Stefan Slechten schreef:Wanneer men de moeite zou nemen om eens met die mensen te praten, en dan écht praten, dan zul je zien dat 99% van die mensen eigenlijk helemaal geen keuze heeft gehad, en vanzelf op straat terecht is gekomen.
Stefan,
geloof me als ik zeg dat ik genoeg "goede" gesprekken met daklozen gehad heb. Maar even op je antwoord, dat mensen dakloos geworden zijn is inderdaad meestal een reden voor waar zij niets aan kunnen doen.
Maar als kijk (en ik zie het gebeuren van heel dichtbij door mijn werk) dan valt het me op dat 90% van de daklozen geen stappen onderneemt om het beter te krijgen en puur maar in het slechte leven blijft hangen. Er worden vele kansen aangeboden etc, maar als mensen zelf weigeren kan je er niets mee.
Kijk eens naar de daklozenkrant, dat vind ik een bezigheid waarbij je duidelijk ziet wie het er WEL en wie het er NIET voor over hebben om iets te doen. Geloof me dat er genoeg mensen zijn die zeggen "nee dat is veel te veel werk". De mensen die die kans wel grijpen, daar heb ik respect voor.
Jan,
ik was van plan niet teveel op je antwoord in te gaan. Echter, het volgende wil ik wel kwijt:
Ik vind het knap dat je van afstand kan zien hoe mijn zicht op de werkelijkheid is, zonder me te kennen.
Een baan als die van mij brengt je dicht bij daklozen in de buurt en je hoort genoeg van de straat.
Discussie voeren hou ik wel van, maar als mijn eigen mening (welke gegeven
mag worden) wordt bestempeld met...
"hebben weinig of zelfs wellicht geen enkel inzicht in de werkeljkheid.
Jammer en triest voor jullie"
Dan vraag ik me af wie inzicht in de werkelijkheid heeft.
Mvg,
Frank Avezaat
.
....te triest voor woorden!
!) vindt ik daarentegen op z'n zachts gezegd wel vervelend.
