, gave molens waren dat , de eerste molen met verwerpspoel en crosswinding, wat een verademing met werpen was dat de eerste 30tiger ooit hoe was dat bij jullie ?
-
jacco noordermeer
- Berichten: 1889
- Lid geworden op: 02-02-2007 18:08
- Locatie: gorinchem
- Contacteer:
Richard, Biomaster's 4000 zo te zien , gave molens waren dat , de eerste molen met verwerpspoel en crosswinding, wat een verademing met werpen was dat
, gave molens waren dat , de eerste molen met verwerpspoel en crosswinding, wat een verademing met werpen was dat -
Richard Pont
- Berichten: 794
- Lid geworden op: 26-01-2005 10:53
- Locatie: Leidschendam
- Contacteer:
Hoi Jacco,
Bijna goed . Het waren vier Shimano Biomaster GT 7000's. Voor die tijd, samen met mijn vier Rod Hutchinson Strikers en vier Delkims een gigantische investering voor een 'pikkie' van 20. Wat zijn we nu verwend he, met zo veel keuze en voor veel minder geld heb je nu ook een top setje.
Bijna goed
. Het waren vier Shimano Biomaster GT 7000's. Voor die tijd, samen met mijn vier Rod Hutchinson Strikers en vier Delkims een gigantische investering voor een 'pikkie' van 20. Wat zijn we nu verwend he, met zo veel keuze en voor veel minder geld heb je nu ook een top setje.Ruim je rotzooi nou eens op !!!
-
guido berkmortel
- Berichten: 1860
- Lid geworden op: 25-06-2003 02:00
Na het lezen van Richard zijn verhaal, en met name het zien van zijn foto, deed me besluiten ook mijn verhaal hier te posten.
Het is 1999, en na een lange rit bereik ik tezamen met toemalige vismaat het befaamde Lac Du Der Chantecoq. Een ontiechelijk grote plas water.
Na een tijdje zoeken vinden we onze twee andere maten die er al een weekje zaten.
Deze hadden, na de karper die ze binnen een half uur vingen, in die week helemaal niets meer gevangen, met name door de toen volop in gang zijnde paai (heb er nog prachtige beelden van, poeheej, wat een dikke beren zwommen er onder hun boot door!!)
Na een gezellig avondje te hebben gehad (ene Alex P. zat er ook bij
) zonder onze hengels te water te hebben gelaten, gingen we 's morgens onze vergunning halen bij madame Babot in het plaatsje Eclaron, en de benodigde boodschappen.
Direct de eerste avond ving ik er mijn allereerste "Frankrijk" karper, een spiegel met de typische "knik" achter zijn kop van bijna 10 kg., oow wat was ik er blij mee!!!
De nacht erna was voor mij een slapeloze ivm de diverse runs bij mij en vismaten, echter met veel kleine vis.
De derde nacht kreeg ik weer een spuitende run op mijn rechter hengel, met mais beaast.
Hup, weer met tweeen de boot in en peddelen maar. Na de eerste flitsen van de vis te hebben gezien zei mijn maat: een dertiger!!! Dit was toen voor mij ultiem, kon het niet geloven.
Aan de kant gekomen kwam ie op de mat, wat een lap vis lag daar, poepoe, hier kwamen we voor!!!
Na de traditionele weging bleek ie op 2 ons na net geen 20 kg te wegen, maar dat boeide me helemaal niet, wat een bak van een vis!!!
Tot op heden mijn grootste vis, met enkele vissen die een poging gewaagd hebben, echter allen haalden het net niet tegen deze........
Het is 1999, en na een lange rit bereik ik tezamen met toemalige vismaat het befaamde Lac Du Der Chantecoq. Een ontiechelijk grote plas water.
Na een tijdje zoeken vinden we onze twee andere maten die er al een weekje zaten.
Deze hadden, na de karper die ze binnen een half uur vingen, in die week helemaal niets meer gevangen, met name door de toen volop in gang zijnde paai (heb er nog prachtige beelden van, poeheej, wat een dikke beren zwommen er onder hun boot door!!)
Na een gezellig avondje te hebben gehad (ene Alex P. zat er ook bij
) zonder onze hengels te water te hebben gelaten, gingen we 's morgens onze vergunning halen bij madame Babot in het plaatsje Eclaron, en de benodigde boodschappen.Direct de eerste avond ving ik er mijn allereerste "Frankrijk" karper, een spiegel met de typische "knik" achter zijn kop van bijna 10 kg., oow wat was ik er blij mee!!!
De nacht erna was voor mij een slapeloze ivm de diverse runs bij mij en vismaten, echter met veel kleine vis.
De derde nacht kreeg ik weer een spuitende run op mijn rechter hengel, met mais beaast.
Hup, weer met tweeen de boot in en peddelen maar. Na de eerste flitsen van de vis te hebben gezien zei mijn maat: een dertiger!!! Dit was toen voor mij ultiem, kon het niet geloven.
Aan de kant gekomen kwam ie op de mat, wat een lap vis lag daar, poepoe, hier kwamen we voor!!!
Na de traditionele weging bleek ie op 2 ons na net geen 20 kg te wegen, maar dat boeide me helemaal niet, wat een bak van een vis!!!
Tot op heden mijn grootste vis, met enkele vissen die een poging gewaagd hebben, echter allen haalden het net niet tegen deze........
-
Hans ter Haar
- Berichten: 389
- Lid geworden op: 22-02-2007 10:30
- Locatie: Tricht
Heb ik ook nog een mooi verhaal over een bijna 30-er 
Domaine des Iles
Als we aankomen en het water in ons op nemen zijn de Engelse buren goed bezig, verwoed proberen zij de put te dempen zeg maar, en dat vlak voor onze neus. Maandag vertrekken ze en komt ook Tarin vrij, en daar maken we gretig gebruik van. Onze overburen Eric en Elco gaan ook lekker, die hebben de teller al op 15 staan met vissen van 18 en 17,5k ertussen.
Bij ons blijft het stil als je de 7 0f 8 brasems niet meetelt.
Zo wordt het snel 5 mei als wij rond de middag net als Eric en Elco, met boot en hark al onze stekken aanharken om rond 19.00 uur onze hengels uit te varen. Na een half uur rommelen liggen de spullen op scherp. We eten sla en brood met gebakken rundertartaar, als een middelste hengel met een enkel piepje meld dat er vis in de buurt is. We nemen plaats op het bankje, maar er gebeurt niets. De gewichten van de swingers staan in de zwaarste stand en snel probeer ik daar nog wat aan te doen, en zo de druk op de lijn wat lichter te maken.
Eerst de middelste en dan de rechter swinger. Terwijl ik aan het gewicht draai om het wat naar voren te schuiven zie ik de middelste swinger met een tikje, zonder geluid, omhoog komen en in een reflex sla ik de hengel aan. Hans roept nog licht ontstemd… He lul, sla je niet een beetje te vroeg, waarop ik een geïrriteerd en in het Haags geformuleerd antwoord geef. Ik was zelf ook wel wat geschrokken van mijn actie. Als Hans vraagt of er wat aanzit, moet ik ontkennend beantwoord. Shit denk ik nog hij had gelijk. Nee er zit toch wat aan, en in een rap tempo zie ik de lijn als een raket naar de andere kant van de landtong opstomen. Slip dicht, anders zijn we kansloos. Ik doe verwoedde pogingen de vis af te stoppen, want de vis is op snelheid. Op 2 meter van de kant slaat de vis een kolk en draait onze kant op. Dat 2 keer slikken was goed hoorbaar, en ik slik nog een keer als ik de vis over haar flank zie draaien. Slip open en rustig drillen. Holy cow. Hans had het nog niet door, maar als de vis voor de 2e keer draait weet ook hij genoeg. Groot is dan ook onze vreugde als de vis 2 minuten later in het net beland. Dan komt de vis uit het water, en springen de tranen ons in de ogen,
de rest is net een roes; fototoestel en video, worden klaar gezet, en een weegschaal die doorslaat tot 28K+. Achtentwintig kilo, je gelooft het niet. Na een prachtige foto en video sessie gaat de vis terug. Als zij het net verlaat draait zij links om, blijft even liggen, waarbij haar staart boven water komt, ze laat nog 1 keer haar mooie lijf zien, zwaait nog een keer en verdwijnt dan langzaam in de diepte. Tja dan is het toch even stil en zijn er geen worden om te bevatten wat je net meemaakt.
We worden weer op aarde gebracht door een licht brommend geluid, de voerboot van Eric en Elco brengt ons twee koningsbiertjes, gouwe gasten zijn het. De konings biertje smaken voortreffelijk, en als de hengles eruit zijn wordt er ook nog een fles Bowmore soldaat gemaakt....
Domaine des Iles
Als we aankomen en het water in ons op nemen zijn de Engelse buren goed bezig, verwoed proberen zij de put te dempen zeg maar, en dat vlak voor onze neus. Maandag vertrekken ze en komt ook Tarin vrij, en daar maken we gretig gebruik van. Onze overburen Eric en Elco gaan ook lekker, die hebben de teller al op 15 staan met vissen van 18 en 17,5k ertussen.
Bij ons blijft het stil als je de 7 0f 8 brasems niet meetelt.
Zo wordt het snel 5 mei als wij rond de middag net als Eric en Elco, met boot en hark al onze stekken aanharken om rond 19.00 uur onze hengels uit te varen. Na een half uur rommelen liggen de spullen op scherp. We eten sla en brood met gebakken rundertartaar, als een middelste hengel met een enkel piepje meld dat er vis in de buurt is. We nemen plaats op het bankje, maar er gebeurt niets. De gewichten van de swingers staan in de zwaarste stand en snel probeer ik daar nog wat aan te doen, en zo de druk op de lijn wat lichter te maken.
Eerst de middelste en dan de rechter swinger. Terwijl ik aan het gewicht draai om het wat naar voren te schuiven zie ik de middelste swinger met een tikje, zonder geluid, omhoog komen en in een reflex sla ik de hengel aan. Hans roept nog licht ontstemd… He lul, sla je niet een beetje te vroeg, waarop ik een geïrriteerd en in het Haags geformuleerd antwoord geef. Ik was zelf ook wel wat geschrokken van mijn actie. Als Hans vraagt of er wat aanzit, moet ik ontkennend beantwoord. Shit denk ik nog hij had gelijk. Nee er zit toch wat aan, en in een rap tempo zie ik de lijn als een raket naar de andere kant van de landtong opstomen. Slip dicht, anders zijn we kansloos. Ik doe verwoedde pogingen de vis af te stoppen, want de vis is op snelheid. Op 2 meter van de kant slaat de vis een kolk en draait onze kant op. Dat 2 keer slikken was goed hoorbaar, en ik slik nog een keer als ik de vis over haar flank zie draaien. Slip open en rustig drillen. Holy cow. Hans had het nog niet door, maar als de vis voor de 2e keer draait weet ook hij genoeg. Groot is dan ook onze vreugde als de vis 2 minuten later in het net beland. Dan komt de vis uit het water, en springen de tranen ons in de ogen,
de rest is net een roes; fototoestel en video, worden klaar gezet, en een weegschaal die doorslaat tot 28K+. Achtentwintig kilo, je gelooft het niet. Na een prachtige foto en video sessie gaat de vis terug. Als zij het net verlaat draait zij links om, blijft even liggen, waarbij haar staart boven water komt, ze laat nog 1 keer haar mooie lijf zien, zwaait nog een keer en verdwijnt dan langzaam in de diepte. Tja dan is het toch even stil en zijn er geen worden om te bevatten wat je net meemaakt.
We worden weer op aarde gebracht door een licht brommend geluid, de voerboot van Eric en Elco brengt ons twee koningsbiertjes, gouwe gasten zijn het. De konings biertje smaken voortreffelijk, en als de hengles eruit zijn wordt er ook nog een fles Bowmore soldaat gemaakt....
Experience……
Is not what happens to people.
Its what people do
With what happens to them.
http://www.vismaten.nl
Is not what happens to people.
Its what people do
With what happens to them.
http://www.vismaten.nl
-
Sjoerd Bonenkamp
- Berichten: 1884
- Lid geworden op: 22-09-2009 11:16
Mooie verhalen staan er tussen. Leuk om te lezen heren!
Mijn eerste dertiger kwam totaal uit de lucht gevallen. Was juli 2002 en overdag warm geweest.
Al een tijdje trok een watertje in mijn toenmalige woonplaats mijn aandacht. Zag er regelmatig wat vissen zwemmen op een bepaald gedeelte, maar kon de grootte van deze vissen moeilijk inschatten. De overvloed aan lelies maakte het tevens onverantwoord om de vissen op deze plaats te belagen. Aangezien ik toen op andere wateren viste, had ik er nog nooit een poging gewaagd. Had ook geen idee van het bestand.
Op een vrijdagmiddag liet ik mezelf weer eens uit aan het watertje en die middag zag ik ook aktiviteit aan de andere kant van het water. Daar staan ook veel lelies, maar daar kon met het juiste materiaal en een beetje gezond verstand enigszins veilig gedrild worden. Aangezien dat weekend mijn bij mn moeder wonende broertje weer naar mij en mn vader zou komen, besloot ik ’s middags wat boilies rond te strooien en er ’s avonds een paar uurtjes met mn broer te gaan vissen. Puur op de bonnefooi en vooral met als doel gezellig even samen een paar uurtjes te vissen en evt nog wat te vangen.
Grootste nadeel van het watertje is de bereikbaarheid. Om op je stek te komen moet je eerst met gevaar voor eigen leven een steile grashelling af. De laatste 2,5 meter moet je springen. Erg handig als je dan met 2 bent.
Maargoed, alles eenmaal beneden hebben we voorzichtig de montages op de blubber laten zakken en was het tijd om wat bij te praten over het leven. De tijd vloog voorbij en we besloten rond middernacht dat het tijd was om op te ruimen.
Precies op dat moment een paar piepjes op rechts. Nadat ik de hengel pakte dacht ik een kleintje te hebben gehaakt. De vis liet zich makkelijk door de lelies heen manouvreren en binnen een minuut kon ik m al scheppen. “Kleintje” zei ik, maar toen ik in het net keek veranderde ik van gedachten. Dit was een bak! Na het wegen bleek deze schub ruim 15 kilo te wegen en was dit een dikke verbetering van mijn pr dat toen al jaren op 13 kilo stond. Ik had het gewoon niet meer, zo ongelofelijk blij was ik.
Het hele moment was geweldig. De mooie avond, de gezelligheid, alles was perfekt! Nu weer kippevel..
Ondanks dat ik daar niet meer woon, kom ik er nog vrij vaak en elke keer moet ik dan weer denken aan die ene avond in juli 2002….
Mijn eerste dertiger kwam totaal uit de lucht gevallen. Was juli 2002 en overdag warm geweest.
Al een tijdje trok een watertje in mijn toenmalige woonplaats mijn aandacht. Zag er regelmatig wat vissen zwemmen op een bepaald gedeelte, maar kon de grootte van deze vissen moeilijk inschatten. De overvloed aan lelies maakte het tevens onverantwoord om de vissen op deze plaats te belagen. Aangezien ik toen op andere wateren viste, had ik er nog nooit een poging gewaagd. Had ook geen idee van het bestand.
Op een vrijdagmiddag liet ik mezelf weer eens uit aan het watertje en die middag zag ik ook aktiviteit aan de andere kant van het water. Daar staan ook veel lelies, maar daar kon met het juiste materiaal en een beetje gezond verstand enigszins veilig gedrild worden. Aangezien dat weekend mijn bij mn moeder wonende broertje weer naar mij en mn vader zou komen, besloot ik ’s middags wat boilies rond te strooien en er ’s avonds een paar uurtjes met mn broer te gaan vissen. Puur op de bonnefooi en vooral met als doel gezellig even samen een paar uurtjes te vissen en evt nog wat te vangen.
Grootste nadeel van het watertje is de bereikbaarheid. Om op je stek te komen moet je eerst met gevaar voor eigen leven een steile grashelling af. De laatste 2,5 meter moet je springen. Erg handig als je dan met 2 bent.
Maargoed, alles eenmaal beneden hebben we voorzichtig de montages op de blubber laten zakken en was het tijd om wat bij te praten over het leven. De tijd vloog voorbij en we besloten rond middernacht dat het tijd was om op te ruimen.
Precies op dat moment een paar piepjes op rechts. Nadat ik de hengel pakte dacht ik een kleintje te hebben gehaakt. De vis liet zich makkelijk door de lelies heen manouvreren en binnen een minuut kon ik m al scheppen. “Kleintje” zei ik, maar toen ik in het net keek veranderde ik van gedachten. Dit was een bak! Na het wegen bleek deze schub ruim 15 kilo te wegen en was dit een dikke verbetering van mijn pr dat toen al jaren op 13 kilo stond. Ik had het gewoon niet meer, zo ongelofelijk blij was ik.
Het hele moment was geweldig. De mooie avond, de gezelligheid, alles was perfekt! Nu weer kippevel..
Ondanks dat ik daar niet meer woon, kom ik er nog vrij vaak en elke keer moet ik dan weer denken aan die ene avond in juli 2002….
-
nico drent
- Berichten: 71
- Lid geworden op: 14-07-2011 12:28
hahaa mooi om te lezen dit allemaal.
het speelt natuurlijk ook een grote rol.
van waar je hem vangt en welk jaar en hoelang je al vist
dat is allemaal wel leuk om te lezen
het speelt natuurlijk ook een grote rol.
van waar je hem vangt en welk jaar en hoelang je al vist
dat is allemaal wel leuk om te lezen
