Er zitten mooie vangsten tussen mannen, die Haagse kale is sowieso nooit te stoppen en Bas weet ze ook wel te vinden zeg.
Zo'n grasser zou bij mij ook wel welkom zijn maar zijn hier niet te vinden.
Ik ben de laatste tijd met van alles en nog wat bezig geweest en vorige week een mooi bestand gespot op een voor mij nieuw polderwater.
Heb er al weleens gesnoekt maar toen geen karper gespot, dat verbaasd me nu wel want het zit er vol mee.
Mooi helder water en het stroomt goed door, ook is het flink begroeid met waterpest, hoornblad en hier en daar wat plompen.
Erg mooie vissen ik zag enkel schubs en zeer donker van kleur.
Ben er met de pen begonnen maar dit was geen doen, te dicht begroeid en weinig open stukken.
Vis is er ook actief en zwemt dus nogal op en neer, ideaal om drijvend te gaan vissen.
Na de pensessie, waarbij ik nog wel een klein schubje had gevangen, had ik al wat blafbrokken gevoerd.
Vrijdagmiddag terug en een beetje gevoerd. Het leek net of ze er moeite mee hadden om van het oppervlak te eten.
Ze wisten niet goed wat ze d'r mee aan moesten, erg vreemd want dressuur was het volgens mij niet ze bleven gewoon rustig zwemmen.
Er werd wel van gegeten maar te weinig om er tussen te gaan vissen.
Een voorgeweekte brok en een loodhageltje op het eindje van de knoop en een klein stukje piepschuim als drijvertje gaf de uitkomst.
De brok was zo langzaam zinkend en de vis vloog er werkelijk op af.
Al lagen er 30 brokken in het oppervlak de zwevende werd meteen genomen.
Ik zag een spiegeltje zwemmen tussen al het schubbengeweld, de eerste die ik tegenkwam en hoppa hangen.
Klein maar oh zo mooi, echt een Black Beauty

Hierna spotte ik weer een mooie vis, ook een stuk groter, ik had ze zo voor het uitkiezen.
Weer meteen hangen harde run en hij schiet zo tussen wat anders karpers door, m'n lijn blijft achter een vis hangen en patssss.
Balen zeg, wat een vreemde toestand zeg. Lijn voor het stuitje geknapt dus weinig lijn aan de lip.
Gewoon pech en niet te voorkomen.
Het was even rumoerig maar een stukje verderop ging het weer los en zag een lange schub.
Gaaaannnnnnnn na een superdril en een spoel die overuren maakte lag ie in m'n net, 93cm bij 23pond schubbengeweld.

Even wat gegeten en weer terug, de schrik zat er al wel een beetje in maar wist er nog één te strikken.
Ik kreeg de aanbeet terwijl ik aan het bellen was, hengel losjes in m'n linkerhand en zeg nog tegen m'n maat, er komt er één aan joh en dichterbij nog dichter ja hangen tuut tuut tuut.
Deze zwom zich jammer genoeg vast in het wier, was ook niet makkelijk drillen met links.
Ik ben er maar voor in het water gegaan en daar afgedrild, een toevallige voorbijganger heeft de foto gemaakt.

Tijd om in te pakken nadat ik een weer een flinke zak had gevoerd.
Zondag overdag terug en het was alweer meteen prijs.

Maar de schrik kwam weer snel terug en het werd alweer moeilijker om ze te strikken.
Nog één op de brok, kwam zelfs nog kuit uit op de mat.

Hierna een rode pop-up er aan gehangen.
De eerste vis zwom er aan voorbij maar draaide zich om en hangen, schitterend.

Na het rode bal alarm was dit ook afgelopen zoals gewoonlijk. Nepmaden had ik ook nog in de broekzak zitten.
Ja hoor ze vlogen er zo in.

Tijd om in te pakken nadat ik weer gevoerd had.
Had nog tijd over om naar een bekend watertje te gaan waar nog één spiegel om m'n lijstje stond.
Troebel water, dressuur en veel schubs. Er werd nauwelijks geaasd en snap dus nog steeds niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen.
De eerste aasopname hangen en wist het pas zeker tijdens de dril, het is 'm.

Maandagavond nieuwe ronde.
Op het eerste slootje was het echt afgelopen, dressuur zat erin gebakken.
Heb brokken in de bek zien verdwijnen en nog harder eruit, zonder kans om te denken om aan te slaan laat staan het aanslaan zelf.
Wat gaat dat toch hard zeg.
Ook een vreemde aasopname gezien, de maden werden niet opgezogen maar echt tussen de lippen genomen en losgelaten.
Er wordt nog al eens getwijfeld over deze theorie, maar nu heb ik het zelf gezien. Een bodemaasje is wel anders natuurlijk.
Stuwstuk lager dan maar, troebeler water vanwege een afwaterende zijsloot ik zie wel meteen vis onder de stuw.
Er wordt geaasd maar mondjesmaat, zie ook een grote schub.
Moeilijke stek om te bevissen zeer hoge steile kant vol riet en brandnetels, eerst 2 paadjes gemaakt om bij het water te kunnen komen.
Azen ging door en harder, tijd om een lijntje nat te maken.
Vis komt van links en is flink aan het snoepen opeens verdwijnt m'n aasje, huhh wat hangt daar nu aan.

5 minuten erna nog één, gloeiende gloeiende zeg.
Het gaat zo snel je ziet ze niet eens aankomen en even later zag ik er nog één, absurd eigenlijk.
Even schuilen voor een onweersbui en weer terug, mis ik twee vissen zeg waaronder die dikke schub, gaat lekker!!!!!
Daarna toch nog een vis kunnen haken, van een dril was helaas geen sprake dat verbaasde me wel.

Gisteren weer terug en nog een keer de eerste sloot bevist nu gewapend met pieren en maden.
Zelfs een trosje wormen voor de neus werd genegeerd, ik weet genoeg wegwezen hier.
Had al wat gevoerd bij de stuw daar werd niet geaasd en ben dus even doorgelopen.
Open stuk in het riet, wat plompen en een karper ertussen. Trosje maden voor z'n neus en hangen het kan zo makkelijk zijn.
Ook weer geen dril, wat is dat toch hierzo???

Na een T-splitsing is de kant gemaaid op wat brandnetels en distels na dan. Ik kan de vis ook weer spotten en zie een spiegel met m'n naam erop.
Die deed volgens mij mee met de zwem4daagse want heb hen uiteindelijk bijna 300 meter moeten volgen.
Hij zat er telkens net naast maar de eerste aasopname was meteen prijs hangen en nu wel een stevige dril.
Normaal doen de spiegels juist niet zoveel hierzo???

Terug naar de stuw voordat het schemert.
Ik zie een kleine schub azen hij wil m'n haakaasje pakken maar ruikt onraad en weg is ie.
Paar minuten erna hoor ik weer een vis aankomen, die was de rietkant aan het afstropen, slurp, slurp, slurp.
Ik kan het brokje zo in de bek leggen en een explosie volgt. Weinig lijn uitstaan natuurlijk dus hij ging dwars door de slip en was niet meer te houden.
In een rechte lijn op het kleinste lelieveldje af en niet te stuiten.
Ik klim de dijk op om de lijn zo hoog mogelijk uit het water te houden, de vis knalt dwars door de lelies en de lijn blijft niet hangen, yesss het werkt.
Hij gaat met een rotgang naar links en ik moet volgen, geen zicht meer op het water, dwars door het riet, brandnetels en vlak langs het prikkeldraad, hengel zo hoog mogelijk en schepnet in de andere hand.
De lijn blijft even hangen en daarna valt de druk weg, dacht dat ik hem kwijt was maar zorg dat ik weer druk op de lijn heb en weer gaannnnn.
Kom op het tweede stekje aan en sta weer aan het water, ik weet de vis te keren en het spelletje is over hebbes.
Wederom een vis van 93cm en ditmaal 26 pond, wat een dril zeg. Heb op maps gekeken en de eerste run was zo'n 30 meter en ik zet m'n slip nooit losjes zeg maar.

Wat een genot en het mooiste van alles is dat bij de meeste vissen het vlies in de bek nog intact was, prachtig.
Het is trouwens een heel verhaal geworden, maar ach je moet iets hé met die regen.
Ik hoop dat het gewaardeerd wordt maar volgens mij zit ik daarvoor wel in het goede topic.