Een hele stomme vraag.

[Kees Ouwendijk]

Theo ik zelf heb nog nooit op een betaalwater gevist, maar ik heb kennissen zat die giga vangsten maken.
Ik heb zelfs gehoord dat er ruim van te voren stekken worden aangevoerd, dit gebeurd !
Dit zal een uitzondering zijn maar als je foto's wil hebben mooi meegenomen.
Het zal ook uit maken wie er komt ( wie schrijft die blijft ).

Ik zelf zie een betaalwater als een forellenput, maar nu op het oostvoornse meer.

[theo kievits]

hallo kees

ik ga zelf 2 a 3 keer per jaar naar een betaalwater
ik heb wateren mee gemaakt waar je veel vissen ving
en wateren waar je nog niet 1 vis gevangen kreeg
dus wat ik wil zeggen is dat de meeste ervan uitgaan
dat als je naar een betaalwater gaat je " dikke " vissen vangt

gr theo

[Peter Nys]

Ik vind de belevenis en de herinneringen die je aan een bepaalde vis hebt veeeeel belangrijker dan het gewicht ervan. Of je die vis nu in frankrijk, nederland, belgië of eender waar hebt gevangen. Het kan misschien wel zo zijn dat wanneer gaat nadenken over deze dingen dat je vaak bij je zwaardere vissen terecht gaat komen...

Mijn pb is onder andere iets waar ik super herinneringen aan heb, maar ik heb net zo goed geweldige herinneringen aan kleinere vaak hele mooie vissen... Vissen gaan doe je in eerste instantie nog altijd voor jezelf en niet voor iemand anders. Je moet gewoon plezier beleven in hetgeen je doet en je niet spiegelen aan anderen.

Dus als voor jouw die nederlandse 30er meer waarde heeft dan een franse 30er is dat gewoon prima !! Gewoon lekker genieten is de boodschap, niet meer, niet minder...

Greets

Peter

[Mario Kok]

Vind zelf mijn Mexicaanse vissen net weer wat meer speciaal dan mijn Nederlandse of Franse bij elkaar. Mijn Finse vissen blijven echter ook bijzonder.

[Peter Nys]

Heeft toch ergens te maken met de belevenis die je aan die vissen hebt ervaren of niet Mario?

[van den abbeele tom]

ik ga elk jaar verschillende keren naar frankrijk .heb er al veel grote vissen mogen vangen maar daarom zijn dit niet de vissen die mij het meeste zijn bij gebleven .eerlijk gezegd is het op sommige betaal water niet echt moelijk een karper te vangen maar als je lijk mij regel matig de maas bevist en er op regelmatige basis een visje kunt vangen dan doet zo een visje je veel meer plezier omdat je er veel meer moeite heb voor moeten doen

[Jelle Dries]

Voor mij heeft een vis, gevangen in Frankrijk of Belgie, dezelfde waarde. Feit is dat het in frankrijk veel makkelijker is om een dikke vis te vangen. Nu ja, makkelijker... Ik heb toch zo'n 20 tal sessies moeten vissen in Frankrijk voordat ik mijn eerste Franse 50er had. En toch vang ik op jaarbasis mijn meeste dikke vissen in Belgie, ook al vis ik in vergelijking meer dagen/nachten in Frankrijk dan in Belgie.
Ik ben gewoon blij met elke vis, zolang deze maar niet uit een volgepropt btw komt (dit is natuurlijk persoonlijk, iedereen moet voor zich beslissen of hij al dan niet een stekje boekt op een water waar je dan met allemaal op een hoop zit).

[Mario Kok]

Heeft toch ergens te maken met de belevenis die je aan die vissen hebt ervaren of niet Mario?

Zeker, zit wat meer verhaal omheen zeg maar.

[Peter Nys]

Dat bedoel ik nu !!! Gewoon lekker je eigen doen, durven gaan voor nieuwe dingen !!! de uitdaging, de passie, kortom alles wat er omheen draait !! Dit zijn de dingen die velen tegenwoordig uit het oog verliezen...

[Peter de Jonge]

voor mij is ook iedere vis van waarde en zeker naar mate de moeilijkheidsgraad stijgt meer waard. Op het water waar ik tot nu toe mijn pb vandaan heb (38,2 pond ) wordt veel gevist en gevangen. Ik ben 1 van de weinigen, zo niet de enige die er drijvend vist. Op hetzelfde water heb ik ook een perfecte volschub van 15 pond gevangen. Deze vis is bij geen enkele van de statische vissers bekend en is mij meer waard dan mijn record. Gewoon de kick van het vangen van een unieke vis en dan ook nog eens een hele mooie. Mijn pb vis wordt jaarlijks meermaals gevangen en mag wat mij betreft gezien worden als 1 van de "hoeren"van het water. Het blijft een bak van een vis maar is in mijn ogen niet zaligmakend.

[ron cuyten]

Dit nu gezegd te hebben Peter.

Wat is nu jouw mening in het begin van dit topic was die nog anders of is hij niet veranderd?

Het gaat toch om de beleving? Of om het gewicht?

Eigenlijk allebei wel een beetje maar ook heel persoonlijk.

Ook Frankrijk kent vele moeilijke wateren zelfs betaalwateren waar je niet zomaar even een dikke vis komt vangen.

[martijn boer]

Wat mij opvalt is dat het vaak de vissers zijn, die weinig succesvol zijn in Frankrijk, die met dit soort stellingen komen

Zijn hun eigen visserij aan het verheerlijken, en hun terleurstellingen in het land van belofte (nog steeds), aan het verbloemen.

[Peter de Jonge]

Ron,

Voor mij is iedere vis een individu en heeft dus zijn of haar eigen waarde. Zoals hieronder staat, die volschub had voor mij veel meer waarde dan een andere vis, omdat de vangst zo bijzonder was. Zelfde geldt voor een rijenkarper van 15 pond die ik ooit ving, die meer dan 2 keer zo oud was als ikzelf. Die vissen kan ik qua gevoelsbeleving niet vergelijken met een hoer die 10 keer per seizoen gevangen, ook al is het mijn zwaarste ooit. Dan is het meer van "oh, daar heb je die weer".

Mijn mening blijft, een Nederlandse dertiger is niet te vergelijken met een Franse. Ik denk zelf eerder dat een Nederlandse 30-er gelijkstaat (qua hoeveelheid dat ze voorkomen) aan een Franse veertiger. Deze vraag komt eigenlijk vanuit het feit dat ik vroeger heel veel vissers kende die op een water in Frankrijk gingen vissen en met bakken zware vissen terugkwamen die in Nederland werkelijk nog geen brasem konden vangen. Ondertussen waren zij wel DE MAN omdat ze ene paar dikke 30-ers of groter hadden gevangen. Als ik hun vroeg wat zij nu als hun peebee beschouwden dan was het standaard de dikste vis. Zoals Ron van Houtum eerder al aangaf, als mij de vraag gesteld zou worden: Mijn pb in Nederland is 38,2 pond, mijn PB in Belgie 31 pond en in Frankrijk een zeelt van 5.2 kilo.

[jarno bots]

ik heb in 2009 het hele jaar op een groot (40ha) water gevist die dun bezet is, hier 12 vissen gevangen en deze waren voor mij van een grotere waarden dan de vissen die ik op een klein putje een dorp verderop vang door een middagje te gaan zitten, en ook nog eens was de mooiste vis een hele mooie spiegel van 12pond terwijl, ik daar ook mijn pb ving van 33pond
dus voor mij, de moeite die je moet doen, en zeer zeker of de vis een mooie gezonde ongevange vis is verhogen bij mij het getal van waarde

[Kees Ouwendijk]

Martijn dit gaat in mijn geval zeker niet op, ik kan je wel de nodige cijfers geven maar vind dit persoonlijk zinloos. Ik denk dat ik tussen 19'86 en 19'95 pakweg 10 sessies in frankrijk heb gemaakt en daar zit geen betaalwater bij. Heb diverse super resultaten behaald. Vis nog steeds fanatiek op nederlands water, ook de nodige resultaten maar niet dezelfde als in frankrijk het is net waar voor je kiest.

Ik vis nu 37 jaar op karper gemiddeld rond de 1250 uur per jaar aan de waterkant en mijn 2 grootsten komen uit franrijk wel toeval Toch ?

[Peter de Jonge]

Kees, dat zijn aardig wat jaren ervaring!. Persoonlijke vraag : Beleef jij nog steeds evenveel plezier in je visserij als in het begin? Waarschijnlijk wel (omdat je anders waarschijnlijk al gestopt zou zijn) of is het vissen nu meer een excuus "for just beeing there"...Ik vraag dit, omdat ik ook wel vissers heb gesproken die waarschijnlijk ook in jouw tijd gestart zijn en die aangeven dat de magie van het karpervissen grotendeels is verdwenen...

[ron cuyten]

Ondertussen waren zij wel DE MAN omdat ze ene paar dikke 30-ers of groter hadden gevangen.

Lekker belangrijk.
Als die gasten plezier in hun eigen visserij hebben is dat toch prima?
Je hebt altijd baas boven baas. Als ik jou postings lees haal ik daar uit dat jij plezier aan je visserij beleeft.
Je hebt je eigen kijk op karpervisserij en doet dit anders als andere niks mis mee in mijn ogen.

Ik heb 6 jaar in de Hengelsport gewerkt en geloof me het ene na het andere succes verhaal kreeg ik te horen.
Als iemand enthousiast is en trots op zijn 60 betaalwater dertigers ben ik ook blij voor hem.
Het doel is van je hobby dat je plezier hebt toch? Het is ook wel een beetje gunnen.

[Kees Ouwendijk]

Peter, het plezier is gebleven en dit beleef ik de laatste jaren in nederland op grote wateren.
Blankie boy is mijn bijnaam om dat het mij vaak overkomt en ik het niet erg vind, de natuur om mij heen maakt veel goed en ik ben vlug tevreden.
Wat jij zegt dat de magie bij veel van de vissers van mijn leeftijd is verdwenen kan in bevestigen, bij de ksn blijven steeds minder oude vissers over vind dit zelf erg jammer.
Ook de commercie is hier schuldig aan?

Ron kan ik ook gelijk geven het gaat om persoonlijke beleving. Het gaat er om wat je zelf wil?
Toch ben ik van mening dat de meeste karpervangers door de commercie en bladen geen of weinig beleving hebben, zeker als het gaat om kleine vis of andere bijvangsten.

Nog een vorm van beleving een kennis van mij maakt zelden foto's hij heeft vissen misschien wel eens een veertigponder gewoon teruggezet, zonder te wegen! fanatiek zonder foto.

Ik zelf meet en weeg elke vis voor mijn eigen dagboek, foto's neem ik niet als vissen de bewaarzak in moeten, uitzondering echt groot maar dat komt zelden voor.

mvg blankie boy

[Peter de Jonge]

blankie boy,

ik doe min of meer hetzelfde als jij. Ik zak nooit een vis langer dan een kwartiertje, dan is er altijd iemand bij me in de buurt om een fotootje te maken voor mijn privé archief (zo niet, dan foto op de mat en terug). Ik post wel eens een vis op dit forum, maar dat is dan meer uit pure trots dan vanwege pats-drang. De foto's maak ik in 1e instantie voor mijzelf. Ik maak ook nagenoeg van elke vis foto's, vaak op de mat omdat ik bijna altijd alleen vis (drijvend 99 % van de tijd, de rust om mij heen is voor mij erg belangrijk.) De vis op de mat fotografeer ik aan 2 kanten zodat ik hem later eventueel terug kan herkennen. dan beleef ik ook het meeste plezier als ik op een water waar ik al veel vissen heb gevangen, toch nog weer een nieuwe vang. Soms zie ik het niet meteen, maar met de foto's kom ik er dan toch uit. Dat is voor mij een deel van de sport, een soort verzameldrang zeg maar.