Ik heb 1x meegemaakt in frankrijk, ik stond op een camping aan een snel stromende rivier, het water stond laag en daardoor ontstonden er poelen van ongeveer 25 bij 15 meter. Het water was kraakhelder en je zag de vissen er dan ook zwemmen. Er zwom 1 vis van ongeveer 40 cm vaak aan het oppervlak bij het stroompje wat de poel inliep. Ik voerde wat mais, maar dat negeerde hij. Ik wist niet wat voor vis het was, (al leek hij wel veel op een kopvoorn) dus besefte ik dat het misschien ook wel een roofvis was, en misschien wel insecten at. Er liepen daar behoorlijk wat grote sprinkhanen rond dus ik alleen een haak met een sprinkhaan eraan. Ik gooide in en de sprinkhaan voer rustig mee met de stroming recht op die vis af. De vis zag hem, zwom er naartoe en een halve meter voordat hij bij de sprinkhaan was draaide hij weg. Hij vertrouwde het dus niet of at geen sprinkhanen. Ik nog een sprinkhaan zoeken en die sprinkhaan zonder hem aan de haak te doen in het water gooien, die vis zag hem zwom en naartoe en plukte hem van het oppervlak. Nu wist ik dat het behoorlijk wat moeite kon gaan kosten voordat ik deze vis wist te vangen. De volgende dag vond ik een kikkertje op het land en ik gooide hem in het water, de kikker wou naar de kant zwemmen, maar die ene vis zag hem en vrat hem op. Nu was ik vast besloten deze vis te vangen. Een dag later was ik op kleine windes aan het vissen met brood, mijn zusje kwam langs en gooide een broodkorst in het water. En die vis kwam op een gegeven moment langs en at die korst op, ik snel naar de tent andere hengel ophalen en mijn zusje bleef voeren. Toen ik terugkwam was hij nog steeds bezig met het verschalken van de korstjes. Ik rustig een korst aan mijn haak monteren en in de stroming gooien zodat de stroming de korst mee kon nemen en de vis niet zou schrikken van de worp. Mijn korst bleef net zoals veel andere korsten in een cirkel draaien wat kwam door de stroming. De vis bleef maar van de losse korsten eten en na 4 of 5 korsten ging die richting mijne, maar weer draaide hij weg, na 3 x raakte hij de korst bijna aan, maar toch vertrouwde hij het niet en ging weer van de andere broodkorsten eten. Na 8 of 9 x mijn korst te hebben genegeerd pakte hij hem toch. Ik wachte heel even en sloeg aan, ik haakte de vis, alleen tot mijn verbazing gaf de vis geen kick en kon ik hem zonder gevecht of wat dan ook naar de kant slepen. Tijdens het onthaken bleef hij heel rustig en kon ik 1 foto nemen. Daarna begon hij uit het niets hevig te spartelen en gleed uit mijn handen in het water.
Dit was voor mij het bewijs dat vissen veel slimmer zijn dan ik dacht dat ze waren, en dat het leervermogen bij sommige soorten zeer hoog ligt. Karpers kunnen bijna precies hetzelfde gedrag vertonen. Hoe vaak heb ik al wel niet gehad dat een karper onder mijn korst doorzwemt om het te inspecteren omdat hij het niet vertrouwd, en daarna hard wegzwom? Dan komen er vragen bij je op zoals: Waarom vertrouwd hij het niet? en hoe kan ik ervoor zorgen dat hij het wel vertrouwd?
De reden waar het volgens mij aan lag was dat de karper zag dat er een lijn aanzat en het daardoor niet vertrouwde. In een vijver bij ons in de buurt drijft veel wier/alg met kroos aan het oppervlak. Er zaten soms gaten tussen het wier/alg waar karpers soms onderdoor zwommen. Ik in al die open plekjes korstjes voeren en die werden op een gegeven moment geaccepteerd. Ik rustig een korst aan mijn haak monteren(hier heb ik zelf ook nog een manier voor die bijzonder goed werkt, maar daar kom ik later op terug), en de korst in 1 van de gaten werpen. Ik wist dat sommige karpers schuw waren voor de lijn door waarschijnlijk eerdere ervaringen, en dat ze daarom door zouden zwemmen. Als simpele oplossing heb ik de korst gewoon tegen het wier/alg aangetrokken, zodat de lijn niet zichtbaar was voor de karper, maar de korst wel. Alle keren dat ik de korst tegen het alg aan trok heeft een karper geen 1x geweigerd de korst te pakken. Dit is eigenlijk een simpel voorbeeld hoe je een karper toch slimmer af kunt zijn en betere vangsten kunt boeken. Nog een idee wat ik heb bedacht was bij een andere vijver waar precies hetzelfde speelde. De karpers waren bang voor de lijn die in het water lag. Bij deze vijver staat er een eilandje in het midden, waar veel bomen en struiken staan. Na een paar dagen observeren en voeren, wist ik waar veel karpers aan het oppervlak kwamen. Het was ongeveer 20 meter uit de kant aan de rand van het eilandje(het voeren deed ik met een katapult), in een klein lelieveldje van 3, bij 1.5 meter. Boven dit lelieveldje hing een tak over het water met kleine lange dunne takjes. Ik kwam op het idee om mijn korst is over zo’n takje te gooien en zo de korst in het water te laten zakken. De lijn raakte het water dus niet, omdat de lijn recht naar beneden liep via dat takje. Ook door deze simpele oplossing heb ik maar 1 of 2 van de 14 a 15 karpers gehad die de korst negeerden, terwijl ik voorgaande jaren als ik normaal de lijn op het water had liggen, vaak meer als 50% van de karpers de korst negeerden. Uit deze cijfers kun je wel aannemen dat deze manier zeer efficiënt werkt.
Nu even over het demonteren van de korst. Vroeger pakte ik altijd de bovenkant van een boterham met ongeveer nog een halve centimeter wit brood(het binnenste) eraan. Deze vouwde ik dubbel, wikkelde de lijn er een paar keer omheen en haalde de haak 1x door het brood. De haak zat eigenlijk schots en scheef doordat het touw er zo vaak om heen gedraaid zit. Deze manier heb ik in mijn eerste jaar tot 1.5 jaar veel gebruikt. Dit was toen de beste manier wat ik kende om een korst ver te werpen zonder buldo of wat dan ook. Na een tijd probeerde ik gewoon andere manieren uit en kwam zo op de manier om de lijn en haak door een dubbelgevouwen korst te rijgen. Deze manier is voor mij tot nu toe de manier om een korst aan je lijnt te bevestigen, en het aantal misslagen is hierdoor zeer gereduceerd. En door deze manier word de lijn in de korst veel minder zichtbaar, wat sneller zal leiden tot een aanbeet.
Korstvissen is op een warme zomerdag de mooiste manier om karper te vangen vind ik. Je bent constant bezig en het geeft een enorm veel adrenaline als je ziet dat een karper naar je korst zwemt en deze naar binnenslurp. Vaak word gezegd dat je met korstvissen kleinere karpers vangt. Mijn huidige record op de korst staat op 30.5 pond
en is ook mijn persoonlijk record. Ook heb ik wel verscheidene 20ers gevangen waarvan een 28 ponder. Tuurlijk vang je ook kleinere vissen, maar als ik een mooie puntgave schub van een pondje of 15 op de mat heb liggen hoor je mij niet klagen.miss dat iemand er iets uit kan halen of iets van kan leren.
verder iemand nog ervaring of handige tips voor korstvisserij?
m.v.g.
(maart 2008)
(eind januari of begin februarie)
. haha
