Met het regionale CBB het nachtvissen behouden op De Mussels.
Het vol trots ( via de telefoon ) vertellen aan de voorzitter van de HSV Beilen dat er een aantal spiegels worden uitgezet. Het vol onbegrip aanhoren dat de voorzitter daar fel tegenstander van is daar het huidige bestand nog springlevend is, want hij had er gister nog ene zien springen......Het niveau van deze voorzitter is voor mij zowel een diepte als een hoogtepunt, erg lachwekkend allemaal, dat vooral.
Ander hoogtepunt: van de federatie vernemen dat hun deze voorzitter ook al niet serieus nemen.
Mijn beste seizoen ooit en dat terwijl iedereen verkondigde dat het vaderschap de vangsten deed inboeten, mooi niet dus. Geen stap terug maar een stap zijwaarts, met prachtige gevolgen.
Als laatste het allerbelangrijkste; natuurlijk het vaderschap, en dat zoiets zo geweldig mooi is.
Wat heeft op jou dit visseizoen het meeste indruk gemaakt.
-
Arjen Kempen
- Berichten: 24
- Lid geworden op: 12-11-2003 01:00
- Locatie: assen
- Contacteer:
Herwin, ik sluit me aan bij je kerstgedachte. Regio Noord heeft wat geflikt het afgelopen jaar. Lid van de federatie wil ook zeker noemen waardoor we nog meer kunnen en zullen gaan bereiken.
Verder vind ik het de moeite waard om de totaal nieuwe ervaring te noemen om te voeren op een diepte die te peilen is en te vissen op een die diepte niet overeenkomt. Speling van de geest of realiteit.
Onze verdere overeenkomst vaderschap, heel veel minder tijd maar ondanks alles het topseizoen.
Cheers
Verder vind ik het de moeite waard om de totaal nieuwe ervaring te noemen om te voeren op een diepte die te peilen is en te vissen op een die diepte niet overeenkomt. Speling van de geest of realiteit.
Onze verdere overeenkomst vaderschap, heel veel minder tijd maar ondanks alles het topseizoen.
Cheers
-
peter postema
- Berichten: 2599
- Lid geworden op: 08-01-2002 01:00
- Locatie: Westerlee (GN)
Kwintie & Kempisch,
volkomen mee eens ben blij met zaken die de Rcbb heeft bereikt afgelopen jaar, ik denk wat we hier ook best trots op kunnen zijn.
Natuurlijk valt dit alles in het niets als ik de geboorte van mijn zoon 28 Oktober hierin meeneem, dit is voor mij tot nu toe de mooiste dag van mijn leven !!!!!!
Iets mooiers kan je na al die tijd namelijk niet worden gegeven!!!
groet,
Petrovski & family
volkomen mee eens ben blij met zaken die de Rcbb heeft bereikt afgelopen jaar, ik denk wat we hier ook best trots op kunnen zijn.
Natuurlijk valt dit alles in het niets als ik de geboorte van mijn zoon 28 Oktober hierin meeneem, dit is voor mij tot nu toe de mooiste dag van mijn leven !!!!!!
Iets mooiers kan je na al die tijd namelijk niet worden gegeven!!!
groet,
Petrovski & family
It's not who you are, it's who you know.
-
Pieter de Jongh
leon, ik kan me dat goed voorstellen.
Ik heb al een keer een haak doorgeknipt en verwijderd in het ooglid en in zijn lip. Bij mijn honden. Geeft wel een goede run, maar zoals je zegt is het vissen dan even niet zo belangrijk meer.
Is gelukkig altijd weer goed gekomen.
pieter
Ik heb al een keer een haak doorgeknipt en verwijderd in het ooglid en in zijn lip. Bij mijn honden. Geeft wel een goede run, maar zoals je zegt is het vissen dan even niet zo belangrijk meer.
Is gelukkig altijd weer goed gekomen.
pieter
-
Pieter de Jongh
alle pasgeworden vaders.
De geboorte van de tweede en derde is net zo mooi hoor. Spanning gaat er wat af; je geniet nog meer. Dus nog veel plezier toegewenst herwin en de rest.
pieter
De geboorte van de tweede en derde is net zo mooi hoor. Spanning gaat er wat af; je geniet nog meer. Dus nog veel plezier toegewenst herwin en de rest.
pieter
-
Daniel Takken
- Berichten: 1009
- Lid geworden op: 28-02-2004 12:02
- Locatie: Fikkersdries
Dit jaar heeft op mij ook weer een gigantische indruk gemaakt. Enkele schitterende momenten werden afgewisseld met momenten waarbij de hele wereld me gestolen kon worden. Dit jaar heb ik wederom het belang leren inzien van goede vrienden, en ik moet zeggen dat ik ook nog nooit zoveel plezier en lol heb gehad met deze...
Toch waren er momenten die het vermelden naar mijns inziens zeker waard zijn..
-Het in het holst van de nacht, na een ietwat rare dril, waarin mijn maatje de vis kwijt dacht te zijn in een lelieveld, zien bovenkomen van een gigantische koikarper...
Later op de mat bleek het te gaan om een werkelijk puntgave ghostkoi van precies 30 pond, en dat gevangen op een kanaal, in Nederland..
-Het overlijden van mijn Opa, vormde een hele trieste afwisseling op dat succes..... een ruime week later zat ik echter in Nieuwkoop, en ik moet zeggen dat dat me gelukkig goed heeft gedaan.
-Het presteren om een ruim 70 uur beetloos te blijven op een redelijk goedbezet water, en vervolgens de eerste en enige vis die medelijden met mij bleek te hebben verspelen...
Overigens wel enorm veel plezier gehad deze dagen, met een 'nieuwe' maat, op een nieuw water.... wat mij betreft voor herhaling vatbaar
Mvg. Daniel
Toch waren er momenten die het vermelden naar mijns inziens zeker waard zijn..
-Het in het holst van de nacht, na een ietwat rare dril, waarin mijn maatje de vis kwijt dacht te zijn in een lelieveld, zien bovenkomen van een gigantische koikarper...
Later op de mat bleek het te gaan om een werkelijk puntgave ghostkoi van precies 30 pond, en dat gevangen op een kanaal, in Nederland..
-Het overlijden van mijn Opa, vormde een hele trieste afwisseling op dat succes..... een ruime week later zat ik echter in Nieuwkoop, en ik moet zeggen dat dat me gelukkig goed heeft gedaan.
-Het presteren om een ruim 70 uur beetloos te blijven op een redelijk goedbezet water, en vervolgens de eerste en enige vis die medelijden met mij bleek te hebben verspelen...
Overigens wel enorm veel plezier gehad deze dagen, met een 'nieuwe' maat, op een nieuw water.... wat mij betreft voor herhaling vatbaar
Mvg. Daniel
-
edwin siol
- Berichten: 364
- Lid geworden op: 03-11-2002 01:00
- Locatie: Voorhout
- Contacteer:
Peter,
heren,
Of het een gewone werkdag was weet ik niet meer. Nu ik terugkijk, wat maanden later, bedenk ik me dat het ontegenzegelijk een zwaar deprimerende, grijs-zwart overtrokken, door windkracht 7-8 uit het kille oosten doorgejaagd met een herkenbaar schrale russchische kilte erin, doorspekte dag moet zijn geweest. Maar dit zal de dramtiek zijn van het woord. Je ploetert door op zo een dag, wachtend tot de laatse koffiebreak. Erna is het nog maar even doorbijten, en wacht er een thuis. Wist ik nog welke dag, dan vertelde ik wat ik gegeten zou hebben. Ik weet het niet meer, herinner mij slechts de totale pijn. Je rijd het terein af, de ophaalbrug laat steeds je werk achter. Het is een kort stuk naar huis.
Ergens komt er een punt, dan weet je nog niets, maar voel je dat er iets niet klopt. Je bent nog niet eens thuis gekomen, zeker nog twee keer afslaan, en plots wordt je overvallen door onrust. Wat is er wat dan niet klopt? Het duurde kort. Sleutel in de deur, die paste dan nog wel. Zooi in de gang, los tuig van de zolder, en een stilte waar leven werd verwacht. Dan loop je de kamer in en vind je koffers en dozen, keurig voor je ingepakt, en langzaam, heel langzaam besef je welk leven er ontbrak. In wat voor een stilte je beland was. Een waas van tranen. Daar ga je dan. Down the memorylane. Soms stort een leven in, hoeveel stenen je ook op elkaar gestappelt heb. Je weet dat je verliest, en wat je verliest. Hoewel, dat komt pas met de dagen en weken erna. Wanneer je alweer met je eigen overgebleven leven aan het rommellen bent geslagen, en heel langzaam beetje bij beetje wordt ontvaagd hoe het ook weer was, alleen.
Ik kon lekker gaan vissen, het seizoen begon. Maar raakte geen hengel aan, laat staan dat ik eens een balletje kookte.
Mijn lijntje was gebroken, mijn leven verspeelt
Het water gesloten.
Stilte. Weken.
Heel soms trok ik het niet. Dan belde ik in paniek, en deelde we verdriet en de verdwazing waarin we beide beland waren. En die kleine? Niet eens het besef. Geen mogelijkheid toe. Dat kon ik niet binnen laten. Het denken dat die band eindig kon zijn heb ik nooit tot mij gelaten, hoe groot de verleiding ook ertoe kwam binnensluipen: Het is beter zo... laat het...
Een opkikker vond ik, waar anders, in een paar dagen verschuilen aan het water van Hari Marie. Waar anders? Hoe anders dan daar moest ik eens aan de start gaan met nieuwe zelfbespiegelingen. Heer Pannekoek als mental coach mee, alsof de oude man al niet genoeg balast in zijn gevulde aanhangwagen had gestopt. Kijk een Heer Pannekoek kan heel goed meegaan in een denken dat de wereld gewoon werkelijk zo vreselijk klote in elkaar steekt. Je mag van een Heer Pannekoek zelfs je verschuilen tussen de Franse struiken. Het kleidansen, vast gezogen worden als een standbeeld van negativiteit. Maar vertel een Heer Pannekoek niet over morgen, want morgen is alles beter zegt ie. Steeds maar weer... Misschien hadden de heren vissers aldaar 1 avondje jacht op karper moeten opofferen aan een overdreven uitgetrokken zuippartij. Een kater brengt immer een bepaalde ommekeer ergens...
We kwamen terug uit het Franse, en ik wist dat ik in Steenbergen nog niet thuis was, en toch zat ik daar alweer achter de PC, de zooi nog in de auto. Ik belde, zonder paniek, eerder berustend. Er werd mij gezegd: ik mis je. Inderdaad, nog niet thuis. Inderdaad, ommekeer.
Het zijn slechts korte tijdsfragmenten, te persoonlijk voor velen. Begin van het jaar, nu het einde. Een jaar is in mijn leven nog nooit zo bewogen geweest. En ik weet zeker dat ik een tweede, zoals deze niet meer wens, laat staan zal bevechten.
Ik heb periodes van weken achterheen gehad dat ik werkelijk alles liet instorten. Gewoon niets meer wenste. Niets geen verzet meer voerde. KSN? CBB? checkte mail niet eens meer, zinloos geworden. Had een nogal stevige financiele basis, en een goede baan. Een half jaar later sta je in de schulden, en heb je niet eens puf een uitkering te regelen, nadat je als een niets alsnog bent buiten getrapt. Je negeert mensen om je heen, slechts heel close laat je eens iemand binnen.. Post openen? waarvoor?
Soms zit je dan in je eigen zwartgeblakerde denken, bovenal aanhoudend zelfbeklag, te mijmeren. John zei toch: morgen dan maar....
En Peter dan? die wil al een poos eens bomen aan de waterkant erover? Ed? Wanneer dan?
Het heeft een poos geduurd, hier en daar wat ruggesteuntjes opgelopen, waarvan je er ook van sommige weet dat je ze ook verdiend hebt. En dat is goed voor wat zelfvertrouwen ergens. Heel langzaam pak je de zaken weer op. En wordt je weer wat strijdbaar. En weet je weer waar je eigenlijk allemaal mee bezig was, bovenal wordt weer beetje bij beetje duidelijk waarom. Voor jezelf ja.
Peter en ik bevissen het grote Haringvliet voor even, we bomen
Vangen weinig, hebben het koud. Maar toch. Het vissen. Magisch
CBB eindigt hun zomerstop. Ik de mijne.
KSN meetings, een zooi positieve mensen zie je dan weer eens om je heen
Je vergadert een paar keer, owja van dittum en dattum was het.
Half afwezig herinner je de beloftens die in je plannen verscholen zaten.
Gaat eraan werken. De presentatie R-CBB. In Rotterdam.
Met Peter en zijn gedrevenheid, alsof we de karpers van het open water aan het bevissen zijn.
Onverwachts positief einde, de oprichting van de R-CBB NoordWest Nederland
Hm... goh. Eigenlijk wel weer lekker bezig zo
...That there is something good in this world, mister frodo...
Ik ben er nog niet. Nog lang niet.
Zit nu alleen achter een stomme PC dit kleine beperkte jaarverslagje te schrijven
Maar als visser heb ik een sterk geduld, en wacht ik rustig tot vanavond.
Dan kar ik weer naar boven, het blommenland. En zie ik ze weer. Die twee daar.
Voor een knuffel zoals ie nog nimmer voelde, en een kleine die vraagt: kom je weer logeren?
Ja man, ik ben der nog wel even.
Dat huis, de koffers zie ik er nog immer staan.
Het is mijn thuis, al woon ik er niet.
Morgen ja john.
Ik weet het.
Het komt goed.
Zover mijn jaar...
Wat ik hier echter niet al te positief vind is het gehalte schrijvers dat slechts alleen maar kunnen schrijven dat ze goed vissen, goed vangen, goede vissers zijn, der voor gaan, het verdienen, blablabla. Opvallend hoe stil het immer blijft onder de noemers belangenbehartiging, waterbeheer etc. sullen als Aart, -het valt me op dat het wel erg egoistisch ingestelde overdenkingen zijn.... Sullen als een Peter Otte, - goh, laat ik het weer eens over belangenbehartiging hebben....
Hetgeen wat mij echter het meest triest stelt, is wel de wijze waarop een hele grote groep vissers en schrijvers totaal geen binding meer hebben met de vis die ze bevissen. Zeker niet alleen de buitenlandse toppers die zich verrijken, -op een godzijbedankt eindelijk ingestorte betaalwaterput in verweggistan, land van raduta enzovoort-, zijn de karper als liefde al lang verloren. Ook dit board staat er nogal aardig mee gevult, hoewel het op zijn Hollands natuurlijk keurig netjes geformuleerd wordt. We doen niet mee aan de pondenrace hoor!.... maar we zijn DE targetvisser! De visser is een vanger geworden. De vis is een vangst geworden...
Spiegeltje spiegeltje aan de wand?
Wat is er toch aan de hand?
In dit godverdommes land?
Boven onze stand?
ik denk het wel.
morgen ja john
komt goed.
;o)
ed
heren,
Of het een gewone werkdag was weet ik niet meer. Nu ik terugkijk, wat maanden later, bedenk ik me dat het ontegenzegelijk een zwaar deprimerende, grijs-zwart overtrokken, door windkracht 7-8 uit het kille oosten doorgejaagd met een herkenbaar schrale russchische kilte erin, doorspekte dag moet zijn geweest. Maar dit zal de dramtiek zijn van het woord. Je ploetert door op zo een dag, wachtend tot de laatse koffiebreak. Erna is het nog maar even doorbijten, en wacht er een thuis. Wist ik nog welke dag, dan vertelde ik wat ik gegeten zou hebben. Ik weet het niet meer, herinner mij slechts de totale pijn. Je rijd het terein af, de ophaalbrug laat steeds je werk achter. Het is een kort stuk naar huis.
Ergens komt er een punt, dan weet je nog niets, maar voel je dat er iets niet klopt. Je bent nog niet eens thuis gekomen, zeker nog twee keer afslaan, en plots wordt je overvallen door onrust. Wat is er wat dan niet klopt? Het duurde kort. Sleutel in de deur, die paste dan nog wel. Zooi in de gang, los tuig van de zolder, en een stilte waar leven werd verwacht. Dan loop je de kamer in en vind je koffers en dozen, keurig voor je ingepakt, en langzaam, heel langzaam besef je welk leven er ontbrak. In wat voor een stilte je beland was. Een waas van tranen. Daar ga je dan. Down the memorylane. Soms stort een leven in, hoeveel stenen je ook op elkaar gestappelt heb. Je weet dat je verliest, en wat je verliest. Hoewel, dat komt pas met de dagen en weken erna. Wanneer je alweer met je eigen overgebleven leven aan het rommellen bent geslagen, en heel langzaam beetje bij beetje wordt ontvaagd hoe het ook weer was, alleen.
Ik kon lekker gaan vissen, het seizoen begon. Maar raakte geen hengel aan, laat staan dat ik eens een balletje kookte.
Mijn lijntje was gebroken, mijn leven verspeelt
Het water gesloten.
Stilte. Weken.
Heel soms trok ik het niet. Dan belde ik in paniek, en deelde we verdriet en de verdwazing waarin we beide beland waren. En die kleine? Niet eens het besef. Geen mogelijkheid toe. Dat kon ik niet binnen laten. Het denken dat die band eindig kon zijn heb ik nooit tot mij gelaten, hoe groot de verleiding ook ertoe kwam binnensluipen: Het is beter zo... laat het...
Een opkikker vond ik, waar anders, in een paar dagen verschuilen aan het water van Hari Marie. Waar anders? Hoe anders dan daar moest ik eens aan de start gaan met nieuwe zelfbespiegelingen. Heer Pannekoek als mental coach mee, alsof de oude man al niet genoeg balast in zijn gevulde aanhangwagen had gestopt. Kijk een Heer Pannekoek kan heel goed meegaan in een denken dat de wereld gewoon werkelijk zo vreselijk klote in elkaar steekt. Je mag van een Heer Pannekoek zelfs je verschuilen tussen de Franse struiken. Het kleidansen, vast gezogen worden als een standbeeld van negativiteit. Maar vertel een Heer Pannekoek niet over morgen, want morgen is alles beter zegt ie. Steeds maar weer... Misschien hadden de heren vissers aldaar 1 avondje jacht op karper moeten opofferen aan een overdreven uitgetrokken zuippartij. Een kater brengt immer een bepaalde ommekeer ergens...
We kwamen terug uit het Franse, en ik wist dat ik in Steenbergen nog niet thuis was, en toch zat ik daar alweer achter de PC, de zooi nog in de auto. Ik belde, zonder paniek, eerder berustend. Er werd mij gezegd: ik mis je. Inderdaad, nog niet thuis. Inderdaad, ommekeer.
Het zijn slechts korte tijdsfragmenten, te persoonlijk voor velen. Begin van het jaar, nu het einde. Een jaar is in mijn leven nog nooit zo bewogen geweest. En ik weet zeker dat ik een tweede, zoals deze niet meer wens, laat staan zal bevechten.
Ik heb periodes van weken achterheen gehad dat ik werkelijk alles liet instorten. Gewoon niets meer wenste. Niets geen verzet meer voerde. KSN? CBB? checkte mail niet eens meer, zinloos geworden. Had een nogal stevige financiele basis, en een goede baan. Een half jaar later sta je in de schulden, en heb je niet eens puf een uitkering te regelen, nadat je als een niets alsnog bent buiten getrapt. Je negeert mensen om je heen, slechts heel close laat je eens iemand binnen.. Post openen? waarvoor?
Soms zit je dan in je eigen zwartgeblakerde denken, bovenal aanhoudend zelfbeklag, te mijmeren. John zei toch: morgen dan maar....
En Peter dan? die wil al een poos eens bomen aan de waterkant erover? Ed? Wanneer dan?
Het heeft een poos geduurd, hier en daar wat ruggesteuntjes opgelopen, waarvan je er ook van sommige weet dat je ze ook verdiend hebt. En dat is goed voor wat zelfvertrouwen ergens. Heel langzaam pak je de zaken weer op. En wordt je weer wat strijdbaar. En weet je weer waar je eigenlijk allemaal mee bezig was, bovenal wordt weer beetje bij beetje duidelijk waarom. Voor jezelf ja.
Peter en ik bevissen het grote Haringvliet voor even, we bomen
Vangen weinig, hebben het koud. Maar toch. Het vissen. Magisch
CBB eindigt hun zomerstop. Ik de mijne.
KSN meetings, een zooi positieve mensen zie je dan weer eens om je heen
Je vergadert een paar keer, owja van dittum en dattum was het.
Half afwezig herinner je de beloftens die in je plannen verscholen zaten.
Gaat eraan werken. De presentatie R-CBB. In Rotterdam.
Met Peter en zijn gedrevenheid, alsof we de karpers van het open water aan het bevissen zijn.
Onverwachts positief einde, de oprichting van de R-CBB NoordWest Nederland
Hm... goh. Eigenlijk wel weer lekker bezig zo
...That there is something good in this world, mister frodo...
Ik ben er nog niet. Nog lang niet.
Zit nu alleen achter een stomme PC dit kleine beperkte jaarverslagje te schrijven
Maar als visser heb ik een sterk geduld, en wacht ik rustig tot vanavond.
Dan kar ik weer naar boven, het blommenland. En zie ik ze weer. Die twee daar.
Voor een knuffel zoals ie nog nimmer voelde, en een kleine die vraagt: kom je weer logeren?
Ja man, ik ben der nog wel even.
Dat huis, de koffers zie ik er nog immer staan.
Het is mijn thuis, al woon ik er niet.
Morgen ja john.
Ik weet het.
Het komt goed.
Zover mijn jaar...
Wat ik hier echter niet al te positief vind is het gehalte schrijvers dat slechts alleen maar kunnen schrijven dat ze goed vissen, goed vangen, goede vissers zijn, der voor gaan, het verdienen, blablabla. Opvallend hoe stil het immer blijft onder de noemers belangenbehartiging, waterbeheer etc. sullen als Aart, -het valt me op dat het wel erg egoistisch ingestelde overdenkingen zijn.... Sullen als een Peter Otte, - goh, laat ik het weer eens over belangenbehartiging hebben....
Hetgeen wat mij echter het meest triest stelt, is wel de wijze waarop een hele grote groep vissers en schrijvers totaal geen binding meer hebben met de vis die ze bevissen. Zeker niet alleen de buitenlandse toppers die zich verrijken, -op een godzijbedankt eindelijk ingestorte betaalwaterput in verweggistan, land van raduta enzovoort-, zijn de karper als liefde al lang verloren. Ook dit board staat er nogal aardig mee gevult, hoewel het op zijn Hollands natuurlijk keurig netjes geformuleerd wordt. We doen niet mee aan de pondenrace hoor!.... maar we zijn DE targetvisser! De visser is een vanger geworden. De vis is een vangst geworden...
Spiegeltje spiegeltje aan de wand?
Wat is er toch aan de hand?
In dit godverdommes land?
Boven onze stand?
ik denk het wel.
morgen ja john
komt goed.
;o)
ed
-
Michel Hollaar
- † in memoriam †
- Berichten: 2326
- Lid geworden op: 06-02-2003 01:00
- Locatie: Hellevoetsluis
sullen als Aart, -het valt me op dat het wel erg egoistisch ingestelde overdenkingen zijn.... Sullen als een Peter Otte, - goh, laat ik het weer eens over belangenbehartiging hebben....
Toch wel mooi dat er nog een paar van die sul sorry siollen in Nederland rondlopen die een plaatsje in een R-CBB willen innemen.
Edwin,
Inzake CBB : keep up the good work,
De rest deel ik je t.z.t. wel persoonlijk mede.
De borsten van Georgina heeft mij naar vele hoogtepunten gebracht.. 
Heb nog nooit zo weinig uren gevist op jaarbasis dan het jaar 2004, echter wel een jaar met weinig vissen maar wel voor mij persoonlijk zeer goede vissen, mag dus niet klagen. Maar eerlijk gezegd is het meeste wat ik gemist heb, waar geen grote vissen tegen op kunnen.. om 05:00 ochtends langs het water slenteren, de geur van het natte gras, een warme walm van pasgezette koffie uit mn tas, de spanning bij het benaderen van de stek, kievitten die met luid gekrijs opvliegen, een odol die me maar niet met rust laat, karper"gesmak" in het riet, hengels naar links en rechts uitlopen, koeien die hijgen in mn nek, het drinken van het eerste bakkie koffie vd ochtend.... rust!
2005 komt in zicht... dus... alles kump goad, tied zat!
Heb nog nooit zo weinig uren gevist op jaarbasis dan het jaar 2004, echter wel een jaar met weinig vissen maar wel voor mij persoonlijk zeer goede vissen, mag dus niet klagen. Maar eerlijk gezegd is het meeste wat ik gemist heb, waar geen grote vissen tegen op kunnen.. om 05:00 ochtends langs het water slenteren, de geur van het natte gras, een warme walm van pasgezette koffie uit mn tas, de spanning bij het benaderen van de stek, kievitten die met luid gekrijs opvliegen, een odol die me maar niet met rust laat, karper"gesmak" in het riet, hengels naar links en rechts uitlopen, koeien die hijgen in mn nek, het drinken van het eerste bakkie koffie vd ochtend.... rust!
2005 komt in zicht... dus... alles kump goad, tied zat!
-
Pim Dijkgraaf
- Berichten: 1182
- Lid geworden op: 02-06-2004 16:48
- Locatie: Lemmer, Fr
- Contacteer:
De meeste indruk heeft op mij gemaakt: mijn eerste sessie.
Ik ben dit jaar in Maart begonnen met vissen. Toen we vlak na mijn verjaardag, 26 maart aan het water stonden voor onze eerste echte karpersessie, kreeg ik kriebels in mijn buik.
Na een uur " al" had ik na een paar piepen een echte snelle run. Ik sloeg aan met de baitrunnen niet dichtgeklapt, maar na enig gestuntel sloeg ik aan en kreeg ik macht. Ik voelde me super, mijn eerste karper. Binnen 5 minuten was hij al op 10 meter afstand en begon het pas echt! Hij schoot van links naar rechts en dook alle kanten op, na ongeveer een kwartier mocht mijn maar, die ook vol spanning zat, de vis dan uiteindelijk landen. Mijn eerste karper lag nu op de mat.
Dan kwam er nog een spannend moment, wat zou hij wegen? Dat was dus 25,5 pond schoon aan de haak, mijn eerste karper ooit en meteen een ruime twintiger! Die sessie en die vis heeft de meeste indruk gemaakt.
MVG Pim
Ik ben dit jaar in Maart begonnen met vissen. Toen we vlak na mijn verjaardag, 26 maart aan het water stonden voor onze eerste echte karpersessie, kreeg ik kriebels in mijn buik.
Na een uur " al" had ik na een paar piepen een echte snelle run. Ik sloeg aan met de baitrunnen niet dichtgeklapt, maar na enig gestuntel sloeg ik aan en kreeg ik macht. Ik voelde me super, mijn eerste karper. Binnen 5 minuten was hij al op 10 meter afstand en begon het pas echt! Hij schoot van links naar rechts en dook alle kanten op, na ongeveer een kwartier mocht mijn maar, die ook vol spanning zat, de vis dan uiteindelijk landen. Mijn eerste karper lag nu op de mat.
Dan kwam er nog een spannend moment, wat zou hij wegen? Dat was dus 25,5 pond schoon aan de haak, mijn eerste karper ooit en meteen een ruime twintiger! Die sessie en die vis heeft de meeste indruk gemaakt.
MVG Pim
Voer en vang!!!
I love BTW
I love BTW
-
Peter Otte
- Berichten: 1261
- Lid geworden op: 10-01-2003 01:00
- Locatie: Veghel
Hoi Ed,
Wanneer gaan we weer een pilsje pakken kunnen we lekker bij l(s)ullen.
Voor mij het eerste hoogtepunt van 2005.
Peter
Wanneer gaan we weer een pilsje pakken kunnen we lekker bij l(s)ullen.
Voor mij het eerste hoogtepunt van 2005.
Peter
-
cools stefan
- Berichten: 272
- Lid geworden op: 06-09-2003 02:00
- Locatie: balen
mijn eerste 40er vangen ong.2maand trug op het kempiche 43pond
wie de kleine nie eert is de grote nie weert
-
sander dekamper
- Berichten: 665
- Lid geworden op: 31-08-2004 23:06
zeer veel mooie spiegels gevangen
geen topgewichten maar dat vind ik niet belangrijk
op een moeilijk maar zeer mooi water
dit jaar ook nog getrouwd {een hoop regelen}
bij mijn boot aankomen ,en daar vonden ze mijn motor waarschijnlijk
erg mooi dus die ben ik kwijt
daarna even een paar weken geen zin gehad om te vissen
maar we gaan weer beginnen
nu volop snoeken
gr Sander
geen topgewichten maar dat vind ik niet belangrijk
op een moeilijk maar zeer mooi water
dit jaar ook nog getrouwd {een hoop regelen}
bij mijn boot aankomen ,en daar vonden ze mijn motor waarschijnlijk
erg mooi dus die ben ik kwijt
daarna even een paar weken geen zin gehad om te vissen
maar we gaan weer beginnen
nu volop snoeken
gr Sander
mijn meeste indruk was op een nacht 15 karpers vangen,waarvan zwaarste 18,3kg,een nacht om in te lijsten,en dan nog op de rivier!!!
mijn minste indruk was een gevecht tussen 2 vissers voor een stek
,idioten blijven er overal lopen!!!
paul.
mijn minste indruk was een gevecht tussen 2 vissers voor een stek
,idioten blijven er overal lopen!!!
paul.
hou het netjes aan de waterkant!!
-
Pieter van der Rijt
- Berichten: 43
- Lid geworden op: 28-07-2004 08:28
- Locatie: Almere
De grootste indruk heeft voor mij de dood van enkele Hollandse en Belgische karpercollegea op mij gemaakt, als ik zo terug kijk op het afgelopen jaar.
Niemand is slecht, totdat hij het tegendeel heeft bewezen.
-
Pier Boomstra
- Berichten: 23
- Lid geworden op: 03-02-2004 21:53
- Locatie: zwolle
- Contacteer:
en wat visvangst betreft....dat ik eindelijk na zoveel jaren mijn eerste dertiger heb weten te vangen, wel gelijk een 39 ponder
gr
HB
Dit meldde Hans Brinkel en bij mij maakte het indruk hoe blij hij hiermee was, want ik weet wat voor moeite hij hiervoor doet en heeft gedaan, jammer dat ik op dat moment daar niet bij was, want ik was zo dicht bij hem.
Wat minder indruk op mij maakt is het weinig respect in elkaar tonen en gelijk al met antwoorden klaar staan terwijl je misschien eerst tot 10 moet tellen, maar dat schijnt voor sommigen al moeilijk te zijn, het is al eerder genoemd
gr
HB
Dit meldde Hans Brinkel en bij mij maakte het indruk hoe blij hij hiermee was, want ik weet wat voor moeite hij hiervoor doet en heeft gedaan, jammer dat ik op dat moment daar niet bij was, want ik was zo dicht bij hem.
Wat minder indruk op mij maakt is het weinig respect in elkaar tonen en gelijk al met antwoorden klaar staan terwijl je misschien eerst tot 10 moet tellen, maar dat schijnt voor sommigen al moeilijk te zijn, het is al eerder genoemd
-
Hans Brinkel
- Berichten: 5271
- Lid geworden op: 04-02-2003 01:00
- Locatie: Zoetermeer
- Contacteer:
Pier Boomstra schreef:en wat visvangst betreft....dat ik eindelijk na zoveel jaren mijn eerste dertiger heb weten te vangen, wel gelijk een 39 ponder
gr
HB
Dit meldde Hans Brinkel en bij mij maakte het indruk hoe blij hij hiermee was, want ik weet wat voor moeite hij hiervoor doet en heeft gedaan, jammer dat ik op dat moment daar niet bij was, want ik was zo dicht bij hem.
Wat minder indruk op mij maakt is het weinig respect in elkaar tonen en gelijk al met antwoorden klaar staan terwijl je misschien eerst tot 10 moet tellen, maar dat schijnt voor sommigen al moeilijk te zijn, het is al eerder genoemd
Hoi Pier
tja..zo een smile is dan moeilijk van mijn gezicht af te vegen....hopenlijk volgend jaar weer!
gr
Hans
-
Hans Brinkel
- Berichten: 5271
- Lid geworden op: 04-02-2003 01:00
- Locatie: Zoetermeer
- Contacteer:
Op de valreep van het oude jaar 2004 ....zeeeer positief is de geweldige respons tot nog toe van de veiling ten behoeve van de slachtoffers in Azie.
Dit toont aan dat dit board gezamenlijk ook in staat is om een project als dit mogelijk te maken.
All the best for 2005
HB
Dit toont aan dat dit board gezamenlijk ook in staat is om een project als dit mogelijk te maken.
All the best for 2005
HB
-
Aart Appel
Meeste indruk: dat dit board nog steeds is op een nivo is van Jan-lik-mijn-vestje (ongeveer chat nivo, koffietafel lulkoek). En waarom geen idee, maar wijs me is een discussie aan van enige innovatie ....? En als er mensen komen als Roger Feijen en die dan vervolgens worden afgedaan als arrogant tsja .....
But by the way: A happy new year!
But by the way: A happy new year!
-
dimitri pouls
- Berichten: 52
- Lid geworden op: 07-03-2004 14:56
- Locatie: bree (limburg-->belgië)
piet vlot schreef:op mij heeft het meeste indruk gemaakt............
in het najaar wist ik een schub te vangen op een grote rivier in nederland
na een fliinke dril van zo,n 15 minuten wist ik hem te scheppen.
een prachtige schub half in de 20 pond.
na de gebruikelijke snelle foto,s schieten ,wilde ik hem weer terug in ze
element zetten,maar tot mijn verbijstering wilde de vis niet meer weg
zwemmen.
ik heb hem meer dan 1 uur ondersteund in het water,want haar kieuwen
bewogen nog.
maar het mogt niet meer baten ze stopte met ademen,en lag stokstijf
in m,n armen.
ik was er kapot van en het ontneemde me het plezier in het karpervissen
voor enkele weken.
ik wens niemand in zijn vissersbestaan zo iets toe.
achteraf weet ik dat ik me eigen niets hoeft te verwijten,ik zet me gevangen vissen altijd heel snel terug, en hou het fotoschieten kort.
ik doe ook nooit m,n vissen in een bewaarzak.
maar toch blijf het zeer doen als ik er aan terug denkt.
dit heb ik ook meegemaakt
ik kreeg de (gras)karper niet direct onthaakt, heb mijn maat de karper eventjes in het water laten houden, ben hulp gaan vrage bij de buren, nadat de vis onthaakt was wou de vis niet meer zwemmen, men dan mee het water in gegaan, heb hem een tijdje geleidt en ben er mee naar de fontijn gezwommen, als hij eventjes weg was kwam hij na 1-2 minuten terug boven drijven. toen we bij de fontijn waren zwom hij weer. toen heb ik opgeruimd en (ongeveer) 3 kwartiers later zijn we vertrokken. Ik ben blijven opletten als ik em nergens zag drijven, niets meer gezien.
Naar het schijnt is de vis de volgende dag dood terug gevonden
denk altijd negatief, dan kan het alleen maar meevallen
-
Marcel Brauer
- Berichten: 392
- Lid geworden op: 03-07-2004 16:46
- Locatie: Venray
M´n eerste maasvissen gevangen, gelijk de eerste sessie was het al raak. Nooit durven denken, toch gebeurd.
Tevens heb ik en m´n vismaat, allebei ons PB verbeterd, beiden in dezelfde sessie.
Tevens heb ik en m´n vismaat, allebei ons PB verbeterd, beiden in dezelfde sessie.
-
dion van dongen
- Berichten: 310
- Lid geworden op: 02-06-2004 20:00
- Contacteer:
een stel zware karpers vangen.
De eerste keer van het jaar in de winter op snoek met dood aas en
na ongeveer 30 min. een snoek van 104 cm waardoor toen ik de kieuwgreep toepaste heel de punt van mijn dreg in mijn vinger ging.
Ik kon hem niet door mijn vinger halen en heb hem uit mijn vinger moeten trekken.
maar al mijn vingers zitten er nog aan
en nog veel meer meegemaakt
laterzzzz
De eerste keer van het jaar in de winter op snoek met dood aas en
na ongeveer 30 min. een snoek van 104 cm waardoor toen ik de kieuwgreep toepaste heel de punt van mijn dreg in mijn vinger ging.
Ik kon hem niet door mijn vinger halen en heb hem uit mijn vinger moeten trekken.
maar al mijn vingers zitten er nog aan
en nog veel meer meegemaakt
laterzzzz
-
Sem v Wijk
- Berichten: 349
- Lid geworden op: 07-11-2003 01:00
- Locatie: Barneveld
Ik heb in dit seizoen mijn eerste 20 tiger gevangen..
MVG SVW
-
Danny Grauwels
- Berichten: 47
- Lid geworden op: 30-06-2003 02:00
- Locatie: Kudelstaart
Wat mij het meest bijgebleven is is het volgende:
Met een paar viscollega's van het meer midden in de nacht een complete tent uit elkaar halen. Zonder dat mijn maat die erin lag te slapen iets merkte.
En dan de volgende ochtend wakker worden en hem nog steeds zien slapen in de open lucht.
Ps. t was zeer warm die nacht..dus t kon wel
Met een paar viscollega's van het meer midden in de nacht een complete tent uit elkaar halen. Zonder dat mijn maat die erin lag te slapen iets merkte.
En dan de volgende ochtend wakker worden en hem nog steeds zien slapen in de open lucht.
Ps. t was zeer warm die nacht..dus t kon wel
