Ach Neef, kijk ze toch eens op je afgeven. Wij als jonge pappa’s begrijpen hoe het is om met onze mannetjes lekker baarsjes en voorntjes te vangen. Eigenlijk ook veel leuker dan dat karpers vangen, maar dat durven we dan weer niet toe te geven. En die Kevin, die weet van gekkigheid ook niet wat ie allemaal moet doen. Karpervissen? Bah, gaat ie lekker een halve maraton rennen. Dwaas.
En dat jij het leuk om in de vijver van je buurman te vissen, dat moet jij toch weten? Wij weten toch dat je aan het trainen bent voor het echte werk? Goed, het is een beetje vreemd om met je auto vol spullen van huis te rijden en vervolgens in het donker op een afgeladen vouwfietsje bij je buren achterom te rijden. Maar wat maakt het uit? Lekker achter de hortensia’s verstopt lig jij daar zonder plu (want die valt teveel op). Eén stok naar rechts, tegen de stenen kikker die water uit zijn mond spuugt en de ander strak tegen het kantje, vlak voor de Japanse waterlelie. Mooi man. Dat je ook nog eens naar de buurvrouw kunt gluren is dan alleen maar meegenomen.
Kijk, dat je niks wist te vangen, dat wist jij ook wel. Tien kilo (wel verspreid over de hele week) is een beetje veel voor dat water, maar het gaat om het grote doel. Wat een kick moet dat hebben gegeven om vlak voor het licht werd je spulletjes weer op je vouwfiets te laden en naar je auto, die een kilometer verder staat, te zwalken. Die kick, dat je niet betrapt bent, is onvergetelijk!
TTB kale
Ps. vergeet niet om mijn mailtje te reageren