Een dagje mee met..........

[Robert Campbell]

Het is 03.00 uur in de ochtend wanneer mijn wekker afgaat.
Mijn vrouw geeft me een elleboog en kreunt dat ik er uit moet.
Eigenlijk wil ik niet, ik lig zo lekker warm en kruip nog even tegen haar aan.
Je ging toch vissen zegt ze.
Met die magiesche woorden denk ik gelijk aan mijn voerplek en de karpers die op me liggen te wachten.
Als een speer schiet ik richting keuken om een bakkie moed te zetten.
Ondertussen doe ik de barbetruc, van vermoeide slaper naar super commando met een missie.
Onder het genot van mijn bakkie, knap ik mezelf een beetje op voor de spiegel.
De gebruikelijke strijdkreed volgde" hoe! hoe! hoe! je ziet er goed uit jongen, gaan met die banaan!

Het zweet loopt over mijn voorhoofd wanneer ik de spullen in mijn trauwe diesel heb geladen, jezus wat is die warmtepak goed.
Ik ben een beetje overmoedig geweest en gooi hem toch maar achterin.
Karre met die bak!
Onderweg kan ik het niet laten om die gaspedaal flink in te trappen bij de gedachte van karpers op mijn stek.

Het is nog schemer als ik aan kom op het plassengebied.
De wind is stil, de vogels fluiten en de dauw van het platte land danst als een zijde deken in de velden.
De kriebels in mijn buik geven het teken om de boel uit de auto te laden.
Commando pak aan, spullen in de boot laden en hoe! hoe! hoe!........

De voorntjes in de zijsloten verraden hun aanwezigheid als een mooie snoek op het water klapt.
In het water kijkend roei ik er langzaam langs richting de grote plassen.
Eenmaal op de eerste grote plas aangekomen stop ik met roeien om het allemaal in me op te nemen.
Dit is waar ik voor leef, dit gevoel, deze beleving, ik ben weer thuis...
Uit mijn rugzak pak ik de coffiekan en neem nog een bakkie.
Als het bakkie benut is en de sfeer gezet, vervolg ik mijn weg richting voerplek.

Het ziet er stil uit, zouden ze er op zitten?
Ik roei mezelf in positie en laat de steekstokken in het blubber zakken.
Nadat ik de spullen heb klaargezet zijn de hengels aan de beurt.
Op de een een kleine pop up, op de ander een 24mm pellet.
Ik maak nog even 2 pva zakjes op met pellets, hang ze aan de hengels en doop ze nog even in een dipje.
Met een mooie plons op het stille water beland die precies waar ik hem wilde hebben.
Delkim aan, swinger achter de pieper en langzaam de lijn op spanning laten komen.
De tweede hengel beland niet waar ik wil.
Ophalen en een nieuw pva-tje er aan, weer het dipje en hoe!hoe! hoe!.......
Met een schitterende worp ligt deze ook naar mijn zin.

Eerst een bakkie, broodje kaas en genieten maar.
Even zit ik weg te dromen over dit schitterend water met zijn oer oude bewoners, plots geeft mijn linker Delkim een enkele piep.
Helemaal uit mijn droomwereld ontwaakt, staar ik strak richting hengeltop.
Al zouden er nu blote dames verschijnen, zou ik niet blikken of blozen.
Mijn hart schiet in mijn keel wanneer ik de hengeltop langzaam zie tikken.
Ik twijfel, wacht ik op een run of pak ik deze kans.
In een beslissend moment pak ik de hengel en geef een tik.
Heel de pleuris breekt los met die aanslag.
Ik tel een stuk of 4 boeggolven en er staat geen spanning op mijn lijn behalve dat van m'n lood.
Teleurgesteld draai ik hem binnen en voorzie de hengel van een nieuw aasje met pva zakje.
Weer beland die naar mijn zin.

Ik wacht, en wacht, en wacht........
De hele dag zie ik geen teken van leven meer.
Ik besef me dat ik s'morgens mijn kansen heb verspeeld.
De coffie en broodjes zijn benuttigd, het word laat.
Bijna tijd om weer naar huis te gaan.

De volgende keer zijn jullie de mijne, hoe! hoe! hoe!...........


Met wie mag ik nu mee?

RC

[Robbie Berg]

Robert,

Op het laatste moment ben ik toch maar afgehaakt om te gaan (karper)vissen. Het ging zo goed, ik was helemaal in spanning, zag het allemaal voor me, ik begon jezelf na te apen, stond voor de spiegel met een bezemsteel in de ene hand en koffiekop in de andere hand, ik was super gemotiveerd, totdat ik de laatste alinea las, die laatste alinea was de strop, ik gooide gelijk mij bezem weg, koffie dronk ik nog wel op, maar helaas geen gevis voor mij.


Voor de rest, keep up the good work, misschien met het volgende verhaal kan je me verleiden om te gaan vissen.

Groetjes

Robert

[Vincent Davies]

Hey Rob, Prachtig man gotta "hard on " reading this.

Quote
"Ik twijfel, wacht ik op een run of pak ik deze kans.
In een beslissend moment pak ik de hengel en geef een tik."

He who hesitates is LOST M8"

I want to wish you and Yours a fantastic new and healthy 2005

Cheers M8.
Steve.

[Robert Campbell]

Steve

Keep it in youre pants mate

He who dares wins, Delboy would say

Have a good one this weekend!

Cheers

RC