Zo! Dat zijn een paar mooie binnenkomers. En inderdaad een mooi verslag op je blog, Andries. In augustus heb ik erg genoten van de mooie vangstverslagen hier (met die schitterende bak van Ben als uitsmijter). Had er zelf weinig aan toe te voegen: ik ving wel karpers, maar voelde me tijdelijk wat minder geïnspireerd en voldaan na de vangsten. Last van een soort catch 22: geen uitdaging op de vaste stekken, maar slaagde er niet in nieuwe stekken te vinden met eenzelfde combinatie van kans op mooie vissen, praktische voordelen (bereikbaarheid) en rust en natuurschoon. Dus steeds teruggrijpen op een vertrouwde stek en de cirkel begint van voren af aan.
Zondag in een avontuurlijke bui toch maar weer gaan pionieren dichtbij huis op een water waar ik vaak met de auto langskom. Aangekomen was er twijfel: het water was echt helder als kraanwater en ik dacht: typische snoek- en voornstek, maar ik kan het schudden qua karper. Ik loop een stukje en zie ineens een groep van circa zes zeer forse schubkarpers. Echt fenomenaal: ik had nog nooit karpers zien zwemmen in zulk helder water. Wat een schitterend gezicht! Ik strooi wat brokken en realiseer me meteen dat dit een lastig karwei zou worden. Iedere beweging wordt gezien door de karpers en dikke bossen waterpest all over the place. Maar als het gaat om het betere sneaky stalken heb ik deze zomer mijn training wel gehad, dankzij het korstvissen op kopvoorns in een bergmeertje in Italië.
Na een half uur werd mijn haakaas eindelijk gepakt. Het was een hele puzzel met 0,25 nylon en kilo's plant tussen de karper en mijn topoog, maar de beloning voelde geweldig: 91 cm en net onder de twaalf kilo.
![Afbeelding](http://i1369.photobucket.com/albums/ag234/jochem010/20140907_CW13p91cm_resized_zps5bbd7f9f.jpg)