Weer even geleden dat er gepost is, maar ik ben net terug van het laatste stuk van mijn zomeravontuur dus daar hoort een verslagje bij
De laatste 10 dagen heb ik 8 dagen gevist : 7 in Frankrijk en 1 in België.
De eerste luik van mijn avontuur begon in een Noordelijk Frans departement.
Mijn vismaat was nog op reis, dus er was een niet-vissende assistent mee.
Het plan was een water te bevissen waar ik in het voorjaar 1 nachtje heb gedaan, maar geblankt.
Ik ken de streek vrij goed van de vele vorige trips, maar dit water hadden we nog niet aangepakt. Ik weet dat het in de zomer vol staat met waterlelies, dus het was wel even afwachten of het bevisbaar was.
Bij het toekomen zag ik dat de weinige stekken (3 op een tiental hectare water) helemaal leeg waren! Maar goed ook, want door al de waterplanten was 2/3 van het water niet toegankelijk en was er maar 1 stek deftig bevisbaar. Met andere woorden : we hadden het meer voor ons alleen !
Daar ik er als enkele visser ben heb ik lekker ruimte om met 4 hengels in waaiervorm te vissen. Deze worden dan ook tegen de lelies gepositioneerd.
Op onderstaande foto lijkt het alsof er helemaal niet zoveel lelies staan, maar schijn bedriegt : voor de dense pakken verderop ligt nog een strook van 30-50m die minder dens en zichtbaar is, maar toch niet verantwoord bevisbaar.
We genieten van een goede steak en blijven lang op. Het is snachts nog dik boven de 20°.
Rond 1u is het eidnelijk zover : de eerste aanbeet op dit water ! Ik sla aan en voel na contact direct een logge weerstand die zelf de richting bepaalt. Na een enerverende dril van een kwartier schept mijn maat een spiegel, en wat voor ene !
De eerste van de sessie ligt al in de cradle en is direct een ferm exemplaar. Ik ben euforisch
Wat later gaan we slapen. Dit is echter van korte duur, want iets na 4 krijg ik opnieuw een volle fluiter. Opnieuw maak ik contact met een locomotief. Zou ik nu echt een 2de bak mogen verwelkomen op de eerste nacht?
De vermoedens worden bevestigd : deze is zwaarder dan de vorige ! Wat een begin van de sessie !
Bij het krieken van de dag heb ik net een hengel uitgevaren na het vangen van een kopvoorn, of ik verschiet me een bult door een beetmelder die vlak naast mij begint te krijsen. Ik roep mijn maat wakker om te komen scheppen en opnieuw mag er een ferme spiegel op de gevoelige plaat.
Ik kan de slaap niet meer vatten en begin rustig wat materiaal op te ruimen. De bedoeling is namelijk om overdag rond te trekken tussen de vele meertjes en daar instant ergens een visje te prikken.
We bevissen zowel 's morgens als 's avonds een water waar je niet mag nachten, maar zonder resultaat. Vreemd,want normaal weet ik er ginds altijd wel eentje te verschalken...
In de vooravond besluiten we terug te keren naar het eerste water waar we hebben genacht. Ook deze keer is er niemand, dit geeft hoop !
Het blijft even stil, maar midden de nacht krijg ik dan toch een aanbeet.
Ik heb opnieuw door dat het om een dikke gaat en na het scheppen heb ik een déja vu... Het is gewoon opnieuw de dikste van de 3 van vorige nacht, PRECIES op dezelfde spot gehaakt. Leuk van een dikke vis te vangen, maar dit zegt natuurlijk wel weer iets over het bestand...
Tegen de ochtend is het opnieuw raak en kan ik de 4de bak op 2 dagen scheppen. Weer een massieve dertiger erbij !
Naast deze heb ik ook nog 2 kleinere spiegels gevangen.
We ruimen opnieuw vrij vroeg op, ik wil namelijk nog een laatste water bevissen voor we huiswaarts keren. Het betreffende water ken ik zeer goed. Mijn vismaat en ik hebben er vroeger goed gevangen. Helaas is nachten er nu verboden...
We hebben er een uurtje of 6 gezeten zonder aanbeet, maar net voor het binnenhalen (hengel zat zelfs niet meer op een beetmelder) toch nog deze mooie spiegel gevangen, wat een afsluiter van de eerste 48u !
Onderweg praten we nog wat na over de laatste 2 dagen. Het ging behoorlijk hard en al snel volgt het plan van 1 nacht thuis te slapen en terug te keren.
Mijn maat heeft de smaak ook te pakken en zegt enthousiast toe om me terug te vergezellen.
Na amper 18u thuis te zijn, zijn de tijgernoten terug gekookt en rijden we terug zuidwaarts.
Deze keer is het echter was rustiger qua aanbeten en buiten een zeelt en kopvoorn vang ik nog een middelmaat spiegel om de sessie goed te maken. het kan niet elke keer feest zijn natuurlijk.
In plaats van thuis uit te rusten in mijn bed, pik ik op de terugweg wat dingen mee van thuis en besluit ik op mijn oude thuiswater te overnachten.
Ik ben er lang niet geweest en het voelt direct als thuiskomen. Ondanks springende karper op de stek slaag ik er niet in iets te vangen. Bummer...
De dag erna heb ik iets te doen in België, maar zondagmorgen begint de meest spannende luik van het avontuur : 4 dagen in een iets zuidelijker gelegen departement een rivier bevissen waar we nog nooit geweest zijn.
Mijn maat kwam van een festival, dus hij zou pas in de namiddag ter plaatse zijn. Ikzelf ben er echter al voor de middag om de streek te verkennen.
Ik begin een hele hoop spots af te speuren die ik op voorhand gemarkeerd had en heb geluk van me niet een paar keer vast te rijden met de auto. Ettelijke kilometers heb ik gedaan door allemaal half begaanbare paadjes tussen de velde bossen en zigeunerkampen.
Moe en bezweet vind ik rond een uur of 16 iets wat lijkt als een geschikte plaats voor de eerste nacht.
Na uitvoerig peilen ben ik optimistisch : een rimboe van waterplanten aan de overkant op een harde bodem die afloopt van 2 naar iets van een 8m. Het ruikt hier gewoon naar karper, zeker als we een verkenningsronde doen met de boot eens mijn maat er is.
Door de stroming is het niet gemakkelijk de rigs te positioneren, maar rond 20u ligt alles in. Rond dat uur zie ik ook een karper rollen en ons vissershart gaat tekeer. We zijn hier namelijk buiten onze comfortzone en weten niet of we gaan slagen of keihard op onze bek zullen gaan.
Die nacht worden we geplaagd door kopvoorns, maar krijg ik ook een losschieter op een fluiter en mijn maat een lijnbreuk op iets groots dat zich door het wier boorde.
We besluiten de stek nog een nachtje te geven, want we weten dat er vis aanwezig is.
Overdag krijgen we geen tuut. Rond 17u beginnen we aan de voorbereidingen en tegen 19u liggen er weer bijna 20liter tijgers en enkele kg's boilies verspreid over de tegenoverliggende oever.
Zeer lang moeten we deze keer niet wachten. We zien meer rollende vis en rond 21u krijg ik een keiharde aanbeet. Hup de boot in en het gevecht kan zich op de rivier verdertrekken. Ondanks de power van deze rivierwarriors kan ik toch mijn eerste vis netten die gepaard gaat met een dikke high-five
Dit is er eentje die van de bucket list mag !
Het blijft echter stiller dan verwacht, maar tijdens de nacht krijgen we toch nog een run. Deze is voor Thibault en na opnieuw een slopend nachtelijk gevecht op de rivier kan hij even een prachtige dertiger schub in de zak steken.
's morgens maken we de fotos en keert de vis terug naar z'n habitat.
We twijfelen omte blijven, maar de bedoeling van de trip is om rond te trekken en de streek te verkennen, dus dat doen we ook. We zijn de hele dag op zoek en vinden echt zotte stekken. Veele rvan zijn echter quasi onbereikbaar of amper te bevissen.
1 stek testen we toch even met de boot, maar na een verkenningsrondje blijkt alles één blubbersoep vol planten en besluiten we verder te zoeken.
Bij de rivier loopt een kanaal. We vinden er een mooie stek en besluiten hier een nachtje te blijven. Aan de ene kant niet slecht, want we krijgen een ferme regenbui te verwerken, dewelke onze vorige stek moeilijk bevisbaar zou gemaakt hebben.
Om het kort te houden : behalve 1 brasem blijft het angstvallig stil.
Ach ja, we zijn uitgeslapen en klaar om een laatste stek te vinden om te overnachten.
We zijn opnieuw een tijdje onderweg en stoppen om de haverklap om te scouten.
We parkeren ergens onze auto, wandelen een paadje in en komen plots oog in oog met een droomstek.
Zalig, hier willen we wel een laatste nacht doen! Je kan overal mooi aan het water, er is plaats voor de boot en de oevers zijn mooi begroeid.
Er is wel meer stroming dan de vorige rivierstek, dus hier moeten we iets op vinden. Thibault gaat snel naar de winkel om elastieken te kopen. Hiermee maken we een montage waarmee de stenen met elastiek door de loodclip zitten, maar er bij een aanbeet gemakkelijk uitfloepen.
Voor de zekerheid laten we de verlegenheid thuis en gebruiken we stenen tussen de 500g en 1 kg. Het is wennen en de lijnen staan werkelijk snaarstrak gespannen, maar het werkt wel!
Daarna genieten we van wat kaas en wijn, zoals het in Frankrijk hoort!
In de vooravond besluit ik even in de prulledoos te graaien en vind ik een lepetje om te roofvissen. Na enkele worpen is het prijs en verschalk ik een baarsje. Nog even later heb ik plots iets groter aan de haak : Ik sta in het water met mijn mini brolhengeltje een snoek van een 70tal cm te drillen. Deze schiet er voor mijn voeten helaas van
's Avonds zien we geen enkele activiteit, maar dieper in de nacht horen we enkele plonzen. Kort daarna vertrekt de hengel van m'n maat. yes ons plan is gelukt !
Na een goed gevecht in de stroming gaat er een mooie schub in de zak.
Enkele uren later krijg ik ook een harde run en heb ik ook mijn afsluiter van de sessie.
's Morgens gaan we beiden met onze vissen op foto en laden we de auto.
Het was een enorm leerrijke sessie die ons gevoel voor avontuur alleen maar meer aangewakkerd heeft.
We kunnen niet wachten om terug te keren om te weten wat deze rivier ons kan opleveren...
Daarna ging de hengel weer richting dezelfde stek en een kwartiertje later liep deze weer af.
.
. Wordt echt een probleem die Meervallen op het rivierstuk waar ik actief ben!
. Was sowieso niet tevreden over de foto,s genomen met zelf ontspanner. Er lijkt namelijk niet veel verschil in gewicht te zitten tussen de vissen terwijl dat wel degelijk het geval is. De combinatie van slechte rug, zelfontspanner, slechte weersomstandigheden en de vissen niet te lang op het droge willen houden hebben ervoor gezorgd dat het geen grandioosche foto,s geworden zijn 
