Zie aan de foto dat 't bij Rik wel heel wat kalmer was dan hier, maar toch een leuk dikkerdje!
Zelf kwam ik niet eens bij de stek die ik in gedachten had. De brandweer moeten bellen om een halve boom, die over 't weggetje richting dat stuk van 't water lag, weg te halen. Thumbs up van de heren.
Aan 't andere water stond er zo veel wind dat ik er soms tegenin moest hangen en op de drie gekozen stekjes m'n 5mm. snel oplossende pelletjes bijna even hard weer terug kwamen vliegen als dat ik ze wegsmeet, haha. Voorbij de stekjes moeten mikken terwijl ik letterlijk maar een paar meter uit 't kantje wilde vissen...

.
Na de stekken een half uur de (oplos) tijd te hebben gegeven, tijdens m'n hengel optuigen met een 55 grams 'vast' lood systeempje met Free-fall leader, heb ik de plekjes - zonder steun of waker - elk rond een half uurtje bevist. Nope, niets gevangen. Maar al hangend op de onthaakmat en m'n vistasje wel een prettig uitgewaaid gevoel aan overgehouden en weer eens een keer een mooie grote zilverreiger gezien.
Het was trouwens een hele tijd geleden dat ik het gevoel had aan zinnig water lekker ongedwongen aan het vissen te zijn, zonder een andere visser in zicht...
Die dachten waarschijnlijk; Zulk visweer is voor idioten, haha.