Ik heb van de week een nieuwe verrekijker aangeschaft, de oude voldeed niet meer en aangezien ik het ‘vogelsspotten’ gedurende het pennen een zeer welkome belevenis/afwisseling vind is mijn keuze gevallen op een kijker van het merk Nikon, vroeger had ik ook een Nikon verrekijkertje en de scherpte en vooral compactheid was mij altijd bevallen, hetzelfde geldt ook voor deze kleine en heldere kijker:
Zaterdag 27 januari 2018 De afgelopen twee weken niet gepend, het weer, en ook wat tijdgebrek, waren de voornaamste redenen daarvan. Het zou dit weekend wat beter weer worden met redelijke temperaturen. Ik was deze zaterdagochtend al vroeg op, de zon zou pas omstreeks half negen opkomen maar besloot om vroeg op pad te gaan om mij aan de waterkant te begeven. Zodoende reed ik op de fiets in het donker richting mijn favostek in het haagse:
Was daar ruim voor achten aanwezig, het was dus nog donker en ik liep de slootkant wat af ter inspectie. Thuis had ik al een voermix gemaakt van mais, hennep en flavour en besloot drie plekjes te maken; twee aan de kant en eentje recht aan de overkant. De stok lag er ruim over achten in met twee maïskorreltjes op de haak, de weerapp. gaf 5 graden aan(gevoelstemperatuur 3 graden), kwam de wind uit het zuiden, wk1 tot 2, later 2 tot 3, en was de luchtdruk 1029 mb. De pen was vanwege de nog licht aanwezige duisternis slecht te zien, maar na enkele minuten zag ik aan de overkant een kring ontstaan van een vis die even het wateroppervlak toucheerde, onduidelijk of dit een Cyprinus betrof, het kon ook afkomstig zijn van een witvis. Maar dit gaf mij moed en vertrouwen dat er vis aanwezig was. Ik wisselde geregeld van voerplekjes maar kon helaas nog geen tikje bekennen. Doch zo ongeveer vlak voor 9 uur, de pen was nu recht aan de overkant geplaatst, kreeg de pen een ferme, duidelijke tik te verduren, je bent weer meteen alert en gefocust daardoor. De pen stond vanwege de tik nu schuin zijnde een halve opsteker en maakte aanstalten om er vandoor te gaan naar links. Heel langzaam, haast hobbelend, verplaatste de pen zich, nog een klein stevig rukje als mogelijk startseintje van de vis om serieus met het aas weg te lopen werd geregistreerd en ik wachtte hoopvol op de wegloper, ja ik kon nu lang wachten want er gebeurde niets meer…Er spookt dan van alles door je hoofd; had de vis het aas nou nog in de bek, of was het uitgespuugd?, was het nou een lijnzwemmer? ,zal ik nog wachten want misschien komt de vis terug en krijg ik alsnog de gehoopte wegloper? Ik bleef wachten, ik heb ongeveer 5 minuten gewacht en haalde daarna rustig in om het aas op de haak te checken, de beide maïskorreltjes zaten nog keurig op de haak. Tja, wát was dit nou? Had ik dan tóch moeten aanslaan toen de pen zo irritant langzaam schuin weg hobbelde? Was het wel een vis? Oftewel was het een kreeft geweest? Gezien de ferme tik op de pen en het niet aangevreten zijn met die typische inkepingen/karteltjes en half leeg weggegeten mais, leek het mij geen kreeftenaanbeet. Vraagtekens alom dus, maar anyway het is nou eenmaal 'vissen', het hoort erbij, in ieder geval gaf mij dit toch het gevoel dat er vis in de buurt was. Ik voerde wat spaarzaam bij en plaatste toch weer op nagenoeg dezelfde plek de pen met op de haak twee maïskorreltjes. Binnen 5 minuten kreeg de pen enkele kleine tikjes als vooraankondiging om daarna langzaam naar links onder te gaan, kwam het door mijn gretigheid, door mijn ongeduldigheid en mogelijk ook door de vorige niet door gezette aanbeet, dat ik direct aansloeg met als gevolg dat lijn, pen een haak rechts van mij in het gras belandde. Ik had vanwege de lange opslag langer moeten wachten met aanslaan,
er was geen vluchtkolk of welling te zien na het aanslaan, de twee maïskorreltjes waren wel van de haak. Pfff, ik was teleurgesteld, had ik maar geduldig moeten zijn, had ik maar dit, had ik maar dat, tja…
Omstreeks 11:00 uur zag ik ondanks het gedans van de pen tussen de golfjes, een duidelijke verplaatsing van de pen. Ik was weer gefocust, maar helaas er gebeurde verder niets meer, het werd vanwege de wind wel onaangenamer voor mij, het verkleumen nam een aanvang. Omstreeks 12:00 uur vond ik het genoeg zo, inpakken, wegwezen en thuis lang onder de warme douche gestaan.
Zondag 28 januari 2018 Nieuwe ronde, nieuwe kansen, natuurlijk…
Ik wilde deze ochtend revanche nemen en besloot naar dezelfde stek als gisteren te gaan, de weerapp. gaf 9 graden aan(gevoelstemp. 6 graden) bij een westzuidwesten wind wk1 tot 2 en een luchtdruk van 1029 mb. Wat die paar graden ten opzichte van gisteren een verschil kunnen maken tussen sluimerend verkleumen en tegen het behagelijke aan kunnen vissen. Ik was weer in het donker op de stek aangekomen, maar lag nu bijna gelijk bij het zonsopkomst moment, van 08:30 uur, uit vanwege het vervangen van het penstuitje, het verwijderen van in de knoop geraakte lijn en het opnieuw op de lijn zetten van pen, loodjes en haak. Het was licht tot half bewolkt en ik had drie voerplekjes gemaakt met de ruim overgebleven mix van gisteren.
Zag al direct een kleine welling van een vis rechts aan de overkant, en de pen, met op de haak twee maïskorreltjes, registreerde tot mijn verbazing al snel wat kleine tikjes, ‘zitten ze er al?’ dacht ik vol verwachting. Na een klein kwartiertje, de pen had ik recht aan de overkant geplaatst, kreeg de pen weer wat tikjes en kwam nu schuin omhoog, een gedeelte van het drijflichaam kwam boven en de pen bleef op de plek wat ‘hobbelen’. Op hetzelfde moment verscheen er vlak aan de kant, dus niet aan de overkant waar de pen zich bevond, een imposante welling, er was dus ook een andere vis vlak aan de kant aanwezig. Ik raakte hierdoor wat van de wijs en besloot om aan te slaan. Ik wilde niet wachten tot dat de pen onder water weg zou schieten, ik sloeg aan en…niets…geen contact, geen welling, deining van een vluchtende vis, de twee maïskorreltjes waren wel van de haak. Wat was dit nou weer! Ik besloot direct wat spaarzaam bij te voeren en de pen op dezelfde plek te plaatsen. Ik kreeg vrij snel weer ‘leven’ te zien, maar dit kwam mij al te bekend voor als leven veroorzaakt door rivierkreeften. Ik besloot na een klein anderhalf uur mij op de linkerhoekstek te begeven, nadat ik een volle hand voermix had ingegooid bij het verlaten van de stek, ik zou er later terug keren in de hoop dat er dan karper zou zitten.
Op deze hoekstek, waar de wind soms vol op stond, drie plekjes gemaakt en afgevist, het is hier beduidend ondieper en dus m.i. minder geschikt, geen aanbeten hier gehad en het enige opwindende was dat ik met de verrekijker een groepje Smienten in het volle zonlicht prachtig kon bekijken. Ik besloot na ruim een uur terug te keren naar de hoopvolle hoekstek, maar eerst de inwendige mens verwend:
Heb daar nog wat gevoerd aan de eigen kant en aan de overkant, ook gewisseld van aas met een wittebroodpluim, maar in het anderhalf uur dat ik daar heb gevist geen stootje meer op de pen gekregen. Zo rond 13:00 uur vond ik het welletjes, het ziet er naar uit dat ik mijn eerste karper niet
meer in januari zal scoren. Nieuwe ronde, nieuwe kansen hopelijk in februari, en maar weer geduld, geduld, geduld hebben…
.
