Met respecterende groet Wilko
Balancerende Goudvink!!!
-
Wilko Bloem
Hoi Henry, ik zie overeenkomsten en herkenning, in jou [“balancerende”] leef wijze c.q. “het” evenwicht in lichaam en geest! Zeer gedurfd, dit te publiceren, daar is zeker balans, bezieling, en “moed” voor nodig, het esoterische c.q. de “andere” werkelijkheid. Op deze beeld-spraakmakende wijze tastbaar te maken op het board, mijn complimenten. Kan mij hier volledig in vinden, zo zeer zelfs dat ik toch op dit board nog reageer. Blijf schrijven je hebt iets te “bieden”, niet alleen karpervissen, namelijk ook iets van je zelf!
Met respecterende groet Wilko
Met respecterende groet Wilko
-
Michael Bouman
- Berichten: 517
- Lid geworden op: 06-01-2002 01:00
Henry, nou nog uit"vogelen" of een klankmasage beter werkt dan yoga voor mijn volgende sessie of wordt het toch mandala's tekenen???
Zonder dollen, ben blij dat er meer mensen hier op het web spiritueel (kunnen)denken en kan me dan ook grotendeels vinden je positieve gedachtengang..
Groet MB
ps: die singinbowls hebben mijn voorkeur
Zonder dollen, ben blij dat er meer mensen hier op het web spiritueel (kunnen)denken en kan me dan ook grotendeels vinden je positieve gedachtengang..
Groet MB
ps: die singinbowls hebben mijn voorkeur
-
Arjan van den Berg
Hallo Henrie de Vogel,
Weer een mooi verhaal, eens iets anders dan anders.
Ik heb vandaag met een heel positief gevoel mijn rigjes voor volgende week geknoopt. Hopelijk gaat het vangen
MvG
Arjan
Weer een mooi verhaal, eens iets anders dan anders.
Ik heb vandaag met een heel positief gevoel mijn rigjes voor volgende week geknoopt. Hopelijk gaat het vangen
MvG
Arjan
-
Edwin Wouters
- Berichten: 286
- Lid geworden op: 05-01-2002 01:00
- Locatie: Noord-Holland
Leuk stuk Henri,
er is inderdaad veel meer tussen hemel en aarde en je stelt je er voor open of juist niet. Das een ieder voor zich.
Met eeuwig positive groet,
edwin
er is inderdaad veel meer tussen hemel en aarde en je stelt je er voor open of juist niet. Das een ieder voor zich.
Met eeuwig positive groet,
edwin
-
Henk ter Maat
- Berichten: 6499
- Lid geworden op: 23-01-2002 01:00
- Locatie: Didam
Beste Henrie,
Was de balans weg tijdens je baaldag?
Zo te lezen was de balans ver te zoeken, en nog een geluk dat je die dag niet ging vissen, want je was geheid ook nog eens bovenop je glashengel gaan staan!
Dat je nog bleef geloven in die balen mais en maismeel? Mijn geloof en vertrouwen in de op die dag gekochte artikelen zou ernstig verstoord geraakt zijn.
Gekheid Henrie, dat weet je.
Geloof en vertrouwen in wat je gaat doen is van groot belang, mits je het fysiek perfect uitvoeren.
Zou het daarin zitten dat ik zoveel beleving uit mijn visserij weet te halen?
Zal ik daardoor zonder schijnbare moeite twee weken kunnen investeren in het voorbereiden van een weekend vissen?
En daardoor ook extreem veel waardering kunnen opbrengen voor de vissen welke ik dan ving?
Alles was in balans tijdens deze weekenden, behalve...die heel dikke spiegel die daar tussen de pompebladeren ongestoord lag te zonnen, een schitterende vis welke ik niet zou vangen omdat deze zich vijftig meter van mijn stek bevond.
Deze vis hing daar schijnbaar onverstoorbaar van de rust te genieten en na een uur wist ik het......ik zou zijn gemoed niet uit balans brengen en zijn rust en rustplaats niet verstoren, Het was mijn vis niet, anders had hij op de stek gelegen.
Enne Duitsers kunnen met hun verknipte geesten geen samoerai zwaarden maken, hoe ze het ook proberen.
Die zwaarden moeten op gevoelsmatige juiste temperaturen met de hand gesmeed worden, het hete staal word zo dun gesmeed dat het gevouwen kan worden.
Enkele keren in de breedte en ettelijke keren in de lengte, om een zo fijn mogelijke structuur in het staal te krijgen.
Structuren zonder scheurtjes of breuken.
Dit herhaald de smid net zolang tot het staalstructuur naar zijn zin en beoordeling soepel en toch sterk genoeg is om er een zwaard van te maken.
Bij Krupp walsen ze het metaal, snijden en knippen het in stukken niet beseffend dat ze op die wijze de structuur en de ziel van het metaal verwoesten.
Vandaar verknipte geesten.
Edoch, ik ga proberen nog meer balans te krijgen in mijn aas, stek, en beleving.
Misschien kan ik op gegeven moment de beetverklikkers thuis laten omdat ik de aanbeet al voel aan komen.
Per slot zijn het ondingen die verklikkers, en vaak ben ik al wakker wanneer het kreng begint te schreeuwen.
Zen??, misschien, wie weet.
Oh nog iets Henrie, heel aardig van jou dat je ons op deze manier weet te wekken.
sportieve groeten Henk
Was de balans weg tijdens je baaldag?
Zo te lezen was de balans ver te zoeken, en nog een geluk dat je die dag niet ging vissen, want je was geheid ook nog eens bovenop je glashengel gaan staan!
Dat je nog bleef geloven in die balen mais en maismeel? Mijn geloof en vertrouwen in de op die dag gekochte artikelen zou ernstig verstoord geraakt zijn.
Gekheid Henrie, dat weet je.
Geloof en vertrouwen in wat je gaat doen is van groot belang, mits je het fysiek perfect uitvoeren.
Zou het daarin zitten dat ik zoveel beleving uit mijn visserij weet te halen?
Zal ik daardoor zonder schijnbare moeite twee weken kunnen investeren in het voorbereiden van een weekend vissen?
En daardoor ook extreem veel waardering kunnen opbrengen voor de vissen welke ik dan ving?
Alles was in balans tijdens deze weekenden, behalve...die heel dikke spiegel die daar tussen de pompebladeren ongestoord lag te zonnen, een schitterende vis welke ik niet zou vangen omdat deze zich vijftig meter van mijn stek bevond.
Deze vis hing daar schijnbaar onverstoorbaar van de rust te genieten en na een uur wist ik het......ik zou zijn gemoed niet uit balans brengen en zijn rust en rustplaats niet verstoren, Het was mijn vis niet, anders had hij op de stek gelegen.
Enne Duitsers kunnen met hun verknipte geesten geen samoerai zwaarden maken, hoe ze het ook proberen.
Die zwaarden moeten op gevoelsmatige juiste temperaturen met de hand gesmeed worden, het hete staal word zo dun gesmeed dat het gevouwen kan worden.
Enkele keren in de breedte en ettelijke keren in de lengte, om een zo fijn mogelijke structuur in het staal te krijgen.
Structuren zonder scheurtjes of breuken.
Dit herhaald de smid net zolang tot het staalstructuur naar zijn zin en beoordeling soepel en toch sterk genoeg is om er een zwaard van te maken.
Bij Krupp walsen ze het metaal, snijden en knippen het in stukken niet beseffend dat ze op die wijze de structuur en de ziel van het metaal verwoesten.
Vandaar verknipte geesten.
Edoch, ik ga proberen nog meer balans te krijgen in mijn aas, stek, en beleving.
Misschien kan ik op gegeven moment de beetverklikkers thuis laten omdat ik de aanbeet al voel aan komen.
Per slot zijn het ondingen die verklikkers, en vaak ben ik al wakker wanneer het kreng begint te schreeuwen.
Zen??, misschien, wie weet.
Oh nog iets Henrie, heel aardig van jou dat je ons op deze manier weet te wekken.
sportieve groeten Henk
-
Henrie de Vogel
- Berichten: 212
- Lid geworden op: 06-01-2002 01:00
- Locatie: Gouda
Heren,
Ik ben blij dat jullie mijn artikel kunnen waarderen. Zoals ik in het artikel al stelde zijn dergelijke zaken vaak ver van het bed, maar wanneer je er over nadenkt en je er verder in verdiept dan zijn er vaak voldoende voorbeelden die te toevallig zijn om toevallig te zijn.
Dat geldt ook voor ons vissers. Je kunt sommige gebeurtenissen afdoen als domme pech of zalig geluk. Je kunt er echter ook bewust mee omgaan.
Soms hoor ik wel eens mensen zeggen dat het bepaalde gaves zijn die de mens vroeger had, maar die we verleerd zijn. Wellicht dat door ons verblijf in de natuur en alles wat we daar meemaken wij als vissers er weer wat gevoeliger voor worden.
wie weet. Ik heb er een goed gevoel door.
groeten,
Henrie
Ik ben blij dat jullie mijn artikel kunnen waarderen. Zoals ik in het artikel al stelde zijn dergelijke zaken vaak ver van het bed, maar wanneer je er over nadenkt en je er verder in verdiept dan zijn er vaak voldoende voorbeelden die te toevallig zijn om toevallig te zijn.
Dat geldt ook voor ons vissers. Je kunt sommige gebeurtenissen afdoen als domme pech of zalig geluk. Je kunt er echter ook bewust mee omgaan.
Soms hoor ik wel eens mensen zeggen dat het bepaalde gaves zijn die de mens vroeger had, maar die we verleerd zijn. Wellicht dat door ons verblijf in de natuur en alles wat we daar meemaken wij als vissers er weer wat gevoeliger voor worden.
wie weet. Ik heb er een goed gevoel door.
groeten,
Henrie
