Vandaag maar weer eens een sessie-tje gemaakt, water bleek al vrij koud te zijn(weet niet precies hoe koud). Gister een beetje voorgevoerd in vorm van wat boilies, een blikje zoete mais en wat tijgers, die ik net gekookt had. Werd vanmorgenvroeg wakker en had er toch niet helemaal goed vertrouwen in. Het water waar ik ging vissen was toch zeker niet de makkelijkste en de kans op een blank was toch wel erg groot. Eenmaal bij aankomst was het toch wel verrekte koud...Mijn voeten begonnen al snel aan hun ijsklomp-imitatie en dit was niet echt fijn. Ook het zeer heldere water en de afwezigheid van de wind schroefden het vertrouwen nog neit echt op. Na het inleggen van de hengels dan maar eens wat foto's maken in het eerste licht...
Toch na een uurtje op de 'brasem' hengel ( de hengel met zoete mais) wat piepen en een snoeiharde run. Bij de eerste piepen dacht ik toch aan de vertrouwde brasem die altijd wel een kijkje kwam nemen, maar bij de harde run dacht ik even terug aan twee weken terug, toen er in plaats van een brasem toch een spiegeltje aan zat. Een harde run is hier namelijk niet echt gewoonlijk voor de brasems...Toch bleek het een felle slijmjurk te wezen die netjes in het water werd onthaakt. Het kou lijden ging verder en volgens mij tast dit toch wel je geheugen op een gegeven moment aan...
Toch nog karper op de mat...
spelen met de zelfontspanner
Na een tijdje rondlopen en observeren kwam ik ook nog in het heldere water een mooi snoekje van ongeveer 40 centimeter, die me gedag knikte en weer weg zwom...Tegen elf uur toch maar weer ingepakt en zo werd deze sessie toch korter dan verwacht...
Bij vertrek kwamen tot mijn plezier nog wel even een groepje zwanen mij uitzwaaien...
de hele familie
Extra leuk hieraan is dat ik pa en ma ook al in het vroege voorjaar tegen was gekomen, maar ditmaal zonder de kids...
Geniet niet alleen van het vangen maar ook van de rust en de natuur om je heen! ruim je rommel op, kleine moeite...
