Alex,
kort maar krachtig verhaaltje met een duidelijke vingerwijzing naar, dat het avontuurlijke en onbekende veel dichterbij ligt en met veel minder risico's gepaard gaat dan waar menigeen weet van heeft.
Complimentjes,
Hans
Artikel, Alex Houthuyse
-
Arjan van den Berg
Alex,
Leuk geschreven. Met een hele grote kern van waarheid. Is Frankrijk wel alles? Kan je niet beter in Nederland blijven en je vistijd daar spenderen? Ik begin er wel aan te denken.
Leuk dat je dit aanzwengelt.
MvG
Arjan
Leuk geschreven. Met een hele grote kern van waarheid. Is Frankrijk wel alles? Kan je niet beter in Nederland blijven en je vistijd daar spenderen? Ik begin er wel aan te denken.
Leuk dat je dit aanzwengelt.
MvG
Arjan
-
Henrie de Vogel
- Berichten: 212
- Lid geworden op: 06-01-2002 01:00
- Locatie: Gouda
Alex,
De Spijker op zijn kop. Toen ik eind jaren 70 en begin jaren 80 op vakantie ging naar frankrijk, zonder daar te vissen overigens, toen waren mijn franse vrienden altijd jalours wanneer ik hen in geuren en kleuren vertelde over als onze vismogelijkheden in Nederland. En dan natuurlijk niet over de gewichten van de vissen maar vooral de enorme variatie en hoeveelheid aan te bevissen wateren. Ver weg lijkt altijd lekkerder.
Ik moet wel zeggen dat in destijds in Bretagne verschilende "lacs en etangs" heb gezien waar ik toendertijd wel een aardappeltje in het water had willen laten zakken. Maar alleen vanwege de omgeving en het water op zich. Niet omwille van de gewichten. Daar ging het toen nog helemaal niet over. En dat boeit me overigens nog niet zo hoor.
Met nog steeds dicht bij huis vissende groet,
Henrie
De Spijker op zijn kop. Toen ik eind jaren 70 en begin jaren 80 op vakantie ging naar frankrijk, zonder daar te vissen overigens, toen waren mijn franse vrienden altijd jalours wanneer ik hen in geuren en kleuren vertelde over als onze vismogelijkheden in Nederland. En dan natuurlijk niet over de gewichten van de vissen maar vooral de enorme variatie en hoeveelheid aan te bevissen wateren. Ver weg lijkt altijd lekkerder.
Ik moet wel zeggen dat in destijds in Bretagne verschilende "lacs en etangs" heb gezien waar ik toendertijd wel een aardappeltje in het water had willen laten zakken. Maar alleen vanwege de omgeving en het water op zich. Niet omwille van de gewichten. Daar ging het toen nog helemaal niet over. En dat boeit me overigens nog niet zo hoor.
Met nog steeds dicht bij huis vissende groet,
Henrie
