Aantrekkingkracht aas

[Klaas van den Herik]

Wat is het bereik van je aas?

Ik bedoel vissen die half water zwemmen of 15 meter verderop, worden die aangetrokken? Zo ja hoe?

MVG

Klaas

[Lexus Cuyten]

He hallo,

het feit dat een dier/vis/karper beter geuren waarneemt (als de mens) is volgens mij al onderzocht/bewezen. Dat water geuren en smaakstoffen "mee draagt" is ook logisch. Dus ik denk dat een karper heel goed meegevoerde geur/smaak stoffen kan detecteren op grotere afstanden en ik denk ook dat karpers heel erg aangetrokken worden door elkaars aasgedrag. Zien eten, doet eten (of horen dan).

Zeg zomaar wat

mvg

[Kees Ouwehand]

Klaas,

Helemaal afhankelijk van de omstandigheden en van het aas zou ik aannemen. Het aas moet stoffen afstaan en het water moet deze in de richting van de karpers voeren. Daarbij zijn dus zowel variabelen van het aas als variabelen van het water in het spel.

Niettemin. Ik kan karpers, bijvoorbeeld vanaf een brug, wel eens van heel dichtbij observeren en gooi dan een handje voer in de buurt. Vaak op enige afstand, want ik wil ze niet afschrikken door het boven op hun kop te gooien. Dat is dan geen 15 meter, maar voor het idee doet dat er volgens mij weinig toe.

Als het aas het water in gaat, zie je aan de versnelde bewegingen van de kieuwdeksels en het “stofzuigen” van de bodem dat er iets aan de hand is. Wat er volgt zal niet altijd hetzelfde zijn. Maar wat ik diverse malen waarnam is dat na verloop van korte tijd één van de karpers de groep verlaat en over het aas heen zwemt. Deze keert dan weer terug, soms al halverwege, zonder iets van het aas te nemen. Dit herhaalt zich en een andere karper sluit zich aan. Dit spel kan zich blijven herhalen, met vaak dezelfde karpers, zonder dat er meer dan een enkele korrel wordt opgenomen. De anderen blijven wat op afstand maar reageren wel. Wat ik niet heb waargenomen is dat ze zich allemaal direct spontaan op het aas storten. Binnen de tijd dat ik ze observeer, wel te verstaan. En ik lig geen uren op mijn buik te gluren.

Karpers nemen het aas dus van afstand waar, maar het kan enige tijd duren voordat ze het opnemen.

Groet, Kees

[Klaas van den Herik]

Ik heb zelf het idee, dat (een) karper niet geneigd is om om te zwemmen zeg maar. Zeker niet alleen voor aas. Sterker, ik denk dat de signaalafgigte van het aas zwaar tegenvalt.

Dus voor de beeldvorming: ik vis op plek a zeg maar. De vissen trekken hier een meter of 20 verderop voorbij. Wat ik heb kunnen waarnemen komt er geen 1 omzwemmen. Hiervoor is al iets anders nodig mooiste is azende andere vis.


MVG

Klaas

[Harnold Kikkert]

Lijkt me logisch Klaas,

aas = gewenning.

Als men er al overheen zwemt, kan olie, en dat weet jij ook, een signaal afgeven naar boven.
Olie stijgt in het water naar boven, en ik weet het niet zeker, maar de uitwaseming van de melen gaan(hoop ik) met de stroom mee.Karpers reageren , maar weten eigenlijk niet wat het is, zeker niet op maagdelijk water.Voor hun gebeurt er iets in hun habitat wat ze niet kunnen verklaren maar wel waarnemen. Zoeiets van : hé wat is dat?
Daarom ook denk ik dat wanneer je een grotere voerplek aanlegt meer kans hebt om de karpers aan het azen te krijgen. Je hebt dus meer kans om ze te bereiken, dit in tegenstelling als je hoopjes boilies voert buiten hun trekroute.

gr Harnold

[Kees Ouwehand]

Klaas,

Mijn waarnemingen betreffen stilliggende karpers.

Jouw waarneming herken ik wel. Jaren geleden stond ik alweer op een brug. Met regelmaat kwamen er groepjes karpers en brasems onder de brug door. Ze zwommen vanaf de plas via een zijvaart onder het bruggetje door naar een afgesloten poeltje en weer terug. Zo nu en dan gooide ik een handje boiliekruim onder het bruggetje. Ik heb daar uren gestaan, en ze zwommen direct over het kruim. Maar geen karper of brasem hield stil om de kruim te inspecteren. Tamelijk frusterend, want ik had de hengels bij me en geen ander aas om te proberen.

Groet, Kees

[Lexus Cuyten]

Kijk wel eens naar "Discovery Channel" of "National Geografic Channel" en sta weleens versteld op wat voor afstand bijvoorbeeld een haai voedsel (vis/bloed) detecteerd, echt ongeloofelijk!

Gehoor
Het gehoororgaan van de karper bestaat uit drie elementen: het binnenste oor, de zeer gevoelige zijdestreep en het orgaan van Weber. Weber onderzocht reeds in 1820 het gehoororgaan van karperachtigen. Het bestaat uit een aantal kleine botjes die aan de ruggengraat verbonden zijn en direct doorlopen naar de schedel. Hierdoor worden het binnenste oor en de zwemblaas verbonden. Dit stelt de karper in staat om een hoge frequentie van geluidsgolven waar te nemen. Bij gevaar kunnen de karpers dan scholen te vormen ter bescherming. De zwemblaas heeft de functie van resonantiekamer. De botachtige verbinding tussen de zwemblaas en de schedel geven de geluiden door aan het binnenste oor. Door deze verbinding wordt het geluid versterkt en maakt dat de karper in staat is hogere frequenties waar te nemen dan andere vissen. Interessant is ook dat aande hand van de gehoorbeentjes de exacte leeftijd van de karper kan bepaald worden.

Reuk en smaak
De karper kan op verschillende manieren in het water proeven en ruiken. Door de neusgaten - kleine openingen net onder de ogen - kan de karper water op snuiven. Hierdoor komt het water in een zeer gevoelig systeem terecht. Dit systeem bepaald of een opgeloste stof in het water afkomstig is van een goede of slechte voedselbron. De karper heeft in zijn mond ook zeer gevoelige chemische sensoren. Net zoals bij de mens werken de neusgaten en de mond van een karper dus samen. Voordat de karper het voedsel - dat hij op de bodem vindt - nog maar tot zich neemt heeft hij reeds alle informatie over de betreffende voedselbron verzamelt. De wilde karper heet zowel plantaardig als dierlijk materiaal. In het laatste geval hebben we het over mosselen, slakken, wormpjes (tubifex) en natuurlijk ook muggenlarven. Met zijn kieuwen zuigt de karper water en voedsel in zijn mond. Al het niet verteerbare materiaal spuwt hij op diezelfde manier weer uit.

Zicht
Karpers kunnen met beide ogen opzij en naar boven kijken in een hoek van 49 graden. Alles wat buiten deze hoek valt is dus niet zichtbaar voor de karper. De karper heeft verschillende oogcellen waardoor hij alle kleuren kan zien die wij kunnen zien. Hier komt nog bij dat karpers ook nog kleuren uit het ultravioletspectrum waarnemen die wij niet kunnen zien. Het zicht van de karper hangt wel sterk af van de doorzichtigheid van het water. In troebel water met veel algen en wierdeeltjes ziet de karper heel slecht. Ook de lichtsterkte en invalshoek van het licht spelen een rol met betrekking tot het zicht van de karpers. In helders water - water met een doorzicht van meer dan een meter - heeft de karper een zeer goed gezichtsvermogen. Een karper kan echter - net als de meeste vissen - niet vooruitkijken. Als de karper dan iets wil zien dat zich voor hem bevind moet de karper zich dwars draaien.

Tast
In de huid van de karper bevinden zich zenuwkanaaltjes die kunnen identificeren wat er in zijn omgeving gebeurt. De zenuwkanaaltjes lokaliseren zich in de zijdestreep (laterale lijn) dei kop tot de staart loopt langs beide zijden van de vis. De kanaaltjes zijn gevuld met een bepaalde vloeistof en hebben langs de buitenzijde zeer kleine openingen (poriën). Deze poriën voelen de kleinste verandering in de waterdruk. Ook helpen ze de karper bij het zoeken naar voedsel en bij het ontwijken van gevaarlijke situaties zoals de nadering van roofvissen of duikers. De zijdestreep wordt ook gebruikt bij het vormen van scholen. Karpers communiceren dus wel degelijk met elkaar! Maar niet alleen de zijdestreep maar ook de voeldraden van de karper hebben een uiterst nauwkeurig tastzin. Zodra een karper voedsel vindt kan hij zijn voeldraden gebruiken om het voedsel aan te raken en te onderzoeken.

[mitsz van der kamp]

etenstijd lijkt me ook van doorslaggevend belang.

Als je een bol maakt met een prettig gehalte aan wateroplosbare ingredienten, alswel stijgende ingrdienten, zul je een mooi verticaal signaal kunnen verkrijgen.

Nu maar hopen, dat je bollen op de juiste plaats te water gaan en op de juiste tijd......

mvg Mitsz

[Klaas van den Herik]

... en de juiste hoeveelheid Mitsz.


In aanvulling Lexus: beestje kan voedseldeeltjes van 25/100e detecteren.

Zie Nand Sibbing.

MVG

Klaas

[Douwe Bijlsma]

Nog een kleine aanvulling Lexus, de neus heeft bij de mens een ingang in de keel-mondholte een karper heeft die niet.
Het water stroomd de neusgaten in en verlaat het via het andere gat.
In de "neus" zitten dezelfde receptoren die een karper het water laat proeven.
Wat ruikt hij of liever hoe neemt hij waar?

[Bart Janssen]

Douwe zegt het eigenlijk al, ze proeven het water! Voedsel in het water zal een andere smaak/geur/andere PH waarde, etc afgeven dan het geen ze gewend zijn Hierop reageren ze naar mijn mening. Vooral het verhaaltje omtrent PH waarde is heel interresant..........

[paul veenendaal1]

Hoor eigenlijk niemand,over de smaaklijnen langs/op het lichaam van de karper.

Gr Paul

[Klaas van den Herik]

zijn die er dan? Leg uit Paul.

Ph? Wat is dan zo intressant Bart?

Maar hoe ver wordt die verandering waar genomen? 50 meter 100 meter. 1 meter?

MVG

Klaas

[Bart Janssen]

Tja, ik had het kunnen weten met die klaas.......

Ik ben van mening dat een karper op een behoorlijke afstand voedsel kan waarnemen, hoeveel meter dat precies zal zijn. Geen idee. Per aassoort verschillend lijkt me.

Een voedselsoort met een lage PH waarde wordt na mijn mening sneller gedetecteerd door onze vriend. Puur omdat het afwijkt van z'n normale leefomgeving en daarom eerder z'n aandacht zal trekken.

[Lexus Cuyten]

Hoor eigenlijk niemand,over de smaaklijnen langs/op het lichaam van de karper.

Gr Paul

Lees mijn posting nog eens en dan vooral het gedeelte "Tast"

laterr

[Lexus Cuyten]

Ik denk dat de afstand niet nader te bepalen is, dit heeft met te veel factoren te maken. Bijvoorbeeld:

- Hoe actief is de vis, dit gaat vooral samen met luchtdruk, watertemperatuur; zuurstof gehalte, enz.

- Wat voor wind en stroming staat er, voor het beter meedragen van de "geursporen"

- Hoeveelheid natuurlijk voedsel, "the need to" en zichtdiepte (als dit minder dan een meter wordt, niet echt bevoordelijk)

- Wat globaler en misschien een samenvattendere conclusie, wat voor jaargetijde.

-Wat nog meer?

grtn

[Douwe Bijlsma]

Verschil per karper, de ene zal een beter ontwikkeld smaakspectrum bezitten dan de ander.
Zou kunnen verklaren waarom sommige karpers nooit of zelden gevangen worden.

[paul veenendaal1]

Lexus,

Had niet goed gelezen, dus sorry dat ik dit stukje had overgeslagen.

Klaas,hoef nu alleen even naar stuk van lexus te verwijzen om te zien wat ik bedoelde.

Ben 7 mnd met dvd bezig geweest,in vinkeveen daar zijn dit soort proeven ook gedaan,ook daar werd de discussie gevoerd wat herkent of voelt/ziet /ruikt/proeft een karper.

We hebben op gegeven moment mais genomen en in het sap van tijgernoten gedrenkt 2 dagen,daarna gevoerd.

Wat opviel was dat de karpers erboven gingen hangen en bleven hangen en af en toe kwamen eten.

Gooiden we dezelfde mais erin,zonder dat die in de tijgernotenvocht was gedrenkt,keek hij er niet naar ,sterker dan kwam de hele plek vol brasem.

We constateerden veel dat de Karper vlak boven voer ging hangen,en daarna pas ging azen en vreten.

Ook werd ons uitgelegd dat smaak en geur van karper niet vergelijkbaar is met onze menselijke waarneming van geur en smaak.

Maar wel dat dus veel via de smaak/geurlijnen van de karper ging die langs zijn lichaam zitten en waarmee hij dus op afstand al kan bepalen wat het is.

Als je de dvd van door de ogen van de karper bekijkt dan zie je dat de karper vaak op de camera afkomt,de stroming gaat van de camera af je zou dus kunnen zeggen dat de smaak/geurdeeltjes dus al op afstand waarneembaar zijn.

Om welke afstand het precies gaat durf ik niet te zeggen.

Gr Paul

[mitsz van der kamp]

In aanvulling Lexus: beestje kan voedseldeeltjes van 25/100e detecteren.

Dat ging niet oevr detecteren, maar verwerken. Mechaniek dus.

Detecteren kan een karper geloof ik een 180.000ste deel opgelost in water. Dat lijkt me nog iets kleiner dan 25/100 deel.

toch?

[Willem Barnas]

Hoie,

Willem Peters schreef er in 'Karper' ook al eens wat over:

Een karper kan niet eetbare voedseldeeltjes tot 25/100 mm. detecteren en scheiden van eetbare deeltjes. Leuk dat Willem ook schreef dat een haak vaak veel dikker is dan die 25/100 millimeter.
Vandaar dus dat haakaas zovaak direct weer uitgekotst wordt, ook bij maagdelijke karpers, maar dat is een heel ander verhaal.

1:180:000? Misschien in zuiver bronwater, maar niet in het huidige buitenwater dat vervuild is, een zeer wisselende Ph heeft en ga zo maar door, 1:100 misschien? Ik weet niet.

Mitsz, een mengeling van zowel wateroplosbare/niet wateroplosbare delen die zwaarder zijn dan water, niet zwaarder zijn dan water en een beetje olie, plus licht naflavouren met olie; Sprayfo lam, Glycerol-flavour, vloeibaar leverextract en hele dunne olie?

Rollater,
Wim

[mitsz van der kamp]

Klinkt goed Willem

rock'nrollator?

[Bas B.]

iig beter dan een rock'nrollstoel

[Bas B.]

Mitsz, een mengeling van zowel wateroplosbare/niet wateroplosbare delen die zwaarder zijn dan water, niet zwaarder zijn dan water en een beetje olie, plus licht naflavouren met olie; Sprayfo lam, Glycerol-flavour, vloeibaar leverextract en hele dunne olie?

Rollater,
Wim

Wedstrijdvissers beschikken meestal ook over deze kennis en pakken het al sinds mensheugenis op deze manier aan.

[martijn van der voorden]

Volgens het Loeb rapport kan een stof die een prikkel veroorzaakt die prikkel veroorzaken bij 1 deel op 850 miljoen andere delen.

[Willem Barnas]

Ja,

En het Loeb-rapport werd opgemaakt aan de hand van observaties in een tank met heel schoon water...

Zet bijvoorbeeld een stuk Rijn af met gaas, prop er een zootje karpers in, voer de testen van meneer Loeb uit en het verschil is schrikbarend.
Daar sta je dan met je druppeltje rozenwater en je gefiltreerde tabakssap, een thelepeltje trassie en wat bruine suiker. Leuk hoor...

Doet u mij maar de harde praktijk en een gezond geheugen.

Groetjes,
WB

PS: En ik ben geeneens wedstrijdvisser...