De pondenrace: wat drijft ons?

[Bert Vooijs]

Wat is dat toch met die gewichten?

Ik vis nou een jaartje op karper. In het begin was het belangrijk om uberhaupt iets te vangen. Toen de eerste karpers kwamen werd het 'PR' een leuk nevendoel.

Anderhalve maand geleden lag de eerste dertiger op de mat en vorige week mocht ik er één vasthouden die ik dankzij - of samen met - anderen gevangen heb.

Op dat moment - bij die tweede dertiger - ontstond een kilozucht die ik niet van mezelf verwacht had en waar ik een jaar geleden nog schamper om zou hebben gelachen.

Voor straf ben ik knollen gaan zoeken. De vis in de avatar weegt zeven pond en gisteren ving ik nog een prachtige schub van (denk ik) een pond of vijf. Maar het helpt niet; ik ga doelen stellen. Natuurlijk meer, maar liefst ook groter.

Wat drijft me (en duidelijk veel anderen) om die pondenrace aan te gaan?
Zelf denk ik dat ik met mijn hernieuwde vispassie het kind in me heb teruggevonden. Maar volgens mij ligt het niet zo eenvoudig.

De vraag: waarom doen we dit? En doen we er goed aan?

Brand los.

Bert.

[Bert Vooijs]

Oeps. In verkeerd hoofdstuk terechtgekomen.

Moddereter: kun je a.u.b. verplaatsen naar Discussiehoek?

BVD

Groeten van Bert.

[Frank van Amerongen]

Bert,

Man o Man. Waar maak je je druk om?
Genieten is en blijft toch het kernwoord?

Het is toch natuurlijk dat vissers een jagersinstinct hebben. Hier valt ook de omvang van het 'prooi' mee, denk ik. Een voorbeeld:
Stel jij was een buizerd, dan wilde je toch ook liever een flink grote muis vangen en dan oppeuzelen ipv een ini-mini muisje, waar nog maar net wat vlees (!! ha ha!!) aan zit?

Zolang je maar blijft genieten, blijft relativeren en vooral lekker blijft vissen is er toch niks aan de hand?

Voormijzelf geeft het meer voldoening wanneer ik er veel meer moeite voor gedaan heb voor 'net die ene' dan wanneer ik naar een of andere dikkevissenparadijs zal gaan waar elke boerenlul er eentje kan vangen.

Als laatste, doe je ding en geniet man! Het is een hobby!

Groet,
Frank

[Remko Berendsen]

ik vis graag met een doel en dat is dan toevallig het doel zware vissen maar dat wil niet zeggen dat ik de kleine vissen niet op prijs stel ik vis ook vaak met de pen en korst en vang dan overwegend kleine vis maar ook gewoon aktie en het vissen zelf is de hobbie zolang je er plezier aan beleefdt maakt het toch niet uit of je op kliene of grote of meschien bijzondere vissen vist de plezier in je hobbie is het belangrijkst

[Michiel de Vries]

ik zit nog in de stage dat ik uberhaupt wat wil vangen, heb er 2 mogen verwelkomen dit jaar (1ste jaar dat ik vis)
gewicht doet me nog niet veel, maar zal ook wel komen omdat ik nog geen weegzak en weegschaal heb, komen half december als het goed is

mss dat ik den meer gewichtengeiler wordt als ik uberhaupt al wat vang

[Bert Vooijs]

Frank, ik maak me nergens druk over (in dit kader).
Dit is niet bedoeld als therapie, alleen als analyse.

Ben alleen benieuwd wat wij vinden dat ons drijft. Hoe serieus nemen we onszelf in de jacht op groot of veel? Zelf ben ik geen targetvisser. Maar ik zou er zo maar eentje kunnen worden. Wat gebeurt er met je als je driekwart van het (bekende) bestand van een water hebt gevangen? Dan kan ik me voorstellen dat je die andere ook wilt. Maar er zijn ook vissers die naar een nieuw(e) putje, plas of meer gaan met het doel alles of een bepaalde vis te vangen. Hoe werkt dat? Waarom? Geen waardeoordelen dus. Getuige mijn openingsposting vind ik wel dat het iets met penisverlenging te maken heeft (niet naar buiten maar voor jezelf), maar kan ik niet ontkennen dat het ook aan mij begint te knagen.

Leek me een leuk discussieonderwerp.

Genieten als kernwoord is een uitgangspunt. Daar zijn we het roerend over eens.

Groeten van Bert.

[Remko Berendsen]

ik vang graag grote karpers.maar je moet het maar als een spelletje zien je ziet ergens een grote vis op foto en je weet gewoon dat je die vis ook wilt vangen.dus ga je op zoek naar het water je gaat opserveren en pielen daarna maak je een plan aas,plek,waar en hoe te vissen etc etc en als je naar al dat werk dan zo'n vis mag vangen dan is dat gewoon supergaaf en zolang je er maar plezier in houd dan gaan er voor zou ik zeggen.voor mij geen aantallen maar dat spelletje constant proberen de rest een stapje voor te zijn maar ik blijf blij met al de karpers die ik vang en als dat niet zo is dan hoeft het voor mij niet meer

[tino beunk]

Ik ben blij met elke vis die ik vang. Of ze nu groot of klein zijn. Maar meestal zit ik op een water, waar wel iets bijzonders op zit. Dit kan een zware vis zijn of een zeer mooie vis. Natuurlijk vind ik het zeer mooi om een lekkere dikke vis te vangen. Dit jaar verliep wel goed qua gewichten, mag niet klagen vind ik. Ik heb dan dit jaar wel wat minder vis gevangen dan voorgaande jaren, maar hier zitten dan wel wat mooiere en dikkere exemplaren tussen. Maar natuurlijk moet je plezier in het vissen beleven. Dit kan ook een keer een mooie omgeving zijn bijvoorbeeld.

Zo op naar de grote jongens!

[Peter Nys]

Maak je maar geen zorgen Bert, als je gewoon blijft genieten van je visserij zal je vroeg of laat wederom op een punt komen dat het allemaal geen fuck uit gaat maken of hij nu 19 of 21 kg weegt. Ik geef toe dat ik ook graag dikke en grote vissen vang en dat zal iedere visser wel hebben denk ik zo, een snoekvisser wil die magische meter voorbij, een meervalvisser gaat voor zijn 2 m + vis, een voornvisser gaat voor een voorn van +1 kg etc...

Het probleem dat zich stelt is dat vele mensen door de drang naar steeds dikker en meer vergeten te genieten van hun hobby. Voor vele is het gewoon van moeten geworden, al de rest is bijzaak...

Mvg

Peter

[Koen Septer]

Bert,

Ik begon dat pondengedoe ook steeds meer te merken in mijn visserij. Ook vaak om je heen werden vooral de ponden genoemd en niet meer de vis zelf. Hoe zwaarder de vis was die je ving hoe mooier en vooral knapper iedereen het vond dat je hem gevangen had. Zelf begon ik dit daarom eigenlijk ook te denken. Maar nu als ik weer zo terugkijk naar dit seizoen vraag ik me af waarom ik steeds meer zo bezig ben. Ik wil wel graag die grote vissen vangen maar daardoor begin je in aantallen (door tactiek) duidelijk minder te vangen, ook zie je minder de leukheid in van de kleine vissen die je vangt en vooral hoe mooi deze vaak zijn. Want zeg nou zelf eigenlijk zijn die slanke vissen mooier om te zien dan zo'n hangbuik.

Dit alles speelt nu al weer ff in mijn hoofd en ik heb daarom ook besloten vanaf nu (komend seizoen) vooral weer vooral gewoon te gaan vissen en dan vanzelf wel te kijken wat er bovenkomt, dus geen target visserij meer. Sinds ik dit namelijk een beetje doe gaan m'n vangsten alleen maar achteruit en ook deels het plezier en dat moeten we niet hebben. De mooie en grootste vissen die ik ving kwamen juist tussendoor bij m'n gewone visserij niet bij het targetgedoe.

Dus voor mij geen gewichten meer, maar gewoon lekker vissen en genieten van elke vis die je vangt, want ook de kleine vissen zijn erg mooi, vaak zelfs mooier...

Dus Bert als ik jouw was zou ik me ook gewoon bij je gewone visserij houden en niet zo focussen op die gewichten, want ook als je gewoon aan het vissen bent en je niet op die targets jaagt kan zo'n stiekemen target of pr zomaar voorbij komen en dan is het des te meer een verassing. Bovendien kan als je niet zo target gericht vist de teleurstelling van die zwaardere vis die niet gevangen wordt ook niet zo groot zijn. Alleen maar voordelen dus.

Uiteraard geef ik de mensen die wel echt targetvissen geen ongelijk, maar het is gewoon niet mijn ding, ik verlies er plezier met vissen mee.

Mvg, Koen

[Edward van Berkum]

Heb hem voor je verplaatst!

Groet,

Edward

[Tim Schless]

Bert, ik denk dat "de uitdaging" ons drijft. Over het algemeen is het lastiger om "die ene grote" vis te vangen. Ik denk dat het de uitdaging is die de pondenjager (wat een vreselijk woord) in ons wakker maakt. Iedereen stelt zichzelf een doel of een voornemen voor het volgende jaar. of je doel nou alleen maar genieten is (voor sommige heel lastig) of die ene dikkerd van dat plasje in je net krijgen..
Je hebt eraan mogen ruiken, die dikke vissen. Het is wel een magisch moment om na een logge dril die dikkerd voor de eerste keer voor je neus in het water te zien draaien. zeg zelf, daar krijg je ene enorme adrenaline stoot van, das toch een ander gevoel dan wanneer je een schubje van een paar pond je net in trekt. (ook niets mis mee!!)

Voor mij werkt afwisseling het beste. Soms een periode achter de dikbuiken aan, en als het lukt ga je door, want dan geniet je daar toch ook van? gaat het niet zoals je wilt, ga je weer lekker een weekje zitten pennen en geniet je weer van waar je mee bezig bent. Een gezond evenwicht tussen deze 2 vinden is voor mij belangrijk om te blijven gaan.

Mvg Tim

[Bas Bakker]

Bert,

Een leuke discussie. Iedereen denkt hierover na. Waarom nu die ponden?

Ik denk dat het te wijten is aan nieuwsgierigheid. De mens heeft sinds het bestaan een vorm van nieuwsgierigheid. Door die nieuwsgierigheid leert men en wordt men beter.

Voorbeelden zoals: het ontdekken van telefoon, elektriciteit, het ontdekken van de maan, en de rest van het heelal hoef ik eigenlijk niet te noemen.

Ik denk dat wij onze nieuwsgierigheid ook toepassen op de visserij. Wij willen immers weten wat het beste aas is, welke rigs het beste werken, hoeveel iemand anders al gevangen heeft en welke vis er in het water zwemt.

Je hebt een 30 ponder gevangen. In feite ben je nu nieuwsgierig of je ook in staat bent om een 35 ponder te vangen. Daarna een 40 ponder.

Kun je zo’n vis verleiden met jou aas? Houdt jou materiaal het? Kan ik op de juiste manier de vis drillen? Kan ik zo’n vis überhaupt optillen?

De bladen en boeken geven natuurlijk ook hun draai mee. Door het vertellen dat er zulke grote vissen zwemmen. Jou nieuwsgierigheid wordt vervolgens gewekt.

Zullen ze bij mij in de buurt zwemmen? En zou ik ze kunnen vangen?

Ik mijn ogen is de genoemde ponden race niet een kwaad iets.

Je leert jezelf, jouw visserij en jouw mogelijkheden kennen.

Hoewel je nu geniet van het vissen, denk ik dat je pas echt geniet als jij jou mogelijkheden kent. Je weet waarop je nu moet focussen en je stopt met het blind staren op andere. Wat overigens niet is, is dat dit pas gebeurd als je een “grote” vis hebt gevangen. Want groot is relatief. (Mijn moeder vindt 10 pond al groot)

[Jeroen Hof op't]

Iedereen beleeft het karpervissen volgens zijn eigen zienswijze, de één vind het prachtig om talloze kleine vissen te vangen, de ander neemt genoeg met een aantal dikke vissen.

Ik weeg bijna nooit mijn vissen, de weger blijft netjes opgeborgen in de overbepakte tas, en komt er alleen uit bij het benaderen van het PB, de vissen die de armen doen trillen .

Nee mijn karpervissen draait om vangen, inspelen op, nadenken over, genieten van, werken voor, etc etc. Daar komt wel bij dat ik gericht op de wat grotere karpers aan het vissen ben. Maar je zult mij niet horen malen wanneer er kleinere exemplaren doorheen lopen.

Maar vooral geniet ik van de rust om me heen, geen gezeik van de dagelijkse beslommeringen, weg van al die domme onwetende drukte makers die hun kortzichtige leven tekort doen.

[Lexus Cuyten]

Geef mij maar zo'n dik vet groot mooi varken die ik net op kan tillen! Heb het nog niet meegemaakt

[Bert Vooijs]

Edward, bedankt voor de service!

Jullie motiveren me wél! Straks maar eens een uurtje struinen met het pennetje. Op alle karpers die bijten willen. Liefst de grote...

Groeten van Bert.

[Herman Esveld]

Als je op singeltjes achter elkaar aan het vangen bent, allemaal karpertjes van 5, 6, 7 pond oid. Dan wil je wel eens wat anders. De uitdaging is er af. Je gaat groter water opzoeken met, natuurlijk, grotere vissen.

[Michiel de Vries]

Edward, bedankt voor de service!

Jullie motiveren me wél! Straks maar eens een uurtje struinen met het pennetje. Op alle karpers die bijten willen. Liefst de grote...

Groeten van Bert.

ik wil ook nog ff eruit, maar het blijft hier maar regenen

[jacco noordermeer]

Geef mij maar zo'n dik vet groot mooi varken die ik net op kan tillen! Heb het nog niet meegemaakt

dat zal met jouw postuur ook nooit gebeuren lex

mvg de knollentrekker

[Harry Otse]

wat een *** weer
dat moest ik ff kwijt nu on-topic:
ik ben blij als ik wat vang.(behalve op de singeltjes
)ik ben dan natuurlijk wel blij maar niet zo blij als ik wat vang op de grotere of moeilijkere wateren.
maar de jacht op de grotere vissen blijft er natuurlijk altijd
conclusie:
ik ben blij als ik wat vang.maar ik heb ook een leuk watertje op het oog voor het voorjaar om me eerste 20-er te vangen

[Bas Bakker]

wat een *** weer
dat moest ik ff kwijt nu on-topic:
ik ben blij als ik wat vang.(behalve op de singeltjes
)ik ben dan natuurlijk wel blij maar niet zo blij als ik wat vang op de grotere of moeilijkere wateren.
maar de jacht op de grotere vissen blijft er natuurlijk altijd
conclusie:
ik ben blij als ik wat vang.maar ik heb ook een leuk watertje op het oog voor het voorjaar om me eerste 20-er te vangen

Waarom wil je graag die 20-ponder vangen Harry?

[Harry Otse]

wat een *** weer
dat moest ik ff kwijt nu on-topic:
ik ben blij als ik wat vang.(behalve op de singeltjes
)ik ben dan natuurlijk wel blij maar niet zo blij als ik wat vang op de grotere of moeilijkere wateren.
maar de jacht op de grotere vissen blijft er natuurlijk altijd
conclusie:
ik ben blij als ik wat vang.maar ik heb ook een leuk watertje op het oog voor het voorjaar om me eerste 20-er te vangen

Waarom wil je graag die 20-ponder vangen Harry?

tsja het is een soort mijpaal toch?
en ik weet dat het mogelijk is ik heb al verschillende keren een 20-er zien gevangen geworden op hetzelfde water in het voorjaar.
maar ik ben niet zo dat ik ehct in me zelf (of inn de vissen )teleurgesteld ben als ik die 20-er niet vang.
het kan altijd nog....

[Jan-Willem Kroon]

Maak je maar geen zorgen Bert, als je gewoon blijft genieten van je visserij zal je vroeg of laat wederom op een punt komen dat het allemaal geen fuck uit gaat maken of hij nu 19 of 21 kg weegt.

Mvg

Peter

Tja, daar noem je nogal een gewichten... Ik vind dit allebei reuzen. Zou het niet veel mooier zijn als het geen fuck meer uitmaakt of een vis 10 of 20 kilo weegt, dat is tenminste een behoorlijk verschil.

Ik denk dat de pondenjacht gewoon in de mens verscholen zit. Iedereen wil steeds meer, steeds gekker, steeds mooier, steeds.... Dat is in heel het leven toch zo? Men is niet snel tevreden hoor! Kijk maar naar mensen die superrijk zijn. De meeste willen alleen maar nog rijker worden!

Ik heb ook enkele jaren doelbewust achter grote vissen aangejaagd. Best leuk, maar dit voorjaar (en eigenlijk vorig najaar al) begon ik me vreselijk te ergeren aan heel het wereldje van concurrentie en geheimhouderij. Want dat vind ik een groot nadeel van de grotevissenwateren.
Vanaf dit jaar heb ik me daarom een ander doel gesteld. Het vangen van vissen in het grote, open water. Het jagen op vissen die weinig tot nooit gevangen zijn en een ongelofelijke kracht bezitten. Vele blanks worden afgewisseld door succesvolle sessies. En een grote vis is op deze wateren natuurlijk altijd mogelijk. Ik ving dit jaar op het 'wilde water' een vis die maar 1 pond lichter was dan mijn PR. Dat geeft pas echt voldoening, een totaal onbekende reus, die al tientallen jaren in zo'n water leeft. Een vis die misschien voor het eerst in zijn leven de oever bezoekt... Dit wil ik heel mijn leven wel blijven doen (als ik tenminste niet weer opgeslokt wordt in het doelbewust najagen van beren op de bekende watertjes, je weet nooit he....)

Groeten JW

[Jeroen Leuven]

Ach die pondenrace, ik hou wel bij wat ik vang maar de drang naar groter...... tja. Op het moment ben ik blij dat ik kan en mag vissen en nog blijer als dan wat vang.

Voor ieder wat wils.

GR,
J.

[Jeroen Leuven]

Oja, m'n zoontje van 2 1/2 wil ook ff wat kwijt:

ikkjmkk ';hhk./eoflpa';FD'TY][23'2WW'
'
2W/Q

Gr,
Pepijn