Laat ik ook eens wat hersenspinsels plaatsen.
Het gaat in de visserij steeds meer om het aanpassend vermogen van de man achter de hengels. Rigs, timing, (bij)voeren, aaspresentatie, etc. Ook het (proberen te) elimineren van het kopschud-effect hoort daarbij. Het is hier al vaker gezegd, maar de onderwaterbeelden spreken voor zich. Ik ben zelf ook in het bezit van unieke onderwaterbeelden die op maagdelijk water zijn gemaakt en die karpers schudden net zo hard (of zacht) met hun kop als de karpers op de commerciële dvd’s. Des te harder de karper met de kop schudt, des te gemakkelijker slingert de haak uit de bek. Dat kopschudden gaat soms met donder en geweld. En de ene vis schudt 2 of 3 keer met de kop totdat de run volgt maar er zijn ook vissen die schudden veel vaker (en langduriger) voordat ze het hazenpad kiezen.
Het systeem dat Martin onder de aandacht brengt kan het kopschud-effect ook elimineren dus het is zeker de moeite waard om eens te proberen. Nieuw is het systeem misschien niet voor sommige mensen maar dergelijke artikelen zetten aan tot denken en discussie. En als veel mensen aangezet worden tot denken dat gaat dat op termijn leiden tot een verdere ontwikkeling. Zaligmakend is geen enkel systeem maar daar gaat het ook niet om. Je zult altijd een aantal karpers niet vangen, ook al is je systeem nog zo doordacht. Het gaat er echter om dat je het percentage ‘missers’ verkleint en het systeem dat Martin beschrijft kan hier soms aan meewerken. En natuurlijk, er zijn vele varianten die hetzelfde effect kunnen bewerkstelligen. Ik probeer het systeem aan de situatie aan te passen. Als ik naar mijn huidige visserij kijk dan zijn de loodsystemen en rigs constant aan aanpassingen onderhevig. Elk water heeft zijn specifieke kenmerken namelijk. En 10 jaar geleden iemand tegen mij had gezegd dat mijn visserij zich nog zo sterk zou evolueren, dan had ik hem voor gek verklaard.
Het fenomeen van karpers die zich wel prikken maar die niet worden gevangen is al heel erg oud. Ik kan me nog een periode rond 1990 herinneren. Twintig jaar geleden alweer... Op de landelijke KSN meeting sprak ik hierover met enkele karpervissers. De maagdelijke polderkarpers van Noord Holland vraten de voerplek wel leeg maar de volgende ochtend lag de rig er nog wel. Soms zelfs een stuk(je) verschoven. Is ooit nog gepubliceerd in De Karper van de KSN. Toen was er ook maar één conclusie mogelijk: de karper haakte zich wel maar kon zich ontdoen van de onderlijn. Richard van der Bos was toen al zo goochem om met schuivend lood te gaan vissen. Hij heeft er destijds zelfs een artikel aan gewijd. In de jaren die volgden werd hetzelfde fenomeen op de heldere wateren van Frankrijk waargenomen (helder water was destijds onbekend in Nederland).
In eerste instantie was mijn oplossing het gebruik van zwaar lood (met het oog op de eerste prik) in combinatie met de juiste voertactiek. Dat bleek goed te werken op de circuitwateren in mijn omgeving. Of ik alle aanbeten verzilverde durf ik best te betwijfelen. Valse piepen behoorden echter tot het verleden. Maar naarmate de hengeldruk steeds verder toenam behoorde het effectief voorvoeren niet altijd tot de mogelijkheden.
Op sommige wateren werkt een simpel schuivend (inline) loodsysteem met een (leadcore) leader al om de karpers te haken maar dat is echt niet overal zo. In het najaar van 2008 heb ik dit expliciet uitgetest en toen bleek dat ik maar al te vaak oplopers kreeg die niet resulteerden in een inhaking. In het voorjaar van 2009 liepen alle aanbeten wel door. Ik viste toen op een ander water. Of het daar aan heeft gelegen kan ik natuurlijk niet met zekerheid stellen. Een schuivend systeem is altijd een optie als je vlak achter de hengel zit en zelf snel kun aanslaan.
Even terug naar hoe ik het met het kopschud-effect omga. Ik probeer altijd een goede eerste prik te krijgen. Dat vergt een goede afstelling van je systeem. De weerstand van de onderlijn moet groot genoeg zijn om de haak (lichtjes) te zetten maar wel zodanig dat de onderlijn (wartel, quick link, sleeve of ander end tackle dat lichtjes gefixeerd zit in lood, safety clip, insert, etc.) dan vrij komt. Die weerstand is moeilijk te benoemen maar is een kwestie van gevoel. Veel oefenen aan de keukentafel en de waterkant zorgt ervoor dat je weet hoe groot die weerstand ongeveer moet zijn. Die weerstand is ook geen constante. Bij zwaar lood mag de eerste weerstand best iets groter zijn. Zolang het lood maar vrijkomt voordat de karper het als contragewicht kan gebruiken.
Relateer de vereiste weerstand niet alleen aan je systeem maar ook aan het haaktype en de karperbek. Op sommige wateren hebben karpers harde bekken of weinig vlees in de bek. Dan is er nog de weerstand van de leader in inline lood. Het type leader is natuurlijk ook belangrijk (leadcore, polyurethaan, fluorocarbon, etc.) in verband met de weerstand met het lood. Ook de lengte van het inline lood (langer is meer weerstand). Daarbinnen speelt het loodgewicht een belangrijke rol. En zo zijn er nog veel meer variabelen te noemen.
En we moeten wel reëel blijven. Niet alle schudbewegingen zullen leiden tot een mislukte aanbeet. Hier geldt tot op zekere hoogte dat de gebruikte rig ook een groot deel van de ellende kan oplossen (of veroorzaken!). Het blijft een nauwstekend samenspel van variabelen. Het mooiste is dat de karper het aas in een glijvlucht opneemt. Dan prikt de vis zich waarbij de zwemsnelheid zorgt voor de impact van de haak (als de onderlijn zich strekt). Deze prik zal per normaliter beter zijn dan de prik die optreedt ten gevolge van het oprichten van de vis (minder snelheid, minder kracht op de haakpunt).
Mijn ogen gingen open toen de rekker/bungy/recoil rig ten tonele verscheen. Het succes van deze rig is te danken aan het feit dat de karper het lood (bijna) niet uit zijn bek kan slingeren. Hang maar eens een loodje aan een stuk elastiek en boots met je hand het kopschudden van de karper na. Er gebeurt nagenoeg niets met het lood. Het elastiek werkt als een schokdemper. Voorwaarde is wel dat er een juiste verhouding is tussen loodgewicht en gebruikte siliconenslang/wedstrijdelastiek. Toch maar een rekker rigje dan?
Ik kap ermee. Had net zo goed een artikeltje voor KWO kunnen schrijven als ik die lap tekst bekijk.
Wil nog even naar de Olympische Spelen kijken. Nicolien Sauerbreij is mijn heldin van vandaag.
Morgen naar de landelijke KSN meeting. Heb er zin in!
Gr.
Roelove
