![8)](./images/smilies/icon_cool.gif)
Een onrealistische westerse levensstandaard geplaagd door afbrokkelende moraal. De wal die het schip waarschijnlijk zal keren qua overpopulatie. Een onhoudbaar economisch model. Klimaat.
Waar ik me niet in kan vinden is er voor te kiezen ons daar dan maar bij neer te leggen.
Zelfs wanneer de boel als een kaartenhuis in elkaar dondert dient zich een nieuwe periode in de menselijk geschiedenis aan. Ons nu als gekken ontwikkelen op gebied van techniek, cultuur, begrip van onze natuurlijke omgeving, wetenschappen, spiritualiteit (?) geeft in het slechtste geval een beter uitgangspunt voor nieuwe generaties wanneer ze de draad oppikken als het stof van onze onze neergang gedaald is. Het meest optimistische scenario levert ons genoeg tijd op onze verknipte bestaansvorm opnieuw vorm te geven en red een groot deel van de organismen en ecosystemen die nu in de verdrukking dreigen te komen. Wellicht komt de waarheid zoals meestal ergens in het midden te liggen.
Ik hou er ook wel van te denken dat wij de generatie zijn die een van de belangrijkste kantelpunten uit de menselijke geschiedenis meemaken. Er is een kans dat ik de andere kant nooit te zien zal krijgen omdat we te diep door het stof moeten, maar spannende tijden zijn het in ieder geval wel. En nadenken over / experimenteren met hoe we die andere kant gaan vormgeven kan nooit kwaad.
Wanneer Yellowstone besluit een scheet te laten worden de kaarten simpelweg opnieuw geschud
![:wink:](./images/smilies/icon_wink.gif)