14-06-2013 13:31
Foto: nee, niet meer, verdwenen na talloze verhuizingen. Verhaaltje, ja.
Ik was een verwoed zeelt visser (typisch zeeltwater in mjn omgeving) in het begin van de seventies. Ik ving ze op de vaste stok, toen nog vissend met bamboe, ik ving er elke avond wel een paar, eerst pieren zoeken enzo, je weet wel.
Ben uit nieuswgierigheid ook met mais gaan vissen, hielp ook, maar ik kreeg bijvangsten: grote voorn en even later ook ... karper. Was net overgestapt op een 4,5 meter van mijn eigen zakgeld gekochte insteekhengel van wel 25 gulden! Ik was toen ruim 14 jaar.
De eerste karper was bij de sloot van de Kennedyschool in Presikhaaf, Arnhem. Ik had een vuilniszak om op te zitten met daarin spulletjes (brood, potje pieren, mais, handdoekje, doosje met haakjes, dobbers, lijn, lood). Ik ging alle boortjes af en gooide in elk gaatje tussen het kroos. Lekker makkelijk met een dobbertje met een centraal gat, en een stopje (stukje elastiek geknoopt) bovenop.
Er was een open stuk met een grote plakkaat. Ha, misschien we twee stuks, moet lukken. Paar korrels mais erbij en na drie keer mis geslagen te hebben, snapte ik er niets van. Dobber onder, aanslaan, niets.
Nog een keer. Ik heb het geweten. Hengel krom, dat was geen zeelt! De vis zwom van links naar rechts in het open stukje tussen de kroosbedden in en het kroos lag eigenlijk bijna alleen aan de oppervlakte. Door vol te houden en aanmoediging van mijn visvriend en buurjongen heb ik het eruit gekregen. Zonder net (zeelt visser, je pakte de vis met je handen toen) en na de vis moegestreden te hebben, gevangen.
Ik heb in mijn enthousiasme de plastic vuilniszak gevuld met wat water, de vis erin gedaan en thuis laten zien (200 meter verderop) en weer in hetzelfde water teruggezet. Ik weet nog: schubkarper, 73 cm
Kort daarna mijn eerste uitschuifbare (zee)hengeltje van glas gekocht met molentje (mitchell) en vissen op karper. Pa maakte steunen van metaal, ik gebruikte wakertjes van zilverpapier in een glazen potje. Het bleef niet bij die ene eerste karper!
38 jaar later nog steeds verknocht, minder fanatiek, maar vooral relaxed vissen. Niets moet meer. Plezier gaat nu voorop.