Een en al drama.

Plaats reactie
Gebruikersavatar
ben scholten
Berichten: 3191
Lid geworden op: 10-02-2007 19:29
Locatie: den haag

21-03-2014 16:36

Na de korte succesvolle sessies op de nieuwe stek heeft iemand een duw gegeven tegen de wijzers van de klok.
Op wat pensessies na is het er helemaal niet meer van gekomen om een nachtje te pakken en maart is al ruim over de helft.
Het weer van de laatste week zet de natuur in een hogere versnelling en mijn bloed begint sneller te stromen. Er moet weer een nacht gevist worden.
Het gevoel is niet meer te onderdrukken , het borrelt omhoog als een geiser.
Een van de redenen waarom het er even niet van gekomen was is dat ik sinds kort een nieuw rooster heb en ik nu ook late diensten draai wat totaal mijn ding niet is maar het zij zo.
Ook deze week begon met drie dagen late dienst maar met de donderdag en vrijdag als vrije dagen in het vooruitzicht besloot ik maandag te beginnen met voeren.
Het voeren deed ik na mijn diensten en dat was dan ook het enigste voordeel. In het donker even snel langs de stek, de boillies droppen en door naar bed.
Vanwege de goede temperaturen en de grote activiteit bij de pensessies besloot ik om een kleine kilo per dag te voeren.
Ondanks dat de laatste weken voorbij gevlogen zijn, lijkt aan deze werkweek geen einde te komen. Wel is het een interessante week want elke dag verandert Den Haag weer wat meer in een vesting ivm met de kerntop van volgende week. Het is bizar om te zien welke maatregelen er getroffen worden rondom deze top.
De veiligste plek op aarde lees ik in de krant, nou ik heb me nog nooit zo onveilig gevoeld als ik eerlijk ben.
Zo goed als alle wereldleiders zijn volgende week aanwezig en in mijn ogen is Den Haag nu het potentiele mikpunt van allerlei extreme groeperingen en dan kunnen ze wel van alles neerzetten en continu twee f-16's rond laten vliegen maar ik zal blij zijn als het weer voorbij is.
Maar goed hier zijn andere forums voor want ik dwaal af.
Donderavond is het dan zover en het voelt goed ,heel goed.
Beide stekken zijn kantstekken en kan ik dus simpel en snel de rigjes uitlopen en droppen. Een tiental gebroken boillies per stek erbij en gauw de rest opbouwen.
De stek waar ik zit is vlakbij een afgesloten stuk vanwaar je niet mag vissen en ik het heb het idee dat de vissen dit lijken te weten en ze deze kant als veilig beschouwen.
Tot mijn ergernis zie ik een kwartier later 2 figuren door de bosjes lopen en die gaan precies zitten waar in mijn linkerrigje heb gedropt.
Het zijn 2 polen met een hengel en dan komen bij mij al gauw mijn vooroordelen naar boven. Hoort niet maar als je hier bekend bent snap je misschien waarom en vooral ook omdat ze zo stiekem bezig zijn vertrouw ik het niet.
De twee merken mij al gauw op en een van de twee komt naar me toe. Het zijn inderdaad twee polen en hij vraagt waar en hoever ik uitlig.
Blij verrast reageer ik wel teleurgesteld en leg hem uit dat hij nu precies een meter van mijn stek af staat te blèren. Hij stapt direct van de kant af en verontschuldigd zich.
We maken een praatje en hij verteld hoe hij een paar dagen geleden een karper van ongeveer vijf kilo heeft gevangen wat in zijn ogen heel groot is.
Weer komt daar dat vooroordeel naar boven drijven en vraag ik hem of hij de vis heeft opgegeten of......en voordat ik uitgepraat bent zegt hij al nee nee nee, vis weer terug is alleen sport.
Ik geef hem een stevige hand en we lachen allebei.
Een uur later zijn ze alweer vertrokken krijg ik op de rechterhengel een aanbeet. Onder de karper populatie zwemmen enkele hele oude vissen maar ook een paar hele oude en grote brasems.
Helaas is het de tweede maar ben ik wel onder de indruk van het formaat en de vechtlust. Bij het onthaken zie ik dat de brasem aan een oog blind is en vraag ik me af hoe oud deze is.
Misschien is het wel een leeftijdsgenoot denk ik terwijl ik deze jonge god :wink: weer terugzet.
Als ik de rig weer van een vers aasje heb voorzien drop ik deze weer op de stek en als ik de hengel op de steun leg zegt een stem in mijn hoofd 'voelde dat niet anders ben'
Regelmatig heb ik hele discussies met deze stem maar dit keer geef ik hem gelijk en haal weer op.
Vast?!
Wat ,hoe waaraan? Ik heb hier al meerdere vissen vanaf gehaald en nooit last gehad.
Ik probeer van alles maar het eindigt in een lijnbreuk. De stem weet me ook nog op te beuren en zegt kom op doorgaan.
Gelukkig heb ik de afgelopen dagen verspreid gevoerd en met een onderhandse worp drop ik de rig nu wat verder richting het midden.
De laatste tijd ben ik wat aan het experimenteren met haken en maak nu sinds lange tijd weer gebruik van longshank haken maatje 10. Ze haken naar mijn mening goed in al is het maar op de handtest maar voorlopig zit meneer bream super gehaakt.
Kort daarop kreeg ik weer op deze hengel een aanbeet maar helaas ook nu weer een brasem. Zo vang je ze bijna nooit op dit water en nu al twee.
Wel zit deze ook weer perfect voorin de bek gehaakt. Het aas zit nog goed en werp weer in.
Het word al snel donker en als ik net een warme jas aandoe krijg ik eindelijk een echte run. Ditmaal op de linkerhengel.
Als ik de baitrunner dichtklik en de hengel hef voel ik heel even weerstand om vervolgens het lood uit het water te zien springen.
Godver de godver eindelijk een goeie aanbeet en dan dit resultaat.
Semi geirriteerd kruip ik nadat alles weer inligt de slaapzak in maar slapen wil niet echt lukken.
Na een uur draaien en woelen ben ik nog steeds wakker en probeer ik het feit dat ik moet plassen te negeren, wat nooit lukt natuurlijk maar heb geen zin om de warme slaapzak uit te komen.
Toch moet ik eruit want de pieper verraad een lichte aanbeet.
Man man man weer een brasem. Moeten jullie mij hebben mompel ik.
Voordat ik de vis onthaak besluit ik eerst toch even gauw te plassen want als ik nu buk zeik ik in me broek.
Domme fout. Normaal blijven brasems half voor dood liggen maar in de tijd dat ik heb staan plassen heeft deze brasem wat capriolen uitgehaald en als ik de hengel weer oppak zit deze vast.
M'n broek zakt figuurlijk af en benoem het abc.
Een meter uit de kant zie ik de brasem bungelen tussen mijn hengeltop en iets wat op een tak lijkt.
Het lukt om de boel naar mij toe te trekken en als ik de tak wil breken kom ik erachter dat het ijzer is waar ik aan vast zit.
De brasem spartelt als een malle en bezorgt me een koude douche. De haak is moeilijk te verwijden omdat deze nu heel dicht tegen het ijzer aanzit.
Nadat de vis zijn vrijheid weer terug heeft Probeer ik aan mijn te trekken en aan het ijzer.
Ruim een meter om me heen begint het water te borrelen en zeg ik hardop waar de fuck zit ik aan vast.
Uiteindelijk is het geheel bijna 3 meter lang en blijkt het een combinatie van takken en prikkeldraad.
Ongelofelijk hoe dat nou weer in het water terecht en nog vreemder is dat ik hier de vorige sessies geen last van heb gehad.
De onderlijn en leader zijn helemaal naar de klote en voor de tweede keer deze avond kan ik weer aan de knoop.
De stem in mijn hoofd houd wijs zijn mond en semi is ook verdwenen.
Balend probeer ik weer de slaap te vatten. Gelukkig lukt het nu wel.
Om half drie krijg ik een aanbeet op de linkerhengel die zo gruwelijk hard is dat als ik met gevlochten lijn had gevist deze waarschijnlijk dwars door mijn pieper heen was gegaan. Als piepers konden praten was het het gesprek van de avond geweest.
De vis is zo op volle kracht dat op het moment van oppakken en slip net zo hard doorgiert als met de baitrunner open.
In angst voor lijnbreuk loop ik met de vis mee de kant af.
Nu weet ik dat het vaak de kleinere vissen zijn die voor de harde runs zorgen maar aan de kracht te voelen denk ik toch met een grotere vis te maken te hebben.
De vis blijft maar lijn nemen en ik ben ondertussen al 10 meter verder. In het donker zie ik de lijn voor me neus het water in gaan.
Godver weer vast. Op me knieën ken ik net bij de tak waar de lijn door heen loopt en breek deze af en direct word deze uit mijn handen getrokken. Gelukkig hij zit er nog aan.
Vijf meter verder weer hetzelfde en vervloek ik de , nou ja van alles en nog wat.
Weer laat ik me op mijn knieën vallen en voel ik letterlijk dat de lente eraan komt want door mijn joggingbroek heen voel ik de vers opkomende brandnetels.
Ook nu lukt het de lijn los te krijgen en gaat de lijn verder. Weer loop ik vijf meter verder totdat de lijn ophoud en niet meer beweegt.
Twee meter uit de kant verdwijnt de lijn in het water en er is geen beweging in te krijgen. Ik kan wel janken.
Na wat trekwerk komt de lijn gelukkig los en zie ik een uitgebogen longshank.
Een longshank is nou eenmaal niet gemaakt voor sleurwerk/obstakels maar ik snap er geen bal van hoe dit kan, want zoals ik al zei bij de vorige sessies en gevangen vissen heb ik hier totaal geen last van gehad.
Ik beaas een nieuwe onderlijn en terwijl ik deze weer op de stek drop begint het te regenen en niet zo zachtjes ook.
Typisch!
Verslagen kruip ik weer terug in de slaapzak. Het is ondertussen al drie uur en ik val als een blok in slaap.
Pas om 8 uur word ik weer wakker en het regent nog steeds. Ik kijk naar de wakers maar die hangen nog in dezelfde stand.
IK rook een shaggie en kijk op buienradar. Voorlopig word het niet droog ook.
Om half 10 vind ik het welletjes geweest en pak ik in.
Ik druip letterlijk af en als ik als een verzopen katje thuiskom vraagt me vrouw wat er aan de hand is.
Mijn kop sprak letterlijk boekdelen en zonder een woord weet mijn vrouw al genoeg en geeft me een zoen.
De spullen pleur ik letterlijk in de tuin en plof neer op de bank.
Mijn vrouw had toevallig na het naar school brengen van Ricky een paar bossche bollen gehaald.
Wat dat betreft heb ik wat teveel vrouwelijke hormonen en na het opeten van deze chocoslagroom bom voel ik me al stukken beter. Na een heerlijke warme douche ben ik weer het mannetje maar het spookt nog steeds door mijn hoofd.
Het is dat ik morgen moet werken anders zat ik er vanavond weer.
Misschien maar goed ook want zo is vissen niet ontspannen meer.
Volgende week vertrek ik met Dennis weer naar Frankrijk en hoop ik daar de batterijen weer goed op te kunnen laden.
Voor degene die dit weekend erop trekken, veel succes en plezier.
Hopelijk heb ik bij mijn volgende artikel weer wat leukers te melden.

Mvg: Ben Scholten
Vis is vis
Frenk de Gruiter
Berichten: 2837
Lid geworden op: 12-03-2011 22:32
Locatie: Duiven

21-03-2014 17:56

Een lach en een traan (van het lachen) Ben, maar wat een verhaal. :D
Veel plezier in Frankrijk en tight lines!!!
Gebruikersavatar
Bas Timmermans
Berichten: 604
Lid geworden op: 02-06-2011 11:16
Locatie: Stadskanaal

21-03-2014 19:37

Cheer up Ben... Normaal ben je de man van geluk... Nu lacht je stemmetje ;)
The art of fishing..... Keep your wife at home!

Friends call met The Carp whisperer :lol:
Gebruikersavatar
Bart beentjes
Berichten: 697
Lid geworden op: 13-06-2011 21:26
Locatie: Hoorn

22-03-2014 08:34

Whahaha dit komt zo bekend voor Ben.....
Dat heb je weleens van die typische ongelukssessies waarbij gewoon alles verkeerd gaat en je ook nog met lege handen naar huis gaat, hoort er allemaal bij en heeft ook z'n charmes....
Zonder dit hadden wij dit vermakelijke verhaal niet kunnen lezen :D

Next time better .... Zeggen we dan maar weer :wink:
Fred Hazenbroek
Berichten: 1976
Lid geworden op: 04-12-2004 00:32
Locatie: z-h

22-03-2014 10:22

Af en toe zijn er van die dagen.... toch heeft het stemmetje vaak gelijk :wink:
Have fun in France..
Ach man..Ga toch vissen !!
Camiel Driehuis
Berichten: 1242
Lid geworden op: 05-05-2004 15:37
Locatie: lelystad

22-03-2014 11:28

Je gaat lekker.

een kleine troost....mijn laatste sessie was ook ruk.

aankomen op je voerstek en een andere visser aantreffen.
prima gozer en wist niet dat ik had gevoerd.
bood netjes zijn excuses aan, maar daar ving ik geen vis mee.
geen piepje gehad en bij het binnen draaien van mijn lijnen bleek wel waarom.
hengel 1 had geen boilie meer. En lijn 2 zat in de knoop.

geen voerboot mee dus geworpen en het risico op in de war gooien.
als kleine oppepper kon ik mooi nog even bij de buurman een foto maken van een spiegeltje....van mijn voerplekje af.

ik zeg.......fuck zooi xxl.....lekker ontspannen dat vissen
Plaats reactie