Bedankt voor de reacties.
Bij deze een update over het verloop van afgelopen week en hoe bizar die was.
Na de grote schrik van maandag zaten we met een doodziek kind thuis en een partij medicijnen wat erg veel moeite koste om binnen te krijgen en te houden.
Vooral de antibiotica kotste hij steeds uit.
Dinsdag weer terug geweest om vervolgens weer huiswaarts te keren met een anders soort antibiotica en nu in pil vorm.
Ook dit ging niet zonder moeite en waren we de hele dag bezig met verstoppen van de medicijnen in yoghurt en jam enz...
Woensdag nog telefonisch contact gehad met het jkz.
Donderdag was de koorts die de hele week al ruim 39 graden was iets gezakt naar 38.6 en hij speelde zowaar ook weer een beetje.
Donderdagavond schrokken we van Ricky die gillend wakker werd van de hoofdpijn en weer hoge koorts.
Fuck this shit hop naar het ziekenhuis.
Daar hebben we tot half drie in de nacht gezeten op de spoedeisende hulp en weer huiswaarts gegaan met weer een nieuw antibiotica die maar eenmaal daags ingenomen hoeft te worden.
De eerste dosis heeft hij met veel pijn en moeite ingenomen in het jkz waarbij ik meermaals me kleine man een grote mond heb gegeven dat hij het in moest nemen niet wetende wat ik nu weet.
Vrijdag verliep beter en ook de tweede dosis ging erin en bleef erin gelukkig.
Zaterdag zouden we teruggaan voor controle tussen 10 en 12 dus vrijdagavond besloot ik een kort naggie te vissen om even alles op een rijtje te zetten.
De voerstek had ik bijgehouden en dat was te merken.
In de nacht kreeg ik vier aanbeten waarvan ik er een helaas verspeelde.
de bek lijkt verrot op de foto maar dit was niet zo
stresskip
zo'n bek krijgt alles binnenHierdoor was tot rust komen niet echt gelukt maar daarvoor ga je vissen.
Om half acht word ik wakker gemaakt door een schim (in mijn slaperige ogen) die vraagt of ik wat gevangen heb.
Omdat dit pas ook gebeurt is door een nieuwsgierige pool was ik erg geïrriteerd en zei sodemieter op joh idioot ik lig te slapen.
Ik zie de schim schikken en weggaan.
Even later dringt het tot me door wie het was en bleek het een bekende te zijn.
Neemt niet weg dat ik het irritant vond dat hij me wakker maakte maar ik had niet zo gereageerd als ik besefte wie het was.
Nu ik toch wakker was bleef ik maar gelijk wakker en begon ik de dag met me nieuwste verslaving : energy drinks
![:)](./images/smilies/icon_smile.gif)
Ik had al eerder gezegd dat de vogelpopulatie de voerstek ook hadden gevonden en ook nu was het weer feest.
Na dit vijf minuten te hebben aanschouwd en me waker meerdere keren omhoog is gegaan besloot ik op te ruimen zodat ik ruim op tijd was om naar het ziekenhuis te gaan.
Terwijl ik me oval inklap krijg ik weer een paar piepen en kijk ik geïrriteerd op richting de stek en de vogels.
Toch is dit heftiger en buigt me top nu wel erg ver door.
Tussen de duikende vogels door heeft een karper me aas te pakken gekregen en wil nu heel graag ervandoor.
Dit levert een mooie drill met een hoop vluchtende vogels op.
De grootste van dit korte naggie met 24 pondOp naar het ziekenhuis waar de stemming al gauw omsloeg.
Nog steeds hoge koorts en de zwelling in de nek die nog niet weg was deden eindelijk alarmbellen afgaan die bij ons als de hele week afgingen.
Er moest een infuus aangelegd worden waarbij ricky veranderde in een beest die moeilijk te temmen is.
Hij heeft moeilijke aderen wat we hebben geleerd na een eerdere ervaring 2 jaar terug.
Na 8 keer prikken in handen pols en voeten kon ik het niet meer verdragen en verbood ik ze ricky nog een keer aan te raken en al helemaal met een naald niet.
Jullie brengen hem maar onder narcose en dan kan je je gang gaan schreeuwde ik je maakt er gvd een gastenkaas van en overstuur.
De plan van aanpak was om het op te nemen en dan met een kapje onder narcose te brengen en dan een infuus en een ct scan te maken omdat ze nu wel een abces vermoede die volgend hun afgelopen maandag na een echo er niet zat
Toen het zover was begon de anesthesist weer over verdoven met infuus waar ik geen toestemming voor gaf maar toen ze het blote lichaam van me zoontje zag schrok ze van alle prikgaatjes en blauwe plekken.
Ricky was ondertussen panisch voor alles wat ze deden dus ook het kapje was nu uit den boze.
Weer moest ik hem vast houden wat me grote moeite koste omdat me kleine grote vent een echte beer is.
Het gevoel van zijn lichaam slap voelen worden vergeet ik nooit meer.
Daarna moest ik weg en ging ik weer naar mijn vrouw die buiten stond te wachten.
Ik doe mijn verhaal en terwijl ik hiermee bezig ben barst ik in tranen uit gevolgd door mijn vrouw.
De stress en onmacht werden we even te veel.
Even later zien we ricky voorbij komen met allemaal slangetjes onderweg naar de scan wat een verschrikkelijk gezicht was.
Een half uur later krijgen we te horen dat het een erg groot abces betreft in de nek wat gelijk met spoed operationeel verwijderd gaat worden.
![:o](./images/smilies/icon_eek.gif)
slip.
Ik voel woede en schuldgevoel opkomen.
Woede omdat ik al een week met een ziek kind zit terwijl ze maandag nog zeiden dat er geen abces zat en het een ontstoken lymfklier was en schuldgevoel omdat ik meermaals boos was geworden afgelopen week omdat hij ze medicijn niet wou nemen maar hij kon het gewoon niet omdat slikken natuurlijk gewoonweg pijnlijk is geweest.
De langste drie uren van me leven volgde voordat we eindelijk het verlossende bericht kregen dat alles goed was gegaan maar ze nu nog een scan gingen doen van de longen omdat een abces soms kan overslaan daarnaartoe.
pffffff nog meer stress.
Gelukkig was alles schoon en kwam hij om 1 uur nachts weer op zijn kamer.
![Afbeelding](https://scontent-a-lhr.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/p526x296/1394035_245433285614494_57759453_n.jpg)
Er mag maar een ouder blijven slapen en dat werd ik.
Nu een dag verder zit ik thuis omdat me vrouw deze nacht bij hem blijft en ik morgenochtend weer naar hem toe ga en dan bij hem blijf slapen.
Het stormt en zit alleen thuis waardoor ik denk zal ik gaan vissen.
Oa mijn vrouw raden me dit sterk af maar iets in me knaagt aan me toch te gaan.
Mijn verstand wint het van me gevoel en blijf thuis en typ ik dit verhaal wat even een uitlaatklep voor me is.
Ondertussen zie ik net dat er code rood word afgegeven voor vannacht en moest het zo zijn denk ik.
Bedankt voor het meeleven.
Sommige zeggen tegen me waarom deel je dit bv op fb.
Ik en Cindy voelen ons daar goed bij en krijgen er veel steun door wat we gewoonweg even nodig hebben.