ik vis nu al zo'n 15 jaar op karper en denk als ieder ander gaat dat met pieken en dalen.
ik vis het hele jaar door maar nachten pak ik in de winter niet.
om me weer op te laden voor het nieuwe jaar ga ik al weer aardig wat jaartjes in het vroege voorjaar naar frankrijk.
dit waren tot nu toe altijd betaalwateren omdat ik vaak alleen ga en ik simpelweg het niet aandurfde om naar openbaar water alleen te gaan.
kort geleden is hier verandering in gekomen en ben ik samen met dennis naar openbaar water gegaan.
dit is erg goed bevallen.
in het volgende stuk vertel ik over me 2 voorjaars sessies waarvan de 1e op betaalwater en de 2e op openbaarwater.
begin maart ging ik weer vol goede moed "naar wat ondertussen me jaarlijkse uitje aan het worden is" naar abbeylake's.
deze keer had ik weer voor heronlake gekozen omdat ik daar vorig jaar een geweldige sessie heb gehad van 22 vissen tot 23.5 kilo.
bij aankomst werd het me al snel duidelijk dat het dit jaar heel anders zou worden.
het was erg koud ,het water was wel ijsvrij maar voor de rest was alles bevroren bij aankomst
-7 brrrrrr, maar ik had nog steeds de goede moed erin en na het melden bij het clubhuis ben ik gelijk naar het water gegaan.
helaas was de stek die ik voor ogen had al bezet.
bijna heel het meer leeg en uitgerekend die stek bezet.
dom en eigenwijs ben ik ertegenover gaan zitten en dit viel niet in goede aarde bij de visser aan de overkant.
in principe had hij geen recht van spreken omdat als het wel druk had geweest de stek waarschijnlijk ook bezet zou zijn maar na een toch wel vriendelijk gesprek en logisch nadenken zag ik ook in dat het niet netjes was om tegenover ze te gaan zitten aangezien er zoveel ruimte was.
heronlake is een plas van 14 ha die door 2 landtongen word verdeeld in 3 stukken.
nadat ik verkast was had ik een heel stuk voor mezelf en na wat peilwerk en kijken op de dieptemeter lagen de hengels al snel in.
ondanks de slechte berichten van andere vissers en van de ex overburen kreeg ik toch om half drie in de middag een aanbeet en de waker van de linker hengel viel op de grond.
zonder twijfel pakte ik de hengel op en voelde gelijk weerstand maar niet die van een karper
1 van de bijvangsten op heronlake is zeelt en dacht dat dat me tegenstander was maar toen er een snoek het wateroppervlak brak was ik toch wel verbaasd.
toen bij het onthaken bleek dat de snoek ook nog mooi in ze mondhoek was gehaakt dacht ik WTF!!
waarschijnlijk komt dit doordat ik hennep had bijgevoerd en de snoek een aangetrokken visje met de hele boel heeft gepakt.
voor een snoekvisser was deze misschien niet groot maar met ongeveer 80 cm vond ik het wel een mooie.
de rest van de dag niks meer gezien en de nacht was weer een koude met -4.
over de 2e dag kan ik kort zijn.
de 3e dag was qua weertype anders.
er was wat bewolking en de wind was iets gedraaid.
ik ging een nieuwe stek uitpeilen en vond een perfect(in mijn ogen) plekje op een diepte van 3 meter.
1 dumbel met pop-upje en een pva zakje met kruim moest het doen.
3 uur later kreeg ik uit het niets een keiharde run en nadat de vis me 10 minuten in spanning had gelaten en de hoop op een bak groeide zag ik inneens een witte neus bovenkomen.
een witte neus , ja een witte neus.
het bleek geen karper maar een flinke steur te zijn van ongeveer 120cm.
de steur heeft zelfs een naam "white tip"
ondanks dat ik blij was met een vangst en ik een steur wel een mooie vis vind baalde ik ook wel omdat ik toch echt op karper aan het vissen was.
toch?
even snel wat fotos en vlug weer terug.
de rig werd weer snel op het plekje gedropt, maar de rest van de dag verliep ook rustig en de volgende nacht was ook weer helder en koud.
de ochtend van de laatste dag was ook weer lekker fris.
ik werd gewekt door een enkele piep maar door de mist zag ik me hengels niet eens staan en na een paar minuten geluisterd te hebben draaide ik me weer om.
ik dacht net he wat is me slaapzak lekker warm toen ik een volle fluiter kreeg en ik al yessssss roepend bijna door me tentdeur heenliep zag ik door me slaperige ogen een zwaan op hun manier wegspurten met mijn lijn achter ze nek.
grrrrrrrrrrrrrrrr neeeeeeeeeee.
maarja het was me eigen schuld omdat ik uit verveling de laatste dagen het zwanenpaar wat mais had gevoerd en hun vonden dat het onderhand wel weer tijd voor ontbijt was.
toch had ik er wel de ....in en ben ik met een zwaar gevoel gaan inpakken.
nog even wat praten met andere vissers om daarna weer lekker naar het thuisfront te rijden.
sinds de komst 4 jaar geleden van mijn lieve zoon ricky word het steeds weer wat moeilijker om weg te gaan en vooral toen ik een huilend stemmetje aan de telefoon kreeg met de vraag wanneer ik weer thuiskom kreeg ik een brok in me keel.
wat was die blij toen ik weer thuiskwam en ik ook natuurlijk ook al waren het maar 4 dagen.
als je dan met -4 alleen in je tentje ligt en de gedachte van dat huilende stemmetje door je hoofd spookt denk je toch wel eens waar ben ik mee bezig.
maar ik heb het nodig afentoe om even lekker alleen weg van alles tot rust te komen en te genieten van een mooie vis die niet altijd groot hoeft te zijn maar ook gewoon wonderschoon kan zijn.
toch rijd ik nog geen 3 weken later weer de grens over omdat ik met een maat voor het eerst me lijnen nat ga maken op openbaar water in frankrijk.
hij heeft al ervaring met openbaar water en hij stelde voor om mee te gaan.
me vrouw stemde gelukkig toe en whooaaap daar gaan we.
wat neem je mee en wat niet want op de meeste btw kan je gewoon met de auto bij de stek komen maar dat geld nu niet en moet je dus rekening houden dat je de spullen naar je stek moet sjouwen en dus ga je enkelt meenemen wat je echt nodig heb.
geen stoeltje erbij want op je stretcher ken je ook zitten.
geen tent want onder je oval ken je ook slapen( lekker weer -2)
geen dvd speler voor de saaie momenten en wat ik ook heb ontdekt is dat je van bepaalde merken vaccuum verpakt eten heb en naast dat dit veel ruimte bespaard is het ook nog eens best lekker.
de dag of eigenlijk nacht van vertrek was daar en omdat me maat een ruime auto heb waren de spullen zo ingeladen.
hij wilde de hele weg rijden en omdat ik het niet netjes vind om te gaan slapen ben ik de hele reis wakker gebleven.
de reis ging een eind voorbij parijs en pfffffff wat zijn die luciferhoutjes handig.
we reden dwars door parijs en dat maakte me weer goed wakker want jesus wat een debielen die fransen zeg.
links en rechts werden we ingehaald, opritten zonder invoegstrook en motors die allemaal zo voor kamikaze in de 2e wereldoorlog door hadden kunnen gaan, ware het eenmalig.
eindelijk waren we uit die verkeershel.
we kwamen aan op de bestemming en nadat we de vergunningen hadden gehaald en van die lekkere chocoladebroodjes bij de plaatstelijke bakker ,zijn we snel naar het water gegaan.
ik was onder de indruk van de schoonheid van het water.
blauw en prachtig helder.
we kozen voor een centraal gelegen stek ondanks dat deze helemaal vol lag met troep.
we struikelde zowat over de bierflesjes en ondanks dat vissers een naam hebben van troepmakers kon dit gewoon niet van vissers zijn, zoveel en zo verspreid.
op de vergunning stond dat je tot 31 maart maar mag vissen met 2 hengels en nachtvissen is niet toegestaan.
dat was wel jammer maar tegelijkertijd kan dat ook gunstig zijn.
het peilen bleek lastig omdat er al flink wat wier aanwezig was of gewoon helemaal niet afgestorven is van vorig jaar.
daarbij is de bodem op de wiervrije stekken bedekt met een laag slib en dus erg zacht.
bij geen enkele worp met de peilhengel voelde ik het lood neerkomen.
ook het gebruik van de dieptemeter gaf niet genoeg duidelijkheid en dus bedachten we een andere manier.
me maat klom in een boom en omdat het water zo helder is kon hij vanuit zijn hogere sferen perfect de wiervrije plekken zien.
ik gooide dan de peilhengel uit en als ik in het wier lag zei hij iets terug en zodra dan bleek dat ik op een wiervrije stek lag liet ik de marker omhoog komen.
vervolgens vaarde ik dan met de voerboot me rigs uit naar de marker zodat ik dan ook nog even op de dieptemeter kon kijken.
dit verliep allemaal lekker en vlot.
ondertussen was het alweer 1 uur geweest en omdat me maat me al dagen lekker maakte met verhalen over zijn fameuze pantosti's vond ik dat het maar eens tijd werd om erachter te komen wat er nou zo bijzonder aan is.
ik kan je zeggen .....erg lekker.
terwijl we lekker aan het eten (vreten) waren kregen we bezoek van de garde du peche.
een hele aardige man en na het tonen van de vergunningen gaf hij ons zijn kaartje met de mededeling dat als er wat aan de hand was we hem konden bellen en vervolgde daarna weer zijn weg.
we waren erg aan het twijfelen wat we zouden doen vannacht.
doorvissen of toch maar de hengels opbergen.
toen de avond viel verschenen aan de overkant een aantal mensen die vanuit een aanhanger van alles te voorschijn haalde.
er werd een partytent opgezet en een grote bbq werd neergezet(handig zo'n verrekijker)
vervolgens werd er een aggregaat gestart en een flinke geluidsinstallatie begon te dreunen.
wij zaten dit van een afstand te bekijken en hoe later het werd hoe meer mensen er verschenen.
op een begeven moment leek het wel een mini outdoor mysteryland.
de rook van de bbq in combinatie met de bouwlampen gaf een aparte sfeer eraan.
dit was dus waarschijnlijk de dag ervoor ook op onze stek gebeurd.
vissen had eigenlijk geen nut meer want de basgolven die over het water dreunde heb denk ik geen goed effect op de vis.
het feest duurde ongeveer tot 3 uur en konden we eindelijk gaan slapen.
de volgende morgen waren de mensen inclusief partytent en bbq etc...weg, maar weer zo'n pestzooi achtergelaten als op onze stek.
de garde du peche kwam weer langs en wij vertelden over dit gebeuren.
ik weet niet precies wat hij vervolgens zei maar het kwam er op neer dat hij diegene wel zou achterhalen.
later die dag kwam er een auto aangereden en 2 jongens stapte uit waar de kater vanaf straalde.
ze hadden vuilniszakken bij zich en hebben onze stek en die aan de overkant in 2 uur helemaal opgeruimd.
hartstikke leuk allemaal maar ondertussen nog geen vis gezien laat staan gevangen.
we bespraken weer wat we vannacht zouden gaan doen.
we besloten om die avond na 22:00 naar een ander water te rijden om te gaan voeren.
daar aangekomen was ik wederom onder de indruk en dat terwijl het donker was.
we voerden 4 kilo heel verspreid en dit alles met een werppijp.
me arm was niet blij met me en ik de volgende dag niet met me arm.
toen we klaar waren met voeren en besproken hadden hoe er te gaan vissen reden we terug naar het 1e water en zijn we gaan slapen.
we wilden het nog 1 dag proberen hier maar ook dit was zonder succes.
4 uur in de middag zijn we gaan inpakken en zijn we vol goede moed naar het 2e water gereden.
in het daglicht was het water nog indrukwekkender en ik kon niet wachten om te beginnen maar tot onze teleurstelling zaten er 2 vissers op het stuk wat wij bevoerd hadden.
balen maar ook hier kan dat gebeuren.
omdat we niet teveel lijnen in 1 gebied wilden hebben zijn we aan een hele andere kant van het water gaan zitten.
de stek was wel verder lopen maar dat moet je er voor over hebben.
hup spullen op de kar foudraal om je nek en lopen met die handel.
met nog 100 meter te gaan gebeurde het.
dennis reed met de kar door een kuiltje en viel met de hele handel voorover.
toen we samen de kar weer recht wilde zetten kwamen we tot de ontdekking dat het frame van de kar als een kurketrekker was gedraaid.
voordeel was dat we er bijna waren maarja over een dag of 2 moesten we ook weer terug, maar dat is zorg voor later.
de stek was een soort kleine landtong.
dennis ging met zijn hengels het wijd op en ik nam de kant stekken en een kom voor me rekening.
we vissen run om run te beginnen met degene met wie z'n eigen hengel als eerste gaat.
ik had 2 hengels voorzien van mijn 'speciale' haagse aasaanbieding in de hoop dat dit de doorslag zou geven
de avond verliep vlot en voor middernacht kreeg ik de verlossende run op mijn middelste hengel(ja de haasge ja)
tijdens de dril ging de vis ver naar rechts en pikte me ander lijn op.
tenminste dat dachten we.
dennis pakte de hengel op en zette de beugel van de molen open om mijn vis niet in de weg te zitten, maar toen hij dat deed vloog in volle vaart lijn van de spoel en bleek er ook een vis aan de rechterhengel te zitten(ja ook de haasge)
zo heb je 2 1/2 dag niks en zo heb je in een paar uur inneens 2 vissen te pakken.
mijn vis woog 13 kilo en die van dennis tikte de 17.5 kilo aan en het mooie was dat ik weer gelijk aan de beurt was.
door de blijdschap en spanning kon ik de slaap totaal niet vatten.
ik bleef maar staren naar de hengels en naar het water wat er geweldig uitzag.
glad als een laken en verlicht door een halve maan.
vanuit mijn ooghoek zie ik inneens een led oplichten gevolgd door het gepiep uit de sounderbox.
omdat ik al wakker was had ik de hengel snel te pakken en voelde gelijk een goede weerstand.
dennis lag 30 meter verderop en was niet wakker geworden van de sounderbox en omdat ik niet de aandacht wou trekken door te gaan roepen heb ik de vis afgedrild en zelf geschept.
de vis was kort maar lekker dik.
ik maakte dennis wakker en vroeg of hij een fototje kon maken want ik heb een kleine dikkerd zei ik.
hij keek in het schepnet en zei lachend ''kleine dikkerd zeg die dan"
de vis was precies 15 kilo, een stijgende lijn.
alles lag snel weer op ze plek en de sounderbox ging met dennis mee.
weer kon ik de slaap niet vatten en na een uur hoorde ik de sounderbox weer gillen.
dennis was er snel bij en na een mooie drill had hij wederom een spiegel van precies 17.5 kilo.
geen misselijke gewichten tot nu toe dacht ik zo zei ik en snel doken we weer de slaapzak in want de temperatuur was gedaald tot -2.
eindelijk viel ik toch in slaap voor een paar uurtjes maar werd weer gewekt door een lekkere slijmjurk.
vanaf het moment dat de zon opkwam steeg de temperatuur snel naar aangename waarden en de wind was ook voor het eerst lekker warm.
we lagen allebei languit op de stretcher en tegen 15:00 waren we beide gebakken.
1 hengel had in de tijd dat we er waren geen enkel teken van leven gegeven de andere hadden allemaal of karper of brasem erop gehad.
ik ben dan zo'n visser waar de twijfel toeslaat.
een irritante eigenschap ik weet het maar dat zit er nou eenmaal in.
zou die nog wel goed liggen.
zit er geen kreeft of dwergmeerval en zit er dan eigenlijk nog wel aas aan?
de twijfel werd gelukkig weggenomen toen er een rustige maar goed lopende run volgde op die hengel.
bij het oppakken van de hengel en het contact maken met de vis voelde ik gelijk een grotere of zwaardere weerstand dan ik tot nu toe had gehad.
de vis kwam rustig naar de kant maar eenmaal daar bleef deze diep en zwom rustig heen en weer.
dennis zei me dat dit wel eens een hele goeie zou kunnen zijn en met knikkende knieen was ik dat met hem eens.
elke keer als ik de vis iets omhoog had gekregen pikte hij dat net zo makkelijk terug.
eindelijk zagen we de vis voor het eerst richting oppervlak komen om vervolgens weer net zo hard terug te duiken.
nu ik de vis gezien had werden de zenuwen alleen maar groter want een dikke bak was het zeker.
de voorslag knoop zat eindelijk op de spoel en eindelijk gaf de vis het op en in 1 poging had dennis hem in het net.
bij het bekijken van de vis in het net kreeg ik een grote glimlach op me gezicht en dacht me nieuwe record te hebben gevangen.
na de vis 2x gewogen te hebben bleek de vis 23.5 kilo te wegen.
dit is een evenaring van mijn record maar deze vis is toch net iets specialer op openbaar water.
dennis filmde het terugzetten en vroeg en hoe voel je je.
ik heb hongerrrrrr hahahahaha.
pantosti tijd!!!
de rest van de dag bleef het stil maar dat interesseerde me helemaal niks.
we gingen onze laatste nacht in en weer daalde de temperatuur tot onder het vriespunt.
dennis maakte me wakker omdat ik zowaar nu wel in een diepe slaap was beland en hij bezig was ook een betere vis te drillen.
ik nam de hengel even van hem over zodat hij gauw een trui aan kon doen want het was koud.
ijs aan de binnenkant van me oval, de mat bevroren, de weegschaal bevroren en het schepnet ook.
deze ontdooide ik snel in het water en kort daarop kon ik een mooie spiegel van 18.5 kilo schappen voor dennis.
met nog een paar uur te gaan en vanwege de kou doken we snel weer terug in de slaapzak.
ik lag te overdenken hoe ons geluk is omgeslagen maar is het wel geluk, het was gewoon verdiend;)
tuurlijk komt er ook een deel geluk bij kijken maar het feit dat we de moeite hebben genomen om snachts een ander water te bevoeren verschillende dieptes en verschillende rigs probeerde en de nodige dosis pech hadden gehad werd gelukkig goed beloond en dat voelt heerlijk.
in me beredenering werd ik grof gestoord en kreeg ik nog een heerlijk toetje in de vorm van een 17 kilo zware spiegel.
daarna heb ik niet echt meer geslapen en ben ik vast begonnen met opruimen maar de hengels wel als laatste natuurlijk.
ik kan wel zeggen dat ik met een lach op me gezicht alle spullen teruggelopen heb maar na 3x had ik het wel even gehad.
nog even gauw tanken in het dorp(nederlanders he) en we eindigen de reis zoals die begon met van die heerlijke chocoladebroodjes.
bonjour ouwehoer en tot de volgende keer.
ik ben nog steeds van mening dat er niks mis is met het vissen op betaalwater want steeds meer van dit soort wateren krijgen in de gaten hoe het hoort en zorgen goed voor de vis en omgeving.
wel ben ik erg blij met deze ervaring en is voor mij de voldoening van het vangen van een grote vis wel groter op openbaar water al wil dat niet zeggen dat het makkelijk vissen is op betaalwater.
laat iedereen in z'n waarde.
er is niks mis met discussie maar stamp elkaar niet de grond in omdat hij/zij anders vist als jij.
mvg: ben scholten
