij huis te bezoeken, de stek vlakbij het spoor:
Wát een wind stond er zeg, moest soms mijn rugzak en hengelfoedraal in de gaten houden, maar goed, maakte twee voerplekjes van mais vlakbij de duiker waar het stukken dieper is dan elders op deze plek.
'Johnny's Rod' lag omstreeks 07:45 uit met op de haak een enkele maiskorrel side hooked geplaatst.
De temperatuur was 8 graden(gevoelstemp. 3 graden wat absoluut te merken was), kwam de stormachtige wind uit het zuidwesten, wk 6, en bedroeg de luchtdruk 1.015 mb, het was zwaarbewolkt en het begon lichtjes te regenen, bah, dat was niet voorspeld!
Ik heb daar bijna twee uur naar het hotsende en botsende pennetje gekeken, zo nu en dan kwam er wat stroming uit de duiker vandaan waarbij het pennetje van links naar rechts bewoog, en dat met de wind en golfjes erbij zorgde het niet bepaald voor een 'subtiele'penvisserij.
Geen aanbeetjes of iets dergelijks kunnen constateren gedurende de twee uurtjes , de wind en regen maakte het de eerste 3 kwartier ook niet bepaald aangenaam vertoeven, een onvervalste 'blank' werd het derhalve.
Zag wel eenmaal een jagende snoek als enige visactiviteit, verder in totaal 8 ooievaars gezien( 1 groepje van 4, en twee van 2), passeerde tot tweemaal toe een IJsvogeltje razendsnel de stek, zong er een Zanglijster langs het spoor, en waren Groenling, Heggemus en Putter ook aanwezig.
-
Mark van Damme
- Berichten: 16
- Lid geworden op: 24-05-2019 11:43
Hoi Glenn,
Er is mooi visweer in het vooruitzicht komend(e) weekend/week.
Ik ga het weer voor het eerst proberen dit jaar met mijn zoontje.
Succes.
Er is mooi visweer in het vooruitzicht komend(e) weekend/week.
Ik ga het weer voor het eerst proberen dit jaar met mijn zoontje.
Succes.
-
Mark van Damme
- Berichten: 16
- Lid geworden op: 24-05-2019 11:43
Mee eens Wim.
Ik denk het, jij vraagt het.
Hoe gaat het Glenn?
Mvg.
Mark
Ik denk het, jij vraagt het.
Hoe gaat het Glenn?
Mvg.
Mark
Hallo Mark en Wim,
Mijn excuses voor het erg laat reageren op jullie berichten...
Met mij gaat het goed hoor, er is niets aan de hand gelukkig, dank jullie wel voor jullie bezorgdheid, tja, ik heb voor mijn doen al een behoorlijke tijd niet gevist...
Hoe komt dat dan zou je zeggen, dat heeft zo verschillende redenen, ik zie bijvoorbeeld briefjes van 'visverslagen' die ik nog moet uitwerken, 8 briefjes in totaal...ik had daar de fut niet meer voor om die uit te gaan werken.
Ik heb enkel maar 'geblankt' en steeds slecht weer getroffen, op een gegeven moment had ik gewoon geen zin meer in om te pennen...te koukleumen en niks vangen was/is funest gebleken voor mijn passie...
Vreemd toch om op een gegeven moment te balen van je hobby, passie, en beleving aan de waterkant, maar het is zoals het is.
Ik heb andere hobby's opgepikt en deze nemen veel tijd in beslag, het 'pennen' is geheel naar de achtergrond verdrongen...het blijft vreemd, maar het is niet anders...
Het is wat mij betreft wachten op de 'kriebels', wachten op het besef dat ik het pennen eigenlijk hartstikke leuk vind, het is dus wachten op de prikkels...
Mijn excuses voor het erg laat reageren op jullie berichten...
Met mij gaat het goed hoor, er is niets aan de hand gelukkig, dank jullie wel voor jullie bezorgdheid, tja, ik heb voor mijn doen al een behoorlijke tijd niet gevist...
Hoe komt dat dan zou je zeggen, dat heeft zo verschillende redenen, ik zie bijvoorbeeld briefjes van 'visverslagen' die ik nog moet uitwerken, 8 briefjes in totaal...ik had daar de fut niet meer voor om die uit te gaan werken.
Ik heb enkel maar 'geblankt' en steeds slecht weer getroffen, op een gegeven moment had ik gewoon geen zin meer in om te pennen...te koukleumen en niks vangen was/is funest gebleken voor mijn passie...
Vreemd toch om op een gegeven moment te balen van je hobby, passie, en beleving aan de waterkant, maar het is zoals het is.
Ik heb andere hobby's opgepikt en deze nemen veel tijd in beslag, het 'pennen' is geheel naar de achtergrond verdrongen...het blijft vreemd, maar het is niet anders...
Het is wat mij betreft wachten op de 'kriebels', wachten op het besef dat ik het pennen eigenlijk hartstikke leuk vind, het is dus wachten op de prikkels...
Goedemorgen Glenn,
Ik ben blij te horen dat het goed met je gaat. Geloof me maar, dit is een zeer tijdelijke dip. Zelfs Jan Schreiner heeft wel eens zo'n periode gehad.
Dat blanken kwam ongetwijfeld door die lange periode met O/NO wind. Veel zon, maar ook erg koud.
Wacht op een ZW windje en hogere temperaturen en ga een paar uurtjes. De vangst van 1 of 2 karpertjes is dan genoeg om het plezier weer terug te krijgen. Bovendien willen we onze penvis blogger/culinair medewerker niet missen.
Glenn het ga je goed.
Wim
Ik ben blij te horen dat het goed met je gaat. Geloof me maar, dit is een zeer tijdelijke dip. Zelfs Jan Schreiner heeft wel eens zo'n periode gehad.
Dat blanken kwam ongetwijfeld door die lange periode met O/NO wind. Veel zon, maar ook erg koud.
Wacht op een ZW windje en hogere temperaturen en ga een paar uurtjes. De vangst van 1 of 2 karpertjes is dan genoeg om het plezier weer terug te krijgen. Bovendien willen we onze penvis blogger/culinair medewerker niet missen.
Glenn het ga je goed.
Wim
Even een berichtje van mijn kant…
Wat lijkt het allemaal toch lang geleden dat ik ben wezen ‘pennen’, dat ik mij gelukkig voelde daar aan de waterkant, opging in de natuur, het ochtendgloren haast opsnoof en alle zintuigen op scherp stonden bij elke beweging van het pennetje hoe miniem die beweging ook maar was…ik genoot van het pennen…
De combinatie van niks vangen, slecht weer( kou lijden, in de volle regen zitten)en de wereldwijde pandemie, deed mij teruggrijpen naar andere/oude hobby’s: vogelskijken in de natuur, veel wandelen(samen met vrouwlief), muziek luisteren en maken, die veel tijd in beslag namen en nog steeds nemen waardoor het voor mij zo geliefde pennen sterk op de achtergrond werd gedrukt.
Vaak had ik zoiets van :’ach het is maar tijdelijk deze desinteresse in het pennen’ , en ‘ misschien moet ik gewoon er opuit gaan met de hengel’…maar nee, ik heb al maanden geen hengel aangeraakt en de drang is er ook nog steeds niet.
Ik heb dit jaar voor de deur wel enkele keren een karper voorbij zien zwemmen en/of wat zien scharrelen, ik bleef wel geboeid kijken, dat wel, het blijven prachtige dieren…
Mijn pennen/dobbercollectie is ondanks het niet gaan vissen enkel maar groter geworden, van tijd tot tijd passeert er zoveel moois op het internet dat ik overstag ga bij het zien van de gelakte stukjes hout, en pennen aanschaf van de geweldige pennenbouwers die ons landje rijk is. Het zijn ware kunstwerkjes, ik kijk er dan ook graag naar.
Raar eigenlijk, ik bekijk mijn collectie gelakte kunstwerkjes die als doel hebben het registreren van alles wat er zich onderwater afspeelt, met andere ogen: hoe kleurrijk, hoe mooi gebonden, met sierveertje gelakt, de gestroomlijnde vorm…, terwijl je aan de waterkant in de meeste gevallen gefocust bent op ‘slechts’ het topje en je hart tekeer gaat wanneer deze plotsklaps verdwijnt.
Ik weet niet of ik dit jaar nog ga pennen, ik weet het niet…
Wat lijkt het allemaal toch lang geleden dat ik ben wezen ‘pennen’, dat ik mij gelukkig voelde daar aan de waterkant, opging in de natuur, het ochtendgloren haast opsnoof en alle zintuigen op scherp stonden bij elke beweging van het pennetje hoe miniem die beweging ook maar was…ik genoot van het pennen…
De combinatie van niks vangen, slecht weer( kou lijden, in de volle regen zitten)en de wereldwijde pandemie, deed mij teruggrijpen naar andere/oude hobby’s: vogelskijken in de natuur, veel wandelen(samen met vrouwlief), muziek luisteren en maken, die veel tijd in beslag namen en nog steeds nemen waardoor het voor mij zo geliefde pennen sterk op de achtergrond werd gedrukt.
Vaak had ik zoiets van :’ach het is maar tijdelijk deze desinteresse in het pennen’ , en ‘ misschien moet ik gewoon er opuit gaan met de hengel’…maar nee, ik heb al maanden geen hengel aangeraakt en de drang is er ook nog steeds niet.
Ik heb dit jaar voor de deur wel enkele keren een karper voorbij zien zwemmen en/of wat zien scharrelen, ik bleef wel geboeid kijken, dat wel, het blijven prachtige dieren…
Mijn pennen/dobbercollectie is ondanks het niet gaan vissen enkel maar groter geworden, van tijd tot tijd passeert er zoveel moois op het internet dat ik overstag ga bij het zien van de gelakte stukjes hout, en pennen aanschaf van de geweldige pennenbouwers die ons landje rijk is. Het zijn ware kunstwerkjes, ik kijk er dan ook graag naar.
Raar eigenlijk, ik bekijk mijn collectie gelakte kunstwerkjes die als doel hebben het registreren van alles wat er zich onderwater afspeelt, met andere ogen: hoe kleurrijk, hoe mooi gebonden, met sierveertje gelakt, de gestroomlijnde vorm…, terwijl je aan de waterkant in de meeste gevallen gefocust bent op ‘slechts’ het topje en je hart tekeer gaat wanneer deze plotsklaps verdwijnt.
Ik weet niet of ik dit jaar nog ga pennen, ik weet het niet…
