Tja Henk, die M&M toch. Leuk dat we zoiets meer van Mitsz weten, van zijn boilies weten we vrij veel. Maar van zijn werkelijke vangsten eigenlijk niets, zal het echt iets wezen die boilies van hem.
Als ik aan de slag ga op een voor mij nieuw water wat eigenlijk niet zo vaak gebeurt, (een water als het Haringvliet vind ik veel en veel mooier om te bevissen.) Zal nooit alleen met boilies aan de slag gaan zonder tijgernoten ga ik zeker niet weg, blijft voor mij een van de aantrekkelijkste aassoorten.
En de kans op een van de vissen met een afwijkend patroon wat vreten (kan het geen eten noemen dan moet er een vork en mes bij) aangaat te vangen is weer wat groter.
Deze topic is eigenlijk een verlengstuk van de vorige, die ging over de karpervissers die mogelijk wat aan de luie kant zijn.
De keuze van de stek speelt in mijn karpervisserij een belangrijke rol.
Liever me een pak ezel voelen, (wie haalde dat ook al weer aan) en daardoor mogelijk mijn aas er maar een uur later in, dan mijn autootje achter mijn kont. De hengels gaan op een nieuw water pas na een paar uur er in, zeker niet alleen het pijlen speelt daar een rol in.
Marijn, kwam eens op een water waar ik niets van wist.
Na heel wat uren op de uitkijk en de nodige bakken koffie er stond weinig wind zie ik op een honderd meter een vis draaien. De boot in en kijken, het wier kwam er al aardig los toch vond ik nog een open plek van een vierkante meter. Waarom was er nog een open plek was me gedachten, een harde zandplaat, een plek waar karper het nodige voedsel vind. De keuze was niet moeilijk hier moest het aas in. Dat er een erg dikke vis die eerste nacht uitkwam heb ik maar gegooid voor de buitenwacht op toeval. Nee, liever uren wachten (echter ook vaak voor niets.) dan zomaar iets doen waar geen gedachten achter zit. Dan ben je wat je hersens aangaat (g)een luie karpervisser,
Een van de meest voorkomende fouten is een haak die al veel eerder vervangen had moeten worden. Een voorbeeld van een luie visser? De rig vinden veel jongens veel belangrijker, als de rig indraait ben ik al een heel eind op de goede weg.
Opgetuigde hengels die de week daarvoor zo in het foedraal zijn gegaan, zonder er een nieuwe onderlijn aan te knopen een voorbeeld van een luie visser, wat gewoon mogelijk GROTE vis kost.
Leuk als men zegt dat het nieuwe onderlijn is ondanks het wier wat eraan plakt .
Of ik geen luie visser ben ja natuurlijk wel, doe ook veel dingen niet of fout. Maar met dezelfde lach op je gezicht thuis komen na 4 weekeinden op rij niets gevangen te hebben, geeft volgens mijn vrouw aan dat zij nog vele jaren de vrijdagnacht alleen in bed door zal moeten brengen.
Frank, de top van een water vangen is voor mij nooit een doel op zich , maar wel mooi meegenomen.
Peter.
