Mei 2003:
Voor de eerste keer weer op het water na andere tijdrovende bezigheden. Meteen maar weer eens goed aangepakt en een weekje vrij genomen. Nu moesten er maar weer eens een paar mooie vissen gevangen worden. Eerst maar eens even kijken in die ondiepe baai waar in het voorjaar altijd wel een paar mooie vissen zwemmen. Rustig de boot uit laten varen op de wind en ja hoor, daar zwemt zowaar een (zeer) grote azende vis. Beetje boiliekruim op z'n baan schieten (van een totaal nieuwe samenstelling en dus nog niet beproefd) en de vis duikt er meteen op. Ingegooid met een nog experimentele onderlijn en een klein aasje. De hengel ligt nog niet op steun of de top gaat al krom. Na een korte maar stevige dril ligt zomaar m'n grootste vis ooit (schub) in de boot. Foto's perfect gelukt. Weet je nooit helemaal zeker als je dat zelf moet doen. Kortom: het zit echt weer eens mee. De rest van de week gaat het zo gewoon verder. Elke dag meerdere mooie vissen in de boot. Niet meer zo groot als die eerste maar de tevredenheid is zeer groot.
Twee weken later wordt ik op m'n werk bij de Amerikaanse directeur geroepen. You're fired! O.k I said, that's gonna cost you a fortune and a new Volvo. Hij had nog nooit van het Nederlandse rechtssysteem gehoord en dus had ik een half jaar vrij en een nieuwe Volvo. (in het echt ging het niet zo stoer, maar dat is geen leuk verhaal)
Nu kon er dus echt gevist worden op de meest gunstige tijden.
Na die voorjaarsgekte was de vis totaal zoek en ik besloot een gunstig stekje te zoeken op de grote plas op het diepe. Met de boot zoeken geblazen dus naar een hard bultje o.i.d op 45 ha water. Lang duurde dat niet. De eerste prik was raak. Een mooie harde bult van zo'n 40 cm hoog had ik gevonden. Stok erin geprikt en een paar keer voeren maar. Meteen de eerste sessie ben ik van vermoeidheid gestopt na een paar uur vissen en dat met 1 hengel. En allemaal weer erg mooie vissen van gemiddeld 5 pond zwaarder dan dat ik daar gewend ben. De ellende van het ontslag was dus al weer snel vergeten.
Het is nog geen juli en nu al meer grote vissen op de kant dan in alle seizoenen (ruim 20 jaar) bij elkaar. Nul vissen verspeeld door een slimme aanpassing van de onderlijn en eindelijk de ideale haak gevonden voor dit water waar de vissen zeer zachte bekkies hebben.
Na de gekte op die bult waren de vissen weer zoek. Omdat ik er elke dag was begon ik wel verbanden te zien in de trekroutes. Echt azen zag je ze niet meer doen dus er moest actie ondernomen worden. Een emmertje partikels uitstrooien op de trekroute bleek zondermeer afdoende om de vangsten weer op gang te brengen. 1 grote aasplakkaat trof ik er iedere ochtend aan nadat ik 's middags daar een emmertje had omgekieperd.
Augustus op vakantie naar het Gardameer. Tijdens de vakantie een plan de campagne gemaakt voor het vissen. Ik had erg veel grote vissen gevangen op die partikels maar zeker niet de toppers die er zeker rondzwommen. Ik zou aan de gang gaan met die boiliemix van het voorjaar en een beetje extra ingredienten voor de nu zeer warme periode.
Thuis gekomen uit Italie de troep ingekocht en mengen, kneden en koken maar. Wat een stank! De duiven in de tuin kwamen ondersteboven voorbij vliegen.
Nu eerst maar een paar dagen voeren op de stekken die voor de vakantie goed hadden gelopen. Ja, het werkt die mix. 1 grote aasplakkaat was het gevolg van een pondje gespreid voeren. Maar nog steeds niet die toppers op de stek waar ik op uit was.
Nu Wil Jeurnink maar even geraadpleegd. Voer eens buiten die trekroute op een stek waar je weinig vis ziet en waar de bodemstructuur afwijkt was zijn advies. Dat deed ik dus terwijl ik me ondertussen nog steeds scheel ving op die eerste stek. Na een weekje op de nieuwe stek geprobeerd en er kwam al meteen ('s middags nota bene) een vis van afwijkend formaat uit. Hier kwamen de grote vissen dus 's middags langs nadat die hele meute er 's ochtends langs was geweest.
De volgende dag lekker uitgeslapen en 's middags toog ik naar het water. Niet voeren om de vis niet af te schrikken en gewoon ingegooid op een minescuul hard randje. Tweede hengel beazen, rrrrrrrrrrrrrr daar ging de ratel van m'n abu'tje al. Dit was er dus 1 waar ik de hele zomer al op uit was. Tegen de avond, na nog enkele vissen te hebben gevangen op die andere stek, nog maar even proberen. rrrrrrrrrrrrrrrrrrr dat was de tweede topper en zo ging het nog een week door.
Zin om mee te gaan naar Frankrijk in oktober Bas? Vroeg een vismaat die ik al zeker 18 jaar niet had gezien. Yep was het antwoord. Na alle benodigdheden te hebben ingekocht gingen we 's nachts op weg. Wat was dat mooi zo'n eerste Frankrijktrip. Ik ving er niet veel, maar iedere run, zo om de dag, leverde een spiegel op van droomformaat. De eerste zwom zich meteen vast in de obstakels. Die haal ik even met het bootje dacht ik nog heel relaxed. Je raad het al, dat lukte dus gewoon.
Mocht ook nog even getuige zijn van de vangst van een megaschub door Martin!
Ik ben je nog steeds heel dankbaar voor deze trip Martin!
Terugkijkend was het dus echt een superseizoen. Zoiets maak je maar 1 keer mee in je leven volgens mij. Voor mij kwam dit pas na meer dan twintig jaar karpervissen.
E.e.a kwam wel na een totale mentaliteitsverandering na heel veel mislukkingen en verspeelde vissen. Zoiets als (top)sporters ook doen als er echt gewonnen moet worden. Verspelen van een vis wordt uit alle gedachten gebannen en alle concentratie gaat naar het vinden van de vis. Ineens lukt het dan allemaal en je gokt nergens mis. Nul verspeelde vissen op een enkele dwaling na, toen er 's nachts enorme aasplakkaten werden opgeworpen en er geen run volgde. Ondederlijn en aas aangepast om een run te forceren. Ja hoor daar kwam ie. Het was nu wel ineens een zeer klein schuppie, maar dat was beter dan niets op dat moment. Dat ik tegen de ochtend het systeem niet had aangepast op de grote vissen die toen langs kwamen was natuurlijk erg jammer want die schoot dus los. Maar goed dat was er dus maar 1 en was dus slechts een uitzondering die een uurtje later al werd goedgemaakt.
Dit jaar lukt er dus helemaal niets. In het voorjaar even een lekkermakertje, dat wel. Maar de rest van het jaar tot nu toe is het zwaar ploeteren voor af en toe een enkele vis.
Als je dan terug kijkt komt ineens dat besef hoe uniek 2003 wel niet was qua vissen. Bij het bekijken van het logboekje en het fotoalbum komen ineens de herinneringen terug. Hmmmm waarom staat daar plus minus 29 a 30 pond in het logboekje en is er geen foto? O ja, toen had ik twee runs tegelijkertijd en die andere was al bijna net zo groot. Dan ben je weer even stomverbaasd, terwijl die tweede run op dat moment helemaal niet welkom was.
Was het nu echt een superjaar? Nou nee, de persoonlijke narigheid bleef maar overheersen en eigenlijk was het 1 van de kloterigste jaren van m'n leven. Zelfs het succes van het vissen en de nieuwe Volvo met lederen bekleding kon dat niet goedmaken.
Het besef was er ook niet echt van wat er allemaal op het water gebeurde. Alsof je er zelf net niet helemaal bij bent. Zoals kunstenaars tot hun grootste prestaties komen in tijden van zware depressie of zoiets.
Of het nu een "slecht" of een "goed" viszeizoen is of net maakt volgens mij dan ook geen moer uit. Als je er helemaal in zit gaat het gewoon allemaal goed qua vangsten. Die hitte was ook niet erg gunstig vorig jaar en de vangsten liepen gewoon door.
Het besef nu komt pas als alle narigheid achter de rug is en er een jaar weer eens "ouderwets" slecht gevangen wordt.
Wie zitten er nu het seizoen van hun leven te maken? (of niet)
Bas
P.s. alles is weer normaal en ik vang vaak beroerd slecht. Gelukkig maar!
Als alles lukt (of niet)
Naar aanleiding van bovenstaand verhaal kreeg ik een PB-tje van een naamgenoot met de vraag hoe ik het voor elkaar had gekregen nul losschieter op een heel seizoen te krijgen. Op die ene na dan.
Hier het antwoord:
In eerste instantie zou ik zeggen: wees vooral kritisch en kijk goed wat er allemaal gebeurd wat betreft inhaken en het krachtenspel tijdens de dril.
Allereerst moet die haak dus prikken! Iets wat klauwhaken en haken met naar binnen gezette punt gewoon minder goed omdat er minder ruimte zit tussen de punt en de steel.
Nu het indringen en houden van de haak. Kun je het beste visualiseren door gewoon te testen met een stukje pop up foam o.i.d. Trek daar je haak eens overheen, laat hem prikken en ga vervolgens flink eraan staan trekken.
In mijn visie presteert een model als de C310 dan het allerbeste. Dit is voor een ander mischien dan weer een hele andere haak.
Wat ik b.v. zeer belangrijk vind is dat de haak een beetje kan veren. Alleen dan blijft de stand van de punt in de lip ongewijzigd bij grote krachten. Ieder ander vind het maar eng als een haak wat kan buigen. Het is echter buigen of snijden. Doe mij het eerste maar!
Enige variabele is voor mij de grootte van de haak. In ieder water hebben de vissen een ander type bek. Zie vooral die leerachtige rand die er omheen zit. Zit daar zo'n kleine zeer stevige rand, b.v de schubs op de rivieren, dan zou zo'n klein klauwhaakje wel eens perfect kunnen zijn. Die haakt dan lekker laat en blijft goed in die rand zitten. Totdat je daar een grote spiegel haakt!? Heb ik voorbeelden van die dus losschoten. Bij wijze van compromis gebruik ik dan een maatje 6 van de C310 met een wat meer naar binnen staande linealigner.
Ook een leuke: als de steel te lang is kan de haak kantelen over de onderlip zonder dat prikken mogelijk is.
Klein klauwhaakje was favoriet voor de Baets. Zie ook zijn favoriete type wateren waar hij pleegde te vissen, harde bodem en dus lekkere harde bekkies. Tegenstrijdig is dat zijn door hemzelf ontwikkelde haak een rechte punt had?!
De rest van de onderlijn: voor mij gewoon nylon en geen "rare" harde lijn met scharnierpunten, zachte stukjes e.d. Gemiddeld over de hele lengte van de onderlijn doet een goed geknoopte nylon onderlijn precies het zelfde. PB beweert iets anders. Ik heb "hun" onderlijnen nooit als een voordeel ervaren. Wel vaak uitgeprobeerd overigens. Dat is dan weer heel persoonlijk natuurlijk. Als je de vangsten ziet die daarmee gedaan worden kan je ze moeilijk tegenspreken.
Ik vis met relatief lange onderlijnen, linealigner van dunne PVC (die daardoor geen dikke opstaande rand heeft die over de onderlip van de vis kan stuiteren, goed afwerken aan de achterkant van de haak ). Meer is het niet. Grote vissen lijken minder moeite te hebben met wat grotere haken. Ik gebruik daarvoor een maatje 4. Dit is de haakmaat die ik bij alle vissen tot aan bocht in de onderlip trek. Maximaal gevuld dus en lekker veel vlees achter de bocht. Maatje 6 gaat ook perfect als er met particles gevist wordt. Met kleinere haken krijg ik dus problemen (zie dat verhaal)
Voorwaarde is dat de onderlijn echt helemaal perfect is geknoopt en dat daardoor de haak mooi "valt" c.q. naar binnen kantelt. Hij moet ook weer niet haaks op je lijn staan want dan prikt ie weer niet. Die "slimme" aanpassing bestond alleen maar uit een flinke verlenging van de linealigner met een klein knikje aan de bovenkant op de plaats waar de lijn uit het gaatje komt.
Hairtje niet te kort uiteraard, maar dat spreekt voor zich. En lekker soepel uiteraard.
Het drillen: ik hou altijd de hengel parallel aan het water (horizontaal) om ervoor te zorgen dat die haak die in de onderlip zit niet al te ongunstig wordt belast. Ga dat zelf maar na. Nu kun je ook mooi de lijn + lood onder de vis door geleiden i.p.v. dat die lijn langs vinnen en rug schampt. Hierdoor kan het gebeuren dat je even geen spanning op haak hebt staan. Pas aan het eind van de dril gaat m'n hengel pas naar boven om te scheppen. In deze stand kun je ook de vis veel beter sturen. Je onkomt er niet altijd aan als je de vis de andere kant op moet sturen maar ik vermijd die kracht recht naar boven zoveel mogelijk. Ik zal ook altijd voorkomen dat de vis rondjes gaat zwemmen voor je neus, je kent het wel van die grote vissen. Ik geef ze echt de kans niet meer. Gewoon even zwaar sleuren als ze dat dreigen te doen. Stel je voor wat er met de haak gebeurd als die vis een rondje draait. Ik vis dus ook met korte hengels van 11 voet, ook in Frankrijk.
Ook nooit bruut aanslaan, maar de haak de kans geven om goed in te dringen zonder dat hij buigt of afschampt.
Die hengels hebben overigens een TC van "slechts" 2.25 lbs.
O ja, en dan die reels: geen schokken meer tijdens de dril, betere controle over de slip en de spoel + een veel gunstigere belasting van je hengels (veel meer ogen) hebben er zeker toe bijgedragen.
Om schokken te voorkomen gebruik ik ook relatief lichte loodjes. Zo zwaar als noodzakelijk vind ik zwaar zat. Om goed te haken zet ik de vrijloop niet al te licht en laat ik de hengel wat dempen door deze onder een lichte hoek op de lijn te zetten, als deze op de steunen ligt. Dit ook weer om schokken te vermijden.
Het belangrijkste: zorg dat die vis je aas gewoon in 1 keer goed pakt. Pas dan haak je lekker. Anders krijg je weleens van die twijfelaars die je net in randje van de lip haakt. Soms is wat voorvoeren wat mij betreft noodzakelijk. Dressuur? nooit last van, ook niet op de Sloterplas en dat zegt wat. Gewoon wat subtieler vissen in dit geval of schuivend vissen wat hetzelfde effect heeft als de rekkerrig e.d.
Ik vis vaak op een water waar ik precies kan zien wat de vis aan het doen is op je voerplek (voor zover ik altijd voer dan). Het is er zeer ondiep en blubberig. Aasplakkaat op je stek en geen loper is dus foute boel. Gemiddeld gezien heeft bovenstaande onderlijn het allerbeste gepresteerd. Bijna altijd raak dus als er vis op de stek zit.
Het volgende wil ik je niet onthouden. Ik had eens een paar dagen voorgevoerd waarna er op een ochtend een grote aasplakkaat op m'n stek lag. Bootje vastgelegd enz. Plots zag ik de plakkaat verplaatsen en ging over in een bellenspoor. 10 meter verderop ontstond een aasplakkaat, waarna er weer een bellenspoor richting voerplek ging en daar weer een aasplakkaat ontstond. Dit herhaalde zich drie keer. Toen ik m'n aas over die plakkaat buiten m'n voerstek had geworpen toen de vis op de voerplek zelf bezig was, kreeg ik m'n run. Dit was 1 van de toppers van dat seizoen. Op de voerplek zelf kreeg ik slechts een tikje op m'n lijn. Dit wijst er wel heel erg veel op dat ze met je aas tussen hun lippen wegzwemmen en het elders oppeuzelen.
Nog iets: ik vind dat als je voorgevoerd hebt je een kortere onderlijn moet gebruiken dan wanneer je dat niet gedaan hebt. In geval van voorvoeren neemt de vis met meer vertrouwen sneller het aas op. Heb je niet voorgevoerd, dan is volgens mij de vis meer geneigd je aas in een soort van vogelvlucht op te pakken. Zie je ook gebeuren bij oppervlaktevissen. Na voorvoeren een slurpende toeter en bij instant vissen grote kolken onder je aas wat dan ineens is verdwenen.
Dit alles heeft ervoor gezorgd dat ik geen losschieters meer heb. Ook niet op du Der. Dat heeft ook met die genoemde mentaliteitsverandering te maken. Losschieten komt in mijn gedachten tijdens de dril niet meer voor. 'Mind over mather' zeg maar. 'Zo, nu nog even het net intrekken' is heel wat anders dan 'als ie nu maar niet losschiet' Als je eraan denkt gebeurd het, niet doen dus.
Het is een heel verhaal geworden. Na drie keer bijwerken staan al m'n maatregelen m.b.t losschieters op een rijtje. Het blijft natuurlijk allemaal heel persoonlijk.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Groeten,
Bas
Hier het antwoord:
In eerste instantie zou ik zeggen: wees vooral kritisch en kijk goed wat er allemaal gebeurd wat betreft inhaken en het krachtenspel tijdens de dril.
Allereerst moet die haak dus prikken! Iets wat klauwhaken en haken met naar binnen gezette punt gewoon minder goed omdat er minder ruimte zit tussen de punt en de steel.
Nu het indringen en houden van de haak. Kun je het beste visualiseren door gewoon te testen met een stukje pop up foam o.i.d. Trek daar je haak eens overheen, laat hem prikken en ga vervolgens flink eraan staan trekken.
In mijn visie presteert een model als de C310 dan het allerbeste. Dit is voor een ander mischien dan weer een hele andere haak.
Wat ik b.v. zeer belangrijk vind is dat de haak een beetje kan veren. Alleen dan blijft de stand van de punt in de lip ongewijzigd bij grote krachten. Ieder ander vind het maar eng als een haak wat kan buigen. Het is echter buigen of snijden. Doe mij het eerste maar!
Enige variabele is voor mij de grootte van de haak. In ieder water hebben de vissen een ander type bek. Zie vooral die leerachtige rand die er omheen zit. Zit daar zo'n kleine zeer stevige rand, b.v de schubs op de rivieren, dan zou zo'n klein klauwhaakje wel eens perfect kunnen zijn. Die haakt dan lekker laat en blijft goed in die rand zitten. Totdat je daar een grote spiegel haakt!? Heb ik voorbeelden van die dus losschoten. Bij wijze van compromis gebruik ik dan een maatje 6 van de C310 met een wat meer naar binnen staande linealigner.
Ook een leuke: als de steel te lang is kan de haak kantelen over de onderlip zonder dat prikken mogelijk is.
Klein klauwhaakje was favoriet voor de Baets. Zie ook zijn favoriete type wateren waar hij pleegde te vissen, harde bodem en dus lekkere harde bekkies. Tegenstrijdig is dat zijn door hemzelf ontwikkelde haak een rechte punt had?!
De rest van de onderlijn: voor mij gewoon nylon en geen "rare" harde lijn met scharnierpunten, zachte stukjes e.d. Gemiddeld over de hele lengte van de onderlijn doet een goed geknoopte nylon onderlijn precies het zelfde. PB beweert iets anders. Ik heb "hun" onderlijnen nooit als een voordeel ervaren. Wel vaak uitgeprobeerd overigens. Dat is dan weer heel persoonlijk natuurlijk. Als je de vangsten ziet die daarmee gedaan worden kan je ze moeilijk tegenspreken.
Ik vis met relatief lange onderlijnen, linealigner van dunne PVC (die daardoor geen dikke opstaande rand heeft die over de onderlip van de vis kan stuiteren, goed afwerken aan de achterkant van de haak ). Meer is het niet. Grote vissen lijken minder moeite te hebben met wat grotere haken. Ik gebruik daarvoor een maatje 4. Dit is de haakmaat die ik bij alle vissen tot aan bocht in de onderlip trek. Maximaal gevuld dus en lekker veel vlees achter de bocht. Maatje 6 gaat ook perfect als er met particles gevist wordt. Met kleinere haken krijg ik dus problemen (zie dat verhaal)
Voorwaarde is dat de onderlijn echt helemaal perfect is geknoopt en dat daardoor de haak mooi "valt" c.q. naar binnen kantelt. Hij moet ook weer niet haaks op je lijn staan want dan prikt ie weer niet. Die "slimme" aanpassing bestond alleen maar uit een flinke verlenging van de linealigner met een klein knikje aan de bovenkant op de plaats waar de lijn uit het gaatje komt.
Hairtje niet te kort uiteraard, maar dat spreekt voor zich. En lekker soepel uiteraard.
Het drillen: ik hou altijd de hengel parallel aan het water (horizontaal) om ervoor te zorgen dat die haak die in de onderlip zit niet al te ongunstig wordt belast. Ga dat zelf maar na. Nu kun je ook mooi de lijn + lood onder de vis door geleiden i.p.v. dat die lijn langs vinnen en rug schampt. Hierdoor kan het gebeuren dat je even geen spanning op haak hebt staan. Pas aan het eind van de dril gaat m'n hengel pas naar boven om te scheppen. In deze stand kun je ook de vis veel beter sturen. Je onkomt er niet altijd aan als je de vis de andere kant op moet sturen maar ik vermijd die kracht recht naar boven zoveel mogelijk. Ik zal ook altijd voorkomen dat de vis rondjes gaat zwemmen voor je neus, je kent het wel van die grote vissen. Ik geef ze echt de kans niet meer. Gewoon even zwaar sleuren als ze dat dreigen te doen. Stel je voor wat er met de haak gebeurd als die vis een rondje draait. Ik vis dus ook met korte hengels van 11 voet, ook in Frankrijk.
Ook nooit bruut aanslaan, maar de haak de kans geven om goed in te dringen zonder dat hij buigt of afschampt.
Die hengels hebben overigens een TC van "slechts" 2.25 lbs.
O ja, en dan die reels: geen schokken meer tijdens de dril, betere controle over de slip en de spoel + een veel gunstigere belasting van je hengels (veel meer ogen) hebben er zeker toe bijgedragen.
Om schokken te voorkomen gebruik ik ook relatief lichte loodjes. Zo zwaar als noodzakelijk vind ik zwaar zat. Om goed te haken zet ik de vrijloop niet al te licht en laat ik de hengel wat dempen door deze onder een lichte hoek op de lijn te zetten, als deze op de steunen ligt. Dit ook weer om schokken te vermijden.
Het belangrijkste: zorg dat die vis je aas gewoon in 1 keer goed pakt. Pas dan haak je lekker. Anders krijg je weleens van die twijfelaars die je net in randje van de lip haakt. Soms is wat voorvoeren wat mij betreft noodzakelijk. Dressuur? nooit last van, ook niet op de Sloterplas en dat zegt wat. Gewoon wat subtieler vissen in dit geval of schuivend vissen wat hetzelfde effect heeft als de rekkerrig e.d.
Ik vis vaak op een water waar ik precies kan zien wat de vis aan het doen is op je voerplek (voor zover ik altijd voer dan). Het is er zeer ondiep en blubberig. Aasplakkaat op je stek en geen loper is dus foute boel. Gemiddeld gezien heeft bovenstaande onderlijn het allerbeste gepresteerd. Bijna altijd raak dus als er vis op de stek zit.
Het volgende wil ik je niet onthouden. Ik had eens een paar dagen voorgevoerd waarna er op een ochtend een grote aasplakkaat op m'n stek lag. Bootje vastgelegd enz. Plots zag ik de plakkaat verplaatsen en ging over in een bellenspoor. 10 meter verderop ontstond een aasplakkaat, waarna er weer een bellenspoor richting voerplek ging en daar weer een aasplakkaat ontstond. Dit herhaalde zich drie keer. Toen ik m'n aas over die plakkaat buiten m'n voerstek had geworpen toen de vis op de voerplek zelf bezig was, kreeg ik m'n run. Dit was 1 van de toppers van dat seizoen. Op de voerplek zelf kreeg ik slechts een tikje op m'n lijn. Dit wijst er wel heel erg veel op dat ze met je aas tussen hun lippen wegzwemmen en het elders oppeuzelen.
Nog iets: ik vind dat als je voorgevoerd hebt je een kortere onderlijn moet gebruiken dan wanneer je dat niet gedaan hebt. In geval van voorvoeren neemt de vis met meer vertrouwen sneller het aas op. Heb je niet voorgevoerd, dan is volgens mij de vis meer geneigd je aas in een soort van vogelvlucht op te pakken. Zie je ook gebeuren bij oppervlaktevissen. Na voorvoeren een slurpende toeter en bij instant vissen grote kolken onder je aas wat dan ineens is verdwenen.
Dit alles heeft ervoor gezorgd dat ik geen losschieters meer heb. Ook niet op du Der. Dat heeft ook met die genoemde mentaliteitsverandering te maken. Losschieten komt in mijn gedachten tijdens de dril niet meer voor. 'Mind over mather' zeg maar. 'Zo, nu nog even het net intrekken' is heel wat anders dan 'als ie nu maar niet losschiet' Als je eraan denkt gebeurd het, niet doen dus.
Het is een heel verhaal geworden. Na drie keer bijwerken staan al m'n maatregelen m.b.t losschieters op een rijtje. Het blijft natuurlijk allemaal heel persoonlijk.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Groeten,
Bas
-
Stefan Slechten
- Berichten: 2316
- Lid geworden op: 16-01-2002 01:00
- Locatie: Stein (Lb)
Okeey! Gaan we dan, heb wel zin een een zinvolle discussie.
Laten we beginnen bij het begin. Bas prefereert een lichtjes buigende haak, gelukkig zegt hij erbij dat het persoonlijk is, en zodoende dus ook op persoonlijke ervaringen gebaseerd is. In mijn ogen kan je bij de buigende, en bij de niet buigende haak wel voordelen vinden. Een buigende haak zal bij de echte harde runs misschien voor wat minder "schade" zorgen, wat normaliter misschien tot een losser of uitscheurende haak zou leiden. Maar bedenk het volgende eens (gezien vanuit mijn standpunt): een buigende haak, zal steeds op een bepaald punt buigen tijdens de drill. Duurt de drill iets langer dan normaal, of heb je er een gewichtige vis aan die flink "lomp" bezig is, dan ben ik toch bang dat door die constante, zij het minimale buiging, de haak uiteindelijk toch uitbuigt. En dat willen we natuurlijk niet.
Zelf heb ik de meeste ervaringen met de haken van Ashima, Hayabusa en de nieuwe haak van Impact Products. Uit mijn eigen ervaring mag ik toch zeggen dat dit allen goede haken zijn, die niet zullen breken, ook niet bij flinke belasting.
Bas stelt, dat het bij niet buigende haken soms een kwestie van breken (en bij buigende haken dus buigen) of snijden is, ikzelf vind dat een tikkeltje kort door de bocht. Een kleine haak icm line aligner en lange hair levert mij steevast perfect gehaakte vissen op, precies gehaakt waar wij ze zo graag hebben. Als je de combinatie hair / boillie mm / haakgrootte en rig eenmaal vrij goed voor mekaar hebt, dan lijkt mij dat een niet buigende haak in het voordeel is, en van mij meer vertrouwen toegeschreven krijgt. Daarnaast kan je altijd nog je lijn ( gevlochten of nylon ), je hengel (aantal lbs en slow, medium of fast taper) en je manier van drillen aanpassen aan de hardheid van de bek van de vissen. Als ie vast zit in het hardere gedeelte van de bek dan zal er geen uitscheuring plaatsvinden.
Een grotere haak bij grotere vissen? Nu zijn haakmaten sowieso relatief, wat bij het ene merk maatje 6 is, gaat bij een ander merk voor maatje 8 de deur uit. Nu vind ik 6 nog niet echt groot.
Dan het onderlijnmatteriaal. Ik heb vorig jaar het hele jaar met nylon gevist, de Korda IQ 20lbs en de Sufix Synergy 35/00. Niks te klagen over beide lijnen, je gooit zelden of niet in de knoop (tip: doe een paar pva foampjes op de soepele hair als je met lange hair vist, als je niet met line aligner vist bestaat de kans dat de hair boven het haakoog blijft steken en eromheen draait, wat ervoor zorgt dat de stand van de haak t.o.v. de lijn ook veranderd, vaak nadelig) en het is goedkoop in gebruik. Maar het enige nadeel is dan ook meteen mijn grootste bezwaar. Gevlochten lijnen zijn ook breekbaar en lang niet zo schuurvast als men ons wil doen geloven, maar bij een fluorcarbon/nylon onderlijn is de kans op beschadiging, en dus breken van de onderlijn toch wat groter. Tevens heb ik gemerkt minimaal 1 en maximaal 3x met zo'n nylon rig moet doen, want anders gaat de kwaliteit hard achteruit. Daarom ben ik toch voorzichtigaan overgestapt op gevlochten lijn. Puur om de kans op beschadiging, en dus lossers te voorkomen.
Je beschrijft jouw manier van drillen. Ik zeg niet dat ik hetzelfde doe, maar je plaatst toch een aantal opmerkingen waar ook ik eens goed over na wil denken, en in de praktijk wil gaan testen, alvorens daar een oordeel over te vellen.
Als laatste wil ik nog reageren op het gebruik van een bepaalde lengte onderlijn mbt een voercampagne. Hier ben ik het zeker weten met je eens. Daar zou ik nog misschien iets verder in door gaan, om te zeggen, dat je bij compact voeren een korte (extreem korte?) rig kan gebruiken, terwijl, wanneer ik heel verspreid voer, juist liever een langere rig gebruik. Door het voeren krijg je sowieso een vis die zich van aasdeel naar aasdeel verplaatst, zich dus opricht of zijwaarts richt, en zich zodoende haakt. Een lange rig op een compacte voerplek, kan er misschien voor zorgen (beter voorkomen dan genezen is het niet?) dat de vis de tijd krijgt om het goedje uit te spugen, omdat het geheel hem niet bevalt.
Genoeg ruimte voor discussie lijkt mij zo, brand maar los!
mvg
stefan
Laten we beginnen bij het begin. Bas prefereert een lichtjes buigende haak, gelukkig zegt hij erbij dat het persoonlijk is, en zodoende dus ook op persoonlijke ervaringen gebaseerd is. In mijn ogen kan je bij de buigende, en bij de niet buigende haak wel voordelen vinden. Een buigende haak zal bij de echte harde runs misschien voor wat minder "schade" zorgen, wat normaliter misschien tot een losser of uitscheurende haak zou leiden. Maar bedenk het volgende eens (gezien vanuit mijn standpunt): een buigende haak, zal steeds op een bepaald punt buigen tijdens de drill. Duurt de drill iets langer dan normaal, of heb je er een gewichtige vis aan die flink "lomp" bezig is, dan ben ik toch bang dat door die constante, zij het minimale buiging, de haak uiteindelijk toch uitbuigt. En dat willen we natuurlijk niet.
Zelf heb ik de meeste ervaringen met de haken van Ashima, Hayabusa en de nieuwe haak van Impact Products. Uit mijn eigen ervaring mag ik toch zeggen dat dit allen goede haken zijn, die niet zullen breken, ook niet bij flinke belasting.
Bas stelt, dat het bij niet buigende haken soms een kwestie van breken (en bij buigende haken dus buigen) of snijden is, ikzelf vind dat een tikkeltje kort door de bocht. Een kleine haak icm line aligner en lange hair levert mij steevast perfect gehaakte vissen op, precies gehaakt waar wij ze zo graag hebben. Als je de combinatie hair / boillie mm / haakgrootte en rig eenmaal vrij goed voor mekaar hebt, dan lijkt mij dat een niet buigende haak in het voordeel is, en van mij meer vertrouwen toegeschreven krijgt. Daarnaast kan je altijd nog je lijn ( gevlochten of nylon ), je hengel (aantal lbs en slow, medium of fast taper) en je manier van drillen aanpassen aan de hardheid van de bek van de vissen. Als ie vast zit in het hardere gedeelte van de bek dan zal er geen uitscheuring plaatsvinden.
Een grotere haak bij grotere vissen? Nu zijn haakmaten sowieso relatief, wat bij het ene merk maatje 6 is, gaat bij een ander merk voor maatje 8 de deur uit. Nu vind ik 6 nog niet echt groot.
Dan het onderlijnmatteriaal. Ik heb vorig jaar het hele jaar met nylon gevist, de Korda IQ 20lbs en de Sufix Synergy 35/00. Niks te klagen over beide lijnen, je gooit zelden of niet in de knoop (tip: doe een paar pva foampjes op de soepele hair als je met lange hair vist, als je niet met line aligner vist bestaat de kans dat de hair boven het haakoog blijft steken en eromheen draait, wat ervoor zorgt dat de stand van de haak t.o.v. de lijn ook veranderd, vaak nadelig) en het is goedkoop in gebruik. Maar het enige nadeel is dan ook meteen mijn grootste bezwaar. Gevlochten lijnen zijn ook breekbaar en lang niet zo schuurvast als men ons wil doen geloven, maar bij een fluorcarbon/nylon onderlijn is de kans op beschadiging, en dus breken van de onderlijn toch wat groter. Tevens heb ik gemerkt minimaal 1 en maximaal 3x met zo'n nylon rig moet doen, want anders gaat de kwaliteit hard achteruit. Daarom ben ik toch voorzichtigaan overgestapt op gevlochten lijn. Puur om de kans op beschadiging, en dus lossers te voorkomen.
Je beschrijft jouw manier van drillen. Ik zeg niet dat ik hetzelfde doe, maar je plaatst toch een aantal opmerkingen waar ook ik eens goed over na wil denken, en in de praktijk wil gaan testen, alvorens daar een oordeel over te vellen.
Als laatste wil ik nog reageren op het gebruik van een bepaalde lengte onderlijn mbt een voercampagne. Hier ben ik het zeker weten met je eens. Daar zou ik nog misschien iets verder in door gaan, om te zeggen, dat je bij compact voeren een korte (extreem korte?) rig kan gebruiken, terwijl, wanneer ik heel verspreid voer, juist liever een langere rig gebruik. Door het voeren krijg je sowieso een vis die zich van aasdeel naar aasdeel verplaatst, zich dus opricht of zijwaarts richt, en zich zodoende haakt. Een lange rig op een compacte voerplek, kan er misschien voor zorgen (beter voorkomen dan genezen is het niet?) dat de vis de tijd krijgt om het goedje uit te spugen, omdat het geheel hem niet bevalt.
Genoeg ruimte voor discussie lijkt mij zo, brand maar los!
mvg
stefan
-
Koen Workel
- Berichten: 1242
- Lid geworden op: 29-04-2003 02:00
- Locatie: Goor(Twente)
"Barst maar los met die discussie!"
Tjah....discussie...
Ga ik even reageren. Een vissertje, voor het eerst een stiff rig gemaakt op het ksn kamp. Zag er niet uit, maar was leuk om te maken.
Geen rigexpert, geen vent van flinke voercampagnes, en al helemaal geen vent van dressuurwateren. Want weet je..dressuur betekent veel mensen. En waar veel mensen zijn, daar woon en vis ik niet.
Dus waarom post ik dan?
Omdat ik dolgraag m´n aantal posts wil opvoeren. leuk joh!!
whehe
ff serieus.
Bas heeft het over buigen.
Stefan NIET buigen.
Vraag ik mij af in hoeverre bas de haak wil laten buigen.
Dus aan Bas, hoever buigt de haak? Is er een midden weg? En in hoeverre buigt en knapt de haak? Moet de haak daarvoor ver inbuigen?
En heb je bijvoorbeeld met een "buigzame" haak meer last van losschieters met weerhaak dan zonder weerhaak?
En hoe is de ervaring tussen buigzame dunne en dikke haken? Ook verschillen? (Ken de C310 persoonlijk niet)
Het was een haak met een rechte punt dus....er wordt gezegt dat een klauwhaak iets minder snel haakt, maar wanneer die haakt, dan haakt tie vaak ook beter en houvaster...
Heb al vaak genoeg geprobeert met een ligne aligner een rig te maken, af en toe zowaar gelukt. Enkele haakten zelfs geweldig. Ook met een klauwhaak. Elke keer zat tie gehaakt. Ik oefende, want dat had ik gehoort van anderen, op m´n achterkant van m´n hand, had zelfs uitslag van de vele prikken op m´n hand.
Dus waarom een rechte punt gebruiken als klauwhaak ook elke keer haakt, en naar mijn "achterkant van m´n hand ervaring " ook telkens op het het uiteinde, dus de lip haakt, waarom dan een rechte punt gebruiken?
Heb gemerkt dat tie inderdaad een stuk eerder haakt, maar of dat beter is?
En moet je het aasgedrag ook meerekenen per water/aas?
Vast wel, maar dat zoeken jullie maar lekker zelf uit.
Verder Stefan,
We hebben op het kamp lekker met ingooien geoefend, gezien hoe de landing van de onderlijnen gingen.
Nog steeds geen vertrouwen? Dus toch maar foam?
Verder werd het gevlochten en nylon aangehaald.
Semi-stiff, lange nylon lijn, lange gevlochten of korte.
Het verwisselen van rig. Wanneer je op een water vist waar elke vis die je vangt, gemiddeld rond de 12 kilo ligt, dan zal ik het niet in mijn hoofd halen om een risico te nemen door dezelfde rig als daarvoor te nemen. Veelal zullen die aanbeten een stuk spaarzamer zijn dan in een nachtje parkvijver.
Zoek het verder maar uit
Tabeee
Alweer een post erbij....Koen
Tjah....discussie...
Ga ik even reageren. Een vissertje, voor het eerst een stiff rig gemaakt op het ksn kamp. Zag er niet uit, maar was leuk om te maken.
Geen rigexpert, geen vent van flinke voercampagnes, en al helemaal geen vent van dressuurwateren. Want weet je..dressuur betekent veel mensen. En waar veel mensen zijn, daar woon en vis ik niet.
Dus waarom post ik dan?
Omdat ik dolgraag m´n aantal posts wil opvoeren. leuk joh!!
whehe
ff serieus.
Bas heeft het over buigen.
Stefan NIET buigen.
Vraag ik mij af in hoeverre bas de haak wil laten buigen.
Dus aan Bas, hoever buigt de haak? Is er een midden weg? En in hoeverre buigt en knapt de haak? Moet de haak daarvoor ver inbuigen?
En heb je bijvoorbeeld met een "buigzame" haak meer last van losschieters met weerhaak dan zonder weerhaak?
En hoe is de ervaring tussen buigzame dunne en dikke haken? Ook verschillen? (Ken de C310 persoonlijk niet)
Het was een haak met een rechte punt dus....er wordt gezegt dat een klauwhaak iets minder snel haakt, maar wanneer die haakt, dan haakt tie vaak ook beter en houvaster...
Heb al vaak genoeg geprobeert met een ligne aligner een rig te maken, af en toe zowaar gelukt. Enkele haakten zelfs geweldig. Ook met een klauwhaak. Elke keer zat tie gehaakt. Ik oefende, want dat had ik gehoort van anderen, op m´n achterkant van m´n hand, had zelfs uitslag van de vele prikken op m´n hand.
Dus waarom een rechte punt gebruiken als klauwhaak ook elke keer haakt, en naar mijn "achterkant van m´n hand ervaring
" ook telkens op het het uiteinde, dus de lip haakt, waarom dan een rechte punt gebruiken?
Heb gemerkt dat tie inderdaad een stuk eerder haakt, maar of dat beter is?
En moet je het aasgedrag ook meerekenen per water/aas?
Vast wel, maar dat zoeken jullie maar lekker zelf uit.
Verder Stefan,
We hebben op het kamp lekker met ingooien geoefend, gezien hoe de landing van de onderlijnen gingen.
Nog steeds geen vertrouwen? Dus toch maar foam?
Verder werd het gevlochten en nylon aangehaald.
Semi-stiff, lange nylon lijn, lange gevlochten of korte.
Het verwisselen van rig. Wanneer je op een water vist waar elke vis die je vangt, gemiddeld rond de 12 kilo ligt, dan zal ik het niet in mijn hoofd halen om een risico te nemen door dezelfde rig als daarvoor te nemen. Veelal zullen die aanbeten een stuk spaarzamer zijn dan in een nachtje parkvijver.
Zoek het verder maar uit
Tabeee
Alweer een post erbij....Koen
-
Klaas van den Herik
- Berichten: 4624
- Lid geworden op: 06-01-2002 01:00
Beste Stefan,
Wat werkt het beste? Een kort of een lange rig? Waarom dan wisselen?
Bas,
Je houdt je hengel horizontaal? Zijwaarts denk ik dan? Anders dril je op je molen en lijn denk ik.
FF pythagoras A2 keer b2 is c2. Op zeg 50 meter is de hoek niet zoveel groter met een horizontale stand. Houdt je je hengel naar rechts wil de vis naar links, deze beweging is veel gekker.
MVG
Klaas
Wat werkt het beste? Een kort of een lange rig? Waarom dan wisselen?
Bas,
Je houdt je hengel horizontaal? Zijwaarts denk ik dan? Anders dril je op je molen en lijn denk ik.
FF pythagoras A2 keer b2 is c2. Op zeg 50 meter is de hoek niet zoveel groter met een horizontale stand. Houdt je je hengel naar rechts wil de vis naar links, deze beweging is veel gekker.
MVG
Klaas
-
Wil Jeurninck
- Berichten: 2261
- Lid geworden op: 25-07-2002 02:00
- Locatie: Baexem
- Contacteer:
Het buigen van de haak,nou eerlijk gezegd ben ik er geen fan van hoewel in feite iedere haak dit wel een beetje doet.
Het is de mate waarin het gebeurd,de C310 is een heel goede haak maar niet geschikt voor het zwaardere dril werk juist omdat de 310 in het segment van de meer doorbuigende haken zit.
Het doorbuigen wat het uitscheuren tegengaat? ja als je er over nadenkt zit er een kern van waarheid in alleen is die zo marginaal klein,de lijn en de hengel zijn meer rekbaar dan de haak en zullen als het goed is veel meer schokken opvangen als een haak die door kan buigen.
Gezien de wateren die ik bevis kies ik persoonlijk voor een wat steverige haak zoals Stefan ook al aangaf,de Ashima C887,de Impact Predatorhook zijn zwaar favoriete haken van mij scherp oersterk en een rechte punt,maar ook de Asima C440 Excalibur bevalt me heel goed en dit is een klauwmodel.
Op wateren waar het gaat gebruik ik deze haken met een nylon onderlijn maar 90% van mijn visserij gebruik ik gevlochten onderlijn materiaal om de dood eenvoudige reden dat dit net wat meer kan hebben als nylon wat beschadigingen aangaat.
Lange onderlijnen korte onderlijnen,hier ga ik volledig met Bas mee(enkele uitzonderingen daar gelaten maar is dat niet altijd).
Wil.
Het is de mate waarin het gebeurd,de C310 is een heel goede haak maar niet geschikt voor het zwaardere dril werk juist omdat de 310 in het segment van de meer doorbuigende haken zit.
Het doorbuigen wat het uitscheuren tegengaat? ja als je er over nadenkt zit er een kern van waarheid in alleen is die zo marginaal klein,de lijn en de hengel zijn meer rekbaar dan de haak en zullen als het goed is veel meer schokken opvangen als een haak die door kan buigen.
Gezien de wateren die ik bevis kies ik persoonlijk voor een wat steverige haak zoals Stefan ook al aangaf,de Ashima C887,de Impact Predatorhook zijn zwaar favoriete haken van mij scherp oersterk en een rechte punt,maar ook de Asima C440 Excalibur bevalt me heel goed en dit is een klauwmodel.
Op wateren waar het gaat gebruik ik deze haken met een nylon onderlijn maar 90% van mijn visserij gebruik ik gevlochten onderlijn materiaal om de dood eenvoudige reden dat dit net wat meer kan hebben als nylon wat beschadigingen aangaat.
Lange onderlijnen korte onderlijnen,hier ga ik volledig met Bas mee(enkele uitzonderingen daar gelaten maar is dat niet altijd).
Wil.
-
Stefan Slechten
- Berichten: 2316
- Lid geworden op: 16-01-2002 01:00
- Locatie: Stein (Lb)
Klaas,
in mijn visserij ga ik ook voor een groot deel op mijn eigen gevoel af, hierbij vallen sommige keuze's die ik af en toe maak ook niet echt wetenschappelijk te onderbouwen. Sommigen leveren bonusvissen op, en sommigen leveren me alleen maar meer blanks op.
De kwestie lang/kort;
zoals ik eerder zei bepaal ik mijn onderlijnen door een aantal zaken, wordt er weinig gevist ? dan zal ik in eerste instantie gewoon een standaard lengte proberen, wat overigens niet wil zeggen dat ik er niet ook een keer een korte rig aan knoop hoor, maar ik bepaal de lengte van mijn onderlijn voornamelijk aan de voerplek die ik maak. Voer ik verspreidt, dan kies ik toch een langere onderlijn, zodat ook het haakaas wat vrijelijker kan bewegen, dat is dus ook een beetje een gevoelskwestie. Ik wil het haakaas zo goed mogelijk op de rest laten lijken, af en toe zelfs een klein stukje kurk boven de boillie, om het wat langzamer te laten zinken. Een bol aan een onderlijn van 10cm gedraagt zich anders, heeft minder bewegingsvrijheid, dan een bol aan een rig van 30cm. Voer ik compact, dan prefereer ik normaal een wat kortere rig als ik óp de compacte voerplek vis, maar af en toe vis ik er liever een paar meter naast, en dan kies ik juist weer voor een langere rig, ook dit zal voor mij meer een gevoelskwestie zijn.
De enige echte ervaringen met lang/kort zijn op een drukbevist kanaal, waar de lange onderlijnen stukken beter vingen, en op de kleine dressuurwateren, waar een extreem korte rig juist veel vis wist te verleiden. Op het dressuurwater had ik soms 3 op de 6 vissen gelost, maar na de onderlijn een stuk in te korten hadden we dat probleem opgelost.
Ik had graag willen vertellen dat ik nog legio verhalen heb over lang/kort verschillen, maar zo lang draai ik nu ook niet mee, en ik ga geen dingen verkondigen waar ik zelf geen ervaring mee gehad heb. Vis zelf op niet te makkelijk water, maar daar zijn de rigs van iets minder belang dan de taktiek en plaats die je verkiest. Daarom heb ik altijd een aantal "standaard" rigs waar ik mee begin op een water. 1 onderlijn met 20lb korda iq, maatje 6 of 8, en een lange soepele hair, 1 onderlijn met gevlochten lijn, maatje 8, wederom lange hair, en een stukje krimpkous dat als line aligner fungeert, de 3e onderlijn, is degene die ik vaak voor pop-up gebruik, een combi-rig, laatste 2cm gestript voor de haak, en 1cm voor de wartel gestript. Niet dat je mij hoort zeggen dat een d-rig niet zal werken, maar ik verkies toch liever voor het wat simpelere, en vaak even goed vangende combi-matteriaal. Ook hier is het gewoon een kwestie van gevoel en eigen ervaringen.
Ik ga pas echt veranderen aan mijn rigs als ik lossers krijg, of de vissen op rare plekken ga haken.
Koen, over het aasgedrag, ik denk zelf dat dat ook veel te maken heeft met de bodemgesteldheid, het aas waar ze van leven, en hun al dan niet aanwezige schuwheid bij dit azen (veroorzaakt door externe factoren zoals karpervisserij, negatieve conditionering dus)
mvg
Stefan
in mijn visserij ga ik ook voor een groot deel op mijn eigen gevoel af, hierbij vallen sommige keuze's die ik af en toe maak ook niet echt wetenschappelijk te onderbouwen. Sommigen leveren bonusvissen op, en sommigen leveren me alleen maar meer blanks op.
De kwestie lang/kort;
zoals ik eerder zei bepaal ik mijn onderlijnen door een aantal zaken, wordt er weinig gevist ? dan zal ik in eerste instantie gewoon een standaard lengte proberen, wat overigens niet wil zeggen dat ik er niet ook een keer een korte rig aan knoop hoor, maar ik bepaal de lengte van mijn onderlijn voornamelijk aan de voerplek die ik maak. Voer ik verspreidt, dan kies ik toch een langere onderlijn, zodat ook het haakaas wat vrijelijker kan bewegen, dat is dus ook een beetje een gevoelskwestie. Ik wil het haakaas zo goed mogelijk op de rest laten lijken, af en toe zelfs een klein stukje kurk boven de boillie, om het wat langzamer te laten zinken. Een bol aan een onderlijn van 10cm gedraagt zich anders, heeft minder bewegingsvrijheid, dan een bol aan een rig van 30cm. Voer ik compact, dan prefereer ik normaal een wat kortere rig als ik óp de compacte voerplek vis, maar af en toe vis ik er liever een paar meter naast, en dan kies ik juist weer voor een langere rig, ook dit zal voor mij meer een gevoelskwestie zijn.
De enige echte ervaringen met lang/kort zijn op een drukbevist kanaal, waar de lange onderlijnen stukken beter vingen, en op de kleine dressuurwateren, waar een extreem korte rig juist veel vis wist te verleiden. Op het dressuurwater had ik soms 3 op de 6 vissen gelost, maar na de onderlijn een stuk in te korten hadden we dat probleem opgelost.
Ik had graag willen vertellen dat ik nog legio verhalen heb over lang/kort verschillen, maar zo lang draai ik nu ook niet mee, en ik ga geen dingen verkondigen waar ik zelf geen ervaring mee gehad heb. Vis zelf op niet te makkelijk water, maar daar zijn de rigs van iets minder belang dan de taktiek en plaats die je verkiest. Daarom heb ik altijd een aantal "standaard" rigs waar ik mee begin op een water. 1 onderlijn met 20lb korda iq, maatje 6 of 8, en een lange soepele hair, 1 onderlijn met gevlochten lijn, maatje 8, wederom lange hair, en een stukje krimpkous dat als line aligner fungeert, de 3e onderlijn, is degene die ik vaak voor pop-up gebruik, een combi-rig, laatste 2cm gestript voor de haak, en 1cm voor de wartel gestript. Niet dat je mij hoort zeggen dat een d-rig niet zal werken, maar ik verkies toch liever voor het wat simpelere, en vaak even goed vangende combi-matteriaal. Ook hier is het gewoon een kwestie van gevoel en eigen ervaringen.
Ik ga pas echt veranderen aan mijn rigs als ik lossers krijg, of de vissen op rare plekken ga haken.
Koen, over het aasgedrag, ik denk zelf dat dat ook veel te maken heeft met de bodemgesteldheid, het aas waar ze van leven, en hun al dan niet aanwezige schuwheid bij dit azen (veroorzaakt door externe factoren zoals karpervisserij, negatieve conditionering dus)
mvg
Stefan
Hallo mensen,
Goede reacties en een leuke discussie om onze visserij op een hoger peil te brengen. Daar ging het tenslotte om.
De discussie ging eigenlijk helemaal niet over haken en onderlijnen maar om de mentaliteit die nodig is om een superseizoen te draaien en geen vissen meer te verspelen.
In mijn betoog dat ik er op verzoek achteraan heb geplakt staat duidelijk dat het om mijn persoonlijke bevindingen ging en ook de situatie van b.v. Stefan en Wil haalde ik kort eventjes aan. Dit zijn dus wel extreme situaties die slechts weinigen kennen hier in Nederland.
Om nog eventjes terug te komen op die buigende haken: Ik heb het hier wel over een haak waarmee -indien goed gebruikt- je gemakkelijk de 3 ponds glasstokken van Wil aan splinters kunt trekken en de assen van zijn Morrums kunt breken! Dat laatste heb ik net eventjes uitgeprobeerd op een Morrum die hier nog steed rondzwierf, welke de rechtmatige eigenaar verzuimt op te halen
De truc van die haak is namelijk dat (gaat ie weer) indien goed gebruikt en op de situatie aangepast niet of nauwelijks op buigen wordt belast!!!!!
Bij een klauwhaak of een haak met naar binnen staande punt gebeurt dat wel altijd! Zo dat ben ik even kwijt, excuses voor het schreeuwen.
Zie de wasknijperproef van de Baets (heel erg jammer dat je hier geen illustraties kunt plaatsen) Die klauwhaak dringt bijna loodrecht in waar mijn favoriete haak veel schuiner indringt. Hier is ook de voorwaarde te zien waaronder een klauwhaak zijn werk kan doen n.l. een harde dikke rand om de bek van de karper waar de klauwhaak (of die met naar binnen staande punt) omheen draait en lekker blijft hangen waar je hem hebben wilt, die harde rand. Welnu, waar ik vis hebben de vissen heel die rand niet. Als ze hem wel hebben (ook ik vis op dergelijke wateren) kan ik met die C310 prima bewerkstelligen dat m'n haak in die rand terecht komt. Dat doe ik dan gewoon door de linealigner en eventueel de souplesse van m'n onderlijn aan te passen. Dan vis ik dus wel met een haak die nauwelijks op buigen wordt belast en die heel snel erg diep indringt in dat harde weefsel, in die harde rand. Wat wil je nog meer?
Over de grootte van "mijn haken": dat maatje 4 is nog steeds behoorlijk klein maar ik vind hem relatief groot tegen de 8-tjes waar ik voorheen veel mee viste.
Wat erg aan de orde is en waar ik nog nooit iemand over heb gehoord is dat de voorwaarden waaronder je bepaalde haken kunt gebruiken best wel beperkt zijn. De haken van Stefan en Wil moeten om die rand heendraaien. Dat kan alleen maar met een soepele onderlijn of i.g.v een stugge onderlijn een hele korte. Waar "mijn" haak op alle mogelijke manieren inzetbaar is.
Ik wil dit heel graag demonstreren middels een behoorlijk aantal illustraties, ofwel in een tijdschrift, danwel op de karperwereld-site. E.e.a. is al in gang gezet. Middels deze illustraties kan eenieder dan zelf z'n conclusies trekken en de voor hem of haar ideale haak + onderlijn uitzoeken.
Koen, je bent heel erg goed bezig!
Klaas, wat denk je zelf?
Groeten,
Bas
Goede reacties en een leuke discussie om onze visserij op een hoger peil te brengen. Daar ging het tenslotte om.
De discussie ging eigenlijk helemaal niet over haken en onderlijnen maar om de mentaliteit die nodig is om een superseizoen te draaien en geen vissen meer te verspelen.
In mijn betoog dat ik er op verzoek achteraan heb geplakt staat duidelijk dat het om mijn persoonlijke bevindingen ging en ook de situatie van b.v. Stefan en Wil haalde ik kort eventjes aan. Dit zijn dus wel extreme situaties die slechts weinigen kennen hier in Nederland.
Om nog eventjes terug te komen op die buigende haken: Ik heb het hier wel over een haak waarmee -indien goed gebruikt- je gemakkelijk de 3 ponds glasstokken van Wil aan splinters kunt trekken en de assen van zijn Morrums kunt breken! Dat laatste heb ik net eventjes uitgeprobeerd op een Morrum die hier nog steed rondzwierf, welke de rechtmatige eigenaar verzuimt op te halen
De truc van die haak is namelijk dat (gaat ie weer) indien goed gebruikt en op de situatie aangepast niet of nauwelijks op buigen wordt belast!!!!!
Bij een klauwhaak of een haak met naar binnen staande punt gebeurt dat wel altijd! Zo dat ben ik even kwijt, excuses voor het schreeuwen.
Zie de wasknijperproef van de Baets (heel erg jammer dat je hier geen illustraties kunt plaatsen) Die klauwhaak dringt bijna loodrecht in waar mijn favoriete haak veel schuiner indringt. Hier is ook de voorwaarde te zien waaronder een klauwhaak zijn werk kan doen n.l. een harde dikke rand om de bek van de karper waar de klauwhaak (of die met naar binnen staande punt) omheen draait en lekker blijft hangen waar je hem hebben wilt, die harde rand. Welnu, waar ik vis hebben de vissen heel die rand niet. Als ze hem wel hebben (ook ik vis op dergelijke wateren) kan ik met die C310 prima bewerkstelligen dat m'n haak in die rand terecht komt. Dat doe ik dan gewoon door de linealigner en eventueel de souplesse van m'n onderlijn aan te passen. Dan vis ik dus wel met een haak die nauwelijks op buigen wordt belast en die heel snel erg diep indringt in dat harde weefsel, in die harde rand. Wat wil je nog meer?
Over de grootte van "mijn haken": dat maatje 4 is nog steeds behoorlijk klein maar ik vind hem relatief groot tegen de 8-tjes waar ik voorheen veel mee viste.
Wat erg aan de orde is en waar ik nog nooit iemand over heb gehoord is dat de voorwaarden waaronder je bepaalde haken kunt gebruiken best wel beperkt zijn. De haken van Stefan en Wil moeten om die rand heendraaien. Dat kan alleen maar met een soepele onderlijn of i.g.v een stugge onderlijn een hele korte. Waar "mijn" haak op alle mogelijke manieren inzetbaar is.
Ik wil dit heel graag demonstreren middels een behoorlijk aantal illustraties, ofwel in een tijdschrift, danwel op de karperwereld-site. E.e.a. is al in gang gezet. Middels deze illustraties kan eenieder dan zelf z'n conclusies trekken en de voor hem of haar ideale haak + onderlijn uitzoeken.
Koen, je bent heel erg goed bezig!
Klaas, wat denk je zelf?
Groeten,
Bas
-
Klaas van den Herik
- Berichten: 4624
- Lid geworden op: 06-01-2002 01:00
Ik denk nix. Zoals je het schrijft, wijst je top richting vis.
MVG
Klaas
MVG
Klaas
-
vinnie kuiper
- Berichten: 861
- Lid geworden op: 16-06-2004 12:06
- Locatie: Den Haag
- Contacteer:
Om terug te komen op de vraag wie er wel of geen Top seizoen hebben:
Ik niet .
Mijn seizoen in lange lijnen:
- blanks in combinatie met veel gebroken materiaal.
- hordes mensen op de stekken die voorheen wel privé terrein leken.
- targetvissen op mijn hengels zonder dat ik ze vast hield (maar ik gun 'm je duizend keer hoor Tijssie!)
- Lange termijn voerstekken en taktieken die alleen springende vis opleveren.
- fuiken bovenop m'n vaste voerstekken.
- een week onweer tijdens mijn geplande sessie (niet leuk in je boot midden op 300ha water, helaas maar overgeslagen en uitgeweken naar alternatief b die uiteraard weinig opleverde)
Alleen de lente had een goede vangstperiode welke helaas werd overschaduwd door het slechtste nieuws dat mij ooit bereikte.
En toch na elke blank als ik terug kom varen staat mijn dochtertje daar en roept PAPA PFISSIE!!!! Dan weet ik weer hoe gelukkig ik ben.
Persoonlijk leed en/of geluk doet zelfs de meest fanatieke karpervisser zijn visserij relativeren, ik en mijn gezin/familie zijn er al heel lang achter hoe belangrijk Karper(vissen) voor mij is. Echter, ik ben me ook steeds bewuster geworden hoe onbelangrijk karpervissen eigenlijk is........
Gr Vincent,
en langs de weg, het kalenderseizoen duurt nog even
Ik niet .
Mijn seizoen in lange lijnen:
- blanks in combinatie met veel gebroken materiaal.
- hordes mensen op de stekken die voorheen wel privé terrein leken.
- targetvissen op mijn hengels zonder dat ik ze vast hield (maar ik gun 'm je duizend keer hoor Tijssie!)
- Lange termijn voerstekken en taktieken die alleen springende vis opleveren.
- fuiken bovenop m'n vaste voerstekken.
- een week onweer tijdens mijn geplande sessie (niet leuk in je boot midden op 300ha water, helaas maar overgeslagen en uitgeweken naar alternatief b die uiteraard weinig opleverde)
Alleen de lente had een goede vangstperiode welke helaas werd overschaduwd door het slechtste nieuws dat mij ooit bereikte.
En toch na elke blank als ik terug kom varen staat mijn dochtertje daar en roept PAPA PFISSIE!!!! Dan weet ik weer hoe gelukkig ik ben.
Persoonlijk leed en/of geluk doet zelfs de meest fanatieke karpervisser zijn visserij relativeren, ik en mijn gezin/familie zijn er al heel lang achter hoe belangrijk Karper(vissen) voor mij is. Echter, ik ben me ook steeds bewuster geworden hoe onbelangrijk karpervissen eigenlijk is........
Gr Vincent,
en langs de weg, het kalenderseizoen duurt nog even
