Karperen voor de deur.

[glenn axt]

Dank je Frenk voor je fijne reactie! En inderdaad en fijne dag doet veel goed!

Vanmorgen snel wat boodschappen gedaan voor het weekend, en daarna op de fiets richting de Bijlmer.

Ik zocht een plekje wat lekker beschut lag met goede dril mogelijkheden:




Twee voerplekjes gemaakt en deze om en om bevist, maar wat was het daar grillig qua bodemverloop! Doch bleef ik daar toch zitten want een imposante welling van een karper vlak aan de kant deed mij dat besluit maken.
'Johnny's Rod' lag om 09:45 uit met een grote broodpluim op de haak, en is er gevoerd met een mix van maïs, kikkererwten en flavour/boost. Om en om gewisseld met maïs en kikkererwt.
De temperatuur was op dat moment 11 graden, stond er een lichte oostenwind en bedroeg de luchtdruk 1.026 mb.
Een uur hier gevist, maar geen stootje gezien, enige opwindende waren de overtrekkende veldleeuwerikken, ben dus verkast naar de volgende stek wat verderop:





Hier van 11:00 tot 12:00 gezeten, het was hier gelukkig stukken dieper, maar veel drijfvuil wat door een lichte stroming heen en weer werd vervoerd, zeer lastig vissen dus. Ondanks dat toch na ongeveer drie kwartier een leuke opsteker gevolgd door schuin ondergaan weten te pareren, met als gevolg een vette blankvoorn die na een korte dril losschoot...

Vreemde lucht/wolken:





Ik wilde vandaag toch wat vis scoren, of in ieder geval de pen 'bezig' zien.
Van 12:45 tot 13:45 gevist in een van de 'prutsloten' bij het science park:




Ik had het hier na een uurtje ook wel gezien, geen stootje op maïs, broodpluim of kikkererwt.

'Johnny's Rod' en Okumamolen, een voor mij geweldige combinatie:



Oké, inpakken en wegwezen, en beland bij het meertje:








De stok lag precies om 14:00 uur recht voor mij in, ik had drie voerplekjes gemaakt en op de haak begonnen met een grote wittebroodpluim.



Na 5 minuten 'pen weg'! Ik sloeg aan , hoorde de molenslip even ratelen en toen een losschieter...en een mooie boeggolf van een weg vluchtende vis. Tja, dit had de eerste karper van de oktobermaand kunnen zijn, maar helaas.
Het duurde bijna een uur en drie kwartier wachten op de volgende aanbeet. De pen, met op de haak twee maïskorreltjes, werd wat schokkerig door het licht beroerde water verplaatst om daarna heel rap naar boven te komen om daarna in een vloeiende beweging schuin onder te gaan. Aanslaan en hangen:





Tja, een niet alledaagse dril zal ik maar zeggen; de vis bleef na een korte run vrij rustig en kon ik onder goede spanning van hengel en lijn relaxt binnen draaien maar kreeg de vis niet te zien, deze bleef wat nukkig onder de hengeltop bonken. Ik pakte het schepnet om de vis te landen, maar kreeg in het geheel de kans niet, de vis bleek over een behoorlijke portie reserve-energie te beschikken want nu begon de echte dril pas!:



En de vis denderde lekker door:



Terug pompen:



En weer weg:



Uiteindelijk toch kunnen landen en op de mat beland:





Ik sloeg daarna nog tweemaal mis m.i. op witvis, het werd wat kouder op de stek en de zon begon al wat onder te gaan:



Inpakken en naar huis, waar een kop koffie met een heerlijke appelbeignet tevreden werd genuttigd:

[glenn axt]

Vanochtend even 'gepend'.
Was al vroeg wakker en het was nog aardedonker buiten, de zon zou pas tegen 8 uur opkomen dus relaxt ontbeten en het begin van de Grand prix F1 in Japan 'live' om 07:00 uur gevolgd.

Het was koud op de fiets, dus handschoenen voor het eerst weer aan, kreeg op de dijk zelfs last van koude oren, tja ik was het warme weer van de afgelopen tijd zo gewend, dan is dit weer andere koek...
Ik besloot het meertje wat rond te fietsen en de stek bij het spoor te checken op visbaarheid. De stek lag nu geheel verscholen achter een dijk van zand en op de stek lag al veel zand, ik kon er wel vissen , er was nog wel wat groen over, maar vanwege het vele zand besloten om maar aan het meertje te gaan pennen.

Het heeft toch wel wat dat 'stille' en 'spiegelende' water:





Er was nog wat van de mix van gisteren over en heb dat aangevuld met een blik maïs, om 08:15 lag de stok uit en heb op drie plekjes gevoerd, blijkbaar maakte ik wat te veel lawaai want bij het ingooien van het voer aan de rechterkant verstoorde ik een karper die blijkbaar vlak aan de kant zich had opgehouden. Tja, ik hou mij altijd wel rustig aan de kant, althans zo rustig mogelijk, maar nu met dit praktisch windstille weer( oostenwind) en het ondiepe water aan de kant, besefte ik dat ik me nu nog rustiger en stiller moest gedragen wilde je kans maken op een vangst.
De temperatuur volgens de weerapp. was 4 graden en de luchtdruk bedroeg 1026 mb, bij een nagenoeg strak blauwe lucht.
Ik hoorde vele roodborstjes aan de overkant, zo nu en dan afgewisseld door het opvallende liedje van een winterkoning, twee Buizerds vlogen langs het water, waren er opvallend veel aalscholvers aanwezig en hoorde witte kwikstaarten en grauwe ganzen hoog passeren.
De haak beaasd met twee maiskorreltjes, plaatste ik aan de linkerkant toen ik een mooie staartwelling van een karper waarnam op de linkervoerplek. Maar er gebeurde niet.

Ik zag nu een hele fijne welling ontstaan op de voerplek recht voor mij, en besloot toen daar de beaasde haak in de buurt te plaatsen:



Was de vis daar nog? Jawel, want een volgende welling, duidelijker dan de vorige zag ik vlak bij de pen ontstaan. Het was nu afwachten, en mij zo stil als ik kon gedragen( ja, je durfde haast niet normaal te adem! )...
Seconden werden minuten, er gebeurde niets bij de pen, geduld en vooral je stil houden was nu van belang, toch bewoog ik mij 'even', ik wilde een foto maken van de stok, en ik raakte daarbij met de hengeltop lichtjes het water...Boef!!! Er ontstond direct een vluchtkolk/welling van een karper die daar nog aanwezig was op de voerplek.
Potverdorie! dacht ik. Ik had mij niet moeten bewegen of wat dan ook, blijkbaar waren de vissen erg op hun hoede, mogelijk vanwege de weersomstandigheden en de ondiepte aan de kant.

De kou nam sluimerend via mijn voeten en handen een aanvang, heel wat anders dan de twee weken geleden toen het gewoon nog lekker warm was.
Het zonnetje kwam eindelijk wat over de dijk mij verwarmen:



Ik onderhield de drie voerplekjes door regelmatig een handje voer in te gooien, en eindelijk na ongeveer anderhalf uur, kwam de pen op de rechter voerstek schuin omhoog om daarna ook schuin onder te gaan. Ik sloeg vol verwachting aan, doch niks, geen contact of weg vluchtende vis.
Ik bleef mij stil houden op de onthaakmaat, mogelijk dat daardoor groepjes pimpel en koolmezen lekker dichtbij kwamen en een winterkoning vergezeld met een kop grotere roodborst mij vlakbij enige minuten lang gezelschap hielden.

Opeens kwam er vanuit het niets aan de rechterkant van mij een Hermelijn aan gesprongen. Tot zeer nabij, ik schat zo tussen de 2,5 en 3 meter afstand, kwam deze springer tot stand, richtte zich op waarbij ik de prachtige witte onderkant kon zien, en mij vol verbazing leek het wel, aankeek. De Hermelijn sprong naar boven richting net, schrok daar blijkbaar van en sprong het struikgewas in.
Maar deze marterachtige gaf niet op, blijkbaar wilde het beestje mij/ de stek graag voorbij, want nu zocht het een andere route. De schoeiing werd nu genomen, doch hier werd de hermelijn tegen gehouden door 'Johnny's Rod'. De hermelijn sprong van de schoeiing af en kwam op bijna dezelfde plek terecht waar het beestje mij aankeek, en richtte zich weer op, waarbij ik de mooie witte onderdelen duidelijk zag, en keek mij wederom aan. Tja, nu vluchtte,(sprong eigenlijk) het beestje terug het struikgewas in en bleef nu weg!



Dit was al de tweede ontmoeting met een Hermelijn dit jaar( de eerste was in Amsterdam Noord), maar dit was een leuke 'close encounter'!

Oke, na drie uurtjes pennen besloot ik vanwege de kou in te pakken en huiswaarts te keren. Het werd een blank, maar wel een hele leuke!

'Weerspiegelings selfie' :

[Joost Rippen]

mooie verhaling weer Glenn

bij mij ligt het al op z'n gat. vroeger een bikkel, maar vind het nu al koud. ik moet nog even wennen aan de ontberingen sinds ik weer ben gaan vissen. en wat geschikte kleding kopen natuurlijk, want die heb ik ook niet echt meer.

[Frenk de Gruiter]

Mooi verhaal weer, Glenn.

Ik probeer de hermelijn te vinden op je een na laatste foto, maar helaas.

[glenn axt]

Joost en Frenk, dank jullie wel voor de fijne reacties!

Joost, ik ga ook niet meer op pad bij al te koud weer, tja vroeger hield 'slechts' hard water mij tegen! , dus als alles dichtgevroren was. Die tijd ligt echt achter mij want kou kleumend met tintelende vingers en koude voeten hoeft niet meer voor mij! Tuurlijk kan je je er op voorbereiden/kleden, maar dan nog...( het geeft wel een mega voldoening om tijdens koud weer een karper te scoren! Ik heb ooit tijdens een sneeuwbui een mooie Ruisvoorn op de vliegenhengel gescoord, dat was toch wel kicken hoor! )

Ha Frenk! De foto geeft de 'omgeving' weer waar het geren en gespring van de hermelijn plaats vond, het ging allemaal best snel dus een pic. van de springende, rennende hermelijn zou uitzonderlijk maar wel gaaf geweest zijn.
Overigens probeer ik nog steeds een foto te maken van een uit het water springende karper, vaak nemen ze nog een 'jump' na hun eerste sprong, maar dan nog blijft er niet veel over dan een kring of wat opspattend water bij het proberen te schieten van een karpersprong.

[Joost Rippen]

@ Glenn:
tja, ik ben dan ook weer gaan vissen midden in de zomer en we zijn behoorlijk verwend met het weer in de nazomer/begin van de herfst. een combinatie van lekker van het weer genieten en met je hobby bezig zijn, ik vond het geweldig! maar toen ik zaterdag midden in de wind stond te koukleumen op mijn favoriete brugstek vond ik het toch wel minder worden, en zo koud was het nog geeneens. dan ook nog een flinke verspelen en de geplande sessie van 4 uur werd plotsklaps gehalveerd.
overigens zit er misschien toch nog een verlenging van het seizoen in, maar dan statisch en in de lekker warme bivy. in ieder geval ben ik plannen aan het maken met een vismaat van lang geleden. met wat gezelschap hou je het toch wat langer uit in de kou.

[glenn axt]

Joost, dank je wel voor je reactie.

Soms loont het om door te vissen, en als je dan nog succes hebt dan 'vergeet' je meestal de vervelende koude weersomstandigheden. Een bivy is ideaal bij koud/slecht weer, ik zou zeggen ga ervoor en mogelijk zal je nog verrassende vangsten boeken, maar ook een hoop plezier beleven. Succes!

Vandaag was het voor mij maar een moeizame en vermoeiende dag, ik schoot niet op op het werk en ik voelde me beroerd worden. Ik wilde naar huis, rusten...nee, ik wilde aan de waterkant relaxen, ik hoefde niet eens wat te vangen, als ik maar kon relaxen aan de waterkant. Het heeft op mij altijd een zeer positieve en goede uitwerking om aan de waterkant te zitten omring door de natuur.

Het was fris op de fiets, doch ik fietste me warm. Op de stek aangekomen deed ik mijn jas uit, zo warm had ik mij gefietst!





Om 15:15 lag de stok uit met op de haak één maïskorreltje, ik wilde het vandaag sober en relaxt houden en heb enkel met mais gevoerd. De weerapp. gaf 11 graden aan, bij een oostenwind wk 1 tot 2 en de luchtdruk bedroeg 1026 mb.

Ik ging lekker languit op de onthaakmat liggen en 'onthaasten':



Ik keek naar boven naar de blauwe lucht en de passerende wolken:



Precies in het midden zie je een vaag streepje, dat was een voorbij cirkelende Ruigpootbuizerd die richting het zuiden doortrok.

Oké, zo af en toe keek ik naar de pen, na een kleine 15 minuten dook de pen onder en sloeg ik aan, maar geen contact.
10 minuten later was het wel raak:



En een kwartiertje later weer:



Ik hield me weer stil op de onthaakmat, het werd nu wel kouder dus trok mijn jas weer aan, een groepje kwetterende staartmezen vloog over het water en kwetterden links van mij in de bomenrij vrolijk verder.

Er gebeurde nu een hele tijd niets, ik zat bijna een uurtje lekker te mijmeren en sloot zo af en toe mijn ogen van vermoeidheid, toen opeens de pen 'weg' was en de hengeltop trilde vanwege een aanbeet, ik sloeg wat beduusd aan:





Een pittige brasem had zich vanzelf gehaakt en sputterde voor zijn/haar doen goed tegen:



Het werd kouder en kouder, ik verlangde naar een warm huis en een warme kop koffie, had nu wel genoeg gerelaxt aan de waterkant.



Volgende keer maar weer beter gefocust en uitgerust een karper proberen te scoren..

[glenn axt]

Afgelopen zaterdagochtend en een groot gedeelte van de middag gespendeerd aan het inruimen van de 2e boekenkast, ben gewoon ziek geworden van al het stof wat in, op en tussen de boeken en op de in te ruimen dvd's zat...
Vond overigens een voor mij onbekend sportvisboek, zo zie je maar weer wat er voor verrassingen zo nu en dan bij de nasleep van een verhuizing tevoorschijn kunnen komen.
Ik was het genies en gesnotter meer dan zat, dus besloot ik enkele uurtjes te gaan pennen.
Het zag er in de ochtend en begin van de middag totaal niet naar uit om relaxt te kunnen vissen vanwege de regen. Doch de weerapp. gaf aan dat het na 15:00 uur redelijk droog zou worden, dus was ik omstreeks kwart over 3 met slechts één blikje maïs op de fiets op pad naar een stek.

Tja, een stek, het werd gewoon de laatst bezochte stek, die aan het meertje:




Iets voor 15:30 lag de stok met op de haak één maïskorreltje, te wachten op geïnteresseerde vis. Ik heb drie kleine voerplekjes gemaakt en deze om en om bevist. De weerapp gaf 13 graden aan, er stond een zzw'en wind wk 1 tot 2 en de luchtdruk bedroeg 1013 mb.



Een roodborstje gaf een stevig liedje weer en zo nu en dan vloog er een aalscholver over het water, binnen een kwartier had ik op de voerplek recht voor mij, een aanbeet.
Deze was vooraangekondigd met een duidelijke lijnzwemmer, de pen dook in één snelle beweging onder en ik sloeg direct aan.
Geen contact, maar wel een paar schubben als bewijst van een 'verkeerd' soort contact:




Hierna was het vrij snel wèl raak:



Ik had even een schrikmomentje, ondanks dat de IJsvogel zich met een duidelijke roep had aangekondigd, schrok zowel de IJsvogel als ik bij diens passage: tussen pen en hengeltop in scheerde deze blauwe pijl rakelings langs.

Na een klein kwartiertje was het weer raak:



Abramis brama dus.
Het duurde nu lang voordat ik weer 'leven' had bij de pen, ik hoorde enkele keren een hoog overvliegende veldleeuwerik en het IJsvogeltje vloog nu met wat meer afstand voorbij.

De derde brasem van vandaag:



De lucht werd wat minder grauw:



Er waren karpers aanwezig, allemaal ver van de kant sprongen ze met regelmaat geheel of half boven water.
Het water werd stiller en stiller, de wind ging liggen en dat heeft altijd wel iets als het water nauwelijks nog word beroerd door de wind.
Net op het moment dat ik mij afvroeg waarom er op de gevoerde plekjes geen Cyprinus langs kwam, dook de pen zonder aankondiging onder. Ik sloeg aan en een fijne maar stevige dril nam een aanvang aan:













Na enkele minuten lag de vis in het net en op de onthaakmat, maar gedroeg zich ten op zichtte van de stevige drilpartij, opvallend rustig...tja:




De vis kon ik rustig onthaken, op het moment dat ik mijn mobieltje wilde pakken begon deze mooie bolle karper te springen, en zonder veel moeite sprong het zijn/haar vrijheid tegemoet. Ik moest er wel om lachen, tja, de kant loopt wat steil af en er is weinig vlak gedeelte dus was dit eigenlijk ook vragen om problemen zo dicht aan de kant. Geen picture van de vis op het droge dus…
Het werd stiller, en de lucht aan de linkerkant door de prachtige zonsondergang kleurde prachtig:







Omstreeks half 7 gestopt, vond het prima zo, het werd ook frisser en ik had trek in iets lekkers:






Zondagochtend, en ik had zin om even te pennen, wederom dezelfde plek als gister uitgekozen en het leek wel of ik niet weg was geweest want het was qua sfeer en beleving exact hetzelfde als de avond daarvoor toen ik de stek verliet; stil met een nagenoeg glad wateroppervlak:





De zon kwam achter de dijk op:



Gevist vanaf 08:00 uur, twee compacte voerplekjes gemaakt van maïs, de temperatuur was 11 graden, de wind kwam uit het zuidoosten en bedroeg nauwelijks wk1 op de stek, de luchtdruk was 1019 mb.
Groepjes Koperwieken, Kramsvogels en Zanglijsters trokken over de stek naar het zuiden, net zoals groepen Kol en Grauwe ganzen, er zongen opvallend veel Roodborstjes en Winterkoningen en de plaatselijke Buizerd vloog zo nu en dan heen en weer. Ook deze ochtend vloog het IJsvogeltje tweemaal langs.

Binnen 10 minuten had ik een aanbeet, ik sloeg mis...geen contact, zag wel een subtiele kolk ontstaan van een weg vluchtende vis, van een brasem denk ik, een kolk/welling van een wegvluchtende karper is namelijk van een geheel andere orde.
Niet lang daarna beroerde de pen zich heel langzaam, haast ongemerkt, maar voor het geoefende oog wel zichtbaar, naar rechts, om daarna gestaag onder te gaan. Ik wachtte even met aanslaan, sloeg aan en had contact. De hengel boog direct, de vis bleef heel rustig, maar voelde compact/zwaar aan. Heel even twijfelde ik of er een karper aan zat. De twijfel werd direct weggenomen toen ik wat tegendruk gaf waardoor de karper een volle sprint nam, losschoot en een grote boeggolf veroorzaakte bij het wegvluchten. Potverdorie!
Maar goed, ik bleef 'leven' houden op de stek, twee brasems vlot na elkaar gevangen:





'Hè nee hè!!!' reageerde ik toen brasem nummer twee aan de kant zo aan het springen en vechten was, waardoor de antenne van de pen afbrak en voorbij dreef…







Nieuwe pen uitgezocht die een beetje op de kapotte leek:



Maar duidelijk minder lood nodig had, tja.

Ik bekeek de kapotte en de afgebroken antenne, wat bleek, de antenne was niet afgebroken, maar was gewoon 'los' komen te zitten. De antenne kon ik zo weer in het drijflichaam zetten, nou niet helemaal, maar ik drukte het wat door zodat de pen weer enigszins compleet leek. Tja, de verf en lak beschadiging geven mij geen vertrouwen meer in deze pen, maar ik bewaar hem wel.



Ik was dus wat pics aan het maken van deze gehavende pen, toen opeens 'Johnny's Rod' levendig bewoog in het gras, ik pakte de stok snel op en sloeg aan, hangen!...wel een Abramis brama…









Oké, drie uurtjes lekker gevist, ik vond het een fijn begin van de zondagochtend. Ingepakt en op de terugweg lekker klem gezeten tussen de enorme hoeveelheid (ongeduldige)fietsers vanwege de Amsterdam Marathon (omleiding voor het fietsverkeer).

[Aaron Fresco]

Hoi Glenn,
ik begon al een beetje te denken na een weekje: waar blijft Glenn z,n verhaal.
Je begint er aan te wennen. Heb weer genoten en ook gelachen. Karpertje terug in het water
gesparteld! Maar nu gaat het veranderen. Het weer gaat slecht worden met wind en veel regen, dus nu ga ik op pad. Dikkere kleding, goede warme laarzen en dus:komend weekend maar weer eens op pad. Ook IK hoop eens een ijsvogeltje te zien, maar nog liever een karpertje aan de haak.
tot je volgende blog en vang ze.
Mvgr. Aaron

[glenn axt]

Dank je wel Aaron voor je reactie.

Het weer is zeker behoorlijk omgeslagen, veel regen en wind, herfstweer in volle gang...

Tja, iedereen op het werk had het gisteren over het extreme weer: regen met veel wind, hoosbuien, windstoten, natte totaal doorweekte kleding. Ach het is herfst, dus storm en regen zijn de ingrediënten die dit jaargetijde kenmerken. Ik weet nog dat vlak na of voor dergelijke weersomstandigheden je tot verrassende vangsten kon komen, bij het roofvissen wel te verstaan.
Zou dat nou ook voor Cyprinus carpio gelden? Tja, waarom niet? Kunnen karpers ook ‘los’ gaan na of voor een vette regenbuï?
Hum, zo naar buiten kijkende vind ik het persoonlijk wel behagelijker hier op kantoor achter het dubbel gelaagde glas, dan me op dit moment door regen en wind te begeven op de fiets en mij te laten teisteren door de weerselementen…alhoewel, zal je nou vlak voor of na een bui goed kunnen scoren?



Deze vraag spookte door mij heen, op de weerapp. zal het na 14:00 uur droger of mogelijk zelfs geheel droog worden…zal ik of zal ik niet?

Het klaarde gistermiddag redelijk op, dus met een blik maïs besloten het wat dichter bij huis te proberen, het parkwater dus:





Ik vreesde voor veel bladeren in het water, dat viel eigenlijk wel mee, doch weer die stroming van links en dan van rechts...

'Johnny's Rod' lag om en om op drie compacte voerplekjes uit omstreeks 15:30 uur, bij een temperatuur van 12 graden, een Noorden wind wk 2 tot 3 en een luchtdruk van 1013 mb.
Geen karperactiviteit waargenomen, het duurde erg lang, pas om kwart voor zes, dus twee uur en een kwartier later, kreeg ik een duidelijke 'besnuffeling' van het aas te zien. Maar de pen ging niet onder, werd even verplaatst en dat was het dan. Ja, je bent wel meteen weer scherp, je weet dat er vis in de buurt zit die toe kan slaan. Iets voor zessen gebeurde dat ook, de pen bewoog wat schokkerig en ging naar links toe onder, ik sloeg aan, maar niets helaas. Geen contact of weg vluchtende vis die een kolk of welling achter laat. Denk dat het dus een witvisaanbeet was, er bleek nog een korreltje van de twee aan de haak te zitten.
Het enige opwindende van deze pensessie was een IJsvogeltje die schuin aan de overkant in een dode boom ging zitten, het werd al snel donker en duidelijk kouder.
Inpakken en thuis opwarmen maar:

[Frenk de Gruiter]

Hoi Glenn, een kort maar toch spannend verhaal!

Mijn ervaringen zijn altijd goed geweest. Ik ervaar de herfst meestal, dat de karper wat sneller het aas pakt (lees : minder voorzichtig) dan in de zomer. Ik gebruik dan vaak wat ander aas dan particles: wormen en of maden.
Wel op een heel klein bedje particles met maden.

Gistermiddag liep ik met de hond langs de sloot. Ik loop daarbij over een brug en daar sta ik altijd even stil om aan beide kanten te kijken (en een klein handje hondenvoer te dumpen aan beide kanten), een geducht penstekje.

Springt er recht onder mij een karper. Wat een mooi gezicht! Ik heb wat extra hondenvoer in het water laten vallen, en ik ben verder gaan lopen over het kletsnatte gras en zag veel activiteit van karper en/of zeelt. Het water is een meter diep (hoog waterstand) en ik zag op vier plekken verspreid over 200 meter wellingen met stofwolken en grote plakkaten.
Bij elke stofwolk heb ik wel een paar gecrushte Frolic brokjes gestrooid Die stofwolken waren wel bijna allemaal op bekende voerplekjes.
Dan denk je: penhengel pakken! Helaas, ik moest weg, afspraak.....

[glenn axt]

Frenk, dankje wel voor je reactie en tip!

Ja, Frenk het is geweldig om op zulke momenten te 'zien' wat er gaande is, en je wilt dan niets liever je pennetje daar in de buurt plaatsen...jammer van de afspraak, je had wel beter geweten dan...


Oké, ik wilde gisterochtend weer eens met twee hengels tegelijk gaan 'karperen'. 'Johnny's Rod' uiteraard als penhengel en de CJW stok als statische stok.

Op de fiets richting stekken mij lekker warm kunnen fietsen, het was op dat moment 7 graden en er stond haast geen wind, dus viel de kou nog wel mee.

Het was nog redelijk donker op de stek vanwege de bewolking, de zon zou om ongeveer 08:15 uur opkomen.



Het was 7 graden, er stond een te verwaarlozen ONO'en wind( wk1-2) en de luchtdruk volgens de weerapp. bedroeg 1013 mb.
De statischestok heb ik geheel aan de rechterkant geplaatst, met op de hair een kikkererwt:



Er is gevoerd met een mix van maïs, kikkererwten en flavour/boost. Aan de kant had ik recht voor mij en geheel links twee voerplekjes gemaakt, en om en om 'Johnny's Rod' daar ingelegd, met op de haak twee maiskorreltjes:



Ruim over achten dus lagen beide stokken uit, en te wachten op vis...Het IJsvogeltje kwam éénmaal prachtig langs, er vlogen groepjes Koperwieken over, was het opvallend druk op en over het water met Aalscholvers( o.a.jonge aalscholvers herkenbaar aan hun witte buik), vloog er vlak over mij een Smelleken(vrouwtje, herkenbaar aan bruine kleuren), vlogen groepjes Grauwe, Brand en Kolganzen richting het zuiden en werd ik wederom van dichtbij vergezeld door zingende Roodborstjes.

Het duurde lang voordat ik 'leven' bij de pen waarnam, zodra de wind geheel ging liggen nam ik wat voorzichtige karperactiviteiten waar; kleine kolkjes en wellingen, maar allemaal ver van de kant. Zo nu en dan sprong er wel een karper, maar ook weer ver van de kant. Ik hoopte echt op een 'baitrun', ik wilde weer eens het geratel van de baitrunslip horen.

Doch na iets minder dan 3 kwartier kreeg ik een opsteker te zien van de pen, die daarna mooi schuin onderging, aan slaan en direct 'hopen' op een krachtsexplosie...



Tja, voor een Brasem was deze vis lekker bezig:





Het duurde nu ruim een uur en een kwartier voordat er weer iets gebeurde, niet bij de statische stok, maar weer op de penstok:


De 2e Brasem dus.

Het duurde daarna bijna anderhalf uur voordat er wat spannends gebeurde, op de statische stok ben ik gaan wijzigen van aas, daar had ik twee maiskorreltjes op de hair gedaan en niet al te ver van de kant ingelegd. Maar daar al die tijd geen tikje, geen rukje aan de lijn, geen licht tingeltje op de baitrunner kunnen waarnemen, c.q. kunnen horen.

Johnny's Rod kreeg dus na bijna anderhalf uur de derde brasem van de dag als beloning, na een mooie aanbeet, te verwerken:





Om 12:00 uur maar ingepakt en met koude voeten huiswaarts gegaan, next time dan maar...

[Frenk de Gruiter]

Jammer dat er niet veel karper van zich liet horen en zien. Wel weer genoeg leven van brasem.
Mooi verhaal weer

Grtz

Frenk

[Joost Rippen]

Mooie verhaling weer Glenn. ik mis spontaan het zelf pennen maar ja, ik heb dan ook besloten om alle energie dit najaar te steken in een lastig dressuurwater met hele dikke vissen. maar het meeste plezier haal ik toch echt uit het pennen dus volgend jaar als de eerste er weer bij om rond te struinen en natuurlijk ook mn vaste brugstek weer onder handen te nemen.

in ieder geval succes voor de volgende pensessie.

[glenn axt]

Frenk en Joost, dank jullie wel voor jullie reacties!

Tja Frenk, ik was er eigenlijk wel weer eens aan toe, maar ja...dat is nou het onvoorspelbare aan het vissen...wel leuk overigens...

Joost, dat meen je niet! Ga je niet meer pennen dit jaar? Geloof ik niks van...whahahaha


Oké, ik was de afgelopen week 5 dagen ziek thuis geweest, dan kan je wel raden waar ik na 5 dagen van binnen zitten naar verlangde!
Vanmorgen echter eerst boodschappen gedaan voor het weekend bij de buurtsuper, wat maïs en kikkererwten ingeslagen en de overige nodige levensmiddelen, om daarna lekker ingepakt op de fiets naar een stek te gaan.
Ik heb eerst wat rustig door het science park gereden, doch de stekken daar, de recht toe recht aan slootjes, zijn nog moeilijk bereikbaar vanwege het hoge gras/riet, maar bovenal was er weer eens een open dag voor toekomstige studenten van de uva dus was het rete druk met een komen en gaan van auto's.
Dus op naar het meertje.
De weerapp. gaf 11 graden aan, bij een zwaar te verwaarlozen zzw-wind en een volgens mij best hoge luchtdruk van 1036 mb. Sinds ik dat bij hou is dit tot nu toe de hoogste luchtdruk die ik tot nu toe mee heb gemaakt bij het vissen.
Voermixje aan de kant gemaakt van maïs, kikkererwten en flavour/boost:



Drie compacte voerplekjes gemaakt, geheel links, geheel rechts en 'recht zo die gaat'.







Er was opvallend veel activiteit van Cyprinus carpio waar te nemen in vele vormen: aan het oppervlakte toucherende vissen, half springende vissen, geheel springende vissen, bellenveldjes, wellingen aan de kant of ver van de kant, en zelfs met de staartlob wapperende exemplaren. Dat gaf de burger moed...tja…
Pas na ruim anderhalf uur, na regelmatig van voerplekjes te hebben gewisseld, wel steeds met mais op de haak, dan wel 1, dan wel 2 korreltjes, twee miezerige plaagstootjes gesignaleerd op de pen van volgens mij speldaas.
Het wateroppervlak was prachtig glad, alles kon je mooi waarnemen. Doch ik denk met wat kabbelend water had je die miezerige plaagstootjes van speldaas niet eens waargenomen.

Eindelijk, na ongeveer 2 uur en een kwartier, nadat ik zat te zinspelen om elders mijn pen onder te zien gaan, dook de pen prachtig weg, liet ik deze nog even lekker doortrekken en sloeg aan:












Abramis brama, wel een mooi rond exemplaar, tja…



Oké, gevist van 10:30 tot 13:45, en wilde toch nog een karper proberen te verleiden, dus in gepakt, met de hengel in de hand, het meertje wat rond gefietst.

Hoorde aan de kant van de duiker tot tweemaal toe een Waterral 'gillen', en ik kan mij voorstellen dat wanneer je daar in het donker loopt en dat beest dan hoort gillen je behoorlijk kan schrikken...

Nou, wat een blubber zooi is het geworden bij mijn favo stek aan het spoor...

Terug naar het meertje, maar dan een andere stek:



Hier gezeten van 14:30 tot 16:00 uur. Geen stootje mogen waarnemen, wel lekker gezeten en genoten van de natuur, ook hier regelmatig springende karpers gezien maar ver weg allemaal.

Thuis aangekomen ook hier van genoten:



Bakkie koffie en een kersenflap.

Next time maar weer...

[herman hulsman]

Mooi Glenn om te lezen en te zien hoe jij het vissen beleeft, lekker ongecompliceerd en genietend van al wat er om je heen gebeurd, dat is waar het voor is bedoelt.

[glenn axt]

Dank je wel Herman voor je fijne reactie!


Vandaag was ik vroeg thuis, er zou iemand van het onderhoudsteam komen om de slaapkamerramen van zogenaamde 'vergrendelaars' te voorzien.
Vanaf 12:00 tot 16:00 moest ik dus aanwezig zijn, doch de monteur kwam een half uur eerder, en was ruim voor 12 uur klaar.
Dus vijf witte boterhammen ingepakt en op weg naar een stek, om zonder te gaan voeren ouderwets met brood te gaan vissen...jaja.



Het meertje dus( zal niet, tja het is gewoon een lekkere relaxte stek met veel natuur):







De opportunist in mij wilde het zo simpel als het maar kon proberen, dus zonder te voeren op de bonnefooi de haak beaasd met een broodpluim inwerpen en afwachten maar...

De weerapp. gaf 14 graden aan, een nnw wind wk 1, dus haast windstil, het was wel zwaarbewolkt en de luchtdruk bedroeg 1019 mb.

'Johnny's Rod' mocht deze middag iets voor 12:30 zijn diensten gaan bewijzen.
Maar er waren maar bar weinig diensten om bewezen te worden, er gebeurde namelijk helemaal niks. Het wateroppervlak was prachtig glad, maar er lag veel bladafval, takkenrommel etc. in het water wat een paar keer door een lichte stroming dan van links en dan van rechts over de stek werd gesleurd:



En ik zat daar al na een kwartiertje te knikkebollen achter de stok en ik ben toen 'even' gaan liggen op de onthaakmat...je raadt het al, ik dommelde echt weg.

Oké, na ruim een uurtje had ik het wel gezien, het enige opwindende was een voorbij vliegende mooie robuuste jonge Havik, die de plaatselijke groep zwarte kraaien zwaar verontruste, en met hun geschreeuw de roofvogel achterna vlogen.

Ik fietste op de terugweg wat door het science park en bezocht de nieuw aangelegde slootjes. Het zijn slootjes die afgetakt zijn van een oude bestaande sloot die ook in verbinding staat met de rest van de slootjes van het science park:









Ik waande mij al in het vroege voorjaar, voorzichtig sluipend enkele meters van de kant om de karpers die op de diverse voerplekjes zich te goed doen aan de voermix te gaan bejagen...Tja, je moet toch iets op zo'n druilerige dag.

Het begon te motteren, en daarna ging het over in regen en de wind nam toe en ik kwam kletsnat thuis.

Thuis een bakkie troost, ik verlang naar het voorjaar...

[glenn axt]

Het is bijna zo'n 3 weken geleden dat ik voor het laatst aan de waterkant heb gezeten, in de tussen tijd heeft het veel geregend, hadden we een korte 'vries' periode, en nu hebben we te maken met veel regen en wind.
Deze ochtend zag het er redelijk uit, althans geen regen en zo nu en dan scheen zelfs het najaars zonnetje. Zou ik dan maar even?
Volgens de weerapp zou het het aankomende weekend veel gaan regenen, dus wilde ik deze kans nog aangrijpen om met 'redelijk' weer te gaan pennen. Al is het maar een uurtje ofzo, ik wilde gewoon die pen zien, en het liefst zien ondergaan natuurlijk.
In mijn beleving was het al weer te lang geleden dat de pen door toedoen van een Cyprinus, 'leven' aan toonde( in welke hoedanigheid dan ook…)

Ik bekeek even de weerapp, het zou droog blijven, althans 20% kans op regen. Besloten werd om iets voor de middag er op uit te gaan, en even te gaan pennen met maïs.

Naar het meertje dan maar voor een kort bezoek.

Temperatuur 8 graden(gevoelstemperatuur 4 graden), zw wind wk 3 tot 4, 992 mb( volgens mij was dit tot nu toe de laagste luchtdruk die ik heb meegemaakt sinds ik de luchtdruk bij hou.)

Op drie plekjes een beetje gevoerd met maïs, wat lichtelijk bewerkt was met wat flavour/boost:








Iets voor 12:00 de pen op de middelste voerplek enkele meters van de kant geplaatst, met op de haak slechts één maïs korreltje.
Een karper sprong ruim 40 meter van de kant uit het water, nou in ieder geval had ik er eentje 'gezien'!
De pen botste, hotste, klotste door de golfjes, een verfijnde aanbeet zou niet waargenomen worden door deze omstandigheden, maar dat heeft altijd wel wat, het is vermoeiend kijken, maar de aanbeten zijn meestal onmiskenbaar: óf in één keer bám weg, óf een duidelijke opsteker waardoor je wat getimder kan aanslaan.
Het klotsende geluid van de golven tegen de schoeing werd soms heftiger wanneer de wind in kracht toenam.
Na ongeveer een kwartier voelde ik spettertjes, en even later ging dat over in een heuse bui:



De pen steeds van plekje verwisseld, maar geen aanbeten of enig activiteit van vis op de plekjes waargenomen.
Na 3 kwartier volgde bui nummer twee:



Het werd duidelijk kouder en onaangenamer tijdens de regenbuien. Tja, 20% kans op regen! Werd misschien niet het tegenovergestelde bedoeld? 20% kans op droog weer?

Niet lang daarna volgde bui nummer 3...:


In de verte hoorde ik ook wat gerommel van onweer, deze bui bleef wat langer bezig...tja, en onder tussen geen leven te bekennen, wel sprong er zo nu en dan een karper ver van de kant, vloog er een verdwaalde Aalscholver langs, en werd aan de overkant een Fazant opgeschrikt door een langslopende bouwvakker, dat waren dan de hoogte punten aan de waterkant van deze bijna 2 uur durende pensessie.

Doch ik was weer even buiten, had 'Johnny's Rod' de weerselementen laten doorstaan en heb wel karpers 'gezien'...tja, toch karper gescoord! ( oke oke...aan de haak slaan is andere koek natuurlijk!)
Ik besloot dus na ongeveer 2 uurtjes te nokken, ik zat nèt even droog tussen twee regenfronten in, dus inpakken en wegwezen voordat een van de fronten mij te pakken had:



Op de terugweg een pittige tegenwind ondervonden, en de buien gelukkig achter mij gelaten.
Thuis liet ik mij een bakkie en een stuk appeltaart maar al te goed smaken:

[glenn axt]

Ik zou dit weekend niet gaan vissen, buïenradar en mijn weerapp gaven gister al aan dat het weekend vol stond van de regen. Maar gisteravond laat en vanmorgen gaven beide informatie bronnen mij gunstigere vooruitzichten aan, qua kans op regen in en om Amsterdam.
Dus, met een blikmaïs op de fiets richting het meertje.
Tja, onderweg voelde ik al wat spettertjes, doch in de verte leek het op te klaren, dus ik maakte mij nog geen zorgen.

Gisteren zag ik al vanaf de overkant dat er op de oude vertrouwde hoekstek goed gemaaid was en er flink wat overjarige riet en andere hoog gegroeide planten verdwenen waren.
Dus daarheen om op de hoek mijn vertrouwde plekje na maanden te bezoeken. Had daar wel zin in.



Het was zwaar bewolkt en je 'voelde' haast dat de regen elk moment kon gaan aanvangen, de wolken waren gewoon zwaar van de regen…



Ja, spettertjes werden spetters en behoorlijke regendruppels toen ik aankwam op de hoekstek. Ach, dacht ik, dat gaat zowel over…
Ik inspecteerde de stek en het zag er allemaal goed uit, maakte ter plaatse de voermix( maïs met flavour/boost), maakte twee kleine voerplekjes en checkte verderop nog even de stand van zaken van de gebouwenstek. De gebouwenstek is m.i. voorlopig, of zelfs helemaal 'verloren'...Op meerdere plekken is zand gestort, staan er hekwerken en is men daar voorlopig niet klaar met allerlei bouwactiviteiten( nieuwe schoeing en uitbreiding van het gebouw).
Tja, allerlei mooie momenten spookten door mijn hoofd wat betreft de vangsten en ervaringen van deze mogelijk verloren zijnde stek. Nou ja, zo gaat dat nou eenmaal.

Het werd even droog, dus spullen uitgepakt en mij op de hoekstek genesteld.


Ruim voor 8 uur lag 'Johnny's Rod' beaasd met 2 korreltjes in, de temperatuur was op dat moment 5 graden, de wind kwam stevig uit het zuidwesten en was wk 2 tot 3, en de luchtdruk bedroeg 1002 mb.



Het begon vrij snel weer te spetteren, ik bekeek de bewolking en zag in de verte wel opklaringen, maar die kwamen niet mijn kant op. De spetters gingen over in een regenbui, de pen danste tussen de golfjes en werd zo nu en dan geraakt door een regendruppel, en ergens hoopte ik zo dat de pen enig ander teken van leven zou geven gedurende de bui, dan had ik het allemaal niet erg gevonden, dan was mijn vissen in de regen helemaal niet erg geweest. De wind nam overigens ook nog toe tijdens de bui en dat maakte het extra onbehagelijk. Maar ik realiseerde mij direct dat dit soort dingen nou eenmaal bij het vissen horen, of je het wil of niet, dus ik moest niet verder jammeren en zeuren hierover.
De bui ging over in motteren en hield daarna op, nou dacht ik, kom op vis, pak het aas nu maar!
Een slanke koolmees zocht in het wilgenboompje vlak naast mij, gehaast naar eten, even later kwam een kwetterende winterkoning ook in de boom en vloog vlak langs mij heen het riet in. Twee dobberende meerkoeten waren de enige watervogels die ik kon spotten op het meer, en er vloog een enkele aalscholver vlak over het water.




Na enkele minuten begon het weer lichtjes te spetteren, en ging het over in weer een regenbui, en deze duurde langer...Tja wat doe tijdens een regenbui, jezelf moet inpraten bijvoorbeeld? Ik begon uit een soort baldadigheid sinterklaasliedjes te zingen, maar dan met een wat aangepaste tekst die ik hier maar niet zal vertellen( tja, misschien zijn er jeugdige lezers, en/of lezers die nog geloven in de goed heilig man…) en ik werd zo melig als een kanon!
Echt ik begon gewoon te lachen gedurende de regenbui want het hield maar niet op, en of het al niet erg genoeg was voelde ik dat mijn rechterbilhelft behoorlijk koud en nat werd! Wat bleek, ik zat natuurlijk op de onthaakmat, maar de kant loopt wat schuin af, dus de regen die op de mat komt rolt wat naar beneden...oke, maar ook de regen die van mijn regenjack afgleed bleef op de onthaakmat liggen...twee ingrediënten die een bepaalde nattigheid veroorzaakten dus.
Ik bleef dus maar lachen in de stromende regen, tja wat moet je anders? Lopen schelden en balen? Nee, dat balen doe ik wel bij een echt probleem zoals een onfortuinlijke lijnbreuk e.d. En of het al niet erg genoeg was werd mijn linkerbilhelft ook koud en nat...en de regen bleef maar komen…
Geen stootje gezien op de pen, geen tikkeltje leven, ook geen aanwezigheid van een Cyprinus kunnen waarnemen door mijn met regendruppels bespetterde bril( hahaha, mogelijk was dat de reden?). Ik wachtte op het moment dat het wat droger zou worden, nou dan kon ik lang wachten, om in te pakken en met mijn natte koude kont huiswaarts te keren.
In de regen dus maar ingepakt en met stijf koude handen met moeite mijn handschoenen aangedaan en mij warm naar huis gefietst.

Ik heb thuis lang, maar vooral gelukkig, onder de warme douche gestaan, en weer vreselijk gelachen om het hele gebeuren...tja wat moet je anders?

Koffie! Wat kan dat toch lekker zijn...

[glenn axt]

Het ‘karperen voor de deur’ blog is natuurlijk min of meer ontstaan vanwege ‘Johnny’s Rod’, de stok die mij het pennen op Cyprinus carpio behoorlijk heeft doen herbeleven, het is een erfstuk vernoemd naar de eigenaar die deze hengel ergens in de vorige eeuw door Ed Kowski van Hengelsport Zuid te Amsterdam heeft laten afbouwen.
John was een schoolvriend van mij, hij en zijn vader gingen vaak vissen in de buurt van Aalsmeer en de Kwakel, waar een gedeelte van zijn familie naar ik begrepen had ook vandaan kwam. De Bosbaan (roeibaan bij het Amsterdamse Bos) was ook een favoriete plek van hen om te gaan karperen. Ik ben destijds( we hebben het ergens over de jaren’70 vorige eeuw) een paar keer met ze mee geweest, ik wist toen nog niets af van karperen op welke wijze dan ook .
Zijn vader was ook een snoekbaarsvisser, John dus ook, ik vond het allemaal wat, deze mannen visten op ‘echte’ vissen, niet die witvisjes waar ik destijds mijn zinnen op had gezet. Ik kan mij nog herinneren dat zijn vader op de Bosbaan mij een karper liet drillen, om mij kennis te laten maken met de kracht en power van de vis…
De hengeluitrusting was wat ik mij nog kon herinneren vrij eenvoudig, en destijds denk ik nog allemaal toereikend, het boilie en ‘rigs’tijdperk was nog lang niet aangebroken. Een peervormig werploodje, tegen gehouden door een plastic stuitje en een stevige haak met een lange steel, daaraan een groot stuk ‘pieper’ zoals ze dat noemden, werd ingezet om de karpers te belagen. Er werd wel wat voor gevoerd: stukken aardappel en aardappelkruim, dat was het. Een rood/wit wakertje werd op de lijn gezet en de hengel rustte op een eenvoudige hengelsteun.
Ik verspeelde overigens de vis…ik haalde te snel in, was veels te veel bezig om de vis snel naar binnen te krijgen…

‘Johnny’s Rod’ begint door mijn toedoen wat in verval te raken, en dát kan en mag ik absoluut niet zo verder toestaan. Mijn maat John was een net en keurig persoon die alles met beleid deed en zijn ( zeer vele) hengelspullen goed onderhield, alles keurig op orde had en niets aan het toeval overliet.
Maar de stok, zoals ik al eerder schreef, gaat achteruit…

Bij de laatste pensessie kwam bij het inpakken van de stok in het foedraal een van de ogen los te zitten van het top gedeelte:



Een tijdje geleden ging het eerste oog al los zitten, en kon ik er zo afhalen, de wikkelingen en het lak waren goed aangetast en brokkelig:



En vorige week dan het tweede oog wat los ging zitten door de aangetaste, verweerde wikkelingen:



Beide éénpotige ogen:

[Joost Rippen]

tja, de dingen hebben niet het eeuwige leven. maar wellicht valt het te reviseren.

overigens is er een 'met welke carpboarder wil jij wel eens vissen' topic, en daarin heb ik je min of meer uitgenodigd om volgend jaar eens een keer te komen pennen in de provincie. geheel vrijblijvend overigens. laat maar weten als je zin hebt.

[glenn axt]

Joost, dank je wel voor je fijne reactie, ik heb uiteraard het bedoelde topic opgezocht en ik voel me vereerd...

Ik las daar al verschillende op en aanmerkingen betreffende het willen ontmoeten van mede karperaars, en sommige begrijp ik geheel, zoals het stukje van Jan Kasteelen, zijn 'verlegen' zijn en het 'loner' begrip snap ik wel.

Naar aanleiding van dat topic, begon ik na te denken over de verschillende wijze van karperen, waarom bijvoorbeeld het 'pennen' leuker is, althans voor mij dan, dan het 'statische' gebeuren.

Het volgende stukje kwam rap op het beeldscherm te voorschijn:

Is de 'penvisser' een aparte visser? Is het een soort 'way of live', een eenzame genieter, die juist op wil gaan in zijn omgeving, niet gestoord wil worden en puur gefocust is op zijn hengel, de pen, de omgeving...en haast egoïstisch 'alleen' van zijn drilpartij en vangst wil genieten, zonder pottekijkers en omstanders? Is het een eenzame visser die het liefst niemand in de wijde omgeving wil zien en wil tegenkomen om het algehele 'hengelgeluk'gevoel puur en intens te willen ervaren?
Is het zijn streven om die eenzaamheid juist te bevestigen zijnde een 'penvisser'?

Ik ben een penvisser, puur en alleen om de algehele beleving, en de algehele beleving is het totaal pakketje waar een vangst onderdeel van kan zijn…
Pennen is genieten, is concentratie, soms opperste concentratie bij een voorteken, een vooraankondiging, je zintuigen staan op scherp...worden op de proef gesteld, en eigenlijk ben je bij het pennen continu bezig met je concentratie en ben je je steeds bepaalde dingen aan het afvragen, aan het wikken en wegen, aan het gadeslaan, aan het twijfelen( maar dat brengt juist de zekerheid), besluiten nemen, besluiten uit stellen...ja, en soms in een fractie van een seconde moet je beslissen!
Je bent soms te laat, te vroeg, je baalt, je baalt soms enorm, maar je kan ook zo intens genieten! Je hartslag verdubbelt schijnbaar, je moet snel beslissen, niet uitstellen, doordenken, proberen...niet falen! Je kan voorzichtig zijn, je moet soms heel voorzichtig zijn, je moet je stil houden, soms zo stil dat je één bent met je omgeving, vogels en andere dieren in je omgeving merken je dan niet op, je lijkt wel, nee, je bént een van hen, je maakt onderdeel uit van de omgeving…
Pennen, is zoveel meer dan enkel hengeltje uitleggen en op een stoeltje of onthaakmat zitten...

Ow, ik stop even met schrijven en ga vanavond verder op dit onderwerp...tot dan!

[Frenk de Gruiter]

Glenn,

heb je laatste stukjes van even terug gelezen, jammer dat je niets gevangen hebt, maar dat je er nog wel om kunt lachen. Ik lees jouw stukjes al een hele tijd en vind het jammer dat Johnny's Rod zijn gebreken toont. De ouderdom slaat toe en inderdaad zijn de wikkelingen verweerd. Jammer, maar dat mag niet uitmaken....
Je kan de hengel ook weer top in orde maken, ofwel zelf (als je handig genoeg bent), of laten doen. Zo'n hengel als die van Johnny, (juist) met een geschiedenis, verdient dat wel, oud of niet.

Hoop hier gauw te lezen welke keuze je maakt.

Even terug naar je relaas over een "way of life". Tja dat is het zeker. Voor mij dan. Vooral als eenzame visser in een weidse polder voel ik me een met de omgeving. Als ik jou lees, zie ik dat dit -dankzij Johnny's Rod- ook wel op jou slaat. Johnny zorgde ervoor dat jij dit mooie stuk kreeg en jou naar buiten trok, met weer en wind en een lach op je gezicht, ook in de stromende regen in een herfstweertje waar de meesten thuis zitten. Respect voor jou en Johnny's Rod. Hoop dat Johnny's Rod gauw gemaakt wordt

Zelf nog even niet gevist, nog steeds klussen thuis en elders en volgende week helpen verhuizen (niet zelf), maar dat gaat al de goede kant op. Ik hoop in Januari 2017 de eerste wintervissen weer te kunnen vangen op de pen.

[glenn axt]

Sorry beste Carpboarders, ik kwam er deze week niet echt aan toe om mijn blogje bij te houden...

Joost, ik wil graag een keer een 'spiegel' in de provincie bij jou vangen, ik vind spiegels prachtige vissen. We zullen ter zijner tijd wel bekijken hoe en wat we het een en ander gaan regelen!

Frenk, dankjewel voor je fijne reactie! Leuk dat je je erin herkent, ik denk wel meerdere 'penners', karperaars, en vissers onder ons...
Ik toost op onze Way of life!

Oke, ik was dus nog niet klaar met de ontwikkelingen( hahaha, wat een grappige woordspeling is dit toch! ) betreffende 'Johnny's Rod', de stok die mij weer aan het pennen kreeg.

Uiteraard zocht ik naar een goede oplossing, ik ben niet zo handig qua hengelafbouw, of eerlijk gezegd ben ik daar wat te lui voor...tja, zo is dat nou eenmaal.
Ik wilde de stok aanbieden aan iemand die ik al heel lang niet meer bezocht en gesproken heb, Cor Spinhoven dus van CJW Rodshop.
Middels wat heen en weer gemail over de mogelijkheden en het zoeken naar geschikte ogen, ben ik vorige week donderdag naar Cor gegaan.

'Johnny's Rod' ingepakt in een foedraal van Schreiner...tja, ik had geen andere voor handen. En in de kou op weg naar de Willem de Zwijgerlaan, Amsterdam West:



Ik liep eerst verkeerd, ik wist dat de winkel op een hoek zat, maar toen de herkenning...jeetje, wanneer was ik hier voor het laatst? Moet geloof ik 1993 of 1994 zijn geweest.

En dan Cor...

Nostalgie, verhalen, innovatie, producten…china…economie…
Andere tijden, andere mensen, andere wensen, nieuwe kansen?

Eerst even de hengel laten zien aan Cor,
Oke, hij zag meteen dat het een oudje was, : ‘ha! Een sportex blank! Ja, vroeger heb ik die ook afgebouwd!’ Ik liet hem de ‘afgevallen’ ogen zien, hij kon er wel wat mee, ’gaat helemaal goed komen Glenn!’ zei hij, en er viel een pak van mijn hart.
‘Johnny’s Rod’ zal gereviseerd worden met bruine wikkelingen, nieuw in de lak gezet worden en een tweede leven gaan beginnen, de stok was in goede handen. Pfff, ik was blij.

We zaten beiden met een bakkie koffie op de praatstoel, ik had het over de destijds door hem afgebouwde vliegenstok, hoe hij mij verschillende blanks liet ‘voelen’…en hij ging toen op een van de blanks staan, boron is vreselijk sterk , zei hij, en we gaan hem niet aflakken, niet nodig!

Cor had/heeft al een ‘eigenwijze’van hengelbouw, een eigen visie, doel, hoe je het noemen wilt, en dit trekt hij logischerwijze door in zijn hele manier van denken wat betreft onze huidige maatschappij met de rappe soms niet na te volgen ontwikkelingen.
Prachtige verhalen, een pionier, ik hang aan zijn lippen, deze mokummer in hart en nieren heeft het hart op de tong, toen viel het mij al op zo ergens vorige eeuw begin jaren ’90…in de tussen tijd is er veel, heel veel verandert…de gespreksonderwerpen veranderen als we het hebben over de economie, ons land, ons europa, ons amsterdam…

Je hoeft het niet met hem eens te zijn, maar je kan heerlijk met hem 'ouwehoeren' om het maar eens op zijn onvervalst Amsterdams te zeggen.

Cor zit denk ik ergens op de grens, of misschien is hij die al gepasseerd, want zal zijn type hengelbouwers met een geheel andere visie uitsterven?
Andere kansen, mensen, wensen, tijden…gaat het te snel?

Oke, 'Johnny's Rod' is in handen van een ouwe rot in het vak, een pak van mijn hart, de stok krijgt een nieuw leven, we zullen het meemaken, we zullen het beleven...

Johnny's Rod bij Cor:

[herman hulsman]

Ik weet zeker Glenn, dat jou "Johnny's Rod" niet in betere handen had kunnen zijn dan bij Cor, ik zag gister op zijn FB, nog 88 dagen een CJW kopen, maar ben er van overtuigt dat we nog tot in lengten van jaren over CJW zullen horen en spreken.