Hoe vind de karper zijn/haar voedsel?

[Hilco Meijer]

Bestaat aasdressuur? en zo ja hoe gaat dat in zijn werk?

Uiteraard heeft een karper vermogen tot leren, zeg maar hij kan bepaalde verbanden leggen.
Lijkt mij daarbij logisch dat ie al onze mooie ronde balletjes in eerste instantie vooral associeert met gemakkelijk verkrijgbaar voedsel.
We vangen tenslotte altijd nog zeer veel vissen op onze bollen, misschien niet meer zo gemakkelijk als vroeger, maar toch nog steeds.
Vraag daarbij is, herkent ie het ronde balletje zelf, of herkent ie vooral bepaalde stoffen die het afgeeft?
Oftewel zicht, of geur/smaak?
Ik denk zelf het laatste.
Onze grote vriend is een bodemazer en die zou nou eenmaal vooral georiënteerd op reuk en smaak.
Veel onderwaterbeelden laten dit volgens mij ook mooi zien.
Misschien is ie wel zo kippig als de kolere, of is ie toch eerder verziend?

De negatieve ervaringen ontstaan vooral door het herkennen van de samenstelling van je bol en niet door de vorm?
Speelt de kwaliteit van je aas misschien ook nog een rol?
Een goede bol (wat dat dan ook is) die ik heb leren herkennen, die moet ik hebben.
Ik ben dan misschien wel heel onnozel, maar die bol met een haak, laat ik toch maar liggen.
Waarom werkt een hele simpele bol instant heel goed?

Plastic fantastic, ja je kan er natuurlijk wel eens een nieuwsgierige vis op vangen, tenminste als het een signaal afgeeft, maar het is mijn ding niet.

Onderzoek, kan je bepaalde inzichten verschaffen, net als praktijkervaringen van karpervissers.
Dus waarom niet beide combineren en wat te denken van ecologische kennis?

Heb vanavond het gulpen eens uitgetest en ik moet eerlijk bekennen, ik bakte er totaal niks van. Het meeste kwam inderdaad weer naar buiten.

Doe mij dan toch maar een chippie met dipsaus!

H.

[Sven van Anrooy]

Kunnen we niet gewoon gaan vissen en als we wat vangen bedenken:"Goh, wat een geluk vandaag?"

[K. van den Herik]

Sven,

Ik ben er van overtuigd, dat er meer vissen gevangen ONDANKS, dan DANKZIJ.

Maar dan niet alleen door aas maar als totaal.

Hoeveel procent kunnen we beïnvloeden? 40%? Hoe vaak draai jij binnen en
zit je in de war?
zit er een takje, blaadje, stukje mosselschelp aan je haak?

Is dat met binnendraaien gebeurd? Of lag de boel al zo?

Voor mij is het duidelijk, dat er een aantal stoffen zijn, die een karper triggeren. Welke dat tot op de atoom zijn weet ik niet, wat ik wel weet is dat als het beestje het (h)erkent als aas, dat het een kleine stap is om te (h)erkennen dat het ook wel eens gevaar op kan leveren.

Leuke in deze is de proeven met stress (Karper nr?) en het geheugen.

Beredeneren is voor het beest onmogelijk. Dat kunnen we als mens maar net en daar is me een partij rekencapaciteit voor nodig... sow.

MVG

klaas

PS

Kunnen we niet gewoon gaan vissen en als we wat vangen bedenken:"Goh, wat een geluk vandaag?"

Als ik dat gevoel niet meer heb, ga ik wat anders doen, kickdammen of zo.

[Sven van Anrooy]

Daarom heb ik me er nooit in verdiept Klaas, en dat zal ik ook nooit doen. Heb wel andere dingen om me druk over te maken en over na te denken. Voor mij is het gewoon een plezierig tijdverdrijf waar ik alle sores even kan vergeten, niet een tijdverdrijf of de gedachten naar andere ellende te verplaatsen..

Gelukkig zijn er mensen die het wel doen, scheelt mij weer.. En dat ene visje meer of minder, ach, who cares.. Ik niet in ieder geval. Als ik uiteindelijk kan landen wat ik ook haak ben ik tevree.

Een ieder zijn ding, maar dit gaat me allemaal boven mijn pet. Lees het wel allemaal, maar ach..

Tijd voor wat mooier weer, zin in een ontwakende plas om 5u in de ochtend met een dampende bak koffie in de korte broek op een stoeltje, vogeltjes horen fluiten, de karpers van links zien aankomen en misschien nog wat vangen ook.. Dan ben ik gelukkig..

[Kees Ouwehand]

Sven,

Ik denk niet dat je zo maar willekeurig wat doet. Iedereen maakt keuzes op basis van een inschatting van kansen. Aas is slechts een van de variabelen. Om te beginnen is het genoeg om een globaal idee te hebben wat bij het detecteren van voedsel een rol speelt. De invulling komt met de tijd op basis van je ervaringen, die samenhangen met je manier van vissen. Dat maakt dat Hans-Peter een ander idee kan hebben dan ik. Gewoon omdat we verschillen in locatie en aanpak. Voor de rest? Als ik een idee heb van welke groepen van stoffen een rol spelen in het detecteren van aas, kan ik daar rekening mee houden in de aaskeuze. Meer dan dat ik er dan voor zorg dat deze ingredient aanwezig is in de globale samenstelling van het aas is dat niet. Volgens mij doen de meeste van ons dat al. Aminozuur toevoegingen zijn populair. Heeft allemaal weinig te maken met hoe je het vissen aan de waterkant ervaart. De aaskeuze is dan al lang gemaakt.

Overigens, karper kan aminozuren waarnemen. Dat zal niet voor niks zijn. Eiwittten vormen namelijk een onderdeel van zijn dagelijks voedsel. Ik zou daarin meenemen dat aminozuren vrij komen bij de afbraak van eiwitten. Niet alle voedselvertering is helemaal volledig (neem alleen maar de karper zelf), maar ook is het dieet van karper niet uitsluitend levende organismen. Ook dode organismen die in zeker staat van ontbinding zijn worden gegeten. Ik zou ook niet streven natuurlijk voedsel na te gaan bootsen (mislukt gegarandeerd en is dus een valkuil). Het gegeven dat het een rol speelt in de detectie is voor mij even genoeg.

Groet, Kees

[Sven van Anrooy]

Tuurlijk doe ik niet zomaar wat. Maar wat ik wil aanhalen is dat wat hier besproken wordt niet aan mij besteed is. Ik ga me niet druk maken over welk aminozuur dit en chemoreceptie dat. Ik heb daar geen interesse in, ik wil gewoon lekker vissen. Dat anderen dat wel doen, daar profiteer ik dan wel weer van.

Ik wil in den beginsel gewoon lekker vissen. Om het vissen. Lekker aan de waterkant hangen, met kans op een karper, misschien wel meer..

[Hilco Meijer]

Heb het afgelopen jaar vooral veel geleerd van praktijkervaringen, ideeën etc. van mensen op het board, maar ja, ik moest dan ook 15 jaar inhalen.

Wetenschappelijk onderzoek vind ik nou eenmaal leuk om te volgen en zet vooral aan tot nadenken en is daardoor voor mij dan ook een onderdeel van het karpervissen.

De hele aasindustrie (tenminste de grote merken) maakt dankbaar gebruik van wetenschappelijk onderzoek. Niet alleen voor wat betreft hun producten, maar vooral ook op het gebied van marketing. Wat dat betreft zijn ze natuurlijk heel slim, wij hebben het beste van het beste, het nieuwste van het nieuwste enz.
Hangt wel een prijskaartje aan, b.v. € 17,95 voor een kilo bollen????? en dan hebben we ook nog onze dip, taste enhancer en appetite stimulator.
De vis wordt steeds duurder betaald en of je er überhaupt meer door vangt?

In alle onderzoeken worden zeer lage concentraties van stoffen gebruikt, is ook logisch, in een vis zijn natuurlijke omgeving komen ze namelijk ook in zeer lage concentraties voor.
Teveel en hij ziet door de bomen het bos niet meer?

Wat is overigens de essentie van voeding?

Eigenlijk zouden de grote firma’s ook een ecoloog in dienst moeten nemen.
Zomerperiode en we vangen bijna niks door het grote natuurlijke voedselaanbod???
Misschien is het werkelijke verhaal wel heel anders, oftewel hoe vindt een karper zijn (natuurlijk) voedsel.

Een vis blijft tenslotte een vis en een visserman slechts een visserman.

The old man and the sea, altijd maar doorgaan, maar het moet natuurlijk wel leuk blijven!

[K. van den Herik]

Hilco,

Daarom was ik ook wel gecharmeerd dat Chris gewoon Chris was en is in dit topic.

Met: misschien wel meer, begint het Sven en daar kan een paar procent best wel eens falen of juist niet betekenen.

Mijn kennis gaat niet veel verder DAT bepaalde producten iets wel of niet doen. Het WAAROM vind ik minder belangrijk. Anderen weer wel.

Wij kunnen het ons veroorloven om eens gek te doen. Als jij een pond of 3000 verder bent om te mogen vissen en dan nog niet eens altijd, ga je anders denken.

BTW: ook anders over op btw vissen.

Kees,

Gebruik jij verschillende aassoorten op verschillende wateren?

Ik wel, dus onbewust ben ik dan bewust bezig lijkt me?

[Kees Ouwehand]

Oké Klaas. Het topic hier gaat over detecteren van voedsel. Maar dat is niet het hele verhaal. Ze moeten nog op zoek gaan en het voedsel willen opnemen. Daar houd ik mij vast aan het gegeven dat karpers vooral datgene eten waar ze behoefte aan hebben. Ook aangetoond middels onderzoek door wetenschappers, plus een optelsom van ervaringen uit het verleden. Jaren geleden viste ik met 8-balls met volgens de fabrikant 8 werkzame bestanddelen. Die boilie deed het wonderwel goed voor mij toen. Daarnaast vernam ik het een en ander over het (zelf) samenstellen van koivoer en kreeg ik wat recepten. Daar gingen opvallend veel nuttige ingrediënten in. Een en ander bij elkaar maakt dat ik als standaard boilie een recept zoek waar zoveel mogelijk nuttige bestanddelen inzitten. De gok is dat er dan altijd wel iets bijzit dat de karper aanzet tot voedselopname. Inschatten welke ingrediënt de truc ter plekke doet is lastig. Krijg ik daar na veel vissen een beetje idee van, dan speel ik daar natuurlijk op in. Maar dit zijn lokaal geldende bijzonderheden die met verloop van tijd kunnen veranderen.

Lijkt mij dat jij dat ook doet, met het gevoelsmatig aanpassen van het aas naar het water. Intuïtie door opgedane ervaringen?

Groet, Kees

[K. van den Herik]

Dat ze detecteren is me duidelijk. Soms wat ook, maar lang niet alles en waarom zal ik wel nooit begrijpen.

Weet je nog het artikel met thee van Rene van Venrooy? Veelbelovende resultaten, nooit meer iets van vernomen.

MVG

Klaas

[Hilco Meijer]

Vind het ook jammer dat Chris niet meer meedoet, maar ik snap het natuurlijk wel.

Je bent karpervisser, maar je hebt daarnaast ook een bedrijf en dan wordt er al snel een bepaalde link gelegd.
De mensen achter veel kleinere bedrijven, zijn zeg maar veredelde hobbyisten (niet denigrerend bedoeld, integendeel) en willen een betaalbaar en goed product op de markt brengen.
Probleem voor hen is denk ik de marketing en het beperkte aanbod wat ze kunnen leveren.
Als ik zelf overigens ooit bollen zou kopen zou ik dat altijd bij een kleinere firma gaan doen, omdat ik daar veel meer vertrouwen in heb.
Waarom? omdat het ook bijna allemaal vissermannen zijn!

Het ging over detectie van voedsel.
Daar is nog zeer veel niet over bekend, onderzoekers zijn natuurlijk ook maar beperkt in hun mogelijkheden op dat gebied.
Een hele simpele bol geeft ook bepaalde signalen af.

Voor ons gaat het er vooral om dat een vis ons aas opneemt en liefst ook nog blijft opnemen.
De trend is momenteel attractie, oftewel pimp my car.

Ik hink zelf een beetje op twee gedachten voor het komende jaar.
Een bol met een goede voedingswaarde en veel ingrediënten (ook wateroplosbare) voor de langere termijn en dus ook voorvoeren, of een simpele bol en dan instant vissen.

Op dit moment zie ik meer heil in het laatste, een simpele basismix, aangevuld met wat lekkers.
Een boterham met (pinda)kaas verveelt nooit en anders gooien we er nog wat komijn, of wat andere kruiden doorheen.

Wat smaak al niet kan doen!

Less is more?

[HaPe van Ee]

Hilco,

Geen van de mensen in deze discussie is een bioloog of een wetenschappelijk onderzoeker.
Al leest men honderd wetenschappelijke onderzoeken als karpervisser, het juist interpreteren van zaken valt niet mee.

Evert Aalten heeft voordat hij zijn eerste boek schreef ook allerlei zaken lopen uitpluizen.
Toch blijft het gewoon karpervissen.
Wat ik altijd heb begrepen is dat bij een karper de biotoop/omgeving bepaald, welke zintuigen er gebruikt worden.
En niet een stuk of dertig onderzoeken, waar ook vaak van aanname's wordt uitgegaan.

Vindt een karper natuurlijk voedsel met dezelfde zintuigen als ons karper-aas ?
Aan het begin van de zomer, wanneer er een explosie is aan natuurlijk voedsel, negéren karpers vaak het door ons aangeboden voedsel.
Bepaalde zintuigen staan op non-actief of speelt de verwervingsinspanning een rol?

Waarom maakt een meter naar links of rechts, soms het verschil tussen blanken en vangen?
Wat heeft een karper aan zijn/haar ogen in water dat is vertroebeld?
Is het niet zo, dat bij dieren/vissen het gebuiken van bepaalde zintuigen echt moeten worden gestimuleerd?
Puur en alleen omdat het leggen van verbanden moeten worden aangeleerd.
Zoals ik het aan de waterkant beleef, staan sommige wetenschappelijke zaken haaks op wat ik ondervind in de praktijk.

De karper heeft een U-buis waar water doorheen stroomt en dus bepaalde stoffen daar kan waarnemen.
Er is echter geen verbinding met de keelholte, hoe legt de karper dan het verband met natuurlijk voedsel?
En dan nog moet de vis nog gaan zoeken/wroeten waar precies het vreten ligt.
Hoe vindt een karper zijn/haar voedsel?
Door te zoeken dus.

Ik vind karpers over het algemeen prutsers, het hele proces van het vinden van voedsel, is met de zintuigen die de karper heeft in feite een peuleschil.
Het blijft echter een dom en lui beest.

Dure aminozuren in dipvorm gaat een karpervisser niet veel meer karpers in het net brengen.
Volgens mij is er meer winst te boeken op het terrein van de aas-aanbieding, dan op het gebied van het aas zelf.
Een karper is letterlijk een zoetwater-varken, met een brede smaak in wat eetbaar is.
Er zijn weinig zaken die de vis niet eet.
Sommige karper zien er daardoor ook ongezond vet uit, en dat komt omdat deze vissen nog maar een beperkt aantal zintuigen gebruiken.

met afgetrainde groet

HPE

[Kees Ouwehand]

Om een en ander te kunnen blijven ontkennen begeef je je inmiddels op gladder ijs dan de anderen in dit topic Hans-Peter.



Groet, Kees

[HaPe van Ee]

Kees,

En als ik uitglij, wat dan nog?
Ik heb ook mijn vragen.
Alleen maar ja en amen knikken geeft weinig discussie.

Waar anderen hun wetenschap uit rapporten, tuinvijvers en aquaria gebruiken, blijf ik gewoon kijken naar wat de karpers doen, waar ik op vis.
Afvalstoffen van aminozuren het zal best wel.
Het loslaten van deeltjes zetmeel van een boilie niet?

met schouderophalende groet

HPE

[Hilco Meijer]

Hilco,

Geen van de mensen in deze discussie is een bioloog of een wetenschappelijk onderzoeker.
Al leest men honderd wetenschappelijke onderzoeken als karpervisser, het juist interpreteren van zaken valt niet mee.

Evert Aalten heeft voordat hij zijn eerste boek schreef ook allerlei zaken lopen uitpluizen.
Toch blijft het gewoon karpervissen.
Wat ik altijd heb begrepen is dat bij een karper de biotoop/omgeving bepaald, welke zintuigen er gebruikt worden.
En niet een stuk of dertig onderzoeken, waar ook vaak van aanname's wordt uitgegaan.

Vindt een karper natuurlijk voedsel met dezelfde zintuigen als ons karper-aas ?
Aan het begin van de zomer, wanneer er een explosie is aan natuurlijk voedsel, negéren karpers vaak het door ons aangeboden voedsel.
Bepaalde zintuigen staan op non-actief of speelt de verwervingsinspanning een rol?

Waarom maakt een meter naar links of rechts, soms het verschil tussen blanken en vangen?
Wat heeft een karper aan zijn/haar ogen in water dat is vertroebeld?
Is het niet zo, dat bij dieren/vissen het gebuiken van bepaalde zintuigen echt moeten worden gestimuleerd?
Puur en alleen omdat het leggen van verbanden moeten worden aangeleerd.
Zoals ik het aan de waterkant beleef, staan sommige wetenschappelijke zaken haaks op wat ik ondervind in de praktijk.

De karper heeft een U-buis waar water doorheen stroomt en dus bepaalde stoffen daar kan waarnemen.
Er is echter geen verbinding met de keelholte, hoe legt de karper dan het verband met natuurlijk voedsel?
En dan nog moet de vis nog gaan zoeken/wroeten waar precies het vreten ligt.
Hoe vindt een karper zijn/haar voedsel?
Door te zoeken dus.

Ik vind karpers over het algemeen prutsers, het hele proces van het vinden van voedsel, is met de zintuigen die de karper heeft in feite een peuleschil.
Het blijft echter een dom en lui beest.

Dure aminozuren in dipvorm gaat een karpervisser niet veel meer karpers in het net brengen.
Volgens mij is er meer winst te boeken op het terrein van de aas-aanbieding, dan op het gebied van het aas zelf.
Een karper is letterlijk een zoetwater-varken, met een brede smaak in wat eetbaar is.
Er zijn weinig zaken die de vis niet eet.
Sommige karper zien er daardoor ook ongezond vet uit, en dat komt omdat deze vissen nog maar een beperkt aantal zintuigen gebruiken.

met afgetrainde groet

HPE

Hans,

Volgens mij is er niet één medebewoner op onze mooie planeet die een bepaald zintuig kan uitschakelen. Tenzij ie natuurlijk b.v. blind of doof is.
Dat doen onderzoekers wel eens met opzet bij dieren.
Ben ik blij dat ik geen proefkonijn ben.
Als je bij sommige vissen het reukorgaan uitschakelt, kunnen ze ook geen voedsel meer vinden.

Natuurlijk vindt een karper zijn natuurlijk voedsel met dezelfde zintuigen als ons aas.
Is niets meer of minder dan een bepaald zoekplaatje, wat ie zichzelf aanleert of heeft aangeleerd.
De basis daarvan is genetisch bepaald, dus ik ben het met je eens, zonder prikkels geen leren.
Wat ie misschien wel kan, is geen gehoor geven aan het zoekplaatje, om wat voor reden dan ook.
Kosten en baten analyse, oftewel inderdaad verwervingsinspanning?

Waarom maakt een meter naar links of rechts, soms het verschil tussen blanken en vangen?
Dat is inderdaad en zeer fascinerende vraag en ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee.
Bepaalde delen van het water waar ie nou eenmaal niet aast?

Zijn neus speelt misschien niet zo’n grote rol, hooguit er is wat te halen, oftewel hij raakt opgewonden.
Daarna moet de vis inderdaad nog gaan zoeken/wroeten waar precies het vreten ligt, tenminste als zijn voedsel in de drek ligt.

Ik denk overigens niet, dat het een prutser en dom en lui beest is.
Eerder een opportunist, geen dierlijk voedsel, dan eet ik toch gewoon algen of detritus.
Wat dat betreft is het misschien inderdaad een zoetwatervarken
Is dat ook weinig aanwezig, dan is het gewoon mondje dicht?
Hij kan het allemaal en in veel landen zijn ze hem daarom dan ook liever kwijt dan rijk.

Aasvoorkeuren heeft ie natuurlijk wel, waarom? misschien omdat ie zich dat kan veroorloven? Ik eet vooral wat ik lekker vind.
Koolhydraatrijke bollen vindt ie lekker en wat doet ie met een teveel aan koolhydraten? Die vormt ie om tot vet en slaat dat vervolgens op.
Hangbuikzwijn is dan eigenlijk ook een betere benaming.

Ik heb het wel eens eerder gezegd, het zijn net mensen.
Wie van de twee nou eigenlijk de domste is, daar moet ik nog eens over nadenken.

Met onderzoekende en nadenkende groet,

Hilco

[Josef Stalscu]

We hebben het hier steeds over ''de karper''. ''De karper'' ruikt en of proeft of neemt waar. Zijlijn, enzovoorts.

Maar is dat wel een goed uitgangspunt? ''de karper''

Kan het niet zo zijn dat de ene karper liever muggenlarven eet, en de andere liever waterpissenbedden eet, ik noem maar wat. Ik bedoel te zeggen, wij hebben het over ''de karper'' maar misschien verschilt het wel per vis. Over smaak valt niet te twisten, wellicht geldt dit voor karpers ook.

Sommigen weten dat ik een aquarium heb. Vissen van dezelfde soort: toch is er duidelijk een verschil te zien in wat de vis het liefst eet. Sommige liever granulaat, sommigen droog voer, levend voer, etc.


Verder heb ik niet zoveel met percentages eiwitten, koolhydraten enzovoorts. Als een vis iets voor zijn bek heeft liggen, hij lust het en hij heeft honger, dan pakt hij het altijd, of het nu ongezond en of goed uitgebalanceerd is of niet. (de vis als soort is namelijk vraatzuchtig)

Ik vind het altijd zo een onzin, om precies die percentages aan te houden omdat ''de karper'' zogenaamd zijn eigen menu samenstelt om gezond te blijven, en dan gaan vissen met je uitgebalanceerde bollen op vissen die inmiddels uitgegroeid zijn tot supervette, zwaar aan obesitas lijdende misbaksels.


Ik ben ook nog steeds overtuigd van het feit dat de allerbeste superboilie op het moment van vangen zo vervangen kan worden door een bolletje gekneed vers stukje brood eventueel met wat honing of zo er door heen, dan vang je ze ook. Misschien kan je beter een voerstek aan leggen, dat zou best, maar als het dan eenmaal los gaat, vervang de boilie door wat brood, en dan laten ze dat echt niet liggen denk ik.

Ik maak van dit gegeven handig gebruik als ik ga oppervlaktevissen met kattenbrokjes. Voeren met brok, wachten totdat het los gaat, een broodkorst er tussen en 9 van de 10 keer is die korst eerder weg dan de brokjes eromheen.



Nouja, om even kort te zijn over wat ik denk dat belangrijk is voor een goede bol, dat is niet de inhoud, maar de smaak. Hoe de karper het ook waar neemt, door geur, smaak of een ander zintuig/orgaan. Met in het achterhoofd het gegeven dat smaak per individu kan verschillen. Plus dat een karper ook nog eens van smaak kan veranderen in de seizoenen of tijdens zijn levensloop.

En als je hier van uit gaat, schiet je eigenlijk niks op, .

[HaPe van Ee]

Hilco,

Geen enkel levend wezen, die zijn zintuigen niet kan uitschakelen?
Doe het licht uit...en de oordoppen in.

Hoe ver is de reikwijdte van het 'reuk-orgaan'?
Eén meter, vijftig meter of meer?

Vind de karper zijn voedsel op de bodem, op dezelfde manier als aan het oppervlak?

Alles schijnt te draaien om de afvalstoffen die aminozuren uit stoten.

Als ik dip maak met aminozuren (heb nog wat rivierkreeften in mijn vijvertje zitten), hoe werkt dat dan met die afvalstoffen, stoten ze die dan nog steeds uit, nadat ze uit de blender komen?

Op een rivier waar ik vis liggen een aantal gigantisch, grote mosselbanken, is daar in het water een verhoogde concentratie van afvalstoffen uit aminozuren waar te nemen?

Nu is een karper in onze ogen gek op koolhydraten, maar volgens mij geldt dit evenzeer voor eiwitten.
Een voerstek opbouwen met zeer eiwitrijke-bollen bij te hoge temperaturen, levert al gauw een verzurende boilie's op.
Of de karper moet het meteen vinden, maar dat is meestal niet zo.

Maar nu bouw ik eerst een stek op met koolhydraatrijke-boilie's, zodra de karper 'acte de presence' geeft, schakel ik over op eiwitrijke-bollen.
De karper blijft dan echt wel terugkomen.
Geloof dat Chris dit ook al eens heeft mogen ervaren.

Een teveel aan eiwit schijnt op de langere termijn echter schadelijk te zijn, aminozuren zijn de bouwstenen van eiwit...

Even een zijstap; om te verklaren, waarom ik een karper een domme, lompe en luie vis vind.
Soms zijn ze zelfs te beroerd om een meter verder te zwemmen, ook al ligt er makkelijk vreten.

Een oom van mij heeft een aantal putten op zijn erf liggen, hij woont in een tot woning omgebouwde boerderij in de polder bij Bergambacht.
De karpers op deze putten waren ooit maagdelijk, tot het moment dat ik opdook.
Ondanks dat deze vissen goed op het voer zaten en nooit met een visser in aanraking waren geweest, lag het aantal losschieters hoger, dan ik had verwacht.
Dit lag absoluut niet aan het materiaal.

Een karper zal altijd het oneetbare (de haak) willen scheiden van het eetbare (de boilie).
Omdat deze twee items aan elkaar zijn verbonden, is het logisch dat de vis bij niet inhaken, de boel gewoon spuwt.
Desnoods laat de vis het haak-aas uit de bek vallen, te lui om te spuwen.
Freelinend met zacht aas (de haak erin verborgen) kreeg ik mooie schokkende en trillende oplopende aanbeten door op mijn ultra-lichte Lodex-hanger.
Er viel gewoon niet op mis te slaan, sommige vissen zaten zelfs heel diep gehaakt.
Geen enkele losser meer.

1. Onze onderlijnen falen vaker dan wij denken.

2. Als de karper al zijn zintuigen ten volle zou benutten, dan zouden wij het visje niet zo makkelijk kunnen vangen, als nu vaak gebeurd.

3. Sommige vissen worden soms twee keer in de week gevangen.
Vraatzucht of slecht ontwikkelde zintuigen?

4. Karpers die echt te keer gaan tijdens het azen, maken van het water soms één troebele en on-doorzichtbare vloeibare soep.
Terwijl de vis de gereedschappen in huis heeft, om gewoon 'netje met mes en vork' te eten.

5. De topvissen zijn de domste en lompste van het stel.
Ze eten vaak niet alleen het meeste, maar komen ook het vaakst op de kant.
Vreten verkiezen boven veiligheid, heel dom.

De karpervissende mens en de karper leren van elkaar, we maken elkaar 'slimmer'.
Als het echt om domheid gaat, dan win ik het toch.

Josef,

Dat bepaalde karpers een voorkeur van smaak hebben is bekend.
Maar het moet natuurlijk wel voorradig zijn voor de vis.
Voor ons karpervissers is het soms wel makkelijk, om te weten of een vis een bepaalde voorkeur heeft.

Hier op de cultuurwateren hebben de karpers momenteel een voorkeur voor brood.
Ze weten gewoon, dat het op bepaalde plekken voorradig is.
Zoeken naar boilie's op de bodem gaan ze momenteel echt niet doen.
Dat gaan ze pas doen, als ze de eerste fiets-karren waarnemen.

Brood wordt ook maar zelden geweigerd door een vis als voedsel.

met dommige groet

HPE

[Hilco Meijer]

Hans,

Heb het licht nog aan, maar dat maakt niks uit, ik ben toch een nachtbraker.

Hij detecteert de stoffen natuurlijk pas als ze in zijn neus zitten.
Met die neus kan ie honderden geuren onderscheiden en daarnaast ook nog eens geuren leren herkennen. Zelfs voor mengsels (b.v. een bepaalde bol) draait ie zijn hand niet om, oftewel hij vormt in zijn brein het al eerder genoemde zoekplaatje.
Hoe ver van je gevoerde bollen hij dat plaatje nog waarneemt, dat weet ik niet natuurlijk.
Hangt van de onderwaterstromen af, des te verder weg, des te meer verdunning. Is dat het geval, dan zal ie dus waarschijnlijk eerder op de losse componenten reageren.
Oftewel zoekt en gij zult vinden.

Naast geur en smaak, maakt ie ook gebruik van zicht en hij kent natuurlijk precies zijn leefomgeving, dus die mosselbank weet ie zonder geur ook wel te vinden.
Oppervlakteaas is denk ik mogelijk een ander verhaal.

Het gaat niet om afvalstoffen, maar om b.v. vrije aminozuren of betaine die in die beestjes zitten. Die komen door bepaalde processen ook in het water.

Koolhydraten zijn niet echt belangrijk voor onze grote vriend, maar als omnivoor kan ie niet zonder. 30 tot 40 % schijnt overigens optimaal te zijn.
Eiwitten is een groot deel van het jaar waar het om draait bij een karper, die heeft ie namelijk nodig om te kunnen groeien.
Als je overschakelt naar een eiwitrijke bol, blijft ie natuurlijk wel terugkomen, want die bol geeft ook een bepaald signaal af.
Of het verstandig is, is punt twee, moet ie weer een nieuw zoekplaatje aanleren.
Afwijkend haakaas?? Natuurlijk gaat dat op een voerstek ook naar binnen, maar ….

Dat een teveel aan eiwit schadelijk is op lange termijn, lijkt me onzin.
Wat zit er in zijn natuurlijke voedsel (tenminste als dat voorradig is)?
Zo,n 50 procent eiwit en 20 procent vet.

Dom, lomp en lui?
Ik denk het niet. Als een vis niet aast, dan eet ie niet. Misschien zit ie ook wel vol, een vis met een volle darm, gaat vaak pas weer eten, als zijn darm leeg is.

Dat met die haak en het aas vind ik een interessante gedachte. Kan een vis een haak (leren) detecteren??
Freelining met een stukje alufolie heb ik vorig jaar al een paar keer geprobeerd, helaas zonder resultaat, maar ga het dit jaar zeker opnieuw een kans geven.

Dat onze onderlijnen vaak falen, laten alle onderwaterbeelden wel zien, maar waarom, daar gaat het hier niet over. Dat ze vaak verkeerd geïnterpreteerd worden lijkt mij wel duidelijk.

Individuele smaakvoorkeuren bestaan zeker, maar het is niet zo dat ze allemaal verschillend zijn. Het gros is min of meer hetzelfde en ons dagelijks brood lusten ze allemaal.
Waarom vindt en herkent een vis dit overigens zo gemakkelijk??
Misschien door zijn eenvoud??

Hans, ik vind je overigens een verrijking op het board, dat wou ik toch ook nog even kwijt.

Theorie en praktijk, één en één is twee?

H.

[HaPe van Ee]

Hoeveel zintuigen heeft een karper?

[Kees Ouwehand]

Voor voedsel opname? Vijf.

[Hilco Meijer]

Voor voedselopname misschien niet eens zo gemakkelijk te beantwoorden.

Stel ik gooi 200 bollen in het water, hoe neemt een vis de trillingen in het water waar?
Met zijn zijlijn of met zijn gehoor? Of misschien met beide?

Geur lijkt mij duidelijk.

Zicht speelt als ie op de bodem aast, misschien niet echt een grote rol???

Smaak en dan wordt het misschien moeilijk.
Bestaat eigenlijk uit twee systemen, intern en extern.
Het externe, b.v. zijn lippen en baarddraden, is veel gevoeliger dan het interne.
Dient vooral voor de eerste selectie, simpel gezegd gaat iets al of niet naar binnen.
Het interne is veel selectiever en bepaald of ie iets doorslikt of weer uitspuugt.
Dat ie het doet dat weten we, maar op wat basis ie een selectie maakt, daar weten we volgens mij nog heel veel niet van. Sommige vrije amino’s en nog wat andere stoffen zijn bekend, maar die zijn waarschijnlijk maar een deel van het verhaal.

Veel onderwaterbeelden laten bovenstaande ook heel mooi zien.
B.v. meerdere dingen gevoerd en hij gaat vaak op één ding azen.
Waarom? als ik dat wist, dan was ik koning, keizer en admiraal ook.

Misschien, gaat het er uiteindelijk alleen maar om wat ie lekker vindt en maakt het inderdaad vaak geen ruk uit waar je mee voert en vist.
Hij is tenslotte gekweekt voor de pan en vreten is vreten, maar aan de andere kant, waarom toch bepaalde voorkeuren, of heeft dat eerder te maken met het aanbod?

En de boer hij ploegde voort.

Wie is er trouwens de goedkoopste van de bollenboeren?

Iedereen gaat het komend weekend naar Zwolle, maar ik ga dan maar weer eens vissen.
Morgen even een bakje maden kopen. Naald en draad moet ik nog wel ergens hebben.


H.

[Kees Ouwehand]

Je noemt ze wel alle 5, dus zo moeilijk kan het niet zijn.

De wind is ZW, dus zou een mooi visweekend kunnen worden.

Groet, Kees

[Hilco Meijer]

Geur en smaak in de praktijk.

Als het geursysteem van karpers geprikkeld wordt door bepaalde stoffen in het water, ben je er nog niet natuurlijk.
Als ie gaat proeven (retention time) en iets afgekeurd wordt, om wat voor reden dan ook, dan gaat de handel weer naar buiten.

Vraag is natuurlijk, waarom wordt iets afgekeurd.

[HaPe van Ee]

Hilco,

Een oorzaak van het afkeuren van voedsel door karper, kan natuurlijk meerdere oorzaken hebben.
Om één en ander te verduidelijken haal ik er een stukje tekst bij uit een andere topic: 'Wie vist er nog met een snowman?'.
Toevallig van jouw hand.

Kwoot: 'Als je de 4 % van Sibbing als uitgangspunt neemt, kan een vis van 75 cm. nog een bol van 30 mm. verticaal verwerken'.

Dit ligt namelijk wat genuaceerder.
De 4% als uitgangspunt, slaat op de kauwholte en niet op de bek-opening van een karper.
Een karper kan weldegelijk grotere voedsel-delen opnemen en verwerken.
De vis kan namelijk met zijn voorste, behoorlijk scherpe keeltanden stukjes van te grote voedseldeeltjes afknagen.
Dat schijnt bij grote, ronde keiharde boilies niet echt eenvoudig te zijn.
Een reden om het aas af te keuren?
De dumbell past misschien wel ?

Een karperbek is eindstandig, wat inhoudt dat de vis een voedseldeel het liefst horizontaal in de bek neemt.
Omduwen van een snowman...

Een onderlijn wordt heel kort gevist, de karper neemt het op (maar haakt zich niet), de vis wil het verder verwerken richting de kauwholte, alleen de lengte van de onderlijn redt deze afstand niet.
Te diep gehaakt worden of afkeuren lijken mij dan de enigste optie's.
Niet haken is ook afkeuren...

Even iets over het gehoor.

Het gehoororgaan van de karper bestaat uit drie elementen: het binnenste oor, de zeer gevoelige zijlijn en het orgaan van Weber.
Deze elementen bestaan uit een aantal kleine botjes die aan de ruggengraat verbonden zijn en direct doorlopen naar de schedel.
Hierdoor worden het binnenste oor en de zwemblaas met elkaar verbonden.
Dit stelt de karper in staat om een hoge frequentie van geluidsgolven waar te nemen.

De zwemblaas heeft de functie van resonantie-kamer.
Een botachtige verbinding tussen de zwemblaas en de schedel geven de geluiden door aan het binnenste oor.
Deze verbinding versterkt het geluid en maakt dat de karper in staat is hogere frequenties waar te nemen, dan andere vissen
De gevoelige zijlijn maakt gewoon onderdeel uit van het gehoor, sommige schijnen de zijlijn als zesde zintuig te zien bij een karper.
Toch houd ik het ook op vijf.

En even nog iets over het reukvermogen van een karper.

Het zal best zo zijn dat een karper bepaalde vrije 'stoffen' kan waarnemen, maar ik zelf twijfel erg over de meerwaarde ervan.
Op andere vlakken valt veel meer winst te halen, als het om vangen van karpers gaat.
Dat het interressant voor boilie-boeren kan zijn, dat geloof ik best.
Hoe meer zand zij kunnen strooien in de ogen van de onwetenden, des te beter voor hun bankrekening.
Van het weekend heb ik er weer een paar gesproken en wat een onzin allemaal.
Het is echt de karperwereld boven water, van onder water hebben de meesten geen smeerkaas gegeten.

De klepjes op de neusgaten van de karper zijn er, om ervoor te zorgen dat er daadwerkelijk water door de neusgaten stroomt.
Volgens de karper-praktijk is dit om hun weg in het water te vinden.
Een mooi voorbeeld hiervan is het 'geval Neaffje'.
Voedsel vinden is voor de karper veel makkelijker, door mee te evolueren met haar/zijn omgeving.
En dat is wat ik in de dagelijkse karper-praktijk zie.

Een hond heeft een heel sterk ontwikkelt reukorgaan.
Door een hond iets lekkers te laten ruiken vergeten ze vaak de hele omgeving.
Horen en zien werkt dan echt niet meer optimaal.
Deze zintuigen lijken dan ook wel uitgeschakeld.
Projecteer het maar eens op bepaald karper-gedrag.

Tot slot Hilco: Mij een verrijking (bedankt) noemen op dit forum is niet slim, daar scoor je geen punten mee.
Want veel anderen zijn het niet met jou eens.
Ik heb namelijk de afgelopen weken verschillende pb's en email's n.a.v. deze topic gehad, waarin men mij verschillende dingen verwijt.
Van negatief-, naiëf-, dom-, blind- tot aan blond-persoon toe.
Men doet maar, weet wel dat het weinig nut heeft, ik ben en blijf een eigenwijze karpervisser.
Karpervissen is en zal voor mij nooit geen exacte wetenschap zijn.
Wat mij trouwens ook nog opviel, wat lezen mensen slecht en selectief.

Zo dat ben ik ook even kwijt.

Met op-schonende groet

HPE

[Hilco Meijer]

Hans,

In de praktijk spelen natuurlijk veel andere zaken een rol, waar we ons vaak niet eens van bewust zijn. Een piep, dat zal wel een brasem zijn.
Kon ik maar onder water kijken.
Niet haken is inderdaad ook afkeuren.

Met die vier procent bedoelde ik de kauwholte, voor zijn toeter is dat volgens Sibbing ongeveer zeven procent.
Bewust omduwen van een snowman, om het aas horizontaal op te nemen, daar geloof ik niet in, als ie dat zou kunnen, dan zou ie logischerwijze bij de bovenste bol beginnen en niet bij de onderste.
Bovendien, omdat te bewerkstelligen kan ie veel beter zijn positie (verticaler) in het water veranderen.

Het gehoor van een karper is een interessant fenomeen en het plop, plop, plop verhaal ga ik dit jaar dan ook zeker meenemen in mijn visserij.

Attractie is het tegenwoordig het toverwoord bij de bollenboeren, waarom? omdat het verkoopt.
Ik wil niet beweren dat het soms geen meerwaarde kan hebben, maar nodig zijn ze zeker niet.
Het is veel meer het kopiëren van de grote spelers op de markt.
De basis van voedsel, betreft de energievoorziening en hoe een vis daar zo efficiënt mogelijk in kan voorzien.
Daarnaast wil ie het liefst (als het aanbod het toelaat), ook nog wat groeien.

Toch nog even een stukje wetenschap en een mogelijke verklaring voor veel? onderwaterbeelden.

Betreft een onderzoek aan karpers door A.O. Kasumyan.

Prikkeling van het geursysteem van karpers door een natuurlijk extract van prooidieren (kan natuurlijk ook iets anders zijn, b.v. ons aas, of ons voer), leidt niet tot een verschuiving in smaakvoorkeuren.
Wat het wel doet, als je van alles door elkaar heen gooit is, dat ie veel meer gaat testen, dus ook dingen die ie niet lekker vindt.
Waarom en daar gaat het om, het wordt blijkbaar veroorzaakt doordat de informatie die bij een vis binnenkomt (van het geur- en smaaksysteem), niet hetzelfde zijn.

Vrij vertaald naar de snowmancombinatie (o.k. is natuurlijk een heel andere situatie), er is gevoerd met de onderste bol, ik herken die bol op geur en ook op smaak, dus daar ga ik voor!

Simplicity rules the world? oftewel, welkom in de fascinerende onderwaterwereld.

Ja en amen knikken komen we inderdaad niet veel verder mee, dan maar eigenwijs.

Begrijpend en ook tussen de regels doorlezen!, blijft voor velen nou eenmaal moeilijk.

Are friends electric?

H.