Graag wil ik me even voorstellen op dit forum. Mijn naam is Harry Martens, 32 jaar, getrouwd, 2 kinderen en woonachtig in Muntendam (uut Grunn).
Het was midden jaren negentig toen ik voor het eerst met het karpervissen in aanraking kwam. De eerste karper ving ik met mijn winkle picker op een korreltje zacht mais. Dit zorgde voor een enorme wending in mijn visserij. De ongelooflijke kracht, de schoonheid van de vis en de ontlading die vrijkwam toen de vis in mijn (te) kleine landingsnet gleed waren voor mij totaal nieuw. Alle soorten witvis en roofvis had ik wel eens gevangen, maar dit alles stond toch wel in schril contrast met deze krachtpatser. Dit smaakte naar meer! Door mijn vakantiewerk spaarde ik die zomer genoeg centjes bij elkaar om mijn eerste karpersetje te kopen. Wat volgde waren vele uren aan de waterkant. Eerst alle wateren bij mij in de buurt die ik per fiets kon bereiken, later verder de provincie in en daar buiten. Hierbij fungeerde mijn vader vaak als chauffeur en steeds meer en meer als fotograaf. De beurs in Zwolle werd bezocht en videobanden van onder meer Andy Little versleten.
In de jaren die volgden heb ik mijn hobby verder uitgebreid. Ook zag ik de neveneffecten van een hobby die groeide in populariteit. Er kwamen steeds meer 'karpervissers' aan de waterkant die nog nooit een vaste stok in de handen hebben gehad en waar de gezelligheid voorop stond. Met de denk ik voor iedereen wel bekende taferelen aan de waterkant ten gevolge. Dit, in combinatie met een steeds drukker (gezins)leven, studies naast het werk etc., hebben mij er toe gedwongen om in 2004 te stoppen met het karpervissen. In de spaarzame vrije tijd die ik had in de jaren die volgden, ben ik me gaan bezighouden met witvissen, zowel vaste stok als feedervissen.
Nu, tien jaar verder, heb ik echter het karpervissen weer opgepakt. Mijn zoon is op een leeftijd gekomen dat hij het vissen echt leuk begint te vinden. Zoals het naar mijn mening hoort, heb ik hem eerst met de vaste stok leren vissen. Dit blijft voor mij de basis van het vissen. Te vaak zie ik allerlei jeugd met zware werphengels aan de slag terwijl ze de basistechnieken van het vissen niet beheersen. Mijn zoontje had van vriendjes weleens gehoord dat een karper vangen nog veel spannender is. Tja, wie ben ik om dat te weerspreken. Daarnaast had hij mijn jeugdfoto's wel eens gezien.... Begin juni dit jaar diende de vraag zich dan ook op: Papa, zullen we eens op karper gaan vissen? Nogmaals, wie ben ik om dat te weerspreken?
Wat restte was een zoektocht op zolder. Alle spullen werden bij elkaar gezocht en waar nodig aangevuld en vervangen. Het openen van mijn oude foudraal ging daarbij niet zonder sentiment. Voor onze eerste sessie heb ik mijn zoon meegenomen naar onze verenigingsvijver, De Baggerput in Muntendam. Een makkelijk water met een mooi bestand. Voor alle zekerheid toch maar de good-old trouvit boilies gedraaid. Na een dik uur begon mijn rechter Fox Micron te loeien en de Sportex hengel trok vervolgens prachtig mooi rond. Man, man, man. Wat heb ik me de afgelopen tien jaar toch veel onthouden! 
De afgelopen maanden heb ik diverse sessies gevist, met wisselend resultaat. Het is de bedoeling dat ik de komende jaren weer vol aan de bak ga! Dit jaar zie ik vooral als een 'revalidatie-periode'. Ik merk dat er de afgelopen tien jaar zowel tactisch als technisch het nodige is veranderd. De medewerker van de hengelsportzaak keek dan ook wel heel bedenkelijk toen ik hem begin juni vroeg waar ik de tubeloden kon vinden.
Dit jaar wil ik vooral benutten om te kijken welke nieuwe ontwikkelingen voor mijn visserij passend en geboden zijn en zeker ook welke niet. Van daaruit wil ik me de komende jaren verder gaan ontwikkelen. Stap voor stap, vis voor vis. In ieder geval moet bij mij het plezier voorop blijven staan.Wellicht tot horens!
