Al langere tijd hoopte ik op een hernieuwde kennismaking met een ransuil of een ander uilen soort.
Gedurende het broedseizoen heb je hier eigenlijk gewoon een goed paar oren voor nodig,dan hoor je de jonkies piepen vanuit hun goed gecamoufleerde dekking.
Helaas ben ik nagenoeg doof en moet ik het volledig op zicht doen.
Velen malen op zoek gegaan,velen malen teleurgesteld zonder resultaat thuis gekomen.
Kreeg een melding dat er binnen een bepaald gebied ransuilen gesignaleerd waren die op het punt stonden van uitvliegen.
Hierop wederom een paar keer wezen zoeken, maar ook die keren geen succ6 gehad
Totdat...ik weer eens ter plekke was en er een man de hoek om kwam met een loslopende hond, wat daar ten strengste verboden is ivm broed gebied.
Hevig baalde ik er van, want ik dacht die boel is weer verstoort.
Ik loop direct na het passeren van de man met hond 5 meter verder de hoek om en kijk op ooghoogte op 3 meter afstand tegen een ransuil aan!
Weet niet wie er meer schrok, de uil of ik. Heb ook geen idee of deze er al zat of er geland was nadat de man gepasseerd was.
Hoe dan ook...deze ransuil vloog natuurlijk weer op, maar ik kon hem terug vinden een stukje verderop.
Deze was erg nieuwsgierig en zat constant te draaien met zijn kop, ik neem aan dat de reflectie in de lens hem erg nieuwsgierig maakte.
Helaas zat de ransuil in volle tegenlicht en kon vele foto's in de klikko.
Enkele foto's kwamen er nog redelijk uit waar ik ebst blij mee ben.
Dag later wederom terug gevonden,maar toen zat deze goed verscholen hoog in de boom...deze foto's volgen nog.
Mvg
Hans Brinkel
foto 1:iso 200, 400 mm, F6.3, 1/60 sec , Sony alpha 700, Sony 70-400 zoomlens

foto 2:
iso 200, 400 mm, F6.3, 1/160 sec , Sony alpha 700, Sony 70-400 zoomlens
