Humor in het karpervissen en de magazines

[Bas B.]

Missen we dat niet een beetje? De doelgroep van de 2 karpermagazines lijkt wel gericht op hoogbejaarden. Er valt schijnbaar niets te lachen aan de waterkant. 't Is dat Joris af en toe wat geks doet, verder kom je maar erg weinig humor tegen.

Zijn karpervissers zo zwartgallig of wordt er niet voorzien in een behoefte?

Gaarne uw mening?

[Willem Barnas]

Wel Bas,

Schrijf eens een stukkie zou ik zeggen.



Dat er hier op het board zo te lachen valt hoeft nog niet te betekenen dat het in de bladen ook feest moet wezen. Bovendien vind ik het allemaal wel meevallen met dat hoge bejaardengehalte.

Als je loopt te geinen zeggen ze dat er niks interessants in staat
Als je maf doet zeggen ze dat je niet vissen kunt
Als je serieus en diepgaand schrijft is het te suf of te moeilijk
Als je vis publiceert is het een kilorace
Als je zonnetjes publiceert is het een zweefverhaal
Als je zegt hoe je ze vangt is dat niet representatief
Als je kritisch schrijft ben je een zwartgallige zeikerd

enz. enz.

Het is nooit goed genoeg om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen.

De auteurs moeten maar bepalen wat zij het fijnst vinden en de redactie moet maar doen waar zij voor bestaat en o.a. een goede en/of bonte verzameling artikelen bundelen in elke editie. Niemand betaalt overigens een krappe negen euro voor een grap, wel voor van alles en nog wat.

Zo ongeveer,
WB

[Bas B.]

Je hebt meel Willem

[Willem Barnas]

Ha Bassie,

Mail ontvangen, leuk man, ik ga er gelijk even 'aan zitten'...



Je hoort gauw van me.

Jo,
Willem

[Willem Barnas]

Ha Bas,

Mail terug!

Jo,
WB

[Mark Noorman]

He mannen, niet zo stiekum

Groeten,

Mark

[Bas B.]

Die mail was niet geschikt voor openbare publicatie

Excuus voor het 'stiekeme' gedoe. Ik had even de mening nodig van een goede schrijver/fotograaf.

[Stefan Slechten]

Wilma,

wat je schrijft klopt ook wel. Ooit is een verhaal van mij eens geweigerd bij een blad omdat het te "zweverig" zou zijn. Dat was voor mij dan ook meteen de reden om nooit meer een artikel te schrijven in welk bekend blad dan ook. Voor sommigen zal dat een opluchting zijn, maar ok . Ik beperk mij nu dan ook tot wat columns voor een collega-site en 1 Rotary omdat ik dát gewoon hardstikke leuk vond om te doen.

De verhalen van Kwint zijn wel erg grappig, en dat wordt goed ontvangen. Niet iedereen kan ook grappig uit de hoek komen in een artikel, ook daar moet je rekening mee houden.

Groet,
Steef.

[Bas B.]

Feit is natuurlijk wel dat je niet voor jezelf schrijft maar voor een breed publiek als je dat voor de karpermagazines doet. Hier en daar zal er dus geschikt moeten worden.

Kwint was ik gemakshalve even vergeten met z'n humoristische verhalen met veel zelfspot Er zijn er natuurlijk wel meer. Over het algemeen vind ik het allemaal wel wat vrolijker en dynamischer kunnen, vooral m.b.t. de fotografie.

[Willem Barnas]

Jo Stefan,

Ik bedoelde meer het lezerspubliek dat heel gauw een mening klaar heeft. Het is zóóóó moeilijk zoniet onmogelijk om idereen tevreden te stellen. Gewoon doen waar je goed in bent en wat je leuk vindt vooral, dat straalt er dan wel van af.

Bas,

Dynamisch schrijven is één, dynamisch fotograferen is iets heel anders, maar toch ook wel iets waar een verhaal mee te vertellen valt. Iets wat vraagt om oog voor actie, expressie en compositie én de juiste camera en technieken. Op zich heb je wel gelijk echter. Er is meer dan 'stoer man met groot vis', alhoewel daar ook mee te spelen valt in compositie.
Voor je dan ook nog eens één goeie dynamische, actieve plaat hebt, zijn negen van de tien kansen vergaan waar je bijstaat. Dat blijkt dan vaak pas achteraf...

Zeker in mijn geval, met dia's...

Van de zesendertig gaan er gemiddeld 30 het 'eeuwige archief' in...

Joho,
WB

[j van der beek]

Van de zesendertig gaan er gemiddeld 30 het 'eeuwige archief' in...

Joho,
WB

dus bij jou staan er ook 40 schoenendozen op zolder!

[Bart van den Hurk]

Iedereen tevreden gaat idd niet Willem, maar wanneer het merendeel aan de reacties positief is dan is mijn inziens het artikel geslaagd. Humor in de bladen/artikelen, tja daar moet je ook de goede auteur voor zijn. Ben zelf behoorlijk serieus in alles wat ik doe, ook mijn schrijven dus, dus van mij hoef je geen hoge dosis humor te verwachten. Wat spelen met woorden is natuurlijk wel altijd op zijn plaats. Maar humor overbrengen op papier is in mijn ogen een van de moeilijkste zaken van het schrijven, want het moet grappig blijven en bij iedereen goed overkomen. Woordkeuze blijft in deze een heel belangrijk iets. Een boek waarbij ik de lachspieren heb getraind is dat van Dave Lane, hij is wat mij betreft een meester in de vishumor (echt een aanrader, mocht je het nog niet gelezen hebben. Maar ken er weinig die het goed kunnen. Het is iig niet zo dat teksten geredirigeerd worden tot serieuze lappen stof.