Heeft weinig met het nachtvissen te maken, maar goed, wil het jullie toch niet onthouden.
Enkele dagen geleden ging ik samen met een vriend lekker relaxt op een pitoresk vennetje vissen. Eenmaal aangekomen besluiten we op de invalidenplek te gaan zitten. Niks geen problemen, en heerlijk om te zitten. Alleen wel een nadeel dat we de steunen niet de grond in kregen. Dan maar tegen het hekje gezet, ging ook goed.
Na een half uurtje krijgt mijn maat beet op zijn linkerstok. Lekker drillen, en ik zet sociaal zijn andere stok met de top onder water, krijgen we tenminste geen problemen. Enkele seconden later schiet deze echter met een noodvaart het water in.......
Ik spring erachteraan, gewoon het belenspoor volgen. Jezusmina, wat gaat die vis hard. Inmiddels lig ik met kleren aan in het midden van het water, en zie niks meer.
Klotezooi, dit is echt lullig.................
Ik zwem terug en kom erachter dat ik door drie meter takken gesprongen ben, kan amper meer terug. Mijn maat stond nog steeds vcerbijsterd, stok weg en ik er meteen achteraan, bleek er echt geweldig uit te hebben gezien........
Maar ik voel het dus als mijn schuld, en besluit om met mijn schepnetsteel te gaan dreggen, om allesnog te redden.
Ik duik, blijkt een zuigende prutbodem te zijn, verzuip bijna, kom proestend boven, en schop al spartellend mijn carbonnen exclusieve schepnetsteel diep de vlas/prutbodem in.
Een kwartier duiken levert niks op. Balend dus de kant weer op, bibberebd in t boxershort....
Echt nog nooit zoiets absurts in zo'n korte tijd meegemaakt. T was gewoon te bizar. Waarschijnlijk was de baitrunner dichtgeklapt. Kan gebeuren. Jammer.
We hebben ons echter wel helemaal kapotgelachen
La vita é bella, Erik