01-04-2004 17:05
Vanochtend dankzij een paar spijbeluurtjes lekker kunnen pennen. Ow wat kan het zo af en toe toch frustrerend zijn. Misschien nog wel erger dan het korstvissen.
Aantal plekjes aangevoerd, en tot 4 keer toe zag ik de karper van mijn stekje verdwijnen net voordat ik arriveerde. 10 meter er vanaf...sluipen...bij het stekje aangekomen is de karper al pleites.
1 keer was ik wel redelijk op tijd, het mocht niet baten, hij vond deze keer m'n maiskorrel niet en toen ik m'n pen opnieuw had ingelegd ging hij kort daarop weer weg.
Ander water, weinig karperactiviteit. Maar na een uurtje ging m'n pen in een niet te missen aanbeet onder. Ik tik vast en 1 minuut later ligt er een snoek van 50cm op de kant. Het domme beest was gewoon met z'n bek open aan het zwemmen en m'n lijn kwam in z'n bek. En door de snelle dril wist hij de lijn niet kwijt te raken of door te bijten.
Maar had toch liever een karper gehad...vanavond nog maar weer eventjes pennen.
mvg
Koen
Hoezeer ik ook mijn pen bemin, ik zie ´m nog altijd liever onder gaan, dan aan de oppervlakte staan.
