Ha Eus,
We vangen vissen en bezorgen hun stress. Dat is nou eenmaal onze hobby en waarom we het doen kan ik zelf niet invullen. Het hoort bij me, het is instinctief denk ik.
Uren achter een pennetje kijken met daaronder een aantal maïs korreltjes. Na 3 uur met een waas voor je ogen, van het niet tot amper knipperen, plotseling met een kromme hengel staan. 6 jaar oud. Hoe oud was Hugh Hefner begonnen met neuken??
Waarom zouden we de vissen extra stress bezorgen als het niet nodig is. Het kleine beetje liefde wat er achter in ons jagers hart zit, verdwijnt dat voor een paar foto’s?
Zou de vis het hebben overleefd als hij meteen zou worden terug gezet?
Zou het niet een beter gevoel geven dat de vis na de vangst op zijn zij gaat drijven dan hem op je onthakingsmat dood aan te treffen omdat hij een aantal uur extra wordt gestrest in een donkere zak?
Zou je niet jezelf verdoemd voelen daar je hem onnodig een zak in gooit en extra stress bezorgt?
Lig jij rustig op je strecher als er een grote vis in je zak ligt? Niet? Jij zit ook de hele nacht naast de zak? Oh…….
Wat ik al in een eerder bericht typte was: Dat ook ik nog wel eens zou zakken daar het echt niet anders kan. Even de zelfontspanner instellen. Vismaatje bellen. Maar om de vis onnodig lang in een zak te laten zitten….
De vissen welke wij met zijn allen willen zakken zijn oude vissen. Vaak dikke vissen.
Dikke mensen hebben over het algemeen ook allemaal een zwak hart. Oudere mensen ook.
Laat deze combinatie ook gelden voor de vissen waar de meeste onder ons toch op jagen.
Of de vergelijking tussen mens in dit geval juist is weet ik niet, ga er wel van uit.
Die bellen Eus…… Die bellen…….. Wenst het je niet toe……
Een zware regenbui teistert het dal waar we ons in begeven. Het is midden in de nacht als Samuel een aanbeet krijgt op zijn hengel. Met super nood weer gaat hij de nacht in. In zijn kano had zich ondertussen al een kleine 15cm water gesetteld.
10minuten werden 20minuten.
Na zijn hoofdlampje in de regen vlagen te zien aanknipperen komt hij weer richting de kant gepeddeld.
Diep onder de indruk en geheel doorweekt zie ik een rij witte tanden in het donker te voor schijn komen.
Fleur op een 21kg. Een vis met karakter en 1 welk meer voldoening oplevert dan zo een dikzak van 24kg.
In de nacht worden de foto’s gemaakt. In de regen en allebei zeiknat. Ook de Canon 350D hoef ik niet meer schoon te maken. Dat doet moeder natuur wel voor ons.
Fleur op 21kg
40jaar later ergens langs een druk bevist watertje in Engeland…
Sam maakt zijn dagelijkse rondje met de oudere mannen. Nicky Helleur, Frank Warwick en Danny Fairbrass zitten op een bankje een biertje te nuchtigen. Lekker in het najaars zonnetje genieten de mannen.
Na een aantal minuten bij te hebben gekletst fiets Samuel weer door.
Even verderop ziet hij een jong jongetje zijn ding doen.
Druk is de jongen aan het pijlen met zijn pijldobbers. keurig onderzoekt hij de bodem op enkele afwijkingen om weer verder te kunnen met de puzzel.
Sam parkeert zijn fiets tegen een boom en schoffelt de kant op van het jongetje. Het jongetje ziet hem aankomen en zegt vriendelijk gedag.
Je weet hoe dat gaat Eus, met die oude mannetjes! Die verhalen van vroeger... Erg hé!?
Sam begon meteen over vroeger te praten en uiteraard over zijn "big hit" op Cassien.
Het jongetje hing aan zijn lippen. Het verhaal duurt al een uur. De jongen is zijn hengels vergeten en zit met zijn volle verstand en inlevings gevoel bij het verhaal van Sam.
Hij zegt dat hij wel nog een foto in zijn binnenzak heeft zitten van Cassien. Of hij hem misschien wilt zien?
“Ja,ja,ja,ja graag!” Antwoord het jongetje.
Sam tovert uit zijn binnenzak een vergeelde en verkreukelden foto. Een nachtfoto met regendruppels erop.
Hij verteld het boven genoemde verhaal erbij.
Die nacht droomt die jongen onder zijn oval van een nachtelijke dril in de regen. Tijdens het dromen krijgt die jongen een aanbeet. Als hij midden op het water is begint het te spoelen en te spoelen van de regen. Na een dril van 25minuten land hij een spiegel die leek op die vis van de foto. Zou het? Zou het?
’s Morgens wordt hij wakker en ontdekt niks te hebben gevangen….. Het verhaal blijft leven de magie van die vergeelde nacht foto.. Brrrrrrrr
Cees van Ringelestijns foto’s in het boek van Aalten of die cover van de karperwereld nr 1 met die vis van Nieuwkoop….
Inderdaad Eus. Doemijdiemaar. Doemijdiemaar……
Joooooooooooooooooooooo.
Ruud.