IK denk zelf dat er zoveel redenen zijn waarom een karper een papegaaie bek krijgt. Maar één reden die ik nog niet heb gehoord en er toch zeker één is de verhouding tussen het aantal karpervissers en het aantal karpers zelf.
Ik denk zelf dat dit een hele belangrijke is. Tegenwoordig zijn er zooooveel 'karpervissers'. Je kan het eigenlijk wel TEveel noemen. Vissen krijgen gewoon niet genoeg de tijd om zich te herstellen en dan met name op de wateren die drukbevist worden. Waar je ook vaak de kapotte bekken tegen komt.
Tuurlijk spelen al die andere dingen ook een rol maar de main-oorzaak is dit toch wel denk ik. Wat ook mee speelt is dat aantal aantal vissers ook drastisch omhoog is gegaan maar zeker ook het aantal visuren. Volgens mij maakt een gemiddelde 'karpervisser' nu wel een stuk meer uren dan in het vroegere tijdperk. Hierdoor hebben de karpers ook weer meer kans dat ze worden gevangen. Daarom denk ik zelf dat de karper gewoon te weinig tijd krijgt om te herstellen. Dus dat ze gewoon te snel achter mekaar worden gevangen.
Groeten....aan....je........voeten....
Van Karper tot Papegaaibek.
-
wouter de roos
- Berichten: 1111
- Lid geworden op: 10-07-2005 13:22
- Locatie: rijswijk ZH
- Contacteer:
-
Paul Rustwijk
- Berichten: 323
- Lid geworden op: 11-02-2004 13:34
- Locatie: Zoetermeer
Ik denk dat er eest een scheiding gemaakt moet worden tussen papegaaienbek en een kapotte bek.
Een papegaaienbek is volgens mij meer een aangeboren aandoening, waar de karpervisser natuurlijk geen invloed op heeft.
Een vis die een echt misvormde bek heeft.
Een Kapotte of inscheurde bek is, naar mijn inzicht, het gevolg van lijnen die in de mondhoeken snijden bij het vluchten van de vis.
Als een vis wordt gedrilld probeert de vis natuurlijk weg te komen van de kant/net en zwemt hij dus van je af.
De vorm van de bek zorgt dat de lijn altijd in de mondhoeken terecht komt.
Als er te veel druk om de lijn wordt gezet om het moment van vluchten, snijdt de lijn, vaak een lekker stukje onderlijn-braid, in de hoeken van de bek.
Nog een probleem, is volgens mij, dat als een mondhoek eenmaal een keer ingesneden is, de volgende keer dat een karper gehaakt wordt, weer makkelijker en dieper wordt ingesneden.
Het ligt hem dan ook in het niet rustig uitdrillen van de vis.
Er wordt maar gesleurd en gesjord om de vis maar in het net te krijgen voor een trofeefoto.
Een jonge en/of onervaren visser zal hier meer moeite mee hebben.
Een jonge en/of onervaren visser met te zwaar materiaal in de buurt van obstakels is een ramp.
Een lomperik die bewust met veels te zwaar materiaal vist en z’n vissen direct in zijn net wilt hebben zonder deze uit te drillen, moet echt niet kunnen.
Of dit nou met te zwaar materiaal te maken heeft, ik denk het niet.
Een visser die beseft dat hij met 3 ponds stokken zit te vissen en bv. een gevlochten lijn, zal zijn vis extra voorzichtig en met extra geduld uit moeten drillen.
Een oplossing is het verantwoordelijk toepassen van dril-technieken.
Timing, wanneer er druk moet worden gezet op de vis.
Moet de vis gestopt worden voor een obstakel, dan moet dit ingecalculeerd worden en de druk rustig opgebouwd worden. Niet in 1 keer de rem erop. (snijmoment)
Een bekvriendelijke onderlijn. Moeilijk als een vis alleen te haken valt met een soepele, dunne gevlochten onderlijn.
Verder kan ik voor mezelf met geen mogelijkheid beredeneren, wat een weerhaak met een kapotte bek te maken heeft.
Door een weerhaak blijft de haak alleen maar goed op z’n plek zitten.
Ik voel er meer voor, dat een weerhaakloze haak tijdens de dril losschiet en met een noodvaart ergens anders in de bek terechtkomt.
mvg,
Jean-Paul.
Een papegaaienbek is volgens mij meer een aangeboren aandoening, waar de karpervisser natuurlijk geen invloed op heeft.
Een vis die een echt misvormde bek heeft.
Een Kapotte of inscheurde bek is, naar mijn inzicht, het gevolg van lijnen die in de mondhoeken snijden bij het vluchten van de vis.
Als een vis wordt gedrilld probeert de vis natuurlijk weg te komen van de kant/net en zwemt hij dus van je af.
De vorm van de bek zorgt dat de lijn altijd in de mondhoeken terecht komt.
Als er te veel druk om de lijn wordt gezet om het moment van vluchten, snijdt de lijn, vaak een lekker stukje onderlijn-braid, in de hoeken van de bek.
Nog een probleem, is volgens mij, dat als een mondhoek eenmaal een keer ingesneden is, de volgende keer dat een karper gehaakt wordt, weer makkelijker en dieper wordt ingesneden.
Het ligt hem dan ook in het niet rustig uitdrillen van de vis.
Er wordt maar gesleurd en gesjord om de vis maar in het net te krijgen voor een trofeefoto.
Een jonge en/of onervaren visser zal hier meer moeite mee hebben.
Een jonge en/of onervaren visser met te zwaar materiaal in de buurt van obstakels is een ramp.
Een lomperik die bewust met veels te zwaar materiaal vist en z’n vissen direct in zijn net wilt hebben zonder deze uit te drillen, moet echt niet kunnen.
Of dit nou met te zwaar materiaal te maken heeft, ik denk het niet.
Een visser die beseft dat hij met 3 ponds stokken zit te vissen en bv. een gevlochten lijn, zal zijn vis extra voorzichtig en met extra geduld uit moeten drillen.
Een oplossing is het verantwoordelijk toepassen van dril-technieken.
Timing, wanneer er druk moet worden gezet op de vis.
Moet de vis gestopt worden voor een obstakel, dan moet dit ingecalculeerd worden en de druk rustig opgebouwd worden. Niet in 1 keer de rem erop. (snijmoment)
Een bekvriendelijke onderlijn. Moeilijk als een vis alleen te haken valt met een soepele, dunne gevlochten onderlijn.
Verder kan ik voor mezelf met geen mogelijkheid beredeneren, wat een weerhaak met een kapotte bek te maken heeft.
Door een weerhaak blijft de haak alleen maar goed op z’n plek zitten.
Ik voel er meer voor, dat een weerhaakloze haak tijdens de dril losschiet en met een noodvaart ergens anders in de bek terechtkomt.
mvg,
Jean-Paul.
-
Niels Schouten
- Berichten: 879
- Lid geworden op: 02-10-2005 18:11
- Locatie: Almere
Paul Rustwijk schreef:Verder kan ik voor mezelf met geen mogelijkheid beredeneren, wat een weerhaak met een kapotte bek te maken heeft.
Bij het juiste gebruik is er ook niets aan de hand, maar bij onkundig onthaken richt een weerhaak meer schade aan dan een weerhaakloze haak. Tevens is het voor de vis een stuk moeilijker om van deze haak los te komen op het moment dat er sprake is van lijnbreuk.
-
Paul Rustwijk
- Berichten: 323
- Lid geworden op: 11-02-2004 13:34
- Locatie: Zoetermeer
Tevens is het voor de vis een stuk moeilijker om van deze haak los te komen op het moment dat er sprake is van lijnbreuk.
Zal een vis die zichzelf vastzwemt met een haak en een stuk lijn, zich zo wild van de haak met lijn proberen te ontdoen dat hij zichzelf pijn doet/beschadigt/insnijdt?
Ik weet het niet...
-
Niels Schouten
- Berichten: 879
- Lid geworden op: 02-10-2005 18:11
- Locatie: Almere
Paul Rustwijk schreef:Zal een vis die zichzelf vastzwemt met een haak en een stuk lijn, zich zo wild van de haak met lijn proberen te ontdoen dat hij zichzelf pijn doet/beschadigt/insnijdt?
Ik weet het niet...
Hij zal wel moeten, het is of zichzelf pijn doen, of anders sterven. De keus is dan snel gemaakt denk ik.
-
Martijn Julien
- Berichten: 1119
- Lid geworden op: 06-01-2002 01:00
- Locatie: Purmerend
Aart Lokhorst schreef:Sorry Martijn, maar ook 30 jaar geleden kwam dit al voor op druk beviste putjes. En toen was een 2Lb hengel al zwaar, nylon van 22-100 al dik en het gebruikte lood was 30 tot maximaal 50 gram...
Dat weet ik niet, ik was 30 jaar geleden nog niet eens een zaadje in m'n pa z'n yoghurtbuks
Maar Peter Otte beweert het in ieder geval in zijn openings posting, dus vandaar.
Nog steeds lees ik dat mensen beweren dat kapotte bekken worden veroorzaakt door te zware lijnen en hengels. Dat is gewoon niet waar. Het komt doordat mensen het materiaal verkeerd gebruiken. Ik maak me sterk dat ik een vis onbeschadigd kan terugzetten, als ik hem met mijn spodrod heb gedrild.
-
Kees Verheij
- Berichten: 2866
- Lid geworden op: 09-12-2005 20:49
Paul Rustwijk schreef:Tevens is het voor de vis een stuk moeilijker om van deze haak los te komen op het moment dat er sprake is van lijnbreuk.
Zal een vis die zichzelf vastzwemt met een haak en een stuk lijn, zich zo wild van de haak met lijn proberen te ontdoen dat hij zichzelf pijn doet/beschadigt/insnijdt?
Ik weet het niet...
Pijn heeft een vis niet, dat is inmiddels wetenschappelijk bewezen. Een vis mist daarvoor het hersendeel wat pijn kan registreren. Vandaar ook de vaak zware beschadigingen veroorzaakt tijdens het paaien.
The human spirit needs places where nature has not been rearanged by the hand of man.
http://www.canadiancarpsafari.com : rivieravontuur in het groot!
http://www.canadiancarpsafari.com : rivieravontuur in het groot!
-
Daaf Wolters
- Berichten: 4012
- Lid geworden op: 02-03-2003 01:00
- Locatie: Hengelo
Jean Paul,
Ik denk dat je zeker een punt hebt daar, maar denk je niet dat die echt ontbrekende mondhoeken nog veel meer te maken hebben met losschieters en lijnbreuken? Zeker met de vrij lange onderlijnen die veel mensen gebruiken worden erg veel vissen in de hoek van de bek gehaakt, dat deel is minder stevig dan de onderlip.
Ik denk dat het verspelen van vissen bij obstakels een groot probleem is, zeker met voorslagen en weerhaken.[/u]
Ik denk dat je zeker een punt hebt daar, maar denk je niet dat die echt ontbrekende mondhoeken nog veel meer te maken hebben met losschieters en lijnbreuken? Zeker met de vrij lange onderlijnen die veel mensen gebruiken worden erg veel vissen in de hoek van de bek gehaakt, dat deel is minder stevig dan de onderlip.
Ik denk dat het verspelen van vissen bij obstakels een groot probleem is, zeker met voorslagen en weerhaken.[/u]
-
Michiel ter Beest
- Berichten: 479
- Lid geworden op: 17-03-2005 16:33
- Locatie: Achterhoek
- Contacteer:
Koen Septer schreef:Maar ik denk toch dat de hoofdoorzaak ligt bij het te wilde drillen in combinatie met zware (lees: stugge) hengels. Ik zie het maar oh zo vaak dat als er een run is bij een karpervisser dat de vis dan nog geen minuut later al op de mat ligt (en dan spreek ik niet over een slome wintervis!). Dit is naar mijn idee bij normaal drillen niet mogelijk, uitzonderingen uiteraard daargelaten...
Maak ik bij mijn watertje ook regelmatig mee. Ben ik lekker aan het vissen en een collegavisser een stek nog geen 100 meter verderop krijgt beet. Dus hij slaat aan, en ik loop er dus even heen om te kijken, heeft meneer hem al op de mat liggen voordat ik aangekomen ben. Dat stukje is nog minder dan een minuut lopen... Dat is me zelfs bij een brasem nog nooit zo snel gelukt...
-
Paul Rustwijk
- Berichten: 323
- Lid geworden op: 11-02-2004 13:34
- Locatie: Zoetermeer
Daaf jongen,
Weet iemand dat zeker?
Ik kan niet een bepaalde vis aanwijzen waarvan ik weet dat hij verspeeld is met een stuk lijn/voorslag en dat deze een week later is teruggevangen met kapotte mondhoeken.
Het enige wat ik kan constateren is dat vissen wonden in de mondhoeken vertonen (Korda dvd's) na een dril.
Zelf heb ik hier erg weinig last van overigens, ik dril dan ook superlicht.
En als vissen geen pijn voelen, blijft er dan enkel niet de esthetische waarde over?
Want zal een vis er last van hebben dat hij een iets breder bekkie heeft?
Moet het bekkie dan mooi blijven voor onze foto's? Of uit liefde voor de vis.
Als je zo veel om je vissen geeft, kan je dan niet beter een gat in je tuin graven en heel de dag naar je koi's kijken.
Nuchtere buitenstaanders zouden ons voor gek verklaren...
We praten hier over ingescheurde mondhoeken en dat we dat eigenlijk liever niet willen, maar toch zitten we met haken en lijnen deze beestjes uit het water te hengelen.
Om dit duidelijk te maken, dan praat ik over nuchtere buitenstaanders.
Zelf zit ik, wat dit betreft, ook vaak genoeg in een identiteitscrisis.
Immens respect voor de natuur en vis, maar toch wil je hem in je net…
maar denk je niet dat die echt ontbrekende mondhoeken nog veel meer te maken hebben met losschieters en lijnbreuken?
Weet iemand dat zeker?
Ik kan niet een bepaalde vis aanwijzen waarvan ik weet dat hij verspeeld is met een stuk lijn/voorslag en dat deze een week later is teruggevangen met kapotte mondhoeken.
Het enige wat ik kan constateren is dat vissen wonden in de mondhoeken vertonen (Korda dvd's) na een dril.
Zelf heb ik hier erg weinig last van overigens, ik dril dan ook superlicht.
En als vissen geen pijn voelen, blijft er dan enkel niet de esthetische waarde over?
Want zal een vis er last van hebben dat hij een iets breder bekkie heeft?
Moet het bekkie dan mooi blijven voor onze foto's? Of uit liefde voor de vis.
Als je zo veel om je vissen geeft, kan je dan niet beter een gat in je tuin graven en heel de dag naar je koi's kijken.
Nuchtere buitenstaanders zouden ons voor gek verklaren...
We praten hier over ingescheurde mondhoeken en dat we dat eigenlijk liever niet willen, maar toch zitten we met haken en lijnen deze beestjes uit het water te hengelen.
Om dit duidelijk te maken, dan praat ik over nuchtere buitenstaanders.
Zelf zit ik, wat dit betreft, ook vaak genoeg in een identiteitscrisis.
Immens respect voor de natuur en vis, maar toch wil je hem in je net…
-
Peter Otte
- Berichten: 1261
- Lid geworden op: 10-01-2003 01:00
- Locatie: Veghel
Beste Martijn,
Ik beweer niets dat komt straks aan de orde, geef opmerkingen weer die ik te horen krijg als ik met andere over dit onderwerp praat.
Wil wel aan de hand van bewijzen in de vorm van foto’s laten zien wat voor mij één van de voornaamste oorzaken is. De foto heb ik op de meeting in Leerdam laten zien. Ging hier om een vis die verward zat in 10 meter lijn, waarbij de onderlip finaal in tweeën getrokken was. De vis had zich met lijn vast gezwommen in houten obstakels die je bij bruggen vindt. Was erg stil in de zaal toen we die foto lieten zien. Ging hier om een bekend water in de omgeving van Amsterdam. De persoon van wie ik de foto kreeg, zeker niet een van de minste vissers onder ons vertelde dat hij met zijn boot er langs varend dit regelmatig meemaakt. Gaat hier ook om grote vissen voor de duidelijkheid. De rede dat voor mij obstakelvissen alleen weggelegd is voor vissers die weten waar ze mee bezighouden. Durf de stelling aan dat dit er niet meer dan om 20% van karpervissers gaat die zich met obstakel vissen bezighouden. Heel geconcentreerd kort op je hengels zitten, weerbij een tik op je top de adrenaline losmoet maken in je lichaam. Even snel een bak koffie zetten zit er echt niet aan. Vandaar mijn opmerking, wie kan mij vertellen wat er gebeurd is bij een losschieter en een lijn die bij het drillen breekt met de vis. Het gemak waar bij men verteld dat er een losschieter was, of een lijnbreuk had plaats gevonden zonder zich de gevolgen af te vragen verbaast me altijd.
Vis dan ook altijd met een dichtgeknepen weerhaak, liefs met een wat langere steel en een stukje tube aan de steel. Vang daardoor vissen regelmatig die de haak onder in de bek hebben. De wat zwakkere delen van de bek aan de zijkant vermijdend.
Ik beweer niets dat komt straks aan de orde, geef opmerkingen weer die ik te horen krijg als ik met andere over dit onderwerp praat.
Wil wel aan de hand van bewijzen in de vorm van foto’s laten zien wat voor mij één van de voornaamste oorzaken is. De foto heb ik op de meeting in Leerdam laten zien. Ging hier om een vis die verward zat in 10 meter lijn, waarbij de onderlip finaal in tweeën getrokken was. De vis had zich met lijn vast gezwommen in houten obstakels die je bij bruggen vindt. Was erg stil in de zaal toen we die foto lieten zien. Ging hier om een bekend water in de omgeving van Amsterdam. De persoon van wie ik de foto kreeg, zeker niet een van de minste vissers onder ons vertelde dat hij met zijn boot er langs varend dit regelmatig meemaakt. Gaat hier ook om grote vissen voor de duidelijkheid. De rede dat voor mij obstakelvissen alleen weggelegd is voor vissers die weten waar ze mee bezighouden. Durf de stelling aan dat dit er niet meer dan om 20% van karpervissers gaat die zich met obstakel vissen bezighouden. Heel geconcentreerd kort op je hengels zitten, weerbij een tik op je top de adrenaline losmoet maken in je lichaam. Even snel een bak koffie zetten zit er echt niet aan. Vandaar mijn opmerking, wie kan mij vertellen wat er gebeurd is bij een losschieter en een lijn die bij het drillen breekt met de vis. Het gemak waar bij men verteld dat er een losschieter was, of een lijnbreuk had plaats gevonden zonder zich de gevolgen af te vragen verbaast me altijd.
Vis dan ook altijd met een dichtgeknepen weerhaak, liefs met een wat langere steel en een stukje tube aan de steel. Vang daardoor vissen regelmatig die de haak onder in de bek hebben. De wat zwakkere delen van de bek aan de zijkant vermijdend.
-
Martijn Julien
- Berichten: 1119
- Lid geworden op: 06-01-2002 01:00
- Locatie: Purmerend
Peter,
Dan heb ik je verkeerd begrepen
Ik heb altijd een naar gevoel bij een verspeelde vis. Als je een losser hebt, heb je per definitie de vis beschadigd. De vraag is in welke mate.
Persoonlijk heb ik het gevoel dat vissen die na enige tijd losschieten, de ergste schade oplopen. Ik denk dat de haak dan wel op de juiste plek heeft gehaakt, maar niet volledig is gepenetreerd. Als je dan ook nog eens stevig staat te drillen, is een flinke jaap in de karperbek het gevolg.
Vissen die binnen enkele seconde losschieten zijn waarschijnlijk zeer minimaal gehaakt (randje onderlip). De schade is dan gelukkig beperkt.
Als je een karper verspeeld door lijnbreuk bestaat het gevaar dat de lijn verstrikt in een obstakel. De karper zal natuurlijk zich proberen te bevrijden door flink te trekken. De vraag is dan, wat is er sterker: de karperbek of de lijn? Ik denk de gemiddelde lijn... Al eens 30/00 proberen te breken met de hand?
Nu een vraag tussendoor. Ik denk dat in bovenstaande geval de karper instinctief zal proberen zich los te trekken. De spanning blijft dan dus op de lijn staan. In dat geval zou een weerhaakloze haak ook niet lossen. Wellicht pas als de karper de strijd staakt en ontspant. Maar dan is het denk ik al te laat voor de bek van de karper?
Dan heb ik je verkeerd begrepen
Ik heb altijd een naar gevoel bij een verspeelde vis. Als je een losser hebt, heb je per definitie de vis beschadigd. De vraag is in welke mate.
Persoonlijk heb ik het gevoel dat vissen die na enige tijd losschieten, de ergste schade oplopen. Ik denk dat de haak dan wel op de juiste plek heeft gehaakt, maar niet volledig is gepenetreerd. Als je dan ook nog eens stevig staat te drillen, is een flinke jaap in de karperbek het gevolg.
Vissen die binnen enkele seconde losschieten zijn waarschijnlijk zeer minimaal gehaakt (randje onderlip). De schade is dan gelukkig beperkt.
Als je een karper verspeeld door lijnbreuk bestaat het gevaar dat de lijn verstrikt in een obstakel. De karper zal natuurlijk zich proberen te bevrijden door flink te trekken. De vraag is dan, wat is er sterker: de karperbek of de lijn? Ik denk de gemiddelde lijn... Al eens 30/00 proberen te breken met de hand?
Nu een vraag tussendoor. Ik denk dat in bovenstaande geval de karper instinctief zal proberen zich los te trekken. De spanning blijft dan dus op de lijn staan. In dat geval zou een weerhaakloze haak ook niet lossen. Wellicht pas als de karper de strijd staakt en ontspant. Maar dan is het denk ik al te laat voor de bek van de karper?
-
Daaf Wolters
- Berichten: 4012
- Lid geworden op: 02-03-2003 01:00
- Locatie: Hengelo
Paul Rustwijk schreef:Daaf jongen,maar denk je niet dat die echt ontbrekende mondhoeken nog veel meer te maken hebben met losschieters en lijnbreuken?
Weet iemand dat zeker?
Ik kan niet een bepaalde vis aanwijzen waarvan ik weet dat hij verspeeld is met een stuk lijn/voorslag en dat deze een week later is teruggevangen met kapotte mondhoeken.
Het enige wat ik kan constateren is dat vissen wonden in de mondhoeken vertonen (Korda dvd's) na een dril.
Zelf heb ik hier erg weinig last van overigens, ik dril dan ook superlicht.
Zeker weten is natuurlijk moeilijk in dit geval, want als een vis in obstakels verspeeld wordt weet men zelden om welke vis het gaat. Dan is het ook moeilijk te bepalen waar die wonden vandaan komen als die vis al teruggevangen wordt. Gelukkig heb ik er zelf ook vrijwel nooit last van, maar ik heb toch een aantal keren bij anderen gezien dat zo'n haak echt was gaan snijden in die mondhoek. Ik kan me voorstellen dat een snee van 2,5 cm moeilijker geneest dan een klein gaatje.
Wat mijn in die korda dvds opviel was hoe veel vissen er geland werden waarbij de haak was losgekomen en ergens anders (soms onder de bek) weer was ingehaakt. Ik heb sterk de indruk dat dat te maken heeft met de driltechniek van Danny. Hij zal ongetwijveld weten hoe hij met een vis om moet gaan, maar ik heb het idee dat dat backwinden een minder constante en soms (veel) grotere druk geeft dan normaal op de slip drillen.
