Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier en zal me eerst even voorstellen. Mijn naam is Chiel, 26 jaar oud en woon in een dorp onder de rook van Deventer, Overijssel.
Hoewel ik eigenlijk een fanatiek roofvisser ben, begon het tijdens de gesloten periode toch te kriebelen en speelde de vangdrang me weer op. Ik besloot om mijn geluk te beproeven en ben gaan vissen op karper. In verschillende wateren heb ik wel eens met de method feeder karper gevangen maar dit was voornamelijk ‘makkelijk’ te vangen, uitgezette karper in een druk beviste vijver.
Ik kwam erachter dat het actiever vissen op karper mij meer aantrekt dan het statisch vissen, iets met spanning denk ik…
Een aantal sessies volgden de afgelopen maand, maar meestal moest ik blanken of ving ik brasem en zeelt..(wat zeker geen straf is overigens)
Anderhalve week geleden tijdens het roofvissen kwam ik door een maat van me bij een wetering die grenst aan een vijvertje.. Daar zag ik karper zwemmen, gras- en schubkarper. Voornamelijk aan de oppervlakte en in zo’n klein vijvertje is dat erg indrukwekkend kan ik wel zeggen!
Vanaf dat moment kan ik zeggen dat het me niet los heeft gelaten en ik zag dit als ideale mogelijkheid om karper te vangen. Vooral graskarper, die ik nog nooit had gevangen werd een soort van obsessie, de vorm, de kracht, de schuwheid..het fascineerde me enorm om ze daar zo te zien zwemmen!
Afgelopen week ben ik s’avonds twee keer erheen geweest maar niks gevangen ook al waren ze nadrukkelijk aanwezig.. Ik viste aan de oppervlakte met brokken. Karper aasde wel maar ze waren niet echt ‘los’. Met enige argwaan slokte ze af en toe een brok op om vervolgens weer de diepte in te duiken en zich een tijdje niet te laten zien.
Afgelopen zaterdag 29 juni, was ik thuis de vijver aan het leegpompen.. Omdat dit nogal een tijd duurde werd ik wat chagrijnig want zolang de vijver niet leeg was kon ik niet zoveel beginnen en was het simpelweg wachten.
Ik vertelde mijn moeder dat ik die avond nog even wilde gaan vissen, waarop zij voorstelde om op dat moment te gaan omdat mijn vader wel bij de vijver zou blijven en ik even naar de waterkant kon.
Uitstekend idee natuurlijk en op deze manier kon ik 2,5/3 uur vissen en vervolgens verder gaan bij de vijver.
Omdat ik eerder in de week 2 keer zonder vis te vangen huiswaarts ben gegaan besloot ik om aan mijn gevlochten hoofdlijn 3 meter fluorcarbon te knopen. Zo wilde ik uitsluiten dat ze mijn brokken niet pakten omdat ze de lijn zouden zien, zeker graskarper is natuurlijk een erg schuwe maar ook intelligente vis!
Snel mijn spullen gepakt en de auto in, het is maar een kwartiertje rijden. Ben je net onderweg kom ik erachter dat ik mijn schepnet nog thuis heb liggen..Grr! Even schiet door mijn hoofd dat ik al 2 keer heb geblankt en dat ik toch maar ‘even’ ga vissen..dan neemt mijn gezonde verstand het gelukkig weer over en bedenk ik me dat als ik er karper aan krijg ik kansloos ben zonder net...
Eenmaal op de plek van bestemming aangekomen waait het bij vlagen vrij stevig en is het met de zon op het water aangenaam tot warm. Ik zie al wel wat brasem zwemmen en besluit om eerst een handje brokken in te werpen en dan mijn materiaal gereed te maken.
Vervolgens blijft het rustig, op de plekken waar ik eerder karper zag azen gebeurd vrij weinig. Een klein uur verstrijkt en ik besluit om eens van de vijver om naar de wetering te lopen. Het is een vijver waar veel obstakels in het water liggen en ik moet er ook omheen lopen om bij de wetering te komen. Heel voorzichtig loop ik erheen omdat met de zon in de ondiepe en glasheldere wetering de mogelijke karper mij zo gezien heeft om er vervolgens met een grote golf vandoor te gaan.. Ja hoor daar liggen 2 grote graskarpers in de zon. Ik blijf achter wat struiken staan en gooi mijn brok in de wetering. De karpers blijven roerloos liggen en tonen geen enkele interesse in mijn aas.. Niet veel later zie ik ze er niet meer liggen en besluit om terug te gaan naar de vijver waar ik gevoerd heb.
Geen enkel gesmak aan de oppervlakte of tekenen van azende vis doet mijn vertrouwen verder afnemen. De resultaten van eerder in de week in combinatie met de weersomstandigheden en het tijdstip zo midden op de middag deden mijn verwachtingen wel wat teruglopen. Aan de andere kant kan ik er heerlijk tot rust komen en is het gewoon genieten aan de waterkant.
Ik vis nog even door en besluit dan om eens richting de ‘ingang’ van de vijver te gooien, daar waar de wetering de vijver instroomt. Mijn brok ligt er misschien een minuut in en ik zie een zwarte schim aan de oppervlakte langzaam bijdraaien en op mijn brok afzwemmen, door de spiegeling in het water zie ik nog niet precies wat het is. De vis kantelt iets en brengt zijn bek naar boven..het zal toch niet…BAM! Hangen! Met een enorme run schiet de vis door het water, op dat moment dacht ik dat het schubkarper was maar als de vis mijn kant uit zwemt zie ik dat het graskarper is..! Mijn hart gaat tekeer als een gek en ik bedenk me dat ik in mijn eentje sowieso geen foto kan schieten.
Door mijn sterke gevlochten hoofdlijn kan ik de vis prima afremmen en doe ik mijn best om deze van obstakels te weerhouden. Ondertussen bel ik mijn vriendin op die onmiddellijk in de auto stapt en naar mij toekomt. Het is nogal afgelegen gebied dus al drillend probeer ik mijn vriendin naar me toe te navigeren wat ongetwijfeld een lachwekkend schouwspel moet zijn geweest.
Gelukkig arriveert ze snel en heb ik net de vis kunnen scheppen, wat een kracht explosie! Zelfs in het net moet ik nog zien te voorkomen dat de vis mij niet meetrekt het water in zo gaat ze tekeer.
Even op de onthaakmat en dan kan er gefotografeerd worden. Hij of zij blijkt 96 centimeter lang en is mijn eerste graskarper ooit! Helaas heb ik mijn weegapparaat thuis laten liggen, maar ik had moeite om hem op te tillen. Het hele weekend ben ik aan het nagenieten en zit ik in een bepaalde flow die heerlijk is! Ik ben er enorm blij mee en zal deze dag 29 juni 2013 nooit, maar dan ook nooit vergeten!
Zoals jullie zullen begrijpen…DIT SMAAKT NAAR MEER!
http://www.vangstenregistratie.nl/foto/?id=260559