water verneukt door spiegelproject.

[frank de beer]

De ankerworm, de naam doet vermoeden dat het om een worm gaat,maar
niets is minder waar. Het is een parasiet die tot de
schaaldieren behoort maar op een worm gelijkt. Soms
worden ze ook verward met bloedzuigers.
Hun lengte varieert tussen de 5 en 22mm, al naar gelang
de soort.
Het langwerpige lichaam eindigt op het ankervormig
hoofd dat dient ter fixatie in de vis en bevat het voor
schaaldieren typische chitine. Via dit ankerapparaat
worden er verteringssappen in de vis gespoten en zullen
ze zich voeden met dit verteerde weefsel. Aan het andere
uiteinde vinden we de twee eizakjes.(vrouwtjes)
De levenscyclus van deze parasiet is ook typisch en wordt
sterk beïnvloed door de omgevingstemperatuur en duurt
tussen de 15 à 35 dagen.


De volwassen en bevruchte
vrouwtjes laten hun eitjes los in het water en deze zullen
twee, zonder noodzaak aan gastheer, stadia doormaken
alvorens ze terug opzoek gaan naar een geschikte
gastheer. Deze iets grotere larven zetten zich vast in de
buurt van de kieuwen en zullen daar paren met de
mannetjes. De bevruchte vrouwtjes verlaten de kieuw zone
en gaan zich meer achteraan het lichaam vastzetten waar
ze zich extra gaan voeden en hun schaaldiervorm zullen
ombouwen naar de wormachtige vorm. In deze
hoedanigheid zijn ze duidelijk waar te nemen op de vis.
Een nieuwe cyclus kan beginnen. De oudere exemplaren
sterven af en laten de gastheer los, maar niet zonder de
typische schade op het lichaam achter te laten.

Uitwendige tekens
Deze relatief grote parasiet is duidelijk op de vis te
bemerken (in volwassen vorm). Zijn kop is diep ingegraven
in de huid van de gastheer en dit kan kleine bloedingen en
wondjes veroorzaken. In het vroege stadium zijn ze vaak
te vinden in de buurt van de kieuwen terwijl ze later wel
eens meer te vinden zijn op het achterlichaam van de vis.
De verteringssappen gaan jeuk veroorzaken en de vis gaat
zich schuren tegen alle mogelijke objecten.
De aangetaste vis kan serieus wat gewicht kwijtspelen,
wordt ook wat lusteloos tot lethargisch en gaat soms
op de rug zwemmen of op z'n kop hangen.
Door het schuren kunnen er open wonden ontstaan, kunnen
er schubben verdwijnen en krijgen andere infecties volop
de kans om de vis via deze weg binnen te dringen.
Inwendige tekens
Primair geen, tenzij op de kieuwen.
Secundaire infecties kunnen natuurlijk ook inwendige
letsels veroorzaken.
Afbeelding zieke vis




Overdracht
Via de gekende levenscyclus. De larven kiezen wel een
geschikte gastheer. Kunnen via planten of uitgezette vis
in vijvers of aquaria terecht komen.
Besmettingsgevaar
Groot.
Behandeling
Grotere parasieten kan je met het aangepaste gereedschap
verwijderen en de wonde nadien ontsmetten.
Besmette vissen kunnen in afzonderingsbaden, met medicijn
en in de handel zijn deze producten courant verkrijgbaar.
Zoals steeds zijn sommige medicamenten schadelijk voor
andere vissoorten.
Mortaliteit
Niet groot indien men tijdig behandelt. Behandeling dient
wel rekening te houden met de levenscyclus van de
parasiet en moet dus herhaald worden volgens voorschrift.
Ook aandacht schenken aan eventuele secondaire infecties.
Aju.

[K. van den Herik]

ha hebbes

http://www.sportvisserijnederland.nl/da ... 520132.pdf

[pj otte]

[frank de beer]

Peter, visbloedzuigers?
Kees, jij schrijft over verzwakte vissen, is dat niet iets anders dan vissen met een mindere weerstand?
Een parasitaire infectie verzwakt de vis, waardoor de resistentie
van de vis tegen ziekten afneemt.
Een vis met een goede weerstand zal niet zo snel verzwakken.
Op de randmeren heb ik deze ankerwormen alleen aangetroffen op één en hetzelfde type vis.
Hooggebouwde spiegels met weinig beschubbing, Duitsers? Hongaren? Villedoners?
Men zou eigenlijk eens de proef op de som moeten nemen door zo'n vis over te zetten op een afgeloten watertje, waarvan bekend is dat de kapers aldaar een mindere weerstand bezitten.
Aju.

[Raymon Verkaik]

Mmm intressante discussie hier. Maar niet te volgen??? Wie of wat is nu de boosdoener. De mensen die de vis kweken??, de mensen die ze uitzetten??, de Spiegel zelf, stress of de ankerworm die een infectie veroorzaakt??? Ik weet het niet meer. Maar is nu het verhaal dat de Spiegel onder de ankerwormen zit ??en daardoor verspreiding veroorzaakt. Die Ankerwormen leven al in het water voordat die Spiegels er kwamen. Maar ik geloof niet dat ouder vissen zullen steven door een Ankerworm. Die vissen hebben over het algemeen meer weerstand dan de jonge exemplaren. Dus wat is nu de oorzaak dat de oudere sterven??? Ik weet het niet. Weet wel dat ik 100% tegen ben om het ouder bestand over te halen naar een ander water.

Als je nu een vis hebt met Ankerwormen of andere wondjes pak dan een flesje met Waterstofperoxide en een wattenstaafje en druk dat op de wond totdat het wit uitslaat. Dan zijn de bacteriën dood en de wond is vaak dicht dus geen onstekings gevaar van de wond. Dit gebruik ik voor mijn koi's ook simpeler kan het niet. De Ankerworm kun je vaak er gewoon vanaf pakken en dan ff de plek aandrukken en de wond is schoon. En het is een stuk goedkoper en effectiever als die Klin-Ik meuk van diverse merken.

Gr. Raymon