staan en kwam toen dit topic tegen. Hier past ie eigenlijk ook wel,
dus bij deze...
3ha. voor je alleen...
Ergens beneden de rivieren ligt tussen dichte bossen een mooi watertje
verscholen. Vorig jaar al waren Ben en ik de plas op het spoor gekomen,
maar vissen was er nog niet van gekomen. Eerst maar eens kijken of er
uberhaubt wel karper zat. Hier- en daar een beetje voeren met particles,
observeren... Lekker zonder al te veel haast want het lag behoorlijk goed
verstopt. De karper werd gespot en ons voer gegeten. Dit jaar moesten
we het maar eens gaan proberen. Een poging eerder dit jaar eindigde in
het in paniek terugvluchten naar de auto, achterna gezeten door
ongeveer 36mljn muggen...
Vanochtend was het weer eens zover. De stekken die we in het voorjaar
een beetje hadden gespot waren compleet overwoekerd met planten,
slechts één plek bood nu nog de mogelijkheid om een vis een beetje
fatsoenlijk uit te drillen. Eerst een paar handjes maïs-hennepmix op de
stek gegooid, toen een klein verkenningsrondje gemaakt. De hele
omlijsting van het water is echt één jungle geworden! Wel mooi verder,
maar vistechnisch minder handig...

onze enige toegang tot het water
Maargoed. Terug op de voerstek was er één klein schubje aan het eten
(helder water trouwens ja!). We besloten even af te wachten, in de hoop dat
er versterking op komst was. Midden op het water zagen we wel volop
karpers springen en rollen, soms zelfs hele grote. Maar op dat ene
karpertje na bleef het rustig op de stek. Omdat we eerst de karpers een
beetje de gelegenheid wilde geven om het voer te ondekken besloten we
nog niet te vissen (en daarmee de rust op de stek te verstoren). Geduld
hebben dus...

...en ondertussen zoeken naar donkere schimmen boven de taluds...
Net toen we, een beetje teleurgesteld, op het punt stonden naar huis te
gaan (ik had mijn hengel inmiddels alweer afgetuigd) kwamen er twee
nieuwe karpers over de stek glijden. Deze waren een slag groter dan de
eerste. Snel de hengel weer uit de foudraal dus! Er schoven steeds meer
karpers aan tafel. Omdat het water zo helder was besloot ik op het zicht
te vissen, freelinen dus. Ik kon mijn maïspitje goed zien liggen op de
bodem. Steeds werd mijn aas op een haar na gemist, maar uiteindelijk
stopte een vis toch recht boven mijn pitje. Ik zag het naar binnen
gezogen worden en sloeg aan, of tenminste, dat was de bedoeling... Vol
gas met de hengel de overhangede takken in raggen was wat er
gebeurde. Een boeggolf zónder kromme hengel was het gevolg... k*t!
Maar gelukkig had de stek verder niet echt veel schade opgelopen, er
werd nog steeds flink gegeten. Niet veel later kon ik een karper haken.
Een sterke vis die meteen het open water op schoot, daar was ik blij
mee want met mn penhengel had ik niet super veel te vertellen tussen de
overhangende takken. Na een lekkere dril (eindelijk weer ns, was al
een tijdje geleden voor seb) ging het schepnet onder de vis. De eerste
karper van "ons" nieuwe water was een feit!

jippie
Na het schieten van een paar plaatjes was Ben aan de beurt. De vissen
waren weer terug op de stek en ook Ben wist er een te haken (en
vangen!). Een oude afgetaaide vis was het resultaat, maar we waren er
niet minder blij om... Hierna was het wel weer mooi geweest voor een
ochtendje, we wilde er een niet al te grote puinhoop van maken op de
stek want we komen binnenkort toch zeker nog een keer terug.

Shot with DSC-R1 at 2007-08-09
De vissen wegen hebben we eigenlijk niet meer gedaan. Voelt ook niet
zo heel belangrijk wanneer je na al die inspanning een vis kan landen op
een nieuw en onbekend water...
Binnenkort (hopelijk) meer... Grs seb